DI/100000/43/703/2019 - Możliwość wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzyści materialnej polegającej na zakupie przez pracowników grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie po cenie niższej niż detaliczna.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 20 sierpnia 2019 r. Centrala Zakładu Ubezpieczeń Społecznych DI/100000/43/703/2019 Możliwość wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzyści materialnej polegającej na zakupie przez pracowników grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie po cenie niższej niż detaliczna.

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 646 ze zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 300 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku (...) z dnia 9 lipca 2019 r., doręczonego dnia 15 lipca 2019 r. w przedmiocie dopuszczalności wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzyści materialnej polegającej na zakupie przez pracowników grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie po cenie niższej niż detaliczna.

UZASADNIENIE

Dnia 15 lipca 2019 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku, wpłynął wniosek złożony przez (...) o wydanie Interpretacji indywidualnej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 sierpnia 2019 r., doręczonym dnia 7 sierpnia 2019 r.

Wnioskodawca w treści wniosku wskazuje, że zawarł umowę grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie tzw. pakiet medyczny z firmą ubezpieczeniową. Pracownicy, którzy przystąpią do ubezpieczenia będą mogli korzystać z usług medycznych i szczepień ochronnych objętych ubezpieczeniem. będą im także wypłacane świadczenia z tytułu zajścia określonego rodzaju zdarzeń, dotyczących sfery ich życia lub zdrowia (tzw. ryzyk ubezpieczeniowych). Składka miesięczna ma być współfinansowana zarówno przez zakład pracy jak również przez pracownika. Pracownik będzie opłacał składkę minimalną w wysokości 1,00 zł wraz z należnym podatkiem, a pozostałą różnicę pokrywać będzie Pracodawca. W związku z powyższym. Wnioskodawca wprowadzi! do obowiązującego Regulaminu Wynagradzania zapis o następującym brzmieniu:

1)

Pracodawca umożliwia Pracownikom:

a)

zakup świadczeń medycznych po cenach niższych niż detaliczne, a także

b)

objęcie Ubezpieczeniem grupowym zwane dalej: "Pakietem Medycznym"

2)

Pracownik dobrowolnie może przystąpić do Pakietu Medycznego oraz zrezygnować z niego. Wybór oraz ustalenie szczegółowych zasad obowiązywania Pakietu Medycznego, odbywa się w porozumieniu z Pracownikami

3)

Składka na Pakiet Medyczny będzie współfinansowana przez Pracodawcę i Pracownika. Pracownik ponosić będzie z tego tytułu odpłatność w wysokości minimum 3,00 zł, lub więcej w przypadku wybrania przez Pracownika pakietu z wyższą składką. Pracownicy podejmujący pracę w Spółce, który wyrażą chęć przystąpienia do Pakietu Medycznego, w pierwszym roku swojej pracy ponoszą pełną składkę

4)

Część składki finansowana przez Pracodawcę stanowi przychód i opodatkowana będzie podatkiem dochodowym od osób fizycznych

Idąc dalej, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Policki Społecznej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawy wymiaru składek nie stanowią następujące przychody - "korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji".

W związku z powyższym ubezpieczenia (w tym ubezpieczenia na życie/zdrowotne) kwalifikowane są do grupy usług finansowych. Tym samym, zawarcie przez Pracodawcę (ubezpieczającego) umowy grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie, ze składką częściowo sponsorowaną powoduje, że z punktu widzenia Pracownika (ubezpieczonego), przystąpienie do umowy ubezpieczenia grupowego prowadzić będzie w aspekcie finansowym do osiągnięcia korzyści, polegającej na uprawnieniu do zakupu usługi ubezpieczeniowej po cenach niższych, niż detaliczne (to jest takich, które miałyby zastosowanie, gdyby ubezpieczający nie finansował określonej części składki).

Wnioskodawca zaznacza, że w opisywanym stanie faktycznym, spełnione zostaną zatem dwa wymagania: pierwszy: by Pracownik (ubezpieczony), choćby w minimalnej części partycypował finansowo w opłaceniu składki a także drugi polegający na umieszczeniu odpowiednich zapisów w obowiązującym u Wnioskodawcy Regulaminie Wynagradzania.

Wnioskodawca podkreśla, iż kwota składki na grupowe ubezpieczenie na życie i zdrowie tzw. pakiet medyczny w części finansowanej przez pracodawcę będzie stanowić dla pracowników przychód i z tego tytułu od wartości finansowanej przez pracodawcę zostanie odprowadzona zaliczka na podatek dochodowy.

Tym samym, Wnioskodawca reprezentuje stanowisko, że różnica w wysokości składki, którą będzie opłacał za pracownika, stanowi wprawdzie przychód pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże z racji faktu, że spełnione zostały wymogi, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 26 powołanego wyżej Rozporządzenia, przychód ten nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 sierpnia 2019 r., w którym wnioskodawca wskazał, iż składka na ubezpieczenie grupowe, o której mowa we wniosku, w części finansowanej przez pracodawcę, będzie stanowić przychód w rozumieniu art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.) osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej lub składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (art. 34 ust. 2 ustawy).

Natomiast w myśl art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 34 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne. Fundusz Pracy, Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Na wstępie należy zaznaczyć, Iż we wskazanym powyżej trybie Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie dokonuje interpretacji przepisów wewnętrznych obowiązujących u przedsiębiorcy (nie wynika z nich bowiem obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne), jak również nie ocenia przyjętych rozwiązań oraz zachowań płatnika składek pod kątem ich poprawności. Wynika to z braku możliwości prowadzenia postępowania dowodowego czy wyjaśniającego. W trybie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców Zakład nic kształtuje prawa, nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i jest związany okolicznościami przedstawionymi przez wnioskodawcę we wniosku.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalne) z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1949), jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Z treści § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia wynika natomiast, iż podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

W myśl zaś § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Z literalnego brzmienia § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie te przychody, które:

- wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,

- przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych, niż detaliczne lub formę usługi).

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością. Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od ww. wartości.

Konkludując, w przypadku więc, gdy wartość grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie w części współfinansowanej przez pracodawcę, stanowi przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, zaś prawo do uzyskania tej korzyści będą wynikać z regulaminu wynagradzania obowiązującego w spółce, przewidujących partycypacją pracownika (choćby symboliczną) w poniesieniu kosztów nabycia tego świadczenia, to kwota ta nie będzie podlegać uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

POUCZENIE

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcą oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia. Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, odwołanie do właściwego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.

Opublikowano: www.zus.gov.pl