DI/100000/43/1268/2015 - Brak obowiązku włączenia wypłat z tytułu programu motywacyjnego wprowadzonego w ramach grupy, do której należy spółka, do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracowników spółki.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 584 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 121 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku (...) doręczonym dnia 9 listopada 2015 r. w przedmiocie braku obowiązku włączenia wypłat z tytułu programu motywacyjnego wprowadzonego w ramach grupy, do której należy spółka, do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracowników spółki.

Dnia 9 listopada 2015 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek złożony przez (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca zwraca się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o udzielenie pisemnej informacji w zakresie stosowania obowiązujących przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych w stosunku do osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę w zakresie braku obowiązku włączenia wypłat z tytułu programu motywacyjnego wprowadzonego w ramach Grupy (...) do której należy Spółka (dalej: Program) do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

Wnioskodawca jest zainteresowany uzyskaniem interpretacji indywidualnej w temacie ustalenia czy korzyści uzyskane przez osoby realizujące instrumenty finansowe opisane we wniosku nie stanowią podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

Spółka wskazuje, iż uczestniczy w programie motywacyjnym opartym o instrument finansowy. Funkcjonuje on w ramach Grup (...) (dalej: Grupa) i jest organizowany przez jej centralę, tj. (...) spółkę (...) (dalej: Centrala). Kwota rozliczenia pieniężnego w ramach Programu jest realizowana raz do roku, a jej wypłata bądź brak, a także jej wysokość zależy od tego, w jakim stopniu zrealizowane są ustalone parametry finansowe Grupy.

Program adresowany jest do kluczowych pracowników Grupy (w tym wypadku Spółki) (dalej: Uprawnieni), z co najmniej rocznym stażem pracy w Grupie (o poziomie powierzonej im odpowiedzialności od K w górę - wedle standardów Grupy).

Uprawnieni dostają warunkowe prawo do otrzymania kwoty rozliczenia pieniężnego w ramach Programu (dalej: Instrument Finansowy). Prawo to jest przyznawane nieodpłatnie, na warunkach i zasadach ściśle określonych przez Centralę. Kryteria przyjętych przez Centralę parametrów finansowych na każdy rok, warunkujących wypłatę Instrumentu Finansowego, są przekazywane Uprawnionym przez Dyrektora Zarządzającego Grupy, na zasadach i warunkach ściśle określonych przez Centralę. Zasady przyznawania Uprawnionym pochodnych instrumentów finansowych, zasady kalkulacji wartości rozliczenia pieniężnego, coroczny termin rozliczenia pieniężnego pochodnych instrumentów finansowych oraz inne warunki partycypacji Uprawnionych ustalane są przez Centralę. Spółka jedynie technicznie, ze względu na dostęp do danych personalnych (w tym do informacji o numerach kont bankowych Uprawnionych), dokonuje przelewów faktycznej wypłaty pieniężnej wynikającej z realizacji Instrumentów Finansowych przyznanych Uprawnionym przez Centralę. Odbywa się to ściśle na podstawie instrukcji otrzymanych od Centrali. Spółka nie posiada swobody decyzyjnej w zakresie wypłaty rozliczenia pieniężnego Instrumentów Finansowych, tj. nie może odmówić wypłaty przedmiotowego rozliczenia pieniężnego oraz zmienić zasad / wysokości wypłaty.

Na moment przyznania Instrument Finansów}' nie posiada własnej określonej wartości. Realizacja praw z Instrumentu Finansowego jest możliwa pod warunkiem zaistnienia określonych okoliczności/kryteriów przewidzianych w wewnętrznych zasadach Programu, które obowiązują w ramach Grupy, a jego rozliczenie następuje w przyszłości. Tym samym Uprawnieni nie mają podstaw do wystąpienia z jakimkolwiek roszczeniem w tym zakresie do czasu realizacji Instrumentu Finansowego ani do Spółki, ani do Centrali. Wszelkie uprawnienia i ewentualne korzyści Uprawnionych wynikają wyłącznie z wewnętrznych zasad Programu. Jednocześnie nie wynikają one z umów o pracę ani innych umów cywilnoprawnych, np. umów zlecenia zawartych ze Spółką, których stroną mogą być Uprawnieni.

Celem programu jest przyciąganie, utrzymywanie oraz motywowanie utalentowanych pracowników, zorientowanych na długoterminowy sukces Grupy, zapewnienie utrzymania dynamicznego wzrostu wartości Grupy, mierzonego jej określonymi wskaźnikami ekonomicznymi, oraz powiązanie interesów Uprawnionych z interesem Grupy.

Przedmiotowe instrumenty stanowią instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych<tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.; dalej: u.p.d.o.f.) oraz art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 94 z późn. zm., dalej: UOIF), a w konsekwencji podlegają opodatkowaniu stawką 19% jako przychód z kapitałów pieniężnych. Stanowisko to zostało potwierdzone interpretacją indywidualną z dnia 7 października 2015 r. o sygn. ITPB4/4511- 286/15/KK. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w (...).

Powyższe znajduje potwierdzenie z uwagi na następujące okoliczności:

* wartość Instrumentów Finansowych (rozumiana jako potencjalna wypłata związana z realizacją wynikających z nich praw) jest kalkulowana w oparciu o instrumenty bazowe - wskaźniki obrotu/sprzedaży, udziału Grupy na rynku, wskaźnika efektywności oraz kwoty wolnych środków pieniężnych w odniesieniu do ustalonego okresu rozliczeniowego i ustalonego obszaru biznesowego,

* Instrumenty Finansowe są przyznawane Uprawnionym nieodpłatnie, a ich wartość końcowa zależy od warunków rynkowych, których wpływ jest bezpośrednio uwzględniony w zmiennych będących podstawą do ustalenia tej wartości (w skrajnym przypadku wartość Instrumentów Finansowych może wynieść 0),

* realizacja praw wynikających z przyznanych Instrumentów Finansowych (rozliczenie) następuje w przyszłości i przyjmuje formę pieniężną.

Wnioskodawca kieruje pytanie czy - mając na względzie przedstawiony powyżej stan faktyczny - prawdą jest, że wypłaty z tytułu realizacji Instrumentów Finansowych nie stanowią podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz w związku z tym po stronie Wnioskodawcy, w zakresie wypłaty z tytułu realizacji Instrumentów Finansowych nie wystąpi obowiązek pełnienia funkcji płatnika składek na ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne?

We własnym stanowisku w sprawie wnioskodawca zauważa, iż zgodnie z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 121 z późn. zm., dalej: USUS), przychód jest zdefiniowany jako "przychody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu: zatrudnienia w ramach stosunku pracy, pracy nakładczej, służby, wykonywania mandatu posła lub senatora, wykonywania pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, pobierania zasiłku dla bezrobotnych, świadczenia integracyjnego i stypendium wypłacanych bezrobotnym oraz stypendium sportowego, a także z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności oraz umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, jak również z tytułu współpracy przy tej działalności lub współpracy przy wykonywaniu umowy oraz przychody z działalności wykonywanej osobiście przez osoby należące do składu rad nadzorczych, niezależnie od sposobu ich powoływania".

Wnioskodawca wskazuje dalej, iż przepis art. 18 USUS określa źródła dochodu stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w zależności od przynależności do określonej grupy ubezpieczonych. Do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wliczane są przede wszystkim przychód, o którym mowa w art. 4 pkt 9 (ust. 1), przychód z tytułu umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia albo umowy o dzieło (ust. 1a) kwota uposażenia, stypendium, zasiłku, świadczenia socjalnego lub przychód z tytułu pełnienia funkcji w radzie nadzorczej (ust. 4), wynagrodzenia za pracę (ust. 4a). Przychody z kapitałów pieniężnych nie znajdują się w katalogu źródeł przychodu będących podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Zaś zgodnie z art. 20 ust. 1 USUS, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i ubezpieczenia rentowe.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę, że realizacja Instrumentów Finansowych nie powoduje powstania po stronie Uprawnionych przychodów z tytułu zatrudnienia w. ramach stosunku pracy lub innych powodujących powstanie obowiązku w zakresie ubezpieczeń społecznych, lecz skutkuje uzyskaniem przez Uprawnionych przychodów z kapitałów pieniężnych, Spółka nie jest zobowiązana do działania w charakterze płatnika składek na ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne. Zatem nie jest prawnie możliwe uwzględnianie w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne jakichkolwiek należności z tytułu realizacji pochodnych instrumentów finansowych.

Następstwem regulacji zawartej w art. 18 w związku z art. 20 ust. 1 USUS jest przepis § 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z 18 kwietnia 2008 r., w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach rozliczania składek, do których poboru zobowiązany jest ZUS (Dz. U. Nr 78, poz. 465 z późn. zm.), zgodnie z którym dla każdego ubezpieczonego, dla którego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnik składek w imiennym raporcie miesięcznym i imiennym raporcie miesięcznym korygującym sporządzonym za tego ubezpieczonego oraz w deklaracji rozliczeniowej i deklaracji rozliczeniowej korygującej uwzględnia należne składki na ubezpieczenia społeczne od wszystkich dokonanych lub postawionych do dyspozycji ubezpieczonego wypłat - od pierwszego do ostatniego dnia miesiąca kalendarzowego, którego deklaracja dotyczy - stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, z uwzględnieniem ograniczenia, o którym mowa w art. 19 USUS. Tym samym uzyskanie przychodu z realizacji Instrumentu Finansowego uzyskanych w ramach Programu nie stanowi podstawy do uwzględnienia wartości przychodu z tego tytułu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Przychód uzyskany z tytułu realizacji Instrumentu Finansowego należy zaliczyć do kategorii przychodów określonej w art. 17 u.p.d.o.f., tj. do przychodów z kapitałów pieniężnych, gdyż Instrument Finansowy stanowi pochodny instrument finansowy zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 UOIF, a konsekwentnie stanowi pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 u.p.d.o.f.

Wnioskodawca wskazuje jednocześnie, że kwestia ustalenia do jakich źródeł przychodów' należy zakwalifikować powyższe korzyści nie budzi jego wątpliwości, ponieważ wskazana powyżej kwalifikacja podatkowa została potwierdzona w uzyskanej przez Spółkę interpretacji indywidualnej z dnia 7 października 2015 r. o sygn. ITPB4/4511-286/15KK wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w

Skoro zatem kreowane Programem Instrumenty Finansowe są pochodnym instrumentem finansowym, w ocenie Wnioskodawcy ewentualny przychód z nich będzie dla Uprawnionego przychodem z kapitałów pieniężnych, a więc w zakresie wypłaty z tytułu realizacji Instrumentów Finansowych nie wystąpi obowiązek pełnienia funkcji płatnika składek na ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne.

Wnioskodawca zauważa dalej, iż zaprezentowane stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydanych w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej dotyczących programów motywacyjnych dla pracowników np. w interpretacji Oddziału ZUS w' Lublinie z 31 lipca 2014 r. (WPI/200000/43/814/2014), w interpretacji Oddziału ZUS w Gdańsku z 4 lipca 2013 r. (DI/100000/451/719/2013), w interpretacji Oddziału ZUS w Gdańsku z 18 marca 2015 r. (DI/100000/43/134/2015), w interpretacji Oddziału ZUS w Gdańsku z 21 kwietnia 2015 r. (DI/100000/43/393/2015) oraz w interpretacji Oddziału ZUS w Gdańsku z 20 października 2015 r. (DI/100000/43/985/2015).

Spółka wskazuje, że Program zakłada wprawdzie oferowanie Instrumentów' Finansowych pracownikom, jednak podstawą ich kreacji są oddzielne, wewnętrzne zasady Programu, które obowiązują w ramach Grupy i są niezależnie od np. zawartych z tymi pracownikami umów o pracę. Instrumenty Finansowe są nabywane jako element Programu. Wartość każdego Instrumentu Finansowego zależna jest od zmiennych opartych na wskaźnikach finansowych odpowiedniego obszaru biznesowego. Na jej wysokość mają wpływ warunki rynkowe i ogólna kondycja ekonomiczna obszaru biznesowego oraz Grupy. Osiągnięcie wyników uzależnione jest od wielu niezależnych od siebie czynników, a nie wyłącznie od działań podejmowanych przez poszczególnych Uprawnionych. Dodatkowo, uzyskanie ewentualnych korzyści jest niepewne.

W zaprezentowanym stanie faktycznym należy uznać, że wartość korzyści ekonomicznych uzyskiwanych wynikających z realizacji przez Uprawnionych Instrumentów Finansowych stanowi przychód z kapitałów pieniężnych. "W konsekwencji Spółka nie ma obowiązku poboru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretację w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w przedmiocie braku obowiązku włączenia wypłat z tytułu programu motywacyjnego wprowadzonego w ramach grupy, do której należy spółka, do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracowników spółki uznać należy za prawidłowe.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej, lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne, lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Natomiast w myśl art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne osób będących m.in. pracownikami (art. 6 ust. 1 wskazanej ustawy) stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem:

* przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106, późn. zm.),

* wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Dla rozstrzygnięcia, czy dany przychód stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, a w konsekwencji czy powstaje obowiązek opłacania składek m.in. na te ubezpieczenia, decydujące znaczenie ma, czy dla celów podatkowych zostanie on zakwalifikowany jako przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Rzeczony przychód w sytuacji opisanej we wniosku nie został przez wnioskodawcę zakwalifikowany jako przychód pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Przedsiębiorca podkreślił, iż jego stanowisko w tym zakresie zostało potwierdzone w uzyskanej przez ww. interpretacji indywidualnej z dnia 7 października 2015 r. o sygn. ITPB4/4511 -286/15/k.k. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w a kwestia ustalenia do jakich źródeł przychodów należy zakwalifikować korzyści nie budzi jego wątpliwości.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy wskazujące, że korzyści o których mowa we wniosku nie stanowią podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne uznać należy za prawidłowe, nie jest bowiem prawnie możliwe uwzględnienie w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników należności, które nie stały się przychodem ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe ma również zastosowanie w odniesieniu do składek na ubezpieczenie zdrowotne. Zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 581 z późn. zm.) wynika, iż do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.

Na marginesie należy wskazać, iż jednoznaczny sposób ujęcia w art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych przez ustawodawcę zakresu przedmiotowego wniosków o wydanie pisemnej interpretacji, uniemożliwia Zakładowi wydanie interpretacji w sprawach dotyczących m.in. rozstrzygnięcia czy dany składnik wynagrodzenia stanowi przychód ze stosunku pracy. Jak stanowi art. 10a ust. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, zasady i tryb udzielania interpretacji przepisów prawa podatkowego reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613). Dlatego też, Zakład wydając interpretację w przedmiotowej sprawie poprzestaje na ww. oświadczeniu wnioskodawcy, iż wartość korzyści ekonomicznych, o których stanowi wniosek nie stanowi przychodu pracownika ze stosunku pracy, traktując takie oświadczenie jako nie podlegający weryfikacji i wiążący dla organu element stanu faktycznego.

Jednocześnie brzmienie ww. przepisu art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie pozwala na wydanie pisemnej interpretacji odnoszącej się do pojęcia płatnika składek i spoczywających na nim obowiązków związanych z rozliczaniem składek, innymi słowy nie jest możliwe ustalenie w drodze pisemnej interpretacji czy przedsiębiorca jest zobowiązany do działania w charakterze płatnika składek. Zdefiniowane w art. 4 pkt 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych pojęcie płatnika składek wykracza poza dopuszczalne ramy możliwej interpretacji, zaś przepis § 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z 18 kwietnia 2008 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach rozliczania składek, do których poboru zobowiązany jest ZUS wydanego na podstawie art. 49 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, nie jest następstwem regulacji zawartej w art. 18 w związku z art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Wspomniany przepis rozporządzenia nie traktuje o obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i ustalaniu podstawy wymiaru składek, lecz odnosi się do obowiązków spoczywających na płatniku składek względem ubezpieczonego, którego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jakkolwiek przytoczony przepis nawiązuje w swej treści do przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczy on pewnej prawidłowości (mechanizmu) działania płatnika składek przy sporządzaniu raportów i deklaracji rozliczeniowych, sam w sobie nie daje on jednak podstaw do przesądzenia czy dana korzyść ekonomiczna stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne czy też nie.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.