DI/100000/43/70/2020 - Możliwość nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości karty sportowej Multisport w części współfinansowanej przez pracodawcę pracownikom.

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 z późn. zm.), w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 300 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku przedsiębiorcy (...) z dnia 14 stycznia 2020 r., złożonym w dniu 16 stycznia 2020 r. uzupełnionym dnia 26 lutego 2020 r. w przedmiocie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości karty sportowej Multisport w części współfinansowanej przez pracodawcę pracownikom.

Dnia 16 stycznia 2020 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w wpłynął wniosek złożony przez przedsiębiorcę (...) o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ustaw Prawo przedsiębiorców. Wniosek został uzupełniony dnia 19 lutego 2020 r. o opłatę za wniosek w wysokości 40 zł oraz został uzupełniony pismem z dnia 21 lutego 2020 r., doręczonym w dniu 26 lutego 2020 r.

Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, że zamierza w części finansować pracownikom ze środków obrotowych benefit w postaci karty sportowej Multisport. Dzięki temu pracownicy będą mogli skorzystać z ww. usługi. Wartość dodatkowego świadczenia będzie stanowiła w całości podstawę do naliczenia i odprowadzenia składek ZUS doliczaną co miesiąc do kwoty wynagrodzenia pracowników, którzy będą korzystali z wyżej wymienionego świadczenia.

Część usługi będzie pokrywana przez samego pracownika, będzie to kwota symboliczna, a większą część usługi będzie pokrywał pracodawca.

Pracodawca nie prowadzi regulaminu wynagradzania albowiem zatrudnia mniej niż 50 pracowników, jednak w ocenie pracodawcy nie ma żadnych przeszkód aby taki regulamin sporządzić i umieścić zapisy dotyczące zasad finansowania przez pracodawcę usługi sportowej. Wnioskodawca zadał pytanie czy wartość świadczeń oferowanych pracownikom w ramach ww. usługi sportowej) z tytułu której otrzymają korzyść materialną ze wzglądu, na znacznie niższą ceną nabycia tej usługi niż cena detaliczna, powinna stanowić podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, jeżeli pracownicy ponoszą z tego tytułu częściową odpłatność, a prawo do tego świadczenia zostanie uregulowane w regulaminie wynagradzania pomimo, że pracodawca nie ma obowiązku sporządzenia takiego dokumentu w świetle obowiązujących przepisów kodeksu pracy.

W ocenie Wnioskodawcy dodatkowe świadczenie oferowane pracownikom w ramach karty Multisport, które będzie w części finansowe przez pracowników, a w znacznej części przez pracodawcę na zasadach wynikających z regulaminu wynagradzania - nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U, z 2017 r., poz. 1949 t.j.) przychodem który nie jest uwzględniany w podstawie wymiaru składek ZUS jest korzyść materialna wynikająca z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub innych przepisów o wynagradzaniu, polegająca na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług (art. 2 ust. 1 pkt 26 powołanego rozporządzenia).

Pracodawca nie posiada układu zbiorowego pracy, nie ma również w tym zakresie innych przepisów o wynagradzaniu, a zatem zapisy dotyczące zasad nabywania korzyści materialnej (karty Multisport) zamierza uregulować w regulaminie wynagradzania.

Wnioskodawca wskazał, że spółka nie ma obowiązku zgodnie z art. 77 (2) k.p. utworzenia regulaminu wynagradzania (układu zbiorowego nie ma) albowiem nie zatrudnia co najmniej 50 pracowników. Nie ma jednak przepisów które zabraniałyby pracodawcy utworzenia regulaminu wynagradzania w przypadku, gdy zatrudnia on mniejszą liczbę pracowników niż 50 osób.

W związku z powyższym spółka Secom może zastosować wyłączenie, o który, mowa w § 2 ust. 1 pkt 26 powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej. W ocenie pracodawcy koszt świadczeń, które będą udostępnione jej Pracownikom na podstawie zapisów regulaminu wynagradzania i częściowo finansowane przez Pracowników, spełnia wymagania określone w powołanym wyżej § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia.

W piśmie z dnia 21 lutego 2020 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Zakładu do uzupełnienia wniosku w zakresie opisu zdarzenia przyszłego przedsiębiorca wskazał, że wartość świadczenia w postaci karty sportowej Multisport, o której mowa we wniosku, w części finansowania przez pracodawcę będzie stanowi przychód zgodnie z art. 12 ust. l ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że pracownicy będą mieli zagwarantowane w regulaminie wynagradzania uprawnienie do zakupu karty Multisport, po cenach niższych niż detaliczne.

Wnioskodawca dodatkowo wskazał, że jest małym pracodawcą zatrudniającym do 50 pracowników więc zgodnie z przepisami kodeksu pracy nie ma obowiązku sporządzać regulaminu wynagradzania. Jednak decyzja pracodawcy jest taka, aby taki regulamin wynagradzania byt wprowadzony i regulował m.in. kwestię uprawnienia pracowników do zakupu karty sportowej Multisport po cenach niższych niż detaliczne.

Decyzję o ewentualnym skorzystaniu z uprawnienia będzie podejmował sam pracownik zgodnie z regulaminem wynagradzania.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku, zważył co następuje:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej lub składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna}.

Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 34 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 34 ust. 3 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca we wniosku o wydanie interpretacji przedstawia zaistniały stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe oraz własne stanowisko w sprawie. Z przepisu tego wynika wymóg kompleksowości opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego dokonanego przez wnioskodawcę - Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie może bowiem w trybie wydawania interpretacji indywidualnej prowadzić postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy wszczętej wniesieniem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zakreślają jedynie ramy zaprezentowanego opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Jednoznacznie ujęty zakres przedmiotowy wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej uniemożliwia Zakładowi dokonanie kwalifikacji prawnej określonego świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy, a także interpretacji treści przepisów prawa wewnętrznego obowiązujących u przedsiębiorcy. Dlatego też, Zakład poprzestaje na oświadczeniu przedsiębiorcy odnośnie tego, iż świadczenia, o których stanowi wniosek będą stanowiły przychód pracownika ze stosunku pracy, a także iż uprawnienie pracownika do zakupu danego świadczenia po cenie niższej niż detaliczna wynika z regulaminu wynagradzania, który stanowi przepisy o wynagradzaniu w myśl § 2 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, traktując takie oświadczenia jako element zdarzenia przyszłego.

Również w przyjętym trybie Zakład nie odnosi się do kwestii wprowadzenia w spółce regulaminu wynagradzania pomimo braku obowiązku wynikającego z kodeksu pracy.

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji Indywidualnej w trybie art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców w przedmiocie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości karty sportowej Multisport w części współfinansowanej przez pracodawcę pracownikom uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1949), jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Z treści § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wynika natomiast, iż podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

W myśl zaś § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji,

Z literalnego brzmienia § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie te przychody, które:

- wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,

- przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych, niż detaliczne lub formę usługi).

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością. Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od ww. wartości. Konkludując, w przypadku więc, gdy wartość karty sportowej Multisport w części współfinansowanej przez pracodawcę pracownikom, stanowić będzie przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy zaś prawo do uzyskania tych korzyści wynikać będzie z regulaminu wynagradzania obowiązującego w spółce, przewidującego partycypację pracownika (choćby symboliczną) w poniesieniu kosztów nabycia tych świadczeń, to kwota ta nie będzie podlegać uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2013 r., Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu Jej zmiany tub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, odwołanie do właściwego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydala decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.