DI/100000/43/16/2019 - Preferencyjna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646 z późn. zm.), w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1778 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku (...) prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą (...) w (...) złożonym w dniu 3 stycznia 2019 r. dotyczące prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej kwoty, nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Dnia 3 stycznia 2019 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku wpłynął wniosek złożony przez (...) prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą (...) w (...) o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 stycznia 2019 r., doręczonym dnia 28 stycznia 2013 r. Na wstępnie wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że intencją złożonego wniosku jest prośba o wydanie indywidualnej interpretacji w zakresie dopuszczalności opłacania składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej od podstawy wymiaru stanowiącej zadeklarowaną kwotę, nie niższą niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia, tj. interpretacji przepisu art. 18a ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w sytuacji rozpoczęcia współpracy z byłym pracodawcą. Wnioskodawczym w treści wniosku wskazała, że w okresie od 1 października 2017 r. do 30 września 2018 r. pozostawała w stosunku pracy z (...) w (...) w ramach odbywania stażu podyplomowego lekarza dentysty. W trakcie zatrudnienia na etacie lekarza stażysty na rzecz pracodawcy wykonywała zadania z zakresu staży cząstkowych z obszaru stomatologii zachowawczej, stomatologii dziecięcej, chirurgii stomatologicznej, protetyki stomatologicznej, periodontologii, ortodoncji, ratownictwa medycznego, orzecznictwa lekarskiego, bioetyki oraz prawa medycznego. Wymienione powyżej czynności odpowiadały zadaniom wskazanym w ramowym programie stażu podyplomowego lekarza dentysty w załączniku nr 2 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 26 września 2012 r. w sprawie podyplomowego stażu lekarza i lekarza dentysty.

Wnioskodawczym podkreśla, że zakończenie i rozliczenie uczestnictwa w wyżej wymienionych szkoleniach stażowych stanowi zgodnie z art. 5 ust. 8 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza i lekarza dentysty, podstawę do ubiegania się przez lekarza stażystę o prawo do wykonywania zawodów, niezbędne do prowadzenia samodzielnego leczenia pacjentów.

Wnioskodawczyni zaznacza, że w dniu 3 października 2018 r. otrzymała prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty, natomiast z dniem 1 października 2018 r. zarejestrowała pierwszą w swojej karierze zawodowej pozarolniczą działalność gospodarczą pod firmą (...) której przedmiotem jest świadczenie usług pracy lekarza dentysty (PKD 86.23.Z) na rzecz usługobiorców. Wnioskodawczyni w ramach nowo otwartej działalności 3 października 2018 r. podęła współpracę z (...) w (...) tj. z podmiotem, z którym łączył ją stosunek pracy w ramach odbywania stażu podyplomowego. W okresie zatrudnienia na podstawie umowy o pracę u byłego pracodawcy wykonywała zadania inne, a więc nie tożsame z tymi, które wchodzą w zakres wykonywanej aktualnie działalności gospodarczej. Umowa o pracę zawarta przez Wnioskodawczynię z (...) (...) w okresie poprzedzającym rozpoczęcie przez Wnioskodawczynię pierwszej działalności gospodarczej, była umową czasową zawartą w celu odbycia stażu podyplomowego lekarza dentysty. Umowa wygasła dnia 30 września 2018 r. po odbyciu stosownego stażu i nie została rozwiązana w celu zmiany formy świadczenia na rzecz tego pracodawcy, tych samych usług, na mocy innego stosunku prawnego. Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z Rozporządzenia Ministra Zdrowia z 26 września 2012 r. w sprawie stażu podyplomowego lekarza i lekarza dentysty, głównym celem stażu lekarza stażysty jest pogłębienie jego wiedzy teoretycznej oraz doskonalenie i utrwalanie praktycznych umiejętności z zakresu promocji zdrowia oraz zapobiegania, rozpoznawania i leczenia schorzeń wchodzących w zakres stomatologii, postępowania w stanach nagłego zagrożenia zdrowia i życia, a także przyswojenia wiedzy z zakresu bioetyki, prawa medycznego i orzecznictwa medycznego, jako przygotowanie lekarza dentysty do samodzielnego wykonywania zawodu, z powyżej przytoczonych zapisów wynika, że staż podyplomowy lekarza i lekarza dentysty jest szkoleniem zawodowym prowadzącym po jego odbyciu do uzyskania uprawnień do samodzielnego wykonywania zawodu. Takie stanowisko prowadzi do konkluzji, że zakres uprawnień do wykonywanych czynności przez lekarza dentystę stażystę jest w znacznym stopniu ograniczony bowiem wynika z charakteru formy doskonalenia zawodowego. Wnioskodawczyni dodaje, że w trakcie trwania stażu podyplomowego wykonywała na rzecz (...) w jedynie czynności porządkowe oraz niektóre czynności lecznicze z zakresu poszczególnych staży cząstkowych. Takie ukształtowanie sytuacji wynika z treści art. 15 ust. 3a i 3b ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, które wyraźnie wskazują iż lekarz odbywający staż podyplomowy wykonuje zawód na podstawie ograniczonego prawa wykonywania zawodu lekarza dentysty pod nadzorem lekarza dentysty wykonującego zawód, co najmniej 5 lat i uprawniony jest do podejmowania szeregu czynności jedynie po konsultacji lub na polecenie opiekuna. Wyjątkiem są sytuacje nagłe, w których i tak lekarz dentysta stażysta może podjąć stosowne działania dopiero po uzyskaniu opinii lekarza dentysty.

We własnym stanowisku w sprawie Wnioskodawczyni wskazała, że w jej ocenie sposób zadeklarowania, naliczania, i odprowadzania przez Wnioskodawczynię obniżonych składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie od 1 października 2018 r. przez okres pierwszych 24 miesięcy prowadzenia działalności gospodarczej (PDK 86. 23.Z) naliczanych zgodnie z art. 18a ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych jest prawidłowy. Zgodnie art. 18a ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do osób, które:

Zdaniem Wnioskodawczyni nie zalicza się ona do osób wskazanych ust. 2 ww. art. W okresie 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej pod firmą (...) nie prowadziła żadnej pozarolniczej działalności w rozumieniu przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, a zadania wykonywane przez Wnioskodawczynię w trakcie trwania umowy o pracę u byłego pracodawcy były inne niż te wykonywane obecnie w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

Uzupełniając wniosek pismem z dnia 24 stycznia 2019 r., doręczonym w dniu 28 stycznia 2019 r. Wnioskodawczyni wskazała, że w okresie 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej nie prowadziła innej pozarolniczej działalności.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczące prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej kwoty, nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, uznać należy za prawidłowe.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych podkreśla jednocześnie, że w trybie wydawania decyzji z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej organ rentowy nie posiada kompetencji do rozstrzygania czy czynności wchodzące w zakres wykonywanej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej nie są tożsame z czynnościami, jakie ww. wykonuje na rzecz byłego pracodawcy w ramach stosunku pracy. Zgodnie z uzupełnieniem dokonanym przez Wnioskodawczynię pismem z dnia 24 stycznia 2019 r. doręczonym dnia 28 stycznia 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznaje zawarte w nim oświadczenie za element opisu stanu faktycznego i nie dokonuje jego oceny.

Stosownie do treści art. 18a ust. 1 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, prawo do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru składek nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia przysługuje osobom, o których mowa w art. 8 ust. 6 pkt 1 ustawy, tj. osobom prowadzącym działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych. Z kolei dyspozycja treści art. 18a ust. 2 powołanej ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wskazuje, iż powyższy przepis nie ma zastosowania do osób, które:

- prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły pozarolniczą działalność;

- wykonują działalność gospodarczą na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywały w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej.

Wyłącznie fakt nie prowadzenia działalności pozarolniczej w żadnej z określonych w art. 8 ust. 6 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych form w okresie ostatnich 60 miesięcy przed dniem rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej umożliwia przedsiębiorcy skorzystanie z prawa do opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w myśl art. 18a ust. 1 tej ustawy.

Należy również zaznaczyć, że wystarczy, aby zakres wykonywanej przez daną osobę działalności gospodarczej na rzecz byłego pracodawcy tylko w części pokrywał się z czynnościami wykonywanymi w ramach łączącego ją uprzednio z tym pracodawcą stosunku pracy, żeby osoba rozpoczynająca prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej nie miała prawa do opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od podstawy wymiaru składek nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia. Dopiero, gdy wykonywana praca w ramach prowadzonej działalności ma zupełnie inny charakter, niż zakres czynności wykonywanych w okresie zatrudnienia na podstawie umowy o pracę - osoba prowadząca działalność może skorzystać z preferencyjnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Bez znaczenia pozostaje okoliczność braku samodzielności podczas wypełniania obowiązków. Należy pamiętać, że warunek nie wykonywania działalności na rzecz byłego pracodawcy dotyczy nie tylko pierwszego dnia prowadzenia działalności, ale całego 24-miesięcznego okresu. Oznacza to, że od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności na rzecz byłego pracodawcy (także wtedy, gdy moment ten wystąpi np. po upływie kilku miesięcy od rozpoczęcia prowadzenia działalności) następuje utrata prawa do deklarowania do podstawy wymiaru kwoty niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia.

Argumentacja zawarta we wniosku i jego uzupełnieniu - oświadczenie wnioskodawczym, ze nie prowadziła ona pozarolniczej działalności w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej oraz wskazanie, że czynności wykonywane w ramach zatrudnienia u byłego pracodawcy w bieżącym, poprzednim roku kalendarzowym przed rozpoczęciem działalności gospodarczej nie są tożsame z czynnościami wchodzącymi w zakres wykonywanej działalności gospodarczej, przemawiają za uznaniem stanowiska za prawidłowe. Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaznacza, iż w przypadku, gdy przedstawione przez wnioskodawczynię w treści wniosku okoliczności nie są prawdziwe, wydana interpretacja nie wywołuje skutków prawnych.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, odwołanie do Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.