DI/100000/43/694/2014 - Uwzględnienie w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy wartości abonamentu medycznego.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 20041. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn, zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1442 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku przedsiębiorcy (...) z siedzibą w (...) z dnia 28 maja 2014 r., doręczonym dnia 2 czerwca 2014 r. uzupełnionym dnia 30 czerwca 2014 r. w przedmiocie uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy wartości abonamentu medycznego, wartości ubezpieczenia grupowego na życie, jak również bonów świątecznych i kart przedpłaconych finansowanych dla osoby ze statusem pracownika z nieobecnością usprawiedliwioną bez prawa do wynagrodzenia.

Dnia 2 czerwca 2014 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek (...) z siedzibą w (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 czerwca 2014 r. doręczonym dnia 30 czerwca 2014 r.

Wnioskodawca wskazał, iż obejmuje swoich pracowników opieką medyczną i grupowym ubezpieczeniem na życie.

Świadczenia te nie są obligatoryjne, a pracownikowi nie przysługuje względem pracodawcy roszczenie o jego wypłatę. Objecie pracowników opieką medyczną i grupowym ubezpieczeniem na życie nie zostało ujęte w regulaminie wynagradzania pracowników wnioskodawcy.

Pracownicy są obejmowani ww. świadczeniami dobrowolnie i nie ponoszą żadnej odpłatności z tego tytułu.

Wartość abonamentu medycznego i wartość ubezpieczenia na życie jest doliczana do przychodu pracownika i podlega opodatkowaniu oraz stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy.

Wnioskodawca finansuje również swoim pracownikom bony świąteczne i wydaje karty przedpłacone ze środków obrotowych. Wartość tych bonów i środków zgromadzonych na kartach przedpłaconych stanowi przychód pracownika i podlega opodatkowaniu oraz stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy.

Pakiet usług medycznych i grupowego ubezpieczenia na życie, za które pracodawca opłaca abonamenty medyczne, jak również bony świąteczne i karty przedpłacone finansowane ze środków obrotowych obejmuje również pracownika, który po wyczerpaniu okresu zasiłkowego złożył do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wniosek o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy i aktualnie posiada status pracownika z nieobecnością usprawiedliwioną bez prawa do wynagrodzenia.

W okresie oczekiwania na decyzję Zakładu, w sprawie przyznania renty, wnioskodawca podtrzymał umowę o pracę na czas nieokreślony z ww. pracownikiem.

Dalej wnioskodawca wskazuje, że nieobecność usprawiedliwiona pracownika bez prawa do wynagrodzenia nie jest zaliczona do kategorii okresów nieobecności w pracy, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 24 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r., w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106, późn. zm.). Nieobecność powyższa spowodowana jest wyczerpaniem okresu zasiłkowego i oczekiwaniem na przyznanie świadczenia rentowego przez Zakład.

Ponadto, przedsiębiorca wskazał że wartość świadczeń, o których stanowi wniosek stanowią przychód pracownika ze stosunku płacy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

We własnym stanowisku w sprawie wnioskodawca stoi na stanowisku, iż należy wliczać wartość abonamentu medycznego i wartość ubezpieczenia grupowego na życie, jak również bony świąteczne i karty przedpłacone finansowane ze środków obrotowych dla osoby ze statusem pracownika z nieobecnością usprawiedliwioną bez prawa do wynagrodzenia, która jest spowodowana wyczerpaniem okresu zasiłkowego i oczekiwaniem na przyznanie świadczenia rentowego przez Zakład do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz składek na Fundusz Pracy.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretację w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej uznać należy za prawidłowe.

Artykuł 10 ust. 1 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej, lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne, lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie, zaś w ust. 2, że wniosek o wydanie interpretacji może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

Natomiast w myśl art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne osób będących m.in. pracownikami (art. 6 ust. 1 wskazanej ustawy) stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem:

* przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106, późn. zm.),

* wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 24 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106, późn. zm.) podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie stanowią składniki wynagrodzenia, do których pracownik ma prawo w okresie pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego, macierzyńskiego opiekuńczego świadczenia rehabilitacyjnego, w myśl postanowień układów zbiorowych pracy lub przepisów o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego wynagrodzenia lub zasiłku.

Z powyższego wywieść należy, iż w sytuacji gdy usprawiedliwiona nieobecność pracownika bez prawa do wynagrodzenia nie jest zaliczana do kategorii nieobecności określonych § 2 ust. 1 pkt 24 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz, że wartość świadczeń rzeczowych, do których prawo zachowuje tenże pracownik w okresie ww. nieobecności stanowi dla niego przychód z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, to wartość tych świadczeń należy uwzględnić w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Przepisy prawa nie dają bowiem prawa do wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w takiej sytuacji wartości świadczeń rzeczowych. Powyższe ma zastosowanie również w odniesieniu do składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz na Fundusz Pracy.

Zgodnie bowiem z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek ma ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.

Zgodnie natomiast z art. 104 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 674 z późn. zm.) analogicznie ustala się składki na Fundusz Pracy.

Należy podkreślić, że w trybie wydawania pisemnych interpretacji Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie posiada kompetencji do prowadzenia postępowania dowodowego czy wyjaśniającego, nie kształtuje prawa, nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne i jest związany okolicznościami przedstawionymi przez wnioskodawcę we wniosku.

Dlatego też, wydając interpretację w niniejszej sprawie Zakład w oparciu o przedstawiony stan faktyczny uznał stanowisko przedsiębiorcy za prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego Wydziału Ubezpieczeń Społecznych w (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.