DI/100000/43/797/2017 - Możliwość wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne korzyści materialnej polegającej na zakupie przez pracownika polis grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie, po cenie niższej niż detaliczna.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust, 5 ustawy z 'dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j, Dz. U. z 2016 r. poz. 1829 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 963 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku firmy (...) z dnia 14 czerwca 2017 r., doręczonym dnia 20 czerwca 2017 r. uzupełnionym dnia 18 lipca 2017 r. w przedmiocie dotyczącym wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne korzyści materialnej polegającej na zakupie przez pracownika polis grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie, po cenie niższej niż detaliczna.

Dnia 20 czerwca 2017 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek złożony przez firmę (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 lipca 2017 r. doręczonym dnia 18 lipca 2017 r.

Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, iż zakupił polisy ubezpieczeniowe na życie i zdrowie dla pracowników. Polisy te są polisami grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie. Przedmiotem tych polis są dwa zakresy:

Uprawnienie do zakupu polis ubezpieczenia na życie i zdrowie przez pracowników po cenach niższych niż detaliczne będzie wynikało z regulaminów wynagrodzenia obowiązujących w spółce. W regulaminie wynagradzania zostanie wprowadzony zapis, zgodnie z którym pracownicy będą uprawnieni do zakupu ubezpieczenia na życie i zdrowie: "Pracownik jest uprawniony do zakupu ubezpieczeń na życie i ubezpieczeń zdrowotnych w wysokości, która jest kwotą niższą niż cena ubezpieczenia, pokrywanej przez pracodawcę. Pracodawca zobowiązuje się do sfinansowania pozostałej części kwoty, która stanowi różnicę pomiędzy ceną nabycia ubezpieczenia na życie i zdrowotnego a kwotą uiszczoną przez pracownika". Przedmiotowe ubezpieczenia są dodatkowym świadczeniem, jakie pracodawca zobowiązał się zapewnić pracownikom. Warunkiem przystąpienia do polis jest częściowa odpłatność za ubezpieczenie. Konstrukcja tej odpłatności polega na tym, iż pracodawca opłaca polisę w składkach miesięcznych, następnie pobiera częściową odpłatność od pracownika. Zatem świadczenia nie są darmowe, są świadczeniami odpłatnymi w wielkości ustalonej przez pracodawcę, z zastrzeżeniem, iż odpłatność za polisę nie jest rozdzielona, a pracownik jest zobowiązany do ponoszenia opłaty za ubezpieczenie, w jednej kwocie. Wysokość odpłatności za zakupione polisy ubezpieczeniowe dla pracowników nie wynika wprost z regulaminu wynagradzania, a jest ustalona na podstawie Zarządzenia Zarządu. Prawa do ubezpieczenia przysługują zawsze, to znaczy do czasu obowiązywania Zarządzenia Zarządu Spółki. Wnioskodawca podkreśla, iż Zarządzenie nie zostało wydane na czas określony i obowiązuje do chwili, do której Zarząd może decydować o jego uchyleniu. Wnioskodawca wskazał, iż wartość świadczenia w naturze w postaci uprawnienia do zakupu polisy grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowotnego, w części finansowanej przez pracodawcę, stanowi przychód ze stosunku pracy pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.,- o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.), a Spółka jako płatnik odprowadza zaliczki na podatek dochodowy.

Wnioskodawca zadał pytanie czy świadczenia wynikające z polisy dotyczącej ubezpieczenia na życie i zdrowie pracownika w części składki finansowanej przez pracodawcę stanowią podstawę naliczenia składek na ubezpieczenia społeczne.

We własnym stanowisku w sprawie Wnioskodawca wskazał, iż w zakresie świadczeń wynikających z polisy dotyczącej ubezpieczenia na życie i zdrowie ubezpieczonego (pracownika), zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych pracowników stanowi przychód w rozumieniu art. 4 - zgodnie z tym przepisem - przychód ten oznacza przychody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, pracy nakładczej, służby, wykonywania mandatu posła lub senatora, wykonywania pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, pobierania zasiłku dla bezrobotnych, świadczenia integracyjnego i stypendium wypłacanych bezrobotnym oraz stypendium sportowego, a także z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności oraz umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, jak również z tytułu współpracy przy tej działalności lub współpracy przy wykonywaniu umowy. Wnioskodawca podkreśla, że źródła przychodów wskazuje rozdział 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 200 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Wnioskodawca wskazał, że od zasady, że podstawą wymiaru składek są przychody, rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe przewiduje wyjątki. Jak podkreśla Wnioskodawca zgodnie z § 2 ust. I pkt 26 tego rozporządzenia podstawy wymiaru składek nie stanowią następujące przychody: korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.

Wnioskodawca wskazał, że jego pracownicy będą każdorazowo upoważnieni do zakupienia polis po cenie niższej niż cena detaliczna oferowana przez zakład ubezpieczeniowy pracodawcy. Świadczenia te stanowią przychód podatnika, są doliczane do przychodów podatnika, od których jest odprowadzana zaliczka na podatek dochodowy.

W ocenie Wnioskodawcy z konstrukcji § 2 pkt 26 cytowanego rozporządzenia wynika, iż wyłączeniu na tej podstawie mogą podlegać takie świadczenia, które spełniają łącznie dwa warunki, tj. gdy zostaną przyznane pracownikom na podstawie układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu oraz gdy pracownik ponosi częściową odpłatność za otrzymane świadczenia.

Koszt świadczeń, które będą udostępniane pracownikom spółki na podstawie zapisów w regulaminie wynagradzania i częściowo finansowane przez pracowników, spełnia wymogi określone w § 2 pkt 26 ww. rozporządzenia, zatem należy uznać, iż świadczenia te nie będą stanowiły podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wypadkowe i chorobowe otrzymujących go pracowników.

Podsumowując powyższe, zdaniem Wnioskodawcy świadczenia z polis ubezpieczeniowych obejmujących pracowników, nie stanowią podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

W piśmie z dnia 13 lipca 2017 r. Wnioskodawca wskazał, iż jego intencją jest uzyskanie rozstrzygnięcia w przedmiocie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości składki z tytułu polis ubezpieczenia grupowego na życie oraz zdrowie w części finansowanej przez pracodawcę jego pracownikom.

Wnioskodawca wskazał, w ww. piśmie, że wartość świadczeń w naturze w postaci uprawnienia do zakupu wartości składki z tytułu polis grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie, w części finansowanej przez pracodawcę, stanowić będzie przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.).

Uprawnienie do zakupu polis ubezpieczenia na życie przez pracowników po cenach niższych niż detaliczne będzie wynikało z regulaminu wynagrodzenia obowiązującego w spółce. W regulaminie wynagradzania zostanie wprowadzony zapis, zgodnie z którym pracownicy będą uprawnieni do zakupu ubezpieczenia na życie: "Pracownik jest uprawniony do zakupu ubezpieczenia na życie w wysokości, która jest kwota niższą niż cena ubezpieczenia, pokrywanej przez pracodawcę. Pracodawca zobowiązuje' się do sfinansowania pozostałej części kwoty, która stanowi różnicę pomiędzy ceną nabycia ubezpieczenia na życie a kwotą uiszczoną prze: pracownika"

Ponadto, we własnym stanowisku Wnioskodawca wskazał, iż w zakresie wartości składek wynikających z polis dotyczących ubezpieczenia na życie i zdrowie ubezpieczonego (pracownika), zgodnie z art. 18 ust. I ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych pracowników stanowi przychód w rozumieniu art. 4 - zgodnie z tym przepisem - przychód ten oznacza przychody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, pracy nakładczej, służby, wykonywania mandatu posła lub senatora, wykonywania pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności tub tymczasowego aresztowani, pobierania zasiłku dla bezrobotnych, świadczenia integracyjnego i stypendium wypłacanych bezrobotnym oraz stypendium sportowego, a także z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności oraz umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, jak również z tytułu współpracy przy tej działalności lub współpracy wykonywaniu umowy. Źródła przychodów wskazuje rozdział 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 200 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) Wnioskodawca dalej wskazał, że od zasady, że podstawą wymiaru składek są przychody, rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe przewiduje wyjątki. Zgodnie z § 2 ust, I pkt 26 tego rozporządzenia podstawy wymiaru składek nie stanowią następujące przychody: korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.

Wnioskodawca wskazał, iż jego pracownicy będą każdorazowo upoważnieni do zakupienia polis po cenie niższej niż cena detaliczna oferowana przez zakład ubezpieczeniowy pracodawcy. Wartości składek stanowią przychód podatnika, są doliczane do przychodów podatnika, od których jest odprowadzana zaliczka na podatek dochodowy,

Z konstrukcji § 2 pkt 26 cytowanego rozporządzenia wynika zdaniem Wnioskodawcy, iż wyłączeniu na tej podstawie mogą podlegać takie świadczenia, które spełniają łącznie dwa warunki, tj. gdy zostaną przyznane pracownikom na podstawie układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu oraz gdy pracownik ponosi częściową odpłatność za otrzymane świadczenia.

Świadczenia, które będą udostępniane pracownikom spółki na podstawie zapisów w regulaminie wynagradzania i częściowo finansowane przez pracowników, spełniają w ocenie Wnioskodawcy wymogi określone w § 2 pkt 26 ww. rozporządzenia, zatem należy uznać, iż świadczenia te nie będą stanowiły podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wypadkowe i chorobowe otrzymujących go pracowników.

Podsumowując powyższe, Wnioskodawca wskazał, że wartości składek z polis ubezpieczeniowych obejmujących pracowników, nie stanowią podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej uznać należy za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż w oparciu o pytanie sformułowane przez przedsiębiorcę, Zakład wydając niniejszą interpretację odnosi się wyłącznie do wątpliwości związanych z rozumieniem przepisu § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2015 r., poz. 2236 z późn. zm.), który umożliwia wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzyści materialnych zagwarantowanych pracownikowi i współfinansowanych przez pracodawcę.

Podkreślenia wymaga jednak fakt, iż zgodnie ze wskazaniami judykatury wydając interpretację organ nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz jedynie przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej, której zakres przedmiotowy jest zakreślony stanem faktycznym lub zdarzeniem przyszłym przedstawionym przez pytającego we wniosku. Pełną wiedzę o stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym organ czerpie wyłącznie z wniosku uprawnionego podmiotu nie posiadając kompetencji do jego weryfikowania w oparciu o posiadane informacje czy gromadzony materiał dowodowy. W toku tego postępowania organ nie pełni roli kontrolnej, nie dokonuje oceny zachowania lub zaniechania przedsiębiorcy pod kątem jego prawidłowości. Celem interpretacji jest umożliwienie przedsiębiorcy uzyskania informacji w przedmiocie obowiązków wiążących się z opłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne i uchronienie w ten sposób takiego przedsiębiorcy przed ryzykiem błędnego zastosowania przez niego danego przepisu.

Jednoznacznie ujęty zakres przedmiotowy wniosków o wydanie pisemnej interpretacji uniemożliwia Zakładowi dokonanie kwalifikacji prawnej określonego świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy. Dlatego też. Zakład poprzestaje na oświadczeniu przedsiębiorcy odnośnie tego, iż świadczenia, o których stanowi wniosek stanowią przychód pracownika ze stosunku pracy, traktując takie oświadczenie jako element zdarzenia przyszłego.

Artykuł 10 ust. 1 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej, lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne, lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie, zaś w ust. 2, że wniosek o wydanie interpretacji może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

Natomiast w myśl art. 83d ust. 1 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. l i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne osób będących m.in. pracownikami (art. 6 ust. 1 wskazanej ustawy) stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r" poz. 361 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem:

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 wyżej cytowanego rozporządzenia, z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych, niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.

Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie te przychody, które:

Jeżeli korzyści te uzyskiwane są przez pracownika w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, a pracownicy ponoszą za nie częściową odpłatność i stosowny zapis o takim uprawnieniu znajduje się w regulaminie wynagradzania, to korzystają one z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie powołanego wyżej przepisu. Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

Zatem, w sytuacji, gdy wartość składki z tytułu polis grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie w części finansowana przez pracodawcę stanowi przychód pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, oraz, że zapis o ww. korzyściach zostanie umieszczony w stosownym regulaminie wynagradzania, a pracownicy będą ponosili częściową odpłatność za te usługi, stanowisko wnioskodawcy, iż świadczenia, o których stanowi wniosek w części finansowane przez pracodawcę pracownikom należy wyłączyć z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne uznać należy za prawidłowe.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Wydziału Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.