DI/100000/43/169/2016 - Opłacanie składek na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej kwoty nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 584 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 121 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku Pana (...) prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) z dnia 2 lutego 2016 r. doręczonym dnia 9 lutego 2016 r. o wydanie pisemnej interpretacji dotyczącej prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej kwoty, nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Dnia 9 lutego 2016 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku wpłynął wniosek z dnia 2 lutego 2016 r., złożony przez Pana (...) prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 lutego 2016 r. doręczonym dnia 6 lutego 2016 r.

Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny.

Płatnik prowadził działalność gospodarczą w okresie od 27 kwietnia 2009 r. do 30 listopada 2010 r. Informację o zaprzestaniu wykonywania działalności zgłosił w urzędzie miasta w dniu 9 marca 2012 r. W okresie od 1 grudnia 2010 r. do dnia zgłoszenia zaprzestania wykonywania działalności tj. 9 marca 2012 r., miała ona status zawieszonej. Działalność nie była faktycznie prowadzona przez płatnika od 1 grudnia 2010 r.

Płatnik dnia 4 stycznia 2016 r. otworzył nową działalność gospodarczą, nie wykonuje i nie będzie wykonywał działalności na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub poprzednim roku kalendarzowym wykonywał w ramach stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej. Poza wskazanymi działalnościami, płatnik nie prowadził innej pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest zainteresowany uzyskaniem rozstrzygnięcia co do tego czy w opisanej sytuacji płatnikowi składek przysługuje prawo do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej kwoty, nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia z tytułu działalności gospodarczej, którą rozpoczął w dniu 4 stycznia 2016 r.

We własnym stanowisku w sprawie wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z art. 18a ust. 2 pkt 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych z preferencyjnych zasad opłacania składek na ubezpieczenia społeczne nie mogą skorzystać osoby, które w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły pozarolniczą działalność gospodarczą.

Z uwagi, iż od daty faktycznego zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej do dnia otworzenia nowej działalności upłynęło ponad 60 miesięcy, zdaniem wnioskodawcy, płatnikowi przysługuje prawo do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej kwoty, nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Data zgłoszenia zaprzestania wykonywania działalności nie ma, w opinii wnioskodawcy, wpływu na określenie powyższego terminu.

Uzupełniając wniosek pismem z dnia 23 lutego 2016 r. doręczonym dnia 26 lutego 2016 r. przedsiębiorca poinformował, iż wniosek z dnia 2 lutego 2016 r. dotyczy jego indywidualnej sprawy. Wnioskodawca występuje w swoim imieniu, a jego wolą jest ustalenie czy w opisanym stanie faktycznym przysługuje mu prawo do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej kwoty, nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie interpretacji uznać należy za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 18a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, prawo do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru składek nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia przysługuje osobom, o których mowa w art. 8 ust. 6 pkt 1 ustawy, tj. osobom prowadzącym działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych. Z kolei dyspozycja treści art. 18a ust. 2 powołanej ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wskazuje, iż powyższy przepis nie ma zastosowania do osób, które:

- prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły pozarolniczą działalność;

- wykonują działalność gospodarczą na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywały w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej.

Argumentacja zawarta we wniosku - oświadczenie wnioskodawcy, iż faktycznie nie prowadził on pozarolniczej działalności w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania nowej działalności gospodarczej oraz jednoznaczne wskazanie, iż przedsiębiorca nie wykonuje i nie będzie wykonywał działalności gospodarczej na rzecz byłego pracodawcy przemawiają za uznaniem stanowiska za prawidłowe.

W tym miejscu, odnosząc się do okoliczności przedstawionych przez wnioskodawcę dotyczących zależności pomiędzy formalnymi czynnościami podejmowanymi celem rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej a faktycznym jej podjęciem, należy wskazać, iż zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi.

W myśl art. 13 pkt 4 ww. ustawy obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu podlegają osoby fizyczne w następujących okresach: osoby prowadzące pozarolniczą działalność - od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie ze wskazaniami doktryny i judykatury o prowadzeniu działalności gospodarczej rodzącej obowiązek ubezpieczenia społecznego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 5 i art. 13 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie decyduje sam wpis do ewidencji działalności gospodarczej czy do KRS.

Określenie przez samego przedsiębiorcę daty rozpoczęcia działalności gospodarczej wpisywanej do ewidencji (rejestru) powoduje istnienie domniemania faktycznego, że z tą datą działalność gospodarcza została podjęta i była prowadzona aż do czasu jej wykreślenia z ewidencji (rejestru). Domniemanie faktyczne ma znaczenie dowodowe i może być obalone. Ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która wywodzi z niego skutki prawne.

W wyroku z dnia 13 listopada 2008 r. Sąd Najwyższy w sprawie o sygn. akt II UK 94/08 zważył, iż obowiązkowi ubezpieczeń społecznych podlega osoba faktycznie prowadząca działalność gospodarczą (a więc wykonująca tę działalność), a nie osoba jedynie figurująca w ewidencji działalności gospodarczej na podstawie wpisu, która działalności tej nie prowadzi (nie wykonuje).

Powyższe można odnieść również do stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, z którego wynika, iż faktycznie prowadził on działalność gospodarczą do 30 listopada 2010 r., w okresie od 1 grudnia 2010 r. do dnia 9 marca 2012 r. miała ona status działalności zawieszonej. Działalność nie była faktycznie prowadzona przez przedsiębiorcę od 1 grudnia 2010 r.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaznacza, iż w przypadku, gdy przedstawione przez wnioskodawcę w treści wniosku okoliczności nie są prawdziwe, wydana interpretacja nie wywołuje skutków prawnych.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.