DI/100000/43/318/2014 - Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 24 marca 2014 r. Centrala Zakładu Ubezpieczeń Społecznych DI/100000/43/318/2014 Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1442 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku z dnia 5 marca 2014 r. złożonym w dniu 11 marca 2014 r. przez (...) w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych pracowników spółki wartości pakietów medycznych w części finansowanej przez pracodawcę.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2014 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek (...) z dnia 5 marca 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (...).

Wnioskodawca w treści złożonego wniosku wskazał, iż zamierza w 2014 r. podpisać z firmą ubezpieczeniową umowę grupowego ubezpieczenia zdrowotnego tzw. pakiet medyczny. W ramach pakietu medycznego pracownik spółki wraz z rodziną będzie mógł korzystać z opieki medycznej.

Wnioskodawca planuje wprowadzić częściową odpłatność za pakiety medyczne. Oznacza to, iż pracownik pokrywał będzie nie mniej niż 10% i nie więcej niż 30% wartości opłaty (składki) z tytułu pakietu medycznego ponoszonej przez spółkę. Pracownik wyrazi zgodę na comiesięczne potrącanie ww. kwoty ze swojego wynagrodzenia.

Pozostała wartość opłaty (składki) za pakiet medyczny, finansowana przez pracodawcę, stanowić będzie dla pracownika przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).

Wskazane zasady współfinansowania pakietu medycznego przez pracownika zostaną określone w Regulaminie Wynagradzania spółki. Spółka planuje umieszczenie w Regulaminie Wynagradzania następującego zapisu:

"W roku 2014 pracownikom przysługuje opieka medyczna współfinansowana przez (...) na zasadach określonych w Uchwale Nr (...) /2014 Zarządu (...) z dnia (...) 2014 r.

Wysokość finansowana przez (...) będzie uzależniona od bieżącej realizacji piani finansowego i będzie się mieścić w przedziale od 70% do 90% kosztu pakietu medycznego, s pozostała część będzie finansowana przez pracownika."

W związku z zaprezentowanym zdarzeniem przyszłym, spółka wnosi zapytanie czy wartość pakietu medycznego w części finansowanej przez spółkę (pracodawcę) stanowić będzie podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

We własnym stanowisku w sprawie wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników (tekst jedn.: ubezpieczenie emerytalne i rentowe) stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy p.d.o.f. z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 p.d.o.f., za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uznaje się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania tych wpłat i świadczeń a w szczególności, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wartość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż pracownicy będą mogli korzystać z opieki medycznej w ramach pakietu medycznego. Opłata za pakiet medyczny (składka) będzie finansowana przez pracodawcę i pracownika. Zapisy o prawie do korzystania z opieki medycznej (pakietu medycznego) oraz zasady jego współfinansowania przez pracownika będą określone w Regulaminie Wynagrodzenia obowiązującym w spółce. Wartość pakietu medycznego (składki) w części finansowanej przez spółkę (pracodawcę) będzie stanowiła dla pracownika przychód ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o p.d.o.f.

Mając to na względzie oraz przytoczone przepisy zdaniem wnioskodawcy należałoby uznać, iż wartość pakietu medycznego (składki) w części finansowanej przez spółkę, stanowiąca przychód ze stosunku pracy dla pracownika, powinna stanowić podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Niemniej, wnioskodawca zauważa, iż rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe określa katalog przychodów niestanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Paragraf 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia stanowi, że podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią: "korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji."

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, iż korzyści materialne pracowników wynikające z regulaminów wynagradzania, uzyskane w wyniku zakupu od pracodawcy usług po cenach niższych niż detaliczne, podlegają wyłączeniu przy obliczaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Zdaniem wnioskodawcy powyższe oznacza, że wartość pakietu medycznego (składki) w części finansowanej przez spółkę (pracodawcę) nie będzie stanowiła podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Wynika to z faktu, iż zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, pracownicy wnioskodawcy na mocy Regulaminu Wynagradzania uprawnieni będą do korzystania z opieki medycznej w ramach pakietu medycznego, który będzie współfinansowany zarówno przez pracodawcę, jak i pracownika. (Jednocześnie wartość świadczenia w części finansowania przez spółkę stanowić będzie dla pracownika przychód ze stosunku pracy).

Prawidłowość powyższego stanowiska wnioskodawcy potwierdzają decyzje wydawane przez Oddziały Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w odniesieniu do tożsamych stanów faktycznych.

Wnioskodawca przytacza fragment jednej z decyzji i podsumowuje, iż w jego opinii wartość świadczenia (pakietu medycznego) w części finansowanej przez spółkę nie będzie stanowić podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Stosowanie do art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników, stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.

Powyższy przepis oznacza, iż wyłączenie przewidziane w § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia, będzie miało zastosowanie również do ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Ponadto, w myśl art. 104 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 674 z późn. zm.) oraz z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych (Dz. U. z 2006 r. Nr 158, poz. 1121 z późn. zm.), obowiązkowe składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w przypadku zaistnienia obowiązku ich opłacania, ustala się od wypłat stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Powyższe przepisy oznaczają, iż wyłączenie, przewidziane w § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia, będzie maiło zastosowanie również do ustalania podstawy wymiaru składek na Fundusz Pracy i Fundusz gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Konkludując, zdaniem wnioskodawcy, wartość świadczenia (pakietu medycznego) w części finansowanej przez spółkę, kwalifikowana na gruncie ustawy p.d.o.f. jako przychód ze stosunku pracy, nie będzie stanowić podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, a także Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Mając na uwadze treść wniosku, jak również obowiązujące w tym przedmiocie przepisy prawa Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z przywołanym przez wnioskodawcę § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.

Wskazany przepis ma zastosowanie również do składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe. W myśl bowiem art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na te ubezpieczenia stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe, przy czym nie znajduje zastosowania ograniczenie wysokości rocznej podstawy wymiaru składek, o którym mowa w art. 19 ust. 1 tej ustawy.

Z literalnego brzmienia § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia wynika, jak podnosi wnioskodawca, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne korzystają jedynie te przychody, które: wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych, niż detaliczne lub formę usługi).

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia społeczne nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością.

Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

Podsumowując, jeżeli świadczenie na rzecz pracownika wynikające z regulaminu wynagradzania przybiera postać zakupu po cenach niższych niż detaliczne stosownego pakietu medycznego oraz nie stanowi ekwiwalentu w formie pieniężnej i stanowi przychód uzyskiwany przez pracownika w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, to zostanie ono wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie powołanego wyżej przepisu rozporządzenia.

W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od ww. wartości.

W konsekwencji należy uznać, iż wartość pakietu medycznego (składki) opłacana przez pracodawcę za pracowników, wobec spełnienia powyższych warunków, będzie wyłączona z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Jednocześnie, jak podniósł przedsiębiorca, z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) wynika, iż do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. Analogicznie - wobec treści art. 104 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 674 z późn. zm.) oraz art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych (Dz. U. z 2006 r. Nr 158, poz. 1121 z późn. zm.) przedstawia się kwestia ustalania podstawy wymiaru składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Tym samym powyższe wyłączenie, przewidziane w § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, będzie miało zastosowanie również do ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

POUCZENIE

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie ¡ej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Wydziału Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.

Opublikowano: www.zus.gov.pl