DI/100000/43/177/2015 - Nieuwzględnianie w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości świadczeń w postaci: pakietów medycznych, karnetów sportowych, ubezpieczeń na życie, karnetów uprawniających do wstępu na wydarzenia kulturalne.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 121), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku:

* uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku z dnia 4 lutego 2015 r., doręczonym w dniu 10 lutego 2015 r., (uzupełnionym pismem z dnia 11 marca 2015 r., doręczonego 13 marca 2015 r.) przedsiębiorcy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w (...) w części dotyczącej nieuwzględniania w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości świadczeń w postaci (i) pakietów medycznych, (ii) karnetów sportowych, (iii) ubezpieczeń na życie, (iv) karnetów uprawniających do wstępu na wydarzenia kulturalne współfinansowanych przez spółkę swoim pracownikom;

* uznaje za nieprawidłowe stanowisko zawarte w opisanym wyżej wniosku w zakresie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości świadczeń w postaci (i) pakietów medycznych, (ii) karnetów sportowych, (iii) ubezpieczeń na życie, (iv) karnetów uprawniających do wstępu na wydarzenia kulturalne współfinansowanych przez spółkę zleceniobiorcom.

Dnia 10 lutego 2015 r. do ZUS Oddział w Gdańsku wpłynął wniosek przedsiębiorcy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 marca 2015 r., doręczonym dnia 13 marca 2015 r.

Wnioskodawca wskazał, iż obecnie udostępnia m.in. następujące świadczenia na rzecz pracowników/zleceniobiorców (którzy w odpowiedni sposób wyrazili chęć korzystania z danego świadczenia): 1) pakiety medyczne - świadczenia umożliwiające ww. osobom korzystanie z usług medycznych w prywatnych placówkach medycznych; 2) karnety sportowe - karnety umożliwiające korzystanie z różnego rodzaju usług sportowych i rekreacyjnych; 3) ubezpieczenia na życie - polisy dodatkowego ubezpieczenia na życie (wskazane świadczenie, w chwili obecnej jest udostępniane wyłącznie na rzecz pracowników, niemniej w przyszłości Spółka rozważa jego udostępnianie również na rzecz zleceniobiorców). Jednocześnie, spółka rozważa również wprowadzenie w przyszłości innych niż wymienione powyżej dodatkowych świadczeń pozapłacowych na rzecz pracowników oraz ewentualnie zleceniobiorców, w szczególności karnetów uprawniających do wstępu na wydarzenia kulturalne (Karnety "Kultura"), czy też kart przedpłaconych na określoną wartość nominalną upoważniających do nabycia świadczeń z zakresu kultury, sportu i rekreacji czy też opieki medycznej bądź innego rodzaju usług/świadczeń lub wypłaty gotówki (Karty Przedpłacone). Powyższe świadczenia (1-3) są finansowane ze środków obrotowych Spółki, przy czym wartość świadczeń opisanych w pkt (1) oraz (3) powyżej (tekst jedn.: pakiety medyczne oraz ubezpieczenia na życie) obecnie w całości jest finansowana przez Spółkę i stanowi przychód pracowników/zleceniobiorców w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z kolei świadczenie opisane w pkt (2) (tekst jedn.: karnety sportowe) w 50% jest finansowane przez Spółkę a w pozostałych 50% ze środków pracowników/zleceniobiorców.

Wnioskodawca planuje wprowadzić zmiany w zakresie zasad finansowania świadczeń wskazanych w punktach (1) - pakiety' medyczne oraz (3) - ubezpieczenia na życie przyznawanych pracownikom/zleceniobiorcom poprzez wprowadzenie po stronie pracowników oraz zleceniobiorców częściowej odpłatności z tytułu nabywania przedmiotowych świadczeń. W związku z powyższym wnioskodawca planuje wprowadzić odpowiednio do obowiązującego regulaminu wynagradzania (w przypadku pracowników) i do zawieranych umów zlecenia (w przypadku zleceniobiorców angażowanych w przyszłości) oraz uwzględnienie w odpowiednich aneksach do obecnie obowiązujących umów zlecenia (w przypadku zleceniobiorców już współpracujących ze spółką) zapisów, w myśl których miesięczna składka należna usługodawcom powyższych świadczeń finansowana będzie poprzez partycypację w jej kosztach zarówno przez pracodawcę (tekst jedn.: spółkę), jak i przez pracownika/zleceniobiorcę. W tym celu spółka zamierza również wprowadzić we wskazanych aktach postanowienie wskazujące na obowiązek współfinansowania ww. świadczeń przez pracowników/zleceniobiorców chcących korzystać z przedmiotowych świadczeń oferowanych im przez spółkę. Jednocześnie, w stosunku do świadczenia wskazanego w punkcie (ii) w postaci karnetów sportowych, spółka planuje dokonać uregulowania istniejących zasad finansowania tego świadczenia odpowiednio w regulaminie wynagradzania oraz ewentualnie w umowach zlecenia według zasad opisanych powyżej.

W przypadku wprowadzenia Karnetów "Kultura", Kart Przedpłaconych czy też innych świadczeń przyznawanych na zbliżonych zasadach, pracownicy/zleceniobiorcy będą ponosić częściową odpłatność z tego tytułu, a powyższe zasady częściowej partycypacji w kosztach tych świadczeń przez pracowników/zleceniobiorców znajdą swoje odzwierciedlenie w odpowiednich aktach prawnych (tekst jedn.: regulaminie wynagradzania w przypadku pracowników oraz umowach zlecenia/aneksach do umów zlecenia w przypadku zleceniobiorców).

Chęć skorzystania z przedmiotowych świadczeń za częściową odpłatnością po stronie pracowników/zleceniobiorców będzie przez nich deklarowana poprzez złożenie pisemnego oświadczenia w tym zakresie wraz ze zgodą na potrącenie z wynagrodzenia określonej kwoty odpłatności

Po wprowadzeniu opisanych powyżej zmian w dalszym ciągu część finansowana przez spółkę (zarówno pracownikom, jak i zleceniobiorcom) w całości pochodzić będzie ze środków obrotowych wnioskodawcy. Odpłatność ponoszona przez spółkę stanowić będzie przychód dla pracowników ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz dla zleceniobiorców z działalności wykonywanej osobiście w rozumieniu art. 13 pkt 8 tej ustawy.

Wątpliwości przedsiębiorcy budzi to, czy w związku z planowanymi zmianami w zakresie zasad finansowania świadczeń wskazanych powyżej oraz zmianami w regulaminie wynagradzania oraz potencjalnie także w innych dokumentach dotyczących wynagradzania, w tym w umowach zlecenia, wartość udostępnianych pracownikom/zleceniobiorcom świadczeń (w postaci (i) pakietów medycznych, (ii) karnetów sportowych, (iii) ubezpieczeń na życie, (iv) karnetów uprawniających do wstępu na wydarzenia kulturalne w części finansowanej przez spółkę stanowić będzie podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Zdaniem Wnioskodawcy, po wprowadzeniu planowanych zmian, potwierdzonych odpowiednimi postanowieniami w regulaminie wynagradzania (ewentualnie także w innych dokumentach dotyczących wynagradzania, w tym w umowach zlecenia), wartość udostępnianych pracownikom/zleceniobiorcom świadczeń w postaci: (i) pakietów medycznych, (ii) karnetów sportowych, (iii) ubezpieczeń na życie oraz (iv) Karnetów "Kultura" w części finansowanej przez Spółkę z środków obrotowych, nie będzie stanowić podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wskutek wyłączenia tego rodzaju świadczeń z oskładkowania na podstawie § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 1998 r. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.).

Przedsiębiorca uzasadnia, że zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia "podstawy wymiaru składek nie stanowią (...) korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji".

W ocenie Wnioskodawcy, literalne brzmienie ww. przepisu w sposób jednoznaczny wskazuje, że podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią korzyści materialne zapewniane przez pracodawców pracownikom (i innym podmiotom, w tym również zleceniobiorcom) w okolicznościach, kiedy łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

- korzyści wynikają bezpośrednio z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,

- korzyści polegają na udostępnianiu pracownikom/zleceniobiorcom niektórych artykułów, przedmiotów lub usług na zasadach preferencyjnych względem oferty rynkowej (detalicznej) oraz

- preferencja w zakresie dostępu do ww. korzyści polegać musi na częściowej partycypacji przez pracowników/zleceniobiorców w kosztach nabycia danego świadczenia (częściowa odpłatność). Przenosząc powyższe rozważania na grunt sytuacji opisanej we wniosku przedsiębiorca uważa, że po wprowadzeniu stosownych zapisów w regulaminie wynagradzania i innych dokumentach dotyczących wynagradzania (w tym umów zlecenie), spełnione zostaną wszelkie warunki uprawniające wnioskodawcę do niepobierania składek na ubezpieczenia społeczne od udostępnionych pracownikom (i) pakietów medycznych, (ii) karnetów sportowych oraz (iii) ubezpieczeń na życie (iv) Karnetów "Kultura" (przy założeniu, że zasady finasowania zakupu tych świadczeń będą uwzględniały częściową partycypację pracowników/zleceniobiorców w kosztach ich zakupu przez spółkę i znajdą wyraz w odpowiednich aktach/dokumentach, w szczególności w regulaminie wynagradzania oraz potencjalnie w umowach zlecenia).

Jednocześnie spółka uważa, że opisane powyżej zasady dotyczące ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne pracowników znajdują także zastosowanie w przypadku dokonywania omawianych świadczeń na rzecz zleceniobiorców. Zgodnie z § 5 ust. 2 rozporządzenia przepisy § 2-4 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru składek członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia. Konsekwentnie, zdaniem wnioskodawcy, po wprowadzeniu stosownych zapisów w umowach zlecenia/aneksach do tych umów, również w stosunku do zleceniobiorców spełnione zostaną wszelkie warunki uprawniające wnioskodawcę do niepobierania składek na ubezpieczenia społeczne od udostępnionych za częściową odpłatnością świadczeń na podstawie § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia ZUS.

W odniesieniu do warunku dotyczącego wynikania korzyści bezpośrednio z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu przedmiotowy wymóg, przedsiębiorca podkreśla, że w jego ocenie spełniony zostanie poprzez wprowadzenie stosownych zapisów: (...) w regulaminie wynagradzania spółki - w przypadku pracowników; w umowach zlecenia/aneksach do przedmiotowych umów zlecenia - w przypadku zleceniobiorców (w związku z faktem, iż regulamin wynagradzania może obejmować swym zakresem wyłącznie pracowników).

W przypadku warunku dotyczącego udostępniania pracownikom/zleceniobiorcom niektórych artykułów, przedmiotów lub usług na zasadach preferencyjnych względem oferty rynkowej (detalicznej) przedsiębiorca wskazał, że ani przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych ani przepisy rozporządzenia składkowego nie zawierają definicji "ceny detalicznej", w związku z czym w jego ocenie, zasadnym jest posłużenie się w tym celu jego znaczeniem potocznym, w myśl którego cena detaliczna oznacza cenę odnoszącą się do sprzedaży towarów i usług w małych ilościach (cena rynkowa). Co za tym idzie, w ocenie spółki, przyznanie pracownikom/zleceniobiorcom korzyści materialnych w postaci (i) pakietów medycznych, (ii) karnetów sportowych, (iii) ubezpieczeń na życie oraz potencjalnie (iv) Karnetów "Kultura", w okolicznościach, kiedy pracownicy/zleceniobiorcy ponosić będą jedynie częściową odpłatność z tego tytułu, wyczerpuje wszelkie znamiona udostępniania po cenach niższych niż detaliczne. Chcąc bowiem nabyć podobną usługę/świadczenie bezpośrednio z rynku pracownicy/zleceniobiorcy zmuszeni byliby zapłacić cenę znacznie wyższą niż odpłatność ponoszona z tego tytułu na rzecz spółki. Cytowany przepis nie wskazuje, w jakim stopniu przedmiotowa cena musi różnić się od ceny detalicznej. W związku z powyższym, zdaniem spółki, już jakakolwiek częściowa odpłatność za ww. świadczenia, bez względu na wysokość partycypacji ze strony pracowników/zleceniobiorców, uzasadniać będzie spełnienie przedmiotowego warunku. Jak podkreśla wnioskodawca, takie podejście znajduje potwierdzenie np. w decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (Oddział w Gdańsku) nr DI/100000/451/1697/2013, w której zaprezentowano następujące stanowisko: "częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów łub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże usług)

W odniesieniu natomiast do warunku dotyczącego częściowej partycypacji przez pracowników/zleceniobiorców w kosztach nabycia danego świadczenia (częściowa odpłatność), planowane przez spółkę zmiany w regulaminie wynagrodzenia/umowach zlecenia wskazywać będą, że pracownicy/zleceniobiorcy mają obowiązek współfinansowania (i) pakietów medycznych, (ii) karnetów sportowych oraz (iii) ubezpieczeń na życie oraz (iv) Karnetów "Kultura", z własnych środków (np. poprzez potrącenie stosownej kwoty pracownikom/zleceniobiorcom z wynagrodzenia), zdaniem spółki, zdaniem spółki również warunek trzeci zostanie spełniony.

Pismem z dnia 25 lutego 2015 r. Zakład wezwał przedsiębiorcę m.in. do wskazania, czy w odniesieniu do zleceniobiorców, w spółce obowiązują przepisy wewnątrzzakładowe regulujące kwestię uzyskania przez te osoby świadczeń współfinansowanych przez pracodawcę po cenach niższych niż detaliczne.

W odpowiedzi na to wezwanie przedsiębiorca poinformował w dniu 13 marca 2015 r., iż (...) w spółce nie obowiązują obecnie żadne przepisy wewnątrzzakładowe regulujące kwestię uzyskania przez zleceniobiorców świadczeń współfinansowanych przez spółkę po cenach niższych niż detaliczne. Spółka rozważa natomiast dokonanie zmian w treści obowiązujących umów cywilnoprawnych stanowiących podstawę współpracy pomiędzy spółką a poszczególnymi zleceniobiorcami (tekst jedn.: w umowie zlecenia), poprzez wprowadzenie aneksów do tych umów. Jednocześnie, w przypadku umów zlecenia, które zostaną zawarte w przeszłości, spółka planuje uregulować kwestie dotyczące otrzymywania dodatkowych świadczeń przez zleceniobiorców bezpośrednio w treści tych umów. W ocenie spółki przepisy prawa nie wymagają uregulowania zasad przyznawania świadczeń w formie jakichkolwiek wewnątrzzakładowych regulacji.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Zgodnie natomiast z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Nadmienić w tym miejscu należy, iż w drodze niniejszej decyzji Zakład dokonuje jedynie oceny stanowiska przedsiębiorcy w zakresie przedstawionej przez niego interpretacji przepisów, z których wynika obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. Mocą niniejszej decyzji Zakład nie przyznaje natomiast jakiegokolwiek prawa ani nie stwierdza jakiegokolwiek obowiązku ubezpieczeniowego. Ocena stanowiska przedsiębiorcy, dokonywana pod kątem prawidłowości zaprezentowanej przez przedsiębiorcę wykładni przepisu prawa, czyniona jest w oparciu o kompletny opis stanu faktycznego zawarty w treści wniosku o wydanie pisemnej interpretacji. Podkreślenia przy tym wymaga, iż procedując nad wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji Zakład nie prowadzi postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy wszczętej wniesieniem wniosku o wydanie pisemnej interpretacji, jak zauważono wyżej, zakreślają jedynie ramy zaprezentowanego opisu stanu faktycznego.

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę, we wniosku o wydanie interpretacji w części dotyczącej nieuwzględniania w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości pakietów medycznych, karnetów sportowych, ubezpieczeń na życie, karnetów uprawniających do wstępu na wydarzenia kulturalne współfinansowanych przez spółkę swoim pracownikom uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1.998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów' wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

W myśl § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.) podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Przychodami na gruncie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych są w myśl jej art. 4 pkt 9 przychody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu: zatrudnienia w ramach stosunku pracy, pracy nakładczej, służby, wykonywania mandatu posła lub senatora, wykonywania pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, pobierania zasiłku dla bezrobotnych, świadczenia integracyjnego i stypendium wypłacanych bezrobotnym oraz stypendium sportowego, a także z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności oraz umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, jak również z tytułu współpracy przy tej działalności lub współpracy przy wykonywaniu umowy.

W myśl zaś § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Wskazany przepis ma zastosowanie również do składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe. W myśl bowiem art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na te ubezpieczenia stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe, przy czym nie znajduje zastosowania ograniczenie wysokości rocznej podstawy wymiaru składek, o którym mowa w art. 19 ust. 1 tej ustawy.

Z literalnego brzmienia § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne korzystają jedynie te przychody, które:

- wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,

- przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych, niż detaliczne lub formę usługi).

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia społeczne nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością.

Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

Podsumowując, jeżeli świadczenie na rzecz pracownika wynikające z regulaminu wynagradzania przybiera postać zakupu po cenach niższych niż detaliczne stosownego pakietu medycznego, karnetu sportowego, ubezpieczenia na życie, karnetów uprawniających do wstępu na wydarzenia kulturalne, nie stanowi ekwiwalentu w formie pieniężnej i stanowi przychód uzyskiwany przez pracownika w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, to zostanie ono wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie powołanego wyżej przepisu rozporządzenia.

W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od ww. wartości.

W przypadku więc, gdy wartość pakietu medycznego, karnetów sportowych, ubezpieczenia na życie, karnetów uprawniających do wstępu na wydarzenia kulturalne stanowić będzie przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy zaś prawo do uzyskania tych korzyści wynikać będzie z postanowień regulaminu wynagradzania przewidujących partycypację pracownika (choćby symboliczną) w poniesieniu kosztów nabycia tych świadczeń, to kwota ta nie będzie podlegać uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Jednocześnie za nieprawidłowe uznaje Zakład stanowisko przedsiębiorcy zaprezentowane we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w części dotyczącej wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości świadczeń w postaci pakietów medycznych, karnetów sportowych, ubezpieczeń na życie, karnetów uprawniających do wstępu na wydarzenia kulturalne współfinansowanych przez spółkę zleceniobiorcom.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 w zw. z art. 18 ust. 3 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia osób wykonujących swą pracę w oparciu o umowę o świadczenie usług, do której zastosowanie znajdują przepisy kodeksu cywilnego odnośnie umowy zlecenia (w tym w oparciu o umowy o zarządzenie) stanowi przychód z tytułu tej umowy, jeżeli w umowie zlecenia określono odpłatność za jej wykonywanie kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej albo prowizyjnie.

Z dniem 1 sierpnia 2010 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 lipca 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe (Dz.U. Nr 127, poz. 860). Według nowego brzmienia § 5 ust. 2 cytowanego rozporządzenia przepisy paragrafów 2-4 tego rozporządzenia stosuje się odpowiednio przy ustaleniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe m.in. osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

Powyższe oznacza, iż zastosowanie wyłączeń przewidzianych w tym rozporządzeniu w odniesieniu do umów zlecenia uzależnione jest od ich charakteru oraz dopuszczalności zawarcia poszczególnych instytucji w tego typu umowach. Nie każde więc wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe przewidziane dla osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę znajdzie zastosowanie do umów zlecenia.

Z treści przywołanego już wyżej § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia wynika, iż podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Powyższe wyłączenie znajduje również zastosowanie w odniesieniu do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe m.in. osób wykonujących pracę na podstawie umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

Warunkiem zastosowania wskazanego przepisu w odniesieniu do zleceniobiorców jest jednak to, aby w spółce istniały wewnątrzzakładowe regulujące normujące kwestię uzyskania przez te osoby świadczeń współfinansowanych przez pracodawcę po cenach niższych niż detaliczne. Nie sposób uznać za taką regulację postanowień konkretnej umowy zlecenia zawartej z danym zleceniobiorcą, gdyż regulacja ta wiązałaby jedynie danego zleceniobiorcę ze zleceniodawcą. Dopuszczenie takiego rozwiązania mogłoby prowadzić do sytuacji, w której każdemu zleceniobiorcy przysługiwałoby uprawnienie do uzyskania świadczenia w innym zakresie, co prowadziłoby do wypaczenia sensu wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości tylko tych świadczeń, do których uzyskania prawo wynika z ogólnych zasad uregulowanych w przepisach wewnętrznych spółki.

Z treści uzupełnienia wniosku o wydanie pisemnej interpretacji wynika natomiast, że w spółce aktualnie nie obowiązują żadne przepisy wewnątrzzakładowe regulujące kwestię uzyskania przez zleceniobiorców świadczeń współfinansowanych przez spółkę po cenach niższych niż detaliczne. Powyższa sytuacja nie pozwala na zastosowanie względem tych osób, wyłączenia wartości pakietów medycznych, karnetów sportowych, ubezpieczeń na życie, karnetów uprawniających do wstępu na wydarzenia kulturalne współfinansowanych przez spółkę z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Wydziału Pracy Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.