DI/100000/43/617/2019

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646 z późn. zm.), w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 300 z późn. zm.) ₍Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za nieprawidłowe stanowisko zawarte we wniosku (...) prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) z dnia 26 kwietnia 2019 r., złożonym w dniu 30 kwietnia 2019 r. w części dotyczącej kwestii podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej wykonywanej na rzecz podmiotu, z którym przedsiębiorca zawrze umowę o pracę z wynagrodzeniem zagwarantowanym w umowie o pracę w wysokości niższej od minimalnego wynagrodzenia, w sytuacji, gdy w ranach działalności gospodarczej przedsiębiorca będzie wykonywał usługi na rzecz przyszłego pracodawcy oraz innych podmiotów.

Dnia 30 kwietnia 2019 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek złożony przez (...) prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 maja 2019 r., doręczonym dnia 30 maja 2019 r. W dniu 17 czerwca 2019 r. wnioskodawca uiścił do wniosku dodatkową opłatę w wysokości 40 zł

Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, że w chwili obecnej prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi dla spółki (dalej jako "Spółka"), która pośredniczy w zakresie zbywania i odkupywania jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych oraz tytułów uczestnictwa funduszy zagranicznych (dalej jako "działalność pośrednictwa"). Taki tryb współpracy odzwierciedla obowiązujący na rynku kapitałowym standard postępowania i akceptowany jest przez organ nadzoru, tj. Komisję Nadzoru Finansowego (dalej jako "KNF"). Z uwagi na to, że Spółka zamierza rozszerzyć działalność o usługi nieodpłatnego doradztwa inwestycyjnego {dalej jako: "nieodpłatne doradztwo"), wnioskodawca zamierza zawrzeć ze spółką umowę o pracę, na podstawie której będzie wykonywał czynności z zakresu nieodpłatnego doradztwa inwestycyjnego. Z uwagi na przepisy obowiązującego prawa czynności te nie mogą być wykonywane w ramach prowadzonej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej, tj. na podstawie umowy o świadczenie usług (§ 28 Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 23 marca 2017 r. w sprawie postępowania podmiotów prowadzących działalność w zakresie pośrednictwa w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa oraz tytułów uczestnictwa, a także doradztwa inwestycyjnego w odniesieniu do takich instrumentów). Nawiązanie stosunku pracy ze Spółką jest zatem jedynym sposobem na wykonywanie na jej rzecz czynności z zakresu nieodpłatnego doradztwa inwestycyjnego.

Mając na uwadze powyższe ograniczenia prawne wnioskodawca zamierza współpracować ze Spółką na podstawie dwóch umów, tj.:

- w dotychczasowym zakresie dotyczącym czynności pośrednictwa - na podstawie umowy o świadczenie usług w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej;

- w zakresie obejmującym wykonywanie czynności nieodpłatnego doradztwa - na podstawie umowy o pracę.

Zakres czynności wykonywanych w ramach obu rodzajów umów (umowa o świadczenie usług i umowa pracę) będzie więc wyraźnie rozdzielony i czynności te nie będą się ze sobą pokrywały. Uzyskiwane w ramach umowy o pracę wynagrodzenie stanowić będzie kwotę odpowiadającą co najmniej kwocie minimalnego wynagrodzenia.

Wnioskodawca w świetle przedstawionego powyżej zamierzonego modelu współpracy (jednoczesna współpraca na podstawie umowy o świadczenie usług oraz umowy o pracę) powziął wątpliwość:

We własnym stanowisku w sprawie wnioskodawca wskazuje, że w przypadku gdy na podstawie umowy o pracę osiągał będzie z tytułu lej umowy w przeliczeniu na okres jednego miesiąca co najmniej minimalne wynagrodzenie - nie będzie podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnym i rentowym z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Jeżeli natomiast wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę będzie niższe aniżeli minimalne wynagrodzenie, wnioskodawca będzie obowiązkowo podlegać ubezpieczeniom z lego tytułu, który powstał najwcześniej, czyli w tym przypadku z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Powyższe stanowisko wnioskodawca opiera na następującej analizie stanu prawnego, jak również na stanowisku zaprezentowanym przez ZUS w publikacji "Praca na podstawie umów cywilnoprawnych. Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu oraz ustalania podstaw wymiaru składek" (Warszawa 2019, s. 29).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1, 4 i 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych z dnia 13 października 1998 r. (dalej jako "ustawa systemowa") obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są:

- pracownikami (art. 6 ust. 1 pkt 1);

- osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, tj. są "zleceniobiorcami" (art. 6 ust. 1 pkt 4);

- osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność (art. 6 ust. 1 pkt 5).

Ustawodawca wyraźnie odróżnił zleceniobiorców od osób prowadzących pozarolniczą działalność (tj.m.in. pozarolniczą działalność gospodarczą - zgodnie z art. 8 ust. 6 pkt 1 ustawy systemowej).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy systemowej osoby, o których mowa wart. 6 ust. 1 pkt 1 tej ustawy (pracownicy), spełniające jednocześnie warunki do objęcia ich obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z innych tytułów, są obejmowane ubezpieczeniami tylko z tytułu stosunku pracy, umowy agencyjnej, umowy zlecenie lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarły z pracodawcą, z którym pozostają w stosunku pracy lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonują pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostają w stosunku pracy, członkostwa w spółdzielni, otrzymywania stypendium doktoranckiego, służby, pobierania świadczenia szkoleniowego, świadczenia socjalnego, zasiłku socjalnego albo wynagrodzenia przysługującego w ok*esie korzystania ze świadczenia górniczego lub w okresie korzystania ze stypendium na przekwalifikowanie. Mogą one dobrowolnie, na swój wniosek, zostać objęte ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi również z innych tytułów.

Tym samym osoby wykonujące pracę na podstawie umowy o pracę i prowadzące działalność gospodarcza podlegają wyłącznie ubezpieczeniu z tytułu umowy o pracę. Jednakże, zgodnie z art. 9 ust. 1a ustawy systemowej, jeżeli podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy w przeliczeniu na okres miesiąca jest niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia, zatrudnieni na podstawie umowy o prace podlegają również obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innych tytułów. Ustawodawca zawarł jednak zastrzeżenie (art. 9 ust. 1 w iw. z ust. * lb i ust. 2), zgodnie z którym w przypadku gdy taki pracownik spełnia warunki do objęcia go ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym z kilku tytułów, objęty jest obowiązkowo ubezpieczeniem z tego tytułu, który powstał wcześniej. Z pozostałych zaś tytułów może dobrowolnie zostać objęty takim ubezpieczeniem.

W świetle opisanych powyżej okoliczności, o ile nie zajdą przesłanki zwalniające wnioskodawcę z obowiązku odprowadzania składek z tytułu uzyskiwania minimalnego wynagrodzenia, fakt nawiązania stosunku pracy ze Spółką nie będzie, zwalniał wnioskodawcy z obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu uzyskiwania wynagrodzenia w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Dodatkowe zatrudnienie przez Spółkę na podstawie umowy o pracę nie będzie więc skutkować uznaniem wnioskodawcy - w zakresie, w jakim świadczy na rzecz Spółki usługi w charakterze przedsiębiorcy, za pracownika Spółki, o którym mowa w art. 8 ust. 2a ustawy systemowej.

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy systemowej za pracownika, w rozumieniu ustawy, uważa się także osobę wykonującą pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje prace na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy.

W pierwszej kolejności wnioskodawca wskazuje, że przytoczony powyżej przepis ustawy systemowej ma na celu wyeliminowanie nadużyć po stronie pracodawców, którzy zawierają ze swoimi pracownikami umowy cywilnoprawne w celu uniknięcia konieczności odprowadzenia wyższych składek do ZUS, jak również w celu uniknięcia zapłaty dodatku do wynagrodzenia z tytułu nadgodzin. Zamiarem ustawodawcy było więc wyeliminowanie z obiegu pozornych umów zlecenia (ewentualnie innych umów cywilnoprawnych), które w rzeczywistości spełniają przesłanki umów o pracę.

Ponadto, określając obowiązki z tytułu ubezpieczeń emerytalnych i rentowych ustawodawca wyraźnie rozróżnił osoby prowadzące działalność pozarolniczą, a więc także pozarolniczą działalność gospodarczą (art. 6 ust. 1 pkt 5 w zw. z art. 8 ust. 6 pkt 1 ustawy systemowej) od świadczenia usług przez zleceniobiorców na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia (art 6 ust. 1 pkt A ustawy systemowej). Konsekwencją tego rozróżnienia jest m.in. brzmienie art. 8 ust. 2a ustawy systemowej. Tym samym w katalogu usług świadczonych przez zleceniobiorców nie mieszczą się czynności wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze fakt, że:

- zawarta przez wnioskodawcę ze Spółką umowa o świadczenie usług nie ma charakteru pozornego, nie ma ona także na celu prowadzić do stanu fikcyjnego samozatrudnienia * jest wręcz przeciwnie - wnioskodawca współpracuje ze Spółką, a umowa o pracę ma dopiero zostać zawarta;

- zawarcie umowy o pracę wynika tylko i wyłącznie z faktu, że czynności doradztwa, które będą przeze wnioskodawcę wykonywane nie mogą być świadczone dla Spółki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej;

- formy współpracy określone w art. 8 ust. 2a ustawy systemowej nie odnoszą się w żadnej mierze do współpracy z przedsiębiorcami - obejmują natomiast zleceniobiorców i osoby wykonujące czynności na podstawie umowy o dzieło;

Zdaniem wnioskodawcy nie będą zachodziły przesłanki do uznania wnioskodawcy - w zakresie, w jakim świadczy na rzecz Spółki usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - za pracownika Spółki. Co oznacza, że obowiązany będzie on do samodzielnego odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu uzyskiwanego na podstawie umowy o świadczenie usług wynagrodzenia. W konsekwencji Spółka, w celu odprowadzenia składek na ubezpieczenia społeczne, nie będzie mogła doliczać uzyskiwanego przez wnioskodawcę w ten sposób przychodu do przychodu uzyskiwanego przez ww. ze stosunku pracy nawiązanego ze Spółką.

Odpowiadając na pismo z dnia 17 maja 2019 r. wzywające do uzupełnienia przedstawionego zdarzenia przyszłego, wnioskodawca wskazał, co następuje.

W odpowiedzi na pytanie czy wnioskodawca będzie miał zagwarantowane w umowie o pracę co najmniej minimalne wynagrodzenie, ww. wyjaśnił, iż początkowo będzie zatrudniony w niepełnym wymiarze etatu. Dlatego też uzyskiwane przez wnioskodawcę wynagrodzenie może nie przekraczać kwoty minimalnego wynagrodzenia. Docelowo jednak spółka zamierza zatrudnić ww. w pełnym wymiarze czasu pracy. W takim przypadku w umowie o pracę zagwarantowane będzie miał co najmniej minimalne wynagrodzenie.

W odpowiedzi na pytanie czy przychody, jakie wnioskodawca będzie uzyskiwał z tytułu umowy o świadczenie usług kwalifikowane będą jako pochodzące z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej (tj. źródło uzyskania przychodu określone w art. 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych) czy też z tytułu działalności wykonywanej osobiście (art. 13 tej ustawy), wnioskodawca wyjaśnił, że przychody te będą kwalifikował jako przychody pochodzące z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej (tj. źródło uzyskania przychodu określone w art. 14 w w. ustawy).

Odpowiadając na pytanie czy wnioskodawca wykonując zawartą z pracodawcą umowę o świadczenie usług, wykonywać będzie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jeszcze inne usługi na rzecz podmiotów innych niż przyszły pracodawca, wnioskodawca wskazuje, że zakres prowadzonej przez niego działalności gospodarczej obejmuje także inne czynności aniżeli usługi świadczone na rzecz spółki (pracodawcy). W chwili obecnej wnioskodawca świadczy na rzecz innych, aniżeli spółka, podmiotów usługi związane z pośrednictwem ubezpieczeniowym.

W dniu 17 czerwca 2019 r. wnioskodawca uiścił dodatkową opłatę w kwocie 40 zł, wyrażając tym samym wolę uzyskania interpretacji indywidualnej, co do części wniosku dotyczącej kwestii podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej wykonywanej na rzecz podmiotu, z którym przedsiębiorca zawrze umowę o pracę z wynagrodzeniem zagwarantowanym w umowie o pracę w wysokości niższej od minimalnego wynagrodzenia, w sytuacji, gdy w ramach działalności gospodarczej przedsiębiorca będzie wykonywał usługi na rzecz przyszłego pracodawcy oraz innych podmiotów.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku, zważył co następuje;

Stanowisko przedsiębiorcy przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w części dotyczącej kwestii podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej wykonywanej na rzecz podmiotu, z którym przedsiębiorca zawrze umowę o pracę z wynagrodzeniem zagwarantowanym w umowie o pracę w wysokości kwoty niższej od minimalnego wynagrodzenia, w sytuacji, gdy w ramach działalności gospodarczej przedsiębiorca będzie wykonywał usługi na rzecz przyszłego pracodawcy oraz innych podmiotów uznać należy za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu I sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej lub składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Podkreślenia wymaga jednak fakt, iż zgodnie ze wskazaniami judykatury, wydając interpretację organ nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz jedynie przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej, której zakres przedmiotowy jest zakreślony stanem faktycznym przedstawionym przez pytającego we wniosku. Pełną wiedzę o stanie faktycznym organ czerpie wyłącznie z wniosku uprawnionego podmiotu nie posiadając kompetencji do jego weryfikowania w oparciu o posiadane informacje. W toku tego postępowania organ nie pełni roli kontrolnej, nie dokonuje oceny zachowania lub zaniechania przedsiębiorcy pod kątem jego prawidłowości. Celem interpretacji jest umożliwienie przedsiębiorcy uzyskanie informacji w przedmiocie obowiązków wiążących się z opłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne i uchronienie w cen sposób takiego przedsiębiorcy przed ryzykiem błędnego zastosowania przez niego danego przepisu.

Obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym podlega osoba, która posiada określony tytułu do ubezpieczeń wskazany przez ustawodawcę.

Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym uregulowane zostały w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. W art. 6 ust. 1 tej ustawy prawodawca wskazał katalog podmiotów objętych obowiązkiem ubezpieczania emerytalnego i ubezpieczeń rentowych. Wyliczenie zawarte w tym przepisie jest wyczerpujące i m*a charakter zamknięty.

Na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 1, 4, 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają z zastrzeżeniem art. 8 i 9 osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczpospolitej Polskiej są pracownikami oraz osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia oraz osoby prowadzące pozarolniczą działalność. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 6 pkt 1 ustawy za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców lub innych przepisów szczególnych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i la w związku z art. 6 ust. 1 pkt 1 oraz art. 18 ust. 4 pkt 5a ww. ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych pracownicy spełniający jednocześnie warunki do objęcia ich obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z innych tytułów, są obejmowani ubezpieczeniami tylko z tytułu stosunku pracy, umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarły z pracodawcą, z którym pozostają w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonują pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostają w stosunku pracy, członkostwa w spółdzielni, służby, pobierania świadczenia szkoleniowego, świadczenia socjalnego, zasiłku socjalnego albo wynagrodzenia przysługującego w okresie korzystania ze świadczenia górniczego lub w okresie korzystania ze stypendium na przekwalifikowanie. Mogą oni dobrowolnie, na swój wniosek, być objęci ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi również z innych tytułów. Jednakże pracownicy, których podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy, członkostwa w spółdzielni, służby, pobierania świadczenia szkoleniowego, świadczenia socjalnego, zasiłku socjalnego lub wynagrodzenia przysługującego w okresie korzystania ze świadczenia górniczego lub w okresie korzystania ze stypendium na przekwalifikowanie w przeliczeniu na okres miesiąca jest niższa od minimalnego wynagrodzenia, podlegają również obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innych tytułów.

Z tego też wzglądu stanowisko wnioskodawcy nie może zostać uznane za prawidłowe, gdyż błędnie zakłada on, że jeżeli wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę będzie niższe aniżeli minimalne wynagrodzenie, wnioskodawca będzie podlegać ubezpieczeniom jedynie z tego tytułu, który powstał najwcześniej, czyli w tym przypadku z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Jednak przepis art. 9 ust. lb i ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie będzie miał w opisanym przypadku zastosowania. Wskazane przepisy stanowią, że jeżeli ubezpieczeni, o których mowa w ust. 1a, spełniają jednocześnie warunki do objęcia ich obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z więcej niż jednego innego tytułu, stosuje się do nich odpowiednio ust. 2. Osoba spełniająca warunki do objęcia obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z kilku tytułów, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, 4-6 i 10, jest objęta obowiązkowo ubezpieczeniami z tego tytułu, który powstał najwcześniej. Może ona jednak dobrowolnie, na swój wniosek, być objęta ubezpieczeniami emerytalnym i rentowym także z pozostałych, wszystkich lub wybranych, tytułów lub zmienić tytuł ubezpieczeń, z zastrzeżeniem ust. 2c 1 7.

W sytuacji gdy osoba, która wykonuje pracę na podstawie umowy o pracę, z której nie osiąga wynagrodzenia co najmniej minimalnego i równocześnie prowadzi działalność gospodarczą i w ramach tej działalności świadczy usługi na rzecz podmiotu z którym łączy ją stosunek pracy, ale jednocześnie świadczy usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej również na rzecz innych podmiotów osoba ta podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym zgodnie z brzmieniem przywołanego już wyżej art. 9 ust. 1a, który stanowi, że ubezpieczeni wymienieni w ust. 1, których podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy, członkostwa w spółdzielni, służby, pobierania świadczenia szkoleniowego, świadczenia socjalnego, zasiłku socjalnego lub wynagrodzenia przysługującego w okresie korzystania ze świadczenia górniczego lub w okresie korzystania ze stypendium na przekwalifikowanie w przeliczeniu na okres miesiąca jest niższa od określonej w art. 18 ust. 4 pkt 5a, podlegają również obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innych tytułów, z zastrzeżeniem ust. 1b i art. 16 ust. 10a.

Zastrzeżenie zawarte w przepisie nie ma zastosowania do wnioskodawcy, ^w przypadku, gdy osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą w ramach tej działalności zawiera umowę zlecenia, której przedmiot jest taki sam jak przedmiot działalności gospodarczej, wówczas podlega ubezpieczeniom społecznym tylko z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Z tytułu wykonywania umowy zlecenia nie jest obejmowana ubezpieczeniami - ani obowiązkowo ani dobrowolnie. Aby jednak (.mowa zlecenia mogła być traktowana jako wykonywana w ramach prowadzonej. działalności gospodarczej, warunkiem jest, aby przychód z niej uzyskiwany byt opodatkowany jako przychód z działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazał wprost we wniosku i jego uzupełnieniu, że przychody, jakie będzie uzyskiwał z umowy o świadczenie usług będzie kwalifikował jako pochodzące z tytułu działalności gospodarczej (tj. źródło uzyskania przychodu określone w art. 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 z późn. zm.), a zakres prowadzonej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej obejmuje także inne czynności aniżeli usługi świadczone na rzecz spółki (pracodawcy). W chwili obecnej wnioskodawca świadczy na rzecz innych, niż spółka, podmiotów usługi związane z pośrednictwem ubezpieczeniowym.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaznacza, że w ramach interpretacji indywidualnej dokonuje oceny prawidłowości rozumowania wnioskodawcy związany z obowiązkiem opłacania składek na ubezpieczenia społeczne przez wnoszącego zaprezentowany we wniosku. Tym samym Zakład w ramach niniejszej interpretacji nie rozstrzyga o ewentualnym obowiązku bądź jego braku z zakresu ubezpieczeń społecznych ciążącym na innym przedsiębiorcy, tj. spółce, w której będzie zatrudniony wnioskodawca. Niniejsza decyzja nie odnosi się również do definicji pracownika i przyjętego przez wnioskodawcę rozumienia art. 8 ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, która w rozpatrywanym zdarzeniu przyszłym nie ma znaczenia dla sprawy.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji

Decyzja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. l i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, odwołanie do właściwego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.