DI/100000/43/328/2019 - Możliwość nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) oraz ubezpieczenie zdrowotne wartości świadczenia grupowego ubezpieczenia na życie oraz świadczenia medycznego w części współfinansowanej przez pracodawcę pracownikom.

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646 z późn. zm.), w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2019 r. ₍poz. 300 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku przedsiębiorcy (...) z siedzibą (...) z dnia 14 marca 2019 r., złożonym w dniu 19 marca 2019 r. w przedmiocie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) oraz ubezpieczenie zdrowotne wartości świadczenia grupowego ubezpieczenia na życie oraz świadczenia medycznego w części współfinansowanej przez pracodawcę pracownikom.

Dnia 19 marca 2019 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w wpłynął wniosek złożony przez (...) przedsiębiorcę (...) z siedzibą w (...) o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ustaw Prawo przedsiębiorców.

Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, że obecnie zawarł na rzecz swoich pracowników umowę opieki medycznej oraz grupowego ubezpieczenia na życie. W ramach umowy opieki medycznej pracownicy mogą korzystać z pakietów usług obejmujących następujące grupy świadczeń medycznych:

- medycynę pracy obejmującą m.in. badania okresowe,

- profilaktykę zdrowotną związaną z pracą i warunkami jej wykonywania, obejmującą w szczególności: konsultację okulisty oraz badania towarzyszące dla osoby, której środowiskiem jest monitor ekranowy i ciągle skupienie wzroku na ekranie, konsultację ortopedy oraz ewentualną rehabilitację wynikające z siedzącego trybu pracy czy pochylania się nad komputerem, konsultację internisty i/lub laryngologa dla osoby pracującej w biurze, interwencje karetki i własnego zespołu ratowniczego firmy medycznej w razie wypadków w pracy oraz w drodze do niej i z powrotem, wizyty w miejscu zachorowania lekarza internisty w sytuacji gdy pracownik źle się poczuje w pracy itp. - usługi medyczne indywidualne dla pracownika,

- pakiet medyczny dla rodziny pracownika.

W ramach umowy grupowego ubezpieczenia na życie zagwarantowano pracownikom wypłatą świadczenia z tytułu poniższych okoliczności:

- zgon,

- zgon w wyniku wypadku,

- niezdolność do pracy zarobkowej,

- trwały uszczerbek na zdrowiu nabyty w wyniku wypadku,

- poważna choroba.

Wnioskodawca dodaje, że w chwili obecnej wartość składki z tytułu ubezpieczenia grupowego na życie oraz z tytułu opieki zdrowotnej (pakiet medyczny zawierający medycynę pracy) w całości pokrywa pracodawca. Od wartości obu świadczeń pozapłacowych odprowadzane są składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz podatek.

Wnioskodawca zaznacza, że chciałby zmienić sposób finansowania świadczeń poprzez współudział pracownika w finansowaniu obu składek. W zależności jaki wariant ubezpieczenia i opieki medycznej zostanie wybrany, pracownik opłacałby składkę w wysokości (...) zł z tytułu ubezpieczenia na życie oraz zł (...) z tytułu opieki medycznej a różnicę (pomiędzy wartością składki a częścią finansowaną przez pracownika) pokrywałaby Spółka.

W chwili obecnej w Regulaminie Wynagradzania Spółki w § (...) jest zapis, który stanowi iż, Spółka zapewni możliwość objęcia pracowników ubezpieczeniem zdrowotnym czyli może zagwarantować prawo do zakupu abonamentu na korzystanie ze świadczeń medycznych po cenie niższej niż detaliczna.

Pracodawca zamierza zmienić ww. zapis poprzez zmianę słowa "zapewni" na "zapewnia" a ponadto dodać do treści Regulaminu Wynagradzania tożsamy do ww. zapis dotyczący grupowego ubezpieczenia na życie.

Wnioskodawca podkreśla, że wartość wykupionych dla pracowników świadczeń będzie przychodem ze stosunku pracy w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego Wnioskodawca kieruje pytanie czy po zmianie zapisów w Regulaminie Wynagradzania Spółki oraz wprowadzenia zasady współfinansowania składki przez Spółkę oraz pracownika wartości składki z tytułu świadczenia, na grupowe ubezpieczenie na życie oraz świadczenie medyczne ponoszone przez pracodawcę nie będą stanowiły podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracowników.

Zdaniem Wnioskodawcy, po zmianie treści Regulaminu Wynagradzania oraz sposobu partycypacji w ponoszonych kosztach (współfinansowanie składek przez Spółkę i pracownika) spełni on warunki zwolnienia z obowiązku odprowadzania obowiązkowych składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne od świadczenia ubezpieczenia grupowego na życie oraz opieki medycznej dla pracowników, gdyż zostaną zachowane zasady:

- współfinansowania składek przez pracodawcę (Spółkę) i pracownika,

- wykupione świadczenie będą dla pracowników przychodem ze stosunku pracy,

- uregulowania dotyczące powyższego będą zapisane w wewnętrznych przepisach obowiązujących w Spółce (Regulaminie Wynagradzania). Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku, zważył co następuje:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej lub składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna).

Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 34 ust. 3 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca we wniosku o wydanie interpretacji przedstawia zaistniały stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe oraz własne stanowisko w sprawie. Z przepisu tego wynika wymóg kompleksowości opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego dokonanego przez wnioskodawcę - Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie może bowiem w trybie wydawania interpretacji indywidualnej prowadzić postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy wszczętej wniesieniem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zakreślają jedynie ramy zaprezentowanego opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Jednoznaczny sposób ujęcia w art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych przez ustawodawcę zakresu przedmiotowego wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej, uniemożliwia Zakładowi wydanie interpretacji w sprawach dotyczących m.in. rozstrzygnięcia czy dany składnik wynagrodzenia stanowi przychód ze stosunku pracy. Jak stanowi art. 34 ust. 17 ustawy - Prawo przedsiębiorców, zasady i tryb udzielania interpretacji przepisów prawa podatkowego reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.). Dlatego też. Zakład wydając interpretację w danej sprawie poprzestaje na oświadczeniu wnioskodawcy, iż świadczenia, o których stanowi wniosek stanowią bądź nie stanowią przychodu pracownika ze stosunku pracy, traktując takie oświadczenie jako element opisu zdarzenia przyszłego.

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców w przedmiocie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne wartości świadczenia grupowego ubezpieczenia na życie oraz świadczenia medycznego w części współfinansowanej przez pracodawcę pracownikom, uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1949), jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Z treści § 1 rozporządzenia Ministra ^racy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wynika natomiast, iż podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

W myśl zaś § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Z literalnego brzmienia § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie te przychody, które.

- wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,

- przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych, niż detaliczne lub formę usługi).

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością. Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od ww. wartości.

Ponadto przyjęty w art. 20 ust. 1 u.s.u.s. sposób ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe oznacza, że przychody, które na mocy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe są wolne od składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wyłączone są również z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia chorobowe i wypadkowe. Konkludując, w przypadku więc, gdy wartość świadczenia grupowego ubezpieczenia na życie oraz świadczenia medycznego w części współfinansowanej przez pracodawcę pracownikom, stanowić będzie przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy zaś prawo do uzyskania tych korzyści wynikać będzie z regulaminu wynagradzania obowiązującego w spółce, przewidującego partycypację pracownika (choćby symboliczną) w poniesieniu kosztów nabycia tych świadczeń, to kwota ta nie będzie podlegać uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Jednocześnie z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1510 z późn. zm.) wynika, iż do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. Tym samym powyższe znajdzie zastosowanie również w odniesieniu do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. l i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, odwołanie do właściwego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.