DI/100000/43/17/2014 - Podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 25 lutego 2014 r. Centrala Zakładu Ubezpieczeń Społecznych DI/100000/43/17/2014 Podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r., o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 i. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1442 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku przedsiębiorcy (...) z dnia 6 stycznia 2014 r., doręczonym dnia 9 stycznia 2014 r. uzupełnionym dnia 12 lutego 2014 r. dotyczącym wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe dofinansowanej przez pracodawcę pracownikom różnicy w wysokości składki z tytułu Grupowego Ubezpieczenia na Życie i Zdrowie.

UZASADNIENIE

Dnia 09 stycznia 2014 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek złożony przez (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 lutego 2014 r. doręczonym dnia 12 lutego 2014 r.

Wnioskodawcy wskazał, iż zamierza podpisać z Firmą Ubezpieczeniową umowę Grupowego Ubezpieczenia na Życie i Zdrowie. Beneficjentami tej umowy będą pracownicy wnioskodawcy, którzy przystąpią do ubezpieczenia.

Ochrona ubezpieczeniowa wynikająca z tej umowy gwarantować im będzie wypłatę określonych w umowie świadczeń pieniężnych - w przypadku zajścia określonych zdarzeń dotyczących ich życia lub zdrowia. Ponadto, w ramach umowy będą oni korzystali z usług medycznych i szczepień ochronnych, a także świadczeń zmniejszających koszt zakupu leków - w zakresie objętym ubezpieczeniem.

Składka miesięczna będzie finansowana zarówno przez wnioskodawcę jak i przez ubezpieczonego pracownika, przy czym składka płacona przez pracownika wynosić będzie 1 zł, zaś różnicę do pełnej wysokości składki pokryje wnioskodawca.

Wnioskodawca podkreśla, iż w spółce obowiązuje Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy, który będzie przewidywał możliwość takich świadczeń.

W tym stanie faktycznym wnioskodawca powziął wątpliwości, 1 czy różnica wysokości składki, którą będzie opłacał pracodawca będzie powiększała podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż różnica w wysokości składki, którą będzie opłacał pracodawca stanowi wprawdzie przychód pracownika, jednakże z racji faktu, że spełnione będą wymogi, o których mowa w treści § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, przychód ten nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

W piśmie z dnia 10 lutego 2014 r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku przedsiębiorca wskazał, iż jego intencją jest uzyskanie interpretacji wyłącznie w zakresie interpretacji § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w odniesieniu do zdarzenia przyszłego opisanego we wnioskuj a nie wykładnia prawa podatkowego.

Jednocześnie wnioskodawca podkreśla, iż różnica w wysokości składki, którą będzie dofinansowywał swoim pracownikom z tytułu Grupowego Ubezpieczenia na Życie i Zdrowie będzie przychodem pracownika ze stosunku pracy zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, do Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy zostanie wprowadzony zapis, z którego będzie wynikało dla pracowników uprawnienie do zakupu po cenie niższej niż detaliczna świadczeń Grupowego Ubezpieczenia na Zycie i Zdrowie.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepis^-, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretację w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej uznać należy za prawidłowe.

Artykuł 10 ust. 1 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej, lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne, lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie, zaś w ust. 2, że wniosek o wydanie interpretacji może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

Natomiast w myśl art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672, z późn. zm.)j w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób będących m.in. pracownikami (art. 6 ust. 1 wskazanej ustawy) stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem:

* przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106, późn. zm.),

* wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się; wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 wyżej cytowanego rozporządzenia, z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych, niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.

Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie te przychody, które:

- wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,

- przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych niż detaliczne lub formę usługi).

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością.

Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usługi po cenie niższej od tej. do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

Wobec zdarzenia przyszłego opisanego w treści wniosku, z którego wynika, iż różnica w wysokości składki, którą będzie dofinansowywał swoim pracownikom wnioskodawca będzie stanowiła przychód pracowników ze stosunku pracy oraz, że zapis o ww. korzyściach zostanie umieszczony w stosownym regulaminie wynagradzania, a pracownicy będą ponosili częściową odpłatność za te świadczenia, stanowisko wnioskodawcy, iż świadczenie powyższe należy wyłączyć z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe uznać należy za prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

POUCZENIE

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.

Opublikowano: www.zus.gov.pl