DI/100000/43/380/2015 - Preferencyjna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 584 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 121 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za nieprawidłowe stanowisko zawarte we wniosku Pana (...) prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) z dnia 8 marca 2016 r. doręczonym dnia 30 marca 2016 r. o wydanie pisemnej interpretacji dotyczącej prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej kwoty, nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Dnia 30 marca 2016 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku wpłynął wniosek z dnia 8 marca 2016 r., złożony przez Pana (...) prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, iż był zatrudniony na podstawie umowy o pracę od dnia 1 lutego 2013 r. do dnia 27 grudnia 2014 r. W ramach tej umowy wnioskodawca wykonywał pracę nad projektami marketingowymi. W dniu 1 stycznia 2016 r. ww. rozpoczął własną działalność gospodarczą (73.11.Z działalność agencji reklamowych), w zakresie której chciałby wykonywać pracę na rzecz byłego pracodawcy (byłoby to zarządzanie kampanią w internecie marketingowym). W okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej wnioskodawca nie prowadził pozarolniczej działalności.

We własnym stanowisku w sprawie wnioskodawca wskazuje, iż z uwagi na fakt, iż jest to jego pierwsza działalność gospodarcza, korzysta on z preferencyjnych zasad opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. Przedsiębiorca uważa, iż dokonując usług na rzecz byłego pracodawcy nie utraci tego przywileju, gdyż w roku bieżącym 2016 i w poprzednim roku 2015 nie był związany ze swoim byłym pracodawcą żadną umową o pracę.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej, lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Wprowadzony artykułem 7 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342) art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych stanowi, iż Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznaje za nieprawidłowe stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie interpretacji.

Stosownie do treści art. 18a ust. 1 powyższej ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, prawo do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru składek nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia przysługuje osobom, o których mowa w art. 8 ust. 6 pkt 1 ustawy, tj. osobom prowadzącym działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych. Z kolei dyspozycja treści art. 18a ust. 2 powołanej ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wskazuje, iż powyższy przepis nie ma zastosowania do osób, które:

- prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły pozarolniczą działalność;

- wykonują działalność gospodarczą na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywały w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej.

Jednocześnie wystarczy, aby zakres wykonywanej przez daną osobę działalności gospodarczej na rzecz byłego pracodawcy tylko w części pokrywał się z czynnościami wykonywanymi w ramach łączącego ją uprzednio z tym pracodawcą stosunku pracy, żeby osoba rozpoczynająca prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej nie miała prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru składek nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia. Dopiero, gdy wykonywana praca w ramach prowadzonej działalności ma zupełnie inny charakter, niż zakres czynności wykonywanych w okresie zatrudnienia na podstawie umowy o pracę - osoba prowadząca działalność może skorzystać z preferencyjnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Należy zaznaczyć, iż warunek niewykonywania działalności na rzecz byłego pracodawcy, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie, dotyczy nie tylko pierwszego dnia prowadzenia działalności, ale całego 24-miesięcznego okresu, o którym mowa w art. 18a ust. 1 ustawy. Oznacza to, iż od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności na rzecz byłego pracodawcy następuje utrata przez osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą prawa do opłacania składek od podstawy wymiaru w wysokości nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Natomiast od dnia zaprzestania wykonywania działalności na rzecz byłego pracodawcy osoba ta ponownie ma prawo do opłacania składek od niższej podstawy wymiaru. Pamiętać jedynie należy, iż prawo do opłacania składek od podstawy wymiaru w wysokości nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia przysługuje w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej przez tę osobę. Jednocześnie, co istotne, zakaz prowadzenia działalności na rzecz byłego pracodawcy obowiązuje jedynie w zakresie świadczenia (w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na rzecz byłego pracodawcy) usług, które są tożsame z zakresem czynności wykonywanych w ramach stosunku pracy na przestrzeni bieżącego roku przed dniem rozpoczęcia prowadzenia pozarolniczej działalności oraz roku poprzedniego.

Wnioskodawca wskazał, iż w ciągu ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej nie prowadził działalności pozarolniczej. Jednocześnie do grudnia 2014 r. wnioskodawca był zatrudniony na umowę o pracę i aktualnie zamierza podjąć współpracę z byłym pracodawcą świadcząc na jego rzecz w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej czynności, które pokrywają się z tymi, jakie wykonywał jako pracownik. Przedsiębiorca nie był zatrudniony w roku bieżącym przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, które nastąpiło w dniu 1 stycznia 2016 r., jednak stosunek pracy trwał w roku poprzednim, a tym samym, nie można uznać za prawidłowe przyjęcia rozumowania, iż rozpoczęcie współpracy z byłym pracodawcą w opisanym przypadku nie będzie skutkowało utratą prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej kwoty, nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania decyzji.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.

+