DI/100000/43/1335/2016

Na podstawie art, 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t, j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1829) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 963 ze zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stanowisko zawarte we wniosku (...) z dnia 16 listopada 2016 r., doręczonym dnia 30 listopada 2016 r.

- uznaje za prawidłowe w przedmiocie dotyczącym nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne pracowników wartości polisy grupowego Ubezpieczenia Zdrowotnego oferowanych pracownikom przez pracodawcę po cenach niższych niż detaliczne, w sytuacji gdy stanowi ona przychód pracownika ze stosunku pracy,

- uznaje za nieprawidłowe w przedmiocie dotyczącym nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne pracowników wartości polisy grupowego Ubezpieczenia Zdrowotnego oferowanych pracownikom przez pracodawcę po cenach niższych niż detaliczne, w sytuacji gdy nie stanowi ona przychodu pracownika ze stosunku pracy.

Dnia 30 listopada 2016 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek złożony przez (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, iż pracodawca na rzecz pracowników zakupił polisę grupowego Ubezpieczenia Zdrowotnego w firmach:

W spółce zgodnie z obowiązującym regulaminem wynagradzania uprawnionymi do korzystania są pracownicy oraz ich rodziny.

Takie Ubezpieczenia są dodatkowym świadczeniem, jakie pracodawca zobowiązał się zapewnić pracownikom paragraf punkt Regulaminu. Warunkiem korzystania ze świadczenia jest częściowa odpłatność za ubezpieczenie przez pracowników. Zgodnie z konstrukcją Ubezpieczenia - pracodawca opłaca polisę w składkach miesięcznych, następnie potrąca częściową odpłatność z pensji pracownika.

Składki za ubezpieczenie rodzin pokrywa pracownik samodzielnie. Składki na ubezpieczenie. Członkowie Zarządu porywają w całości samodzielnie. Wnioskodawca wskazał, iż świadczenie opłacane na mocy umowy z traktowane jest jako przychód pracownika - i z tego tytułu odprowadzane są zaliczki na podatek dochodowy.

Natomiast świadczenia opłacane na mocy umowy z (...) nie stanowią przychodu pracownika i nie są one opodatkowane.

Wnioskodawca powziął wątpliwości czy:

- świadczenie wynikające z polisy grupowego Ubezpieczenia zdrowotnego, inne niż medycyna pracy - na mocy umowy z (...), wchodzą do podstawy naliczenia składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne;

- czy świadczenie wynikające z polisy grupowego Ubezpieczenia zdrowotnego - na mocy umowy z (...) wchodzą do podstawy naliczenia składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne, jeśli nie stanowią przychodu pracownika i podstawy opodatkowania.

We własnym stanowisku w sprawie Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z przepisem art. 18 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1385 z późn. zm.) podstawę wymiary składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu m.in zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne określa Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.).

Zgodnie z § 1 tego rozporządzenia podstawę wymiaru składek stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 2 o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 2. Jednocześnie, w § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia wskazano, że podstawy wymiaru składek nie stanowią przychody stanowiące korzyści materialne, wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegających na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Zdaniem Wnioskodawcy z literalnego brzmienia powyższego zapisu wynika, że podstawy wymiaru składek nie stanowią te przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, które:

- wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,

- przybierają postać niepieniężną.

Przy czym jak podkreśla Wnioskodawca w literaturze przedmiotu wskazuje się, że powyższe wyłączenie z obowiązku opłacania składek dotyczy jedynie tych świadczeń, za które pracownik choć częściowo płaci.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca jest zdania, iż nie będzie zobowiązany jako płatnik odprowadzać składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe od kwoty przychodu, którą pracownik uzyskuje w związku z umożliwieniem mu przez spółkę korzystania z Ubezpieczenia zdrowotnego. Spełnione są bowiem wszystkie przesłanki wskazane w g 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia, które warunkują wyłączenie podstawy wymiaru składek.

Spółka wprowadziła do regulaminu wynagradzania pracowników zapisy, które będą uprawniały pracowników do korzystania z usług medycznych wynikających z Ubezpieczenia zdrowotnego oferowanego pracownikom za częściową odpłatnością. Cena płacona przez pracowników będzie niższa od ceny rynkowej (detalicznej) nabycia takiego Ubezpieczenia, ponieważ część składki finansowana jest przez Pracodawcę.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy kwota przychodu, którą pracownik osiąga z tego tytułu nie będzie stanowiła podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 81 ust. I ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe tych osób. Oznacza to, że przychód uzyskany z tytułu częściowo nieodpłatnego korzystania z Ubezpieczenia zdrowotnego również będzie wyłączony z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy spółka nie będzie obowiązana do odprowadzania, jako płatnik, składek na ubezpieczenie społeczne, i ubezpieczenie zdrowotne z tytułu oferowanego pracownikom Ubezpieczenia zdrowotnego w cenach niższych, niż ich cena detaliczna na zasadach przewidzianych w regulaminie wynagradzania pracowników

Mając na uwadze treść wniosku, jak również obowiązujące w tym przedmiocie przepisy prawa Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje.

Nadmienić w tym miejscu należy, iż w drodze niniejszej decyzji Zakład dokonuje jedynie oceny stanowiska przedsiębiorcy w zakresie przedstawionej przez niego interpretacji przepisów, z których wynika obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. Mocą niniejszej decyzji Zakład nie przyznaje natomiast jakiegokolwiek prawa ani nie stwierdza jakiegokolwiek obowiązku ubezpieczeniowego. Zakład mocą niniejszej decyzji nie rozstrzyga również o tym, iż korzystanie ze świadczeń, o których mowa we wniosku w przypadku, gdy pracownik ponosi część kosztów uznać należy za uprawnienie do zakupu po cenie niższej niż detaliczna pewnego rodzaju usług, a także czy wartość danego świadczenia stanowi bądź nie stanowi przychodu pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, przyjmując jako prawdziwe twierdzenia w tym zakresie w opisie przedstawionego stanu faktycznego.

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w części dotyczącej nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne pracowników wartości polisy grupowego Ubezpieczenia Zdrowotnego oferowanych pracownikom przez pracodawcę po cenach niższych niż detaliczne, w sytuacji gdy stanowi ona przychód pracownika ze stosunku pracy, uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. l i 2 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 1 3 października 1998 r., o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne osób będących m.in. pracownikami (art. 6 ust. 1 wskazanej ustawy) stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem:

* przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2015 r., poz. 2236 z późn. zm.),

* wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, Bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 wyżej cytowanego rozporządzenia, z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych, niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.

Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie te przychody, które:

- wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,

- przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych, niż detaliczne lub formę usługi).

Jeżeli korzyści te uzyskiwane są przez pracownika w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, a pracownicy ponoszą za nie częściową odpłatność i stosowny zapis o takim uprawnieniu znajduje się w przepisach placowych, to korzystają one z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie powołanego wyżej przepisu. Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

Zatem, w sytuacji, gdy korzyść materialna polegająca na korzystaniu przez pracownika z polisy grupowego Ubezpieczenia Zdrowotnego zakupionego w firmie w części finansowana przez pracodawcę będzie jak wskazuje Wnioskodawca stanowiła przychód pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, oraz, że zapis o ww. korzyściach zostanie umieszczony w stosownym regulaminie wynagradzania, a pracownicy będą ponosili częściową odpłatność za te usługi, stanowisko wnioskodawcy, iż ww. świadczenia w części finansowane przez pracodawcę należy wyłączyć z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, uznać należy za prawidłowe.

Jednocześnie z art. 8I ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2016 r. i\, poz. 1793) wynika, iż do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. Tym samym powyższe wyłączenie znajdzie zastosowanie również w odniesieniu do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne. Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w przedmiocie dotyczącym nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracowników wartości polisy grupowego Ubezpieczenia Zdrowotnego oferowanych pracownikom przez pracodawcę po cenach niższych niż detaliczne, w sytuacji gdy nie stanowi ona przychód pracownika ze stosunku pracy, uznać należy za nieprawidłowe.

Składki na ubezpieczenia społeczne odprowadza się po ustaleniu takiego obowiązku, w sytuacji istnienia tytułu podlegania tym ubezpieczeniom od podstawy wymiaru składek.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych - obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczpospolitej Polskiej są pracownikami.

Jak już wskazano powyżej, zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych. Zgodnie zaś z § 1, ww. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Dla rozstrzygnięcia, więc czy dany przychód stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, a w konsekwencji czy powstaje obowiązek opłacania składek m.in, na te ubezpieczenia, decydujące znaczenie ma, czy dla celów podatkowych zostanie on zakwalifikowany jako przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Rzeczony przychód w sytuacji opisanej w powyższym zakresie nie został przez Wnioskodawcę zakwalifikowany jako przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, wobec czego zgodnie z powyższym nie może podlegać uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Podkreślenia wymaga również fakt, iż rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe odnosi się do tych świadczeń, jako podlegających wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, które stanowią przychód pracowników ze stosunku pracy.

Przepisy tego rozporządzenia nie mają natomiast zastosowania do świadczeń, które nie stanowią przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

W konsekwencji nie można w oparciu o przepisy tego rozporządzenia wyłączyć określonego świadczenia, które nie stanowi przychodu pracownika ze stosunku pracy. Zatem wobec oświadczenia Wnioskodawcy, iż wartość polisy grupowego Ubezpieczenia Zdrowotnego zakupionej w firmie oferowanych pracownikom przez pracodawcę po cenach niższych niż detaliczne nie stanowi przychodu pracownika ze stosunku pracy, stanowiska Wnioskodawcy, iż świadczeń tych nie należy uwzględnić w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 wyżej cytowanego rozporządzenia nie można uznać za prawidłowe. Przepisy tego rozporządzenia co wyżej zostało wskazane nie będą bowiem miały w tym przypadku zastosowania.

W związku z tym, iż do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników co wyżej zostało podkreślone stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób powyższe znajdzie zastosowanie również w odniesieniu do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Stosownie do art. 10a ust. 2 1 ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Wydziału Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji. S