DI/100000/43/811/2018 - Możliwość wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne oraz na ubezpieczenie zdrowotne wartości korzyści materialnej polegającej na zakupie przez pracownika pakietu medycznego oraz ubezpieczenia na życie, po cenie niższej niż detaliczna.

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 646) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1778 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku (...) z dnia 2 lipca 2018 r., doręczonym dnia 5 lipca 2018 r. uzupełnionym dnia 25 lipca 2018 r., w przedmiocie dotyczącym wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne oraz na ubezpieczenie zdrowotne wartości korzyści materialnej polegającej na zakupie przez pracownika pakietu medycznego oraz ubezpieczenia na życie, po cenie niższej niż detaliczna.

Dnia 5 lipca 2018 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek złożony przez firmę (...) o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców. Wniosek został uzupełniony pismem dnia 23 lipca 2018 r. doręczonym dnia 25 lipca 2018 r.

Wnioskodawca wskazał, iż planuje podpisać Grupowe Ubezpieczenia na Życie i Zdrowie (tzw. opieka medyczna) z firmą ubezpieczeniową. Ubezpieczenie na życie będzie oferowane do zakupu pracownikom na stanowiskach dyrektorskich i menedżerskich, a opieka medyczna wszystkim pracownikom Wnioskodawcy. Pracownicy, którzy przystąpią do korzystania z opieki medycznej będą mogli korzystać z usług medycznych i szczepień ochronnych objętych ubezpieczeniem. Składka miesięczna ma być finansowana przez Wnioskodawcę i pracownika.

Wnioskodawca zamierza wprowadzić do obowiązującego w spółce regulaminu wynagradzania zapis, zgodnie z którym wszyscy pracownicy będą uprawnieni do nabycia usług prywatnej opieki medycznej po cenie niższej niż detaliczna.

Regulamin wynagradzania będzie przewidywał także możliwość dofinansowania dodatkowego ubezpieczenia na życie dla pracowników na stanowiskach dyrektorskich i menedżerskich. Cena płacona przez pracowników będzie zatem niższa od ceny rynkowej (detalicznej) nabycia takich usług. Każdy pracownik korzystający z opieki medycznej lub dodatkowego ubezpieczenia na życie ponosi częściową odpłatność za możliwość korzystania przez siebie z usług w zakresie pakietów medycznych. Zgodnie z przewidywanymi zapisami regulaminu wynagradzania odpłatność pobierana będzie jako potrącenie z wynagrodzenia, a Wnioskodawca jako pracodawca będzie finansował pozostałą kwotę, która stanowi różnicę pomiędzy ceną usługi a kwotą uiszczoną przez Pracownika.

Oba wyżej wymienione świadczenia, tj. opieka medyczna oraz ubezpieczenie na życie jako świadczenia częściowo odpłatne będą stanowiły przychodzie stosunku pracy w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 1 oraz 12 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) w części, za którą odpłatność będzie ponosił Wnioskodawca jako pracodawca.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi to, czy jako płatnik składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, w momencie wprowadzenia do obowiązującego w spółce regulaminu wynagradzania zapisów regulujących zasady odpłatności świadczeń dodatkowych w postaci opieki medycznej i ubezpieczenia na życie powinien odprowadzać składki na te ubezpieczenia od wartości przychodu, który pracownik uzyskuje w związku z ich zakupem po cenie niższej niż detaliczna cena usługi (części finansowanej przez pracodawcę).

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku umożliwienia pracownikom, na podstawie zapisów regulaminu wynagradzania, nabycia świadczeń opieki medycznej oraz ubezpieczenia na życie po cenie niższej niż detaliczna, opisane powyżej świadczenia - pomimo iż nadal będą stanowić przychód pracowników ze stosunku pracy w części finansowanej przez pracodawcę - nie powinny być wliczane do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Różnica składki ubezpieczenia na zdrowie i życie, którą opłaca za pracownika Wnioskodawca jest wprawdzie przychodem, ale wolnym od składki społecznej i zdrowotnej.

Zgodnie z przepisem art. 18 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy o PIT z tytułu m.in. zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczna określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 z późn, zm.). Zgodnie z § 1 tego rozporządzenia, podstawę wymiaru składek stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy PIT, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z zastrzeżeniem art. 18 ust, 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 2. Jednocześnie, w § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia wskazano, że podstawy wymiaru składek nie stanowią przychody stanowiące korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisowo wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów' lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Z literalnego brzmienia powyższego przepisu wynika, że podstawy wymiaru składek nie stanowią te przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, które:

Przy czym, jak podnosi Wnioskodawca w literaturze przedmiotu podnosi się, że powyższe wyłączenie z oskładkowania dotyczy jedynie tych świadczeń, za które pracownik choć częściowo płaci (przykładowo: Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych. Komentarz Wyd. 1, red. Beata Gudowska, Jolanta Strusińska- Żukowska, Wydawnictwo: C.H. Beck, 2011).

Wobec powyższego zdaniem Wnioskodawcy jeżeli świadczenie na rzecz pracownika (usługa) może zostać nabyte przez niego po cenach niższych niż detaliczne na podstawie zapisów wynikających z regulaminu i stanowi przychód uzyskiwany przez pracownika ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy PIT to zostanie ono wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne na podstawie 5 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia. Podobne stanowisko zajął Zakład Ubezpieczeń Społecznych w decyzjach, stanowiących pisemne interpretacje w trybie art. 10 ust, 1 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku nr 372 z 2 października 2014 r" znak, DI/100000/43/1128/2014 oraz decyzja nr 355 z 19 września 2014 r" znak DI/100000/43/990/2014). Wnioskodawca podaje, że w decyzji Oddziału ZUS w Lublinie w nr 904/2014 z 21 sierpnia 2014 r. (znale WPI/200000/43/904/2014) wskazano, że pracownicy ponoszą częściową odpłatność za możliwość korzystania z dodatkowych usług medycznych w ramach przedstawionych pakietów medycznych, a prawo do korzystania oraz* związany z tym obowiązek partycypacji w kosztach wynika z zapisów zawartych w regulaminie wynagradzania. W konsekwencji wartość udostępnionych pracownikom dodatkowych świadczeń medycznych w części finansowanej przez pracodawcę nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. Powyższe stanowisko zostało też potwierdzone w decyzjach ZUS wydanych w bieżącym roku, vide: WPI/200000/43/615/2018, WPI/200000/43/665/2018,

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on zobowiązany jako płatnik odprowadzać składek na ubezpieczenie społeczne od kwoty przychodu, którą pracownik uzyskuję w związku z częściowym opłacaniem przez Wnioskodawcę pakietów medycznych umożliwiając mu tym samym nabycie tych usług po cenach niższych niż detaliczne. Spełnione będą bowiem w ocenie Wnioskodawcy wszystkie przesłanki wskazane w § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia, które warunkują wyłączenie z podstawy wymiaru składek. Spółka wprowadzi bowiem do regulaminu wynagradzania zapisy, które będą uprawniały pracowników do korzystania z usług medycznych za odpłatnością w wysokości niższej niż cena detaliczna. Cena płacona przez pracowników będzie zatem niższa od ceny rynkowej (detalicznej) nabycia takich usług.

W konsekwencji kwota przychodu, którą pracownik osiąga z tego tytułu (tekst jedn,: wartość pakietu medycznego nabytego przez spółkę pomniejszony o kwotę odpłatności uiszczonej przez pracownika) nie będzie stanowiła podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. Ponadto, zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Oz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się co do zasady przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne tych osób. Oznacza to, że przychód uzyskany z tytułu częściowo nieodpłatnych świadczeń w postaci opieki medycznej i dodatkowego ubezpieczenia na życie również będzie wyłączony z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia zdrowotne. Tym samym zdaniem Wnioskodawcy nie będzie on obowiązany do odprowadzania jako płatnik składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne z tytułu oferowanych pracownikom pakietów medycznych w cenach niższych niż ich cena detaliczne na zasadach przewidzianych w regulaminie wynagradzania.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne powinna podlegać wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością.

Pismem z dnia 23 lipca 2018 r., przedsiębiorca uzupełnił wniosek wskazując, że w regulaminie wynagradzania zostanie przewidziane uprawnienie pracowników na stanowiskach dyrektorskich i menedżerskich do zakupu ubezpieczenia na życie po cenach niższych niż detaliczne.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Na wstępie należy zaznaczyć, iż w oparciu o pytanie sformułowane przez przedsiębiorcę. Zakład wydając niniejszą interpretację odnosi się wyłącznie do wątpliwości związanych z rozumieniem przepisu § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2017 r., poz. 1949), który umożliwia wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzyści materialnych zagwarantowanych pracownikowi i współfinansowanych przez pracodawcę.

Podkreślenia wymaga jednak fakt, iż zgodnie ze wskazaniami judykatury wydając interpretację organ nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz jedynie przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej, której zakres przedmiotowy jest zakreślony stanem faktycznym lub zdarzeniem przyszłym przedstawionym przez pytającego we wniosku. Pełną wiedzę o stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym organ czerpie wyłącznie z wniosku uprawnionego podmiotu nie posiadając kompetencji do jego weryfikowania w oparciu o posiadane informacje czy gromadzony materiał dowodowy. W toku tego postępowania organ nie pełni roli kontrolnej, nie dokonuje oceny zachowania lub zaniechania przedsiębiorcy pod kątem jego prawidłowości. Celem interpretacji jest umożliwienie przedsiębiorcy uzyskania informacji w przedmiocie obowiązków wiążących się z opłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne i uchronienie w ten sposób takiego przedsiębiorcy przed ryzykiem błędnego zastosowania przez niego danego przepisu.

Jednoznacznie ujęty zakres przedmiotowy wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej uniemożliwia Zakładowi dokonanie kwalifikacji prawnej określonego świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy, a także interpretacji treści przepisów prawa wewnętrznego obowiązujących u przedsiębiorcy. Dlatego też, Zakład poprzestaje na oświadczeniu przedsiębiorcy odnośnie tego, iż świadczenia, o których stanowi wniosek stanowią przychód pracownika ze stosunku pracy, a także iż uprawnienie pracownika do zakupu danego świadczenia po cenie niższej niż detaliczna wynika z regulaminu wynagradzania, traktując takie oświadczenia jako element zdarzenia przyszłego.

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej lub składek na ubezpieczenia społeczne łub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (art. 34 ust, 2 ustawy). Natomiast w mysi art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 34 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych,

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 wyżej cytowanego rozporządzenia, z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu dα zakupu po cenach niższych, niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.

Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie te przychody, które:

Jeżeli korzyści te uzyskiwane są przez pracownika w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, a pracownicy ponoszą za nie częściową odpłatność i stosowny zapis o takim uprawnieniu znajduje się w regulaminie wynagradzania obowiązującym u pracodawcy, to korzystają one z "wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie powołanego wyżej przepisu. Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

Zatem, w sytuacji, gdy wartość świadczeń w naturze w postaci opieki medycznej oraz ubezpieczenia na życie, o których mowa we wniosku w części finansowana przez pracodawcę stanowi przychód pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, oraz, że zapis o ww. korzyściach zostanie umieszczony w stosownym regulaminie wynagradzania, a pracownicy będą ponosili częściową odpłatność za te usługi, stanowisko wnioskodawcy, ii świadczenie w naturze w postaci opieki medycznej oraz ubezpieczenia na życie w części finansowane przez pracodawcę pracownikom należy wyłączyć z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne uznać należy za prawidłowe.

Jednocześnie z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1938 ze zna.) wynika, iż do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie-zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. Tym samym powyższe znajdzie zastosowanie również w odniesieniu do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 5 marca 2013 r., Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 34 ust, 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, odwołanie do właściwego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie doręczenia decyzji.