DI/100000/43/214/2021 - Nieuwzględnienie w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracownika wartości dodatkowej odprawy pieniężnej wypłacanej pracownikowi w związku z rozwiązaniem stosunku pracy

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawu przedsiębiorców (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 162) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j, Dz. U. z 2021 r. poz. 423 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku (...) z dnia 25 lutego 2021r., złożonym w dniu 4 marca 2021r. w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracownika wartości dodatkowej odprawy pieniężnej wypłacanej pracownikowi w związku z rozwiązaniem stosunku pracy.

Dnia 4 marca 2021r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek z dnia 25 lutego 2021r. złożony przez o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 kwietnia 2021r. doręczonym dnia 21 kwietnia 2021r. oraz pismem z dnia 17 maja 2021r. doręczonym dnia 24 maja 2021r.

Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, że jest członkiem Grupy Kapitałowej - grupy spółek powiązanych finansowo i organizacyjnie, świadczącą usługi w branży transportowej, spedycyjnej i logistycznej. Spółka prowadzi działalność i posiada biura w różnych częściach Polski (m, in. w). We (...) znajduje się Dział (dalej: Dział).

W związku z procesami reorganizacji działalności Spółki oraz całej Grupy Kapitałowej, podjęta decyzję o całkowitej likwidacji Działu we. Zadania i obowiązki Działu są systematycznie przekazywane do innych jednostek organizacyjnych lub spółek z Grupy Kapitałowej w całej Polsce.

Wobec procesu reorganizacji działalności Działu postanowiła rozwiązać stosunki pracy z 29 pracownikami Spółki zatrudnionymi w ww. jednostce. Wszyscy z ww. pracowników w okresie od dnia 27 kwietnia 2020 r. do dnia 30 kwietnia 2020 r. zawarli z (...) porozumienia w sprawie rozwiązania umowy o pracę, W zależności od stanowiska pracy І przydzielonych obowiązków, data rozwiązania stosunku pracy kształtuje się odmiennie, nie dłużej jednak niż do 30 kwietnia 2021 r. Treść zawartych porozumień jest analogiczna, jednakże w stosunku do niektórych pracowników występują różnice w ich treści.

Z uwagi na liczbę pracowników, z którymi Spółka zawarła porozumienia rozwiązujące stosunek pracy, wszczęta została procedura zwolnień grupowych. W dniu 22 kwietnia 2020 r. złożyła we właściwych urzędach pracy w (...), oraz we (...) tożsame zawiadomienia dotyczące zamierzonych zwolnień grupowych, w których jako przyczynę zamierzonego zwolnienia grupowego wskazano reorganizację działalności Spółki oraz Grupy Kapitałowej oraz wynikającą z powyższego zmianę organizacji działalności i ograniczenie zatrudnienia w jednostce organizacyjnej Spółki - Dział we(...) przy ul. (...)

. Zwolnieniem grupowym zostali objęci pracownicy zatrudnieni w likwidowanych departamentach Działu, tj.: (a) Kontroiing (b) Konsolidacja (c) Kadry i Płace, (d) Zespół Danych Podstawowych (e) Zespół Księgi Głównej (f) Zespół Należności i Środków Pieniężnych (g) Zespół Skarbu (h) Zespół Zobowiązań i Środków Trwałych (i) Dział Administracji. Załącznik nr 2 - Zawiadomienie dotyczące zamierzonych zwolnień grupowych z dnia 22 kwietnia 2020 r. złożone do PUP

Po przeprowadzonych konsultacjach z przedstawicielami pracowników, Spółka wydała Regulamin zwolnień grupowych w spółce z dnia 24 kwietnia 2020 r. a następnie (...) powtórnie zawiadomiła właściwe urzędy pracy, Załącznik nr 3 - Regulamin zwolnień grupowych w spółce oraz Załącznik nr 4 - Zawiadomienie dotyczące zwolnień grupowych z dnia 24 kwietnia 2020 r. złożone do PUP ]

W dniu 27 kwietnia 2020 r. Spółka zawarła porozumienie w sprawie rozwiązania umowy o pracę (dalej: Porozumienie) z pracownikiem (dalej: Pracownik) zatrudnionym na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony zawartej w dniu 11 września 2015 r. na stanowisku, " (dalej: Umowa o pracę). Pracownik (...) zatrudniony jest w Dziale i został objęty procedurą zwolnień grupowych przeprowadzaną w Spółce. Rozwiązanie umowy o pracę z Pracownikiem datowane jest na dzień 31 marca 2021 r. Wskazana przyczyna rozwiązania stosunku pracy (likwidacja stanowiska pracy), zgodnie z § 1 Porozumienia, nie dotyczy Pracownika. Załącznik nr 5 - Porozumienie w sprawie rozwiązania umowy o pracę z dnia 27 kwietnia 2020 r. pomiędzy (...) a P.

Pracownik na podstawie § 2 ust. 1 Porozumienia uprawniony jest do otrzymania odprawy pieniężnej na podstawie art. 8 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników w wysokości dwumiesięcznego wynagrodzenia.

Nadto zobowiązała się zapłacić Pracownikowi dodatkową odprawę pieniężną w wysokości równej zł (dalej: Dodatkowa odprawa pieniężna). Zgodnie z § 2 ust. 2 Porozumienia, dodatkowa odprawa pieniężna wypłacana jest w związku z rozwiązaniem stosunku pracy w okoliczności ach opisanych w Porozumieniu, jak również z tytułu gotowości Pracownika do świadczenia pracy do dnia rozwiązania stosunku pracy tj. do dnia 31 marca 2021 r. Nadto dodatkowa odprawa pieniężna będzie płatna w dniu wypłaty ostatniego wynagrodzenia za pracę należnego pracownikowi. Zgodnie z § 2 ust. 3 Porozumienia, Pracownik traci prawo do wypłaty dodatkowej odprawy pieniężnej w następujących sytuacjach:

Przy uwzględnieniu liczby dni nieobecności nie bierze się pod uwagę należnego Pracownikowi: (i) urlopu wypoczynkowego lub (ii) większej liczby dni nieobecności, których termin wykorzystania zostanie przekazany/uzgodniony przez Pracownika z właściwym Dyrektorem Jednostki Organizacyjnej w formie pisemnej, pod rygorem nieważności lub (iii) absencji chorobowej Pracownika w przypadku zachorowania Pracownika na COVID-19, potwierdzonej zaświadczeniem lekarskim, w szczególności w przypadku hospitalizacji Pracownika w związku z ww. chorobą.

Na podstawie zapisu § 2 ust. 4 Porozumienia Pracownik nie traci prawa do wypłaty dodatkowej odprawy pieniężnej w sytuacji jednostronnego rozwiązania Umowy o pracę przez Pracodawcę z wyjątkiem sytuacji opisanych w § 2 ust. 3 pkt 2 Porozumienia,

Dalej, strony ustaliły, że gdy wymaga tego przepis prawa, z tytułu wypłaty odpraw przewidzianych w Porozumieniu, Spółka uiści należne świadczenia publicznoprawne. Zgodnie z § 4 Porozumienie podlega przepisom prawa polskiego a w sprawach nieuregulowanych zastosowanie znajdą odpowiednie przepisy, w szczególności przepisy Kodeksu pracy.

Z uwagi na treść. § 2 ust. 2 Porozumienia i ustalony termin wypłaty świadczenia, Wnioskodawca nie wypłacił Jeszcze Pracownikowi kwoty dodatkowej odprawy pieniężnej. Na dzień sporządzania niniejszego wniosku Porozumienie obowiązuje a żadna ze stron nie złożyła oświadczenia woli mającego na celu zakończenie zatrudniania (stosunku pracy) przed dniem wskazanym w § 1 ust. 2 Porozumienia.

Wnioskodawca oświadcza, że dodatkowa odprawa pieniężna będzie stanowić przychód w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r" poz. 1387 z późn. zm.) osiągany przez Pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy,

W ocenie Wnioskodawcy dodatkowa odprawa pieniężna, o której mowa w par. 2 ust. 2 Porozumienia w sprawie rozwiązania umowy o pracę zawartego w dniu 27 kwietnia 2020 r. we pomiędzy (...) a jej pracownikiem - (...), jest wyłączona z podstawy oskładkowania na rzecz ZUS.

Zgodnie z treścią art, 18 ust. 1 i 2 w związku z art. 20 ust, 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r., o systemie ubezpieczeń społecznych (tj. Dz.U, z 2020 r. poz, 266 ze zm,) oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej' z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tj. Dz. U. z 2017 r. poz. 1949), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, wypadkowe i chorobowe) pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 ww. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r., jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

W myśl § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie stanowią przychody uzyskane przez pracownika w związku z wypłatą odpraw, odszkodowań, rekompensat wypłacanych z tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy, w tym z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę lub rozwiązania jej bez wypowiedzenia, skrócenia okresu jej wypowiedzenia, niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy.

Wskazany powyżej przepis skonstruowany jest w sposób ogólny i nie jest ograniczony do konkretnych przepisów prawa pracy, regulujących wypłatę odpraw lub odszkodowań w związku z rozwiązaniem stosunku pracy, w tym do odprawy, o której mowa w art. 8 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Powyższy katalog ma charakter przykładowy i otwarty co powoduje, że z wyłączenia przewidzianego w przedmiotowym przepisie skorzystać mogą także świadczenia wynikające z indywidualnych porozumień zawieranych przez pracodawców ze zwalnianymi pracownikami. Pracodawca bowiem, w ramach obowiązującej na gruncie prawa pracy swobody umów, może wypłacać pracownikom dodatkowe odprawy pieniężne, jeżeli wypłata takich świadczeń nie pogarsza sytuacji pracownika (tak przykładowo decyzje ZUS z dnia 8 lutego 2019 r. nr WPI/00000/43/64/2019 oraz z dnia 8 lutego 2019 r. nr DI/100000/43/966/2019).

Jak wynika z dotychczasowej praktyki orzeczniczej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w tym z treści uzasadnienia ww. decyzji, przepis § 2 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia znajduje zastosowanie jedynie w przypadku, gdy wypłata np.: odprawy, odszkodowania, rekompensaty lub dodatkowej rekompensaty - mającej charakter odprawy pieniężnej - pozostaje w bezpośrednim oraz nierozerwalnym związku z faktem wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy. Warunkiem zastosowania wskazanego przepisu jest to, aby wypłata odprawy lub np.: odszkodowania pozostawała w bezpośrednim oraz nierozerwalnym związku z faktem wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy. Jedyną przyczyną wypłaty przez pracodawcę świadczenia, winno być ustanie zatrudnienia. Oznacza to, iż tego typu świadczenie nie może być wypłacane przez pracodawcę w innych okolicznościach niż pozostających w ścisłym związku z rozwiązaniem stosunku pracy.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, ¿e wypłata dodatkowej odprawy pieniężnej pozostaje w nierozerwalnym związku z faktem rozwiązania stosunku pracy z Pracownikiem.

Rozwiązanie stosunku pracy było wynikiem wewnętrznej decyzji Spółki z powodu jej reorganizacji i zmian w strukturze jej działania. W Spółce likwidowana jest jej jednostka organizacyjna - Dział co implikuje konieczność rozwiązania stosunków pracy r zatrudnionymi w niej pracownikami. Potwierdzeniem powyższego jest fakt przeprowadzenia w Spółce procedury zwolnień grupowych.

Ponieważ jednostka Dział wygaszana jest stopniowo i jej całkowita likwidacja nastąpi w pierwszej połowie roku 2021, dodatkowa odprawa pieniężna stanowiła zachętę dla Pracownika do rozwiązania stosunku pracy na mocy Porozumienia stron we wskazanej w nim dacie. W przypadku braku woli Pracownika rozwiązania stosunku pracy na podstawie Porozumienia stron, dodatkowa odprawa pieniężna nie zostałaby zaoferowana Pracownikowi. Wypłatę dodatkowej odprawy pieniężnej warunkuje więc rozwiązanie stosunku pracy we wskazanej przez strony dacie Porozumienia. Dodatkowa odprawa pieniężna miała zatem przekonać Pracownika do pozostania w zatrudnieniu do wskazanej przez Spółkę daty z uwagi na potrzeby Pracodawcy oraz fakt, że data rozwiązania stosunku pracy była dłuższa niż ustawowy okres wypowiedzenia wynikający z Kodeksu pracy.

Dodatkowo, w treści Porozumienia wskazano, że wypłata dodatkowej odprawy pieniężnej nastąpi z dniem wypłaty ostatniego wynagrodzenia za pracę co również wskazuje na jej bezpośredni związek z faktem rozwiązania stosunku pracy.

Przedstawione w § 2 ust. 3 Porozumienia sytuacje, w których Pracownik traci prawo do dodatkowej odprawy pieniężnej nie wpływają na okoliczność, iż przedmiotowe świadczenie uzależnione jest i nierozerwalnie związane z rozwiązaniem umowy o pracę. Należy zauważyć, że podpisując Porozumienie rozwiązujące stosunek pracy w określonej w nim dacie Pracownik ipso iure nabył uprawnienie do wypłaty dodatkowej odprawy pieniężnej (uzależnionej od faktu rozwiązania umowy o pacę). Dopiero bowiem zaistnienie przypadków wskazanych w § 2 ust. 3 Porozumienia powoduje następczą utratę prawa do wypłaty odprawy.

Skoro zatem dodatkowa odprawa pieniężna zostanie wypłacona zgodnie z § 2 ust. 2 Porozumienia oraz z tytułu rozwiązana umowy o pracę w myśli § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, uzyskany przez Pracownika przychód będzie wyłączony z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Reasumując, jedyną przyczyną wypłaty przez Pracodawcę dodatkowej odprawy pieniężnej jest ustanie zatrudnienia. Oznacza to, że przedmiotowe świadczenie nie zostałoby wypłacone przez Pracodawcę w innych okolicznościach niż pozostających w ścisłym związku z rozwiązaniem stosunku pracy z Pracownikiem. Wnioskodawca oświadcza, że wypłata odprawy pieniężnej będzie miała ścisły i nierozerwalny związek z faktem ustania stosunku pracy. Odprawa pieniężna nie zostałaby wypłacona w innych okolicznościach, ti. w szczególności w przypadku, gdyby Pracownik oraz Spółka nie zawarli porozumienia rozwiązującego stosunek pracy o wskazanej treści, jak również w sytuacji, gdyby stosunek pracy byłby w dalszym ciągu kontynuowany w wyniku zgodnych oświadczeń woli obydwu stron. Pracownik może jedynie utracić prawo do odprawy pieniężnej w sytuacjach opisanych w § 2 ust. 3 Porozumienia.

W piśmie z dnia 13 kwietnia 2021r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Zakładu do uzupełnienia wniosku Wnioskodawca oświadczył, że wypłata odprawy pieniężnej będzie miała ścisły i nierozerwalny związek z faktem ustania stosunku pracy. Nadto, tak jak wskazano w treści wniosku, w § 2 ust. 3 Porozumienia Wnioskodawca określił w jakich sytuacjach pracownik traci prawo do dodatkowej odprawy pieniężnej. Następuje to między innymi z tytułu nieobecności pracownika w pracy w wymiarze większym niż łącznie 33 dni w okresie od dnia podpisania Porozumienia (włącznie) tj. od dnia 27 kwietnia 2020 r. do dnia rozwiązania stosunku pracy tj. 31 marca 2021 r.

Mając na uwadze ww. zapis Wnioskodawca przyjął, że w przypadku nieobecności pracowniczych powyżej 33 dni we wskazanym okresie, a tym samym w przypadku, gdyby pracownik nie pozostawał w gotowości do świadczenia pracy powyżej 33 dni, dodatkowa odprawa pieniężna nie zostałaby pracownikowi wypłacona mimo rozwiązania stosunku pracy we wskazanej dacie.

Niemniej podstawowym warunkiem wypłaty dodatkowej odprawy pieniężnej jest rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracownika i zawarcie przedmiotowego porozumienia. Odprawa pieniężna nie zostałaby wypłacona w innych okolicznościach, tj. w szczególności w przypadku, gdyby pracownik oraz Spółka nie zawarli porozumienia rozwiązującego stosunek pracy o wskazanej treści, jak również w sytuacji, gdyby stosunek pracy byłby w dalszym ciągu kontynuowany w wyniku zgodnych oświadczeń woli obydwu stron.

Niezależnie od powyższego Wnioskodawca zwrócił uwagę, że w analogicznej sprawie wszczętej z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, w dniu 28 grudnia

2020 r. została wydana decyzja nr 441 (DI/100000/43/825/2020), w której tut. Organ uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe tj. dodatkowa odprawa pieniężna została wyłączona z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. W obydwu przypadkach § 2 ust. 2 Porozumienia rozwiązującego miały tożsamą treść.

W piśmie z dnia 17 maja 2021r. stanowiącym odpowiedź na ponowne wezwanie Zakładu do uzupełnienia wniosku Wnioskodawca oświadczył, że wypłata odprawy pieniężnej będzie miała ścisły i nierozerwalny związek z faktem ustania stosunku pracy.

Ponadto, jedynymi przesłankami, kiedy pracownikowi nie będzie wypłacona dodatkowa odprawa są te, które są zawarte w § 2 ust. 3 pkt 1-3 Porozumienia, tj.

Wnioskodawca wskazuje, że żadne inne ponad powyżej wskazane przesłanki przewidziane w Porozumieniu nie będą stanowiły uzasadnienia do niewypłacenia dodatkowej odprawy Pracownikowi.

Wnioskodawca ponownie podkreśla, że podstawowym warunkiem wypłaty dodatkowej odprawy pieniężnej jest rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracownika i zawarcie przedmiotowego porozumienia. Odprawa pieniężna nie zostałby wypłacona w innych okolicznościach, tj. w szczególności w przypadku, gdyby pracownik oraz Spółka nie zawarli porozumienia rozwiązującego stosunek pracy o wskazanej treści, jak również w sytuacji, gdyby stosunek pracy byłby w dalszym ciągu kontynuowany w wyniku zgodnych oświadczeń woli obydwu stron. Niezależnie od powyższego Wnioskodawca zwrócił uwagę, że w analogiczne) sprawie wszczętej z wniosku o wydanie interpretacji indywidulanej, w dniu 28 grudnia 2020 r. została wydana decyzja nr 441 (DI/100000/43/825/2020), w której tut. Organ uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe tj. dodatkowa odprawa pieniężna została wyłączona z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. W obydwu przypadkach § 2 ust. 2 Porozumienia rozwiązującego miały tożsamą treść.

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 w związku z art. 20 ust, 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (t,j,Dz.U. z 2017 r.,poz. 1949), jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników nie stanowią zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia odprawy, odszkodowania i rekompensaty wypłacane pracownikom z tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy, w tym z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę lub rozwiązania jej bez wypowiedzenia, skrócenia okresu jej wypowiedzenia, niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy.

Powyższe wyłączenie określonych należności, jako niestanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne zostało skonstruowane w sposób ogólny, bez wskazywania konkretnych przepisów prawa pracy, przyznających określone prawo do takich świadczeń. Jedynie przykładowo wymieniono, że chodzi o odszkodowania z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę, rozwiązania jej bez wypowiedzenia, skrócenia okresu wypowiedzenia, czy wreszcie niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy, W związku z powyższym przyjmuje się, że katalog świadczeń wyłączonych z podstawy wymiaru składek zawartych w komentowanym przepisie ma charakter otwarty, a powyższe wyłączenie nie dotyczy tylko odpraw czy odszkodowań przysługujących na podstawie przepisów powszechnie obowiązujących, ale również wynikających z porozumień negocjowanych ze związkami zawodowymi na poziomie zakładu pracy lub indywidualnych porozumień zawieranych ze zwalnianymi pracownikami w ramach obowiązującej zasady swobody umów, która to zasada w prawie pracy oznacza dopuszczalność regulowania w umowie wszystkich innych spraw, jeśli nie pogarsza to sytuacji pracownika w porównaniu z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa.

Przywołany przepis § 2 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia znajduje jednak zastosowanie jedynie w przypadku, gdy wypłata odszkodowania pozostaje w bezpośrednim oraz nierozerwalnym związku z faktem wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy.

Jedyną przyczyną wypłaty przez pracodawcę świadczenia, winno być ustanie zatrudnienia. Oznacza to, iż tego typu świadczenie nie może być wypłacane przez pracodawcę w innych okolicznościach, niż pozostających w ścisłym związku z rozwiązaniem stosunku pracy. Fakt, iż wypłata świadczenia następuje na podstawie np. porozumienia między pracodawcą a pracownikiem nie wyklucza zastosowania wyłączenia przewidzianego w 5 2 ust. 1 pkt 3 cytowanego rozporządzenia.

W niniejszej sprawie dodatkowa odprawa pieniężna wypłacana jest w związku z rozwiązaniem stosunku pracy - rozwiązanie stosunku pracy jest powodem wypłaty świadczenia (porozumienie regulujące wypłatę świadczenia jest porozumieniem w sprawie rozwiązania stosunku pracy), a jednocześnie z treści wniosku i dokonanych uzupełnień wynika, że nie ma ona charakteru jedynie rekompensaty za pozostanie w gotowości do świadczenia pracy.

Wobec oświadczenia wnioskodawcy, że dodatkowa odprawa pieniężna, o której stanowi wniosek będzie stanowić przychód pracownika ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz, że wypłata odprawy pieniężnej będzie miała ścisły i nierozerwalny związek z faktem ustania stosunku pracy, stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych podkreśla, że wydając niniejszą interpretację nie posiada uprawnienia do weryfikowania opisanych przez wnioskodawcę zdarzeń przyszłych i oceniania działań, które zamierza podjąć wnioskodawca pod kątem ich zgodności z prawem, lecz dokonuje oceny jedynie stanowiska wnioskodawcy - przyjętego przez wnioskodawcę rozumienia treści § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia. Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 38 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, odwołanie do właściwego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego рrzez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.