DI/100000/43/347/2015 - Pakiety medyczne a podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 121), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku złożonym w dniu 20 marca 2015 r. przez (...) w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników spółki wartości świadczeń z tytułu usług dodatkowej opieki medycznej (pakietów medycznych) udostępnianych pracownikom przez pracodawcę po cenach niższych niż detaliczne.

W dniu 20 marca 2015 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 kwietnia 2015 r. doręczonym dnia 8 kwietnia 2015 r.

Wnioskodawca wskazał, iż od 1 marca 2015 r. oferuje swoim pracownikom korzystanie ze świadczeń medycznych niedotyczących medycyny pracy tzw. pakietów medycznych.

Spółka wprowadza zapis w regulaminie wynagrodzeń, zgodnie z którym, pracownicy będą mogli skorzystać z pakietu medycznego pod warunkiem częściowego finansowania kosztu tego pakietu.

Podstawowym pakietem częściowo finansowanym przez pracodawcę i częściowo przez pracownika jest pakiet o wartości (...) zł. Koszt tego pakietu zawiera (...) zł za medycynę pracy, (...) zł odpłatność ponoszona przez pracownika i (...) zł dopłata przez pracodawcę. Wartość innych pakietów - powyżej kwoty (...) zł - w całości obciąża pracownika.

W związku z powyższym, Spółka wprowadza do Regulaminu Wynagrodzeń zapis następującej treści:

"W przypadku, gdy Pracodawca zaoferuje możliwość skorzystania z dodatkowego ubezpieczenia medycznego, Pracownik jest uprawniony do skorzystania z jednego z pakietów medycznych obejmującego prawo do korzystania z usług medycznych, niedotyczących medycyny pracy, świadczonych przez podmiot zewnętrzny, na zasadach określonych w umowie zawartej pomiędzy Pracodawcą a tym podmiotem. Warunkiem korzystania z ww. uprawnień jest ponoszenie przez Pracownika części kosztów korzystania z podstawowego pakietu medycznego w wysokości (...) zł (słownie: (...) w pozostałej części koszty korzystania przez Pracownika z pakietu medycznego podstawowego finansuje Pracodawca.

Wartość innych pakietów - powyżej kwoty pakietu podstawowego - w całości obciąża pracownika."

W świetle powyższego, spółka wnosi o wydanie interpretacji w następującym zakresie:

czy spółka ma obowiązek doliczać wartość pakietu medycznego, który to jest sfinansowany częściowo przez pracownika (w kwocie zł), a częściowo dofinansowany przez spółkę do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe pracownika, jeżeli współfinansowanie to odbywać się będzie w oparciu o przytoczony zapis regulaminu wynagrodzenia.

Zdaniem spółki, w okolicznościach określonych powyżej, nie ma obowiązku doliczać wartości pakietu medycznego częściowo finansowanego przez pracownika (w kwocie (...) zł), a częściowo przez spółkę do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, wypadkowe i chorobowe.

Wnioskodawca wskazuje, iż z § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w spawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 1998 r. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.) wynika wyłączenie, gdy spełnione są dwa warunki łącznie tj. świadczenia przyznane są pracownikom na podstawie regulaminu wynagradzania oraz gdy pracownik ponosi częściową odpłatność za otrzymane świadczenie.

Uzupełniając wniosek pismem z dnia 2 kwietnia 2015 r. doręczonym dnia 8 kwietnia 2015 r. wnioskodawca poinformował, że wartość korzyści z pakietów stanowi przychód ze stosunku pracy dla pracowników.

Mając na uwadze treść wniosku, jak również obowiązujące w tym przedmiocie przepisy prawa Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z przywołanym przez wnioskodawcę § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością.

Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

Podsumowując, jeżeli świadczenie na rzecz pracownika wynikające z regulaminu wynagradzania przybiera postać zakupu po cenach niższych niż detaliczne pakietu usług dodatkowej opieki medycznej (pakietów medycznych) oraz nie stanowi ekwiwalentu w formie pieniężnej i stanowi przychód uzyskiwany przez pracownika w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, to zostanie ono wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie powołanego wyżej przepisu rozporządzenia.

W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od ww. wartości.

W konsekwencji należy uznać, iż wartość świadczeń z tytułu usług dodatkowej opieki medycznej (pakietów medycznych) opłacana przez pracodawcę za pracowników, po wprowadzeniu stosownych zapisów w regulaminie wynagradzania, będzie wyłączona z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Wydziału Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.