DI/100000/43/651/2015 - Uwzględnienie w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz fundusz pracy i fundusz gwarantowanych świadczeń pracowniczych kosztów wydatkowanych ze środków zgromadzonych w zakładowym funduszu świadczeń socjalnych na cele uczestnictwa pracowników w ogólnodostępnej imprezie integracyjnej z okazji jubileuszu działalności spółki.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 121), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za nieprawidłowe stanowisko zawarte we wniosku z dnia 28 maja 2015 r. złożonym w dniu 2 czerwca 2015 r. przez (...) z siedzibą w (...) w sprawie braku konieczności uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych kosztów wydatkowanych ze środków zgromadzonych w Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych na cele uczestnictwa pracowników w ogólnodostępnej imprezie integracyjnej z okazji jubileuszu działalności spółki.

W dniu 2 czerwca 2015 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek (...) z siedzibą (...) z dnia 28 maja 2015 r. o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 czerwca 2015 r. doręczonym dnia 23 czerwca 2015 r.

A.

Wnioskodawca wskazał, iż jest tzw. średnim przedsiębiorcą, zatrudniającym na chwilę obecną 62 pracowników. W zakładzie pracy Wnioskodawcy funkcjonuje Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych (ZFŚS), działający na podstawie obowiązującego Regulaminu Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, datowanego na 29 grudnia 2010 r. Aneksu nr 1 do Regulaminu oraz datowanego na 12 lutego 2015 r. aneksu nr 2 do Regulaminu. Zgodnie z regulaminem oraz stanowiącym jego integralną część aneksem nr 1 z dnia 29 grudnia 2010 r. oraz aneksem nr 2 z dnia 12 lutego 2015 r., środki ZFŚS wydatkowane mogą być między innymi na imprezy integracyjne oraz imprezy okolicznościowe o charakterze integracyjnym - dostępne powszechnie i na równych zasadach dla wszystkich pracowników oraz członków ich rodzin. Ze środków ZFŚS funkcjonującego u Wnioskodawcy korzystać mogą w szczególności pracownicy zatrudnieni na umowę o pracę w pełnym i niepełnym wymiarze czasu pracy, pracownicy przebywający na urlopach wychowawczych oraz członkowie rodzin wymienionych wyżej osób

B.

Z uwagi na tegoroczny jubileusz 25 - lecia działalności gospodarczej spółki Wnioskodawcy, władze spółki zadecydowały o zorganizowaniu okolicznościowej imprezy o charakterze integracyjnym. Impreza dostępna była na równych zasadach dla wszystkich pracowników spółki. Z uwagi na okoliczność stanowiącą kanwę wydarzenia (wspomniany już jubileusz 25 - lecia działalności spółki), w gronie uczestników uroczystości znaleźli się również przedstawiciele kontrahentów spółki - w charakterze zaproszonych gości. Okolicznościowa impreza integracyjna wzbogacona została o liczne atrakcje o charakterze socjalnym - tj. atrakcje kulturalne, rozrywkowe oraz gastronomiczne (poczęstunek).

C.

Aby określić koszty planowanej uroczystości w odniesieniu do obu grup osób w niej uczestniczących (1. pracownicy, 2. kontrahenci), Wnioskodawca podzieli globalny koszt jubileuszowej imprezy integracyjnej przez sumę liczby pracowników oraz obecnych kontrahentów. Tak uzyskany jednostkowy koszt w kolejnym kroku zostanie pomnożony-osobno przez liczbę pracowników oraz osobno przez liczbę obecnych na imprezie kontrahentów. Uzyskane w ten sposób dwie kwoty określą koszt wydarzenia poniesiony z tytułu uczestnictwa w nim grupy pracowników, oraz grupy kontrahentów.

Koszt uczestnictwa w jubileuszowej imprezie integracyjnej odnoszący się do pracowników spółki: a) pokryty zostanie ze środków ZFŚS, b) nie będzie stanowić przychodu w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągniętego przez pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Pozostała część kosztów, związana z uczestnictwem w tejże imprezie zaproszonych gości - przedstawicieli kontrahentów Wnioskodawcy, zostanie pokryta w normalnym trybie, z bieżącego budżetu spółki. Wnioskodawca rozliczy te koszty z pominięciem przepisów o ZFŚS, a więc zgodnie z obowiązującymi przepisami odprowadzi z tego tytułu wszelkie wymagane świadczenia.

W związku z powyższym, po stronie Wnioskodawcy pojawia się następujące pytanie: Czy rację ma Wnioskodawca twierdząc, że nie będzie on obowiązany do odprowadzenia jakichkolwiek składek na ubezpieczenia społeczne i fundusze celowe (tekst jedn.: ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych) od kosztów wydatkowanych ze środków zgromadzonych w ZFŚS na cel uczestnictwa pracowników Wnioskodawcy w ogólnodostępnej imprezie integracyjnej z okazji jubileuszu 25 - lecia działalności spółki?

We własnym stanowisku w sprawie przedsiębiorca stwierdza, co następuje.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, zgodnie z regulaminem zakładowego funduszu świadczeń socjalnych funkcjonującym w spółce Wnioskodawcy oraz stanowiącym jego integralną część aneksem nr 1 z dnia 29 grudnia 2010 r. oraz aneksem nr 2 z dnia 12 lutego 2015 r., środki ZFŚS wydatkowane mogą być między innymi na imprezy integracyjne oraz imprezy okolicznościowe o charakterze integracyjnym - dostępne powszechnie i na równych zasadach dla wszystkich pracowników oraz członków ich rodzin. Nadto, fakt, iż Wnioskodawca jest uprawniony do pokrycia kosztów uczestnictwa swoich pracowników w jubileuszowej imprezie integracyjnej ze środków ZFŚS potwierdza aktualne stanowisko judykatury, zgodnie z którym "pracodawcy mogą finansować z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych wycieczki, pikniki, festyny, imprezy sportowo-kulturalne i inne podobne formy działalności socjalnej" (Wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 26 marca 2013 r., III AUa 1311/12).

Nie budzi również wątpliwości, iż wydatkowanie kwot z ZFŚS na ten cel nie będzie wymagało od Wnioskodawcy badania sytuacji finansowej poszczególnych osób. Regulamin ZFŚS obowiązujący u Wnioskodawcy, przewiduje bowiem powszechną dostępność na równych zasadach dla wszystkich pracowników do innych świadczeń niż ulgowe (albowiem kryterium socjalne, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, i związany z nim wymóg badania sytuacji finansowej pracowników, odnosi się jedynie do przyznawania ulgowych świadczeń i usług, nie dotyczy ono natomiast innych świadczeń i usług, tj. takich właśnie, jak umożliwienie wszystkim pracownikom uczestnictwa na równych zasadach w jubileuszowej imprezie integracyjnej). Stanowisko Wnioskodawcy w tej kwestii potwierdza nadto wyrok Sądu Najwyższego - Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 23 października 2008 r. (II PK 74/2008), w którym czytamy: "regulamin (ZFSS - przyp.) może przewidywać wydatkowanie środków funduszu na inne cele mieszczące się w ramach działalności socjalnej oraz ustalać inne zasady korzystania z tych świadczeń, np. powszechnej dostępności na równych zasadach w zakresie imprez integracyjnych.

Niewątpliwie również, koszt uczestnictwa w jubileuszowej imprezie integracyjnej odnoszący się do pracowników spółki nie będzie stanowić przychodu w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągniętego przez pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. W tym zakresie stanowisko zajął Trybunał Konstytucyjny, który w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r. o sygnaturze K 7/13 stwierdził, iż "nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu (konferencji, szkoleniu) dobrowolnie, po jego stronie nie pojawia się korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie "kursokonferencja " organizowana przez pracodawcę, pracownik wydałby pieniądze na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu. Trudno też poważnie utrzymywać, że przychodem pracownika z umowy o pracę czy stosunku służbowego jest możliwość okazjonalnego uczestnictwa w obiedzie czy kolacji, a wartość zjedzonych przez niego potraw i wypitych napojów wyznacza podstawę opodatkowania.

Jeżeli zaś koszt uczestnictwa w jubileuszowej imprezie integracyjnej odnoszący się do pracowników spółki nie będzie stanowić przychodu w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, to - jak wynika z analizy art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, koszt wydatkowany ze środków zgromadzonych w ZFŚS na cel uczestnictwa pracowników Wnioskodawcy w ogólnodostępnej imprezie integracyjnej z okazji jubileuszu 25 - lecia działalności spółki nie będzie stanowił podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy - nie będzie on obowiązany do odprowadzenia jakichkolwiek składek na ubezpieczenia społeczne i fundusze celowe (tj. ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych) od kosztów wydatkowanych ze środków zgromadzonych w ZFŚS na cel uczestnictwa pracowników Wnioskodawcy w ogólnodostępnej imprezie integracyjnej z okazji jubileuszu 25 - lecia działalności spółki. Pozostała część kosztów, związana z uczestnictwem w tejże imprezie przedstawicieli kontrahentów Wnioskodawcy zostanie zaś pokryta w normalnym trybie, z bieżącego budżetu spółki.

Uzupełniając wniosek pismem z dnia 17 czerwca 2015 r. doręczonym dnia 23 czerwca 2015 r. wnioskodawca poinformował, iż nie budzi żadnych jego wątpliwości fakt, iż koszt uczestnictwa w jubileuszowej imprezie integracyjnej odnoszący się do pracowników spółki nie będzie stanowić przychodu z tytułu stosunku pracy w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca podkreśla, iż we wniosku z dnia 28 maja 2015 r. nie wyraził woli uzyskania potwierdzenia w tym zakresie. W związku z powyższym wnioskodawca oświadcza, iż przedmiotowa okoliczność winna zostać uznana za element opisu stanu faktycznego.

Mając na uwadze treść wniosku, jak również obowiązujące w tym przedmiocie przepisy prawa Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje.

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej uznać należy za nieprawidłowe

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Uznanie, iż dane świadczenie nie stanowi przychodu, powoduje, iż nie będzie ono również stanowiło podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Wskazany wyżej przepis art. 18 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w którym pojawia się pojęcie przychodu, jest odczytywany łącznie z art. 4 pkt 9 ustawy, który to właśnie stanowi, iż użyte w ustawie określenie przychód oznacza przychody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych nie kształtuje samodzielnie pojęcia przychodu, lecz każdorazowo odsyła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nigdy bowiem organ rentowy nie może władczo zadecydować, co może stanowić przychód.

Za przychody ze stosunku pracy zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Przy czym jedynie na marginesie można wskazać, iż zwolnienie danego przychodu z opodatkowania nie jest równoznaczne z uznaniem, iż dane świadczenie nie stanowi przychodu w ogóle.

Jak wskazano Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie posiada kompetencji, by wypowiadać się co do tego czy dana należność, wypłata pieniężna lub świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż rozstrzyganie tego typu kwestii leży w gestii organów podatkowych. Jednocześnie rozstrzygnięcie tej kwestii stanowi zagadnienie pierwotne w stosunku do ustalenia czy dana należność stanowić będzie podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, gdyż analiza przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, a także rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w tym zakresie nie jest możliwa bez jednoznacznego wskazania czy w rzeczonym przypadku mamy do czynienia z przychodem osiąganym przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Uzupełniając wniosek pismem z dnia 17 czerwca 2015 r. wnioskodawca jednoznacznie oświadczył, iż nie budzi żadnych jego wątpliwości fakt, iż koszt uczestnictwa w jubileuszowej imprezie integracyjnej odnoszący się do pracowników spółki nie będzie stanowić przychodu z tytułu stosunku pracy w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca podkreśla, iż we wniosku z dnia 28 maja 2015 r. nie wyraził woli uzyskania potwierdzenia w tym zakresie. W związku z powyższym wnioskodawca oświadcza, iż przedmiotowa okoliczność winna zostać uznana za element opisu stanu faktycznego.

Uznanie przez wnioskodawcę, iż dane świadczenie w ogóle nie stanowi przychodu z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy nie powoduje jednak, wobec całokształtu brzmienia wniosku, iż stanowisko wnioskodawcy może zostać uznane za prawidłowe. Uzasadnienie wnioskodawcy koncentruje się bowiem nie tylko na braku przychodowego charakteru imprezy integracyjnej, ale również zmierza do przesądzenia, iż środki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych mogą być wydatkowane między innymi na imprezy integracyjne oraz imprezy okolicznościowe o charakterze integracyjnym, a także, iż wydatkowanie kwot z ZFSS na ten cel nie będzie wymagało od wnioskodawcy badania sytuacji finansowej poszczególnych osób. Przedsiębiorca kładzie wyraźny nacisk na okoliczność, iż regulamin ZFŚS przewiduje powszechną dostępność na równych zasadach dla wszystkich pracowników do innych świadczeń niż ulgowe (albowiem kryterium socjalne, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, i związany z nim wymóg badania sytuacji finansowej pracowników, zdaniem przedsiębiorcy, odnosi się jedynie do przyznawania ulgowych świadczeń i usług, nie dotyczy ono natomiast innych świadczeń i usług, tj. takich właśnie, jak umożliwienie wszystkim pracownikom uczestnictwa na równych zasadach w jubileuszowej imprezie integracyjnej). Wnioskodawca wyraźnie wskazuje, iż jest to jego stanowisko, które dodatkowo znajduje poparcie w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 23 października 2008 r. (II PK 74/2008).

Jednocześnie stanowisko organu rentowego w tym zakresie pozostaje niezmienne-przyznając pracownikowi świadczenia z Funduszu pracodawca musi mieć na uwadze generalną zasadę wynikającą z art. 8 ust. 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, zgodnie z którą przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z Funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z Funduszu. Powyższe oznacza wykluczenie możliwości przyznawania wszystkim uprawnionym świadczeń socjalnych w jednakowej wysokości.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 16 września 2009 r. o sygn. akt I UK 121/09, z którego wynika, iż wydanie wszystkim pracownikom (bądź innym osobom uprawnionym) bonów sfinansowanych ze środków Funduszu o jednakowej wysokości powoduje konieczność opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne. Podstawowa zasada dysponowania środkami funduszu została określona w art. 8 ust. 2 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Zasada ta stanowi, że przyznawanie ulgowych świadczeń i wysokość dopłat z funduszu powinno być uzależnione od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby korzystającej z funduszu. Nie ma w tym zakresie wyjątków. Nawet regulamin zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie może zmienić tej zasady. Stąd świadczenia wypłacone przez pracodawcę z pominięciem owej zasady podstawowej nie mogą być oceniane w sensie prawnym jako świadczenia socjalne, a jeśli tak, to nie mogą korzystać z uprawnień przyznawanych tym świadczeniom przez system ubezpieczeń społecznych. Innymi słowy pomoc z funduszu może być dokonywana jedynie wówczas, gdy uzależnia się jej przyznanie od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej pracownika. Analogiczne stanowisko zaprezentował także Sąd Apelacyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 24 czerwca 2014 r. o sygn. akt III AUa 1064/13 dotyczącym kryteriów dysponowania świadczeniami z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Choć ustawodawca pozostawił pracodawcy swobodę, gdyż nie zdefiniował żadnych kryteriów ani progów, to jednak nie oznacza to, że pracodawca nie musi kierować się kryterium socjalnym, ani nawet w razie jego ustalenia, respektować przyjętych zasad. W przeciwnym razie świadczenia z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych są traktowane jako świadczenia ze stosunku pracy, podlegające na zasadach ogólnych uwzględnieniu w podstawie. wymiaru składek.

Tym samym uznanie przez wnioskodawcę, iż koszt uczestnictwa w jubileuszowej imprezie integracyjnej odnoszący się do pracowników spółki nie będzie stanowić przychodu z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, a jednocześnie chęć przesądzenia, iż środki z ZFŚS mogą być wydatkowane na imprezy integracyjne oraz imprezy okolicznościowe o charakterze integracyjnym - dostępne powszechnie i na równych zasadach dla wszystkich pracowników oraz członków ich rodzin bez konieczności badania sytuacji finansowej poszczególnych osób nie korespondują ze sobą i nie pozwalają na uznanie stanowiska wnioskodawcy za prawidłowe.

Na marginesie należy zaznaczyć, iż wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r. o sygn. akt K 7/13 nie traktuje o świadczeniach finansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, które pracownik faktycznie otrzyma, lecz odnosi się do szeroko pojętej problematyki przychodowej związanej z opodatkowaniem wszelkich świadczeń, które pracownik może potencjalnie otrzymać w związku z pozostawaniem w stosunku pracy, które są ściśle związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez pracodawcę i których wartości nie da się obliczyć w zgodzie z metodologią wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie dokonuje oceny ustaleń wnioskodawcy dotyczących braku przychodu z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy po stronie pracowników w opisanym przypadku, nie może jednak pominąć pozostałej części stanowiska wnioskodawcy, w której w sposób nieprawidłowy odnosi się on do problematyki wydatkowania kwot z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Wydziału Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.