DI/100000/43/1219/2017 - Wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne korzyści materialnej polegającej na zakupie przez pracownika wartości dodatkowych świadczeń medycznych tzw. pakietu medycznego, po cenie niższej niż detaliczna.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 2168) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1778 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku (...) z dnia 13 października 2017 r. doręczonym dnia 18 października 2017 r. uzupełnionym dnia 17 listopada 2017 r. w przedmiocie dotyczącym wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne korzyści materialnej polegającej na zakupie przez pracownika wartości dodatkowych świadczeń medycznych tzw. pakietu medycznego, po cenie niższej niż detaliczna.

Dnia 18 października 2017 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek złożony przez firmę (...) w wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 listopada 2017 r. doręczonym dnia 17 listopada 2017 r.

Wnioskodawca wskazał, iż w związku z trudną sytuacją na rynku pracy i pozyskiwaniu wykwalifikowanych pracowników z branży produkcyjnej postanawia wprowadzić dodatkowe świadczenia, które pozwolą wynagrodzić obecnych pracowników i zachęcić do pracy w spółce. Spółka zamierza zawrzeć umowę z firmą ubezpieczeniową w zakresie grupowego ubezpieczenia Opieka Medyczna (tzw. pakiet medyczny). Pracownicy, którzy przystąpią do ubezpieczenia będą mogli korzystać z usług medycznych i szczepień ochronnych objętych ubezpieczeniem. Składka miesięczna będzie finansowana zarówno przez pracodawcę, jak i pracownika. Niezależnie od wybranego przez pracownika wariantu ubezpieczenia pracodawca zobowiązuje się do pokrycia kosztów ubezpieczenia w kwocie równej wartości ubezpieczenia podstawowego pomniejszoną o (...) zł, które zapłaci pracownik.

Wartość dofinansowania do pakietu ubezpieczenia stanowić będzie przychód dla pracownika ze stosunku pracy.

W związku z powyższym Wnioskodawca zamierza wprowadzić następujący zapis w regulaminie wynagradzania pracowników:

Pracodawca może zaoferować pracownikom spółki dodatkowe świadczenia medyczne indywidualne lub rodzimie, obejmujące prawo do korzystania z usług medycznych innych niż z zakresu medycyny pracy, świadczonych przez podmiot zewnętrzny, na zasadach określonych w umowie pomiędzy pracodawcą, a tym podmiotem. Pracownik jest uprawniony do skorzystania z jednego z zaproponowanych świadczeń pod warunkiem ponoszenia części kosztów korzystania z tych usług w wysokości (...) zł (słownie (...) groszy), w pozostałej części koszty korzystania przez pracownika z usługi finansuje pracodawca.

We własnym stanowisku w sprawie Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z treścią § (...) regulaminu wynagrodzeń, jak również zgodnie z treścią § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe (Dz. U. z 1998 r. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.) podstawy do wymiaru składek między innymi nie stanowią przychody będące korzyściami materialnymi wynikającymi z regulaminów wynagradzania uprawniającymi do zakupu świadczonych usług po cenach niższych niż detaliczne.

Z uwagi na fakt, iż pracownik, który chce skorzystać z pakietu ubezpieczenia świadczonych usług medycznych dokonuje zakupu ubezpieczenia po cenach niższych niż obowiązujące ceny detaliczne, jak również z uwagi na fakt, iż powyższe wprost wynika z regulaminu to dla pracownika powstały przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia nie stanowi podstawy dα naliczania składek na ubezpieczenie społeczne.

W związku z powyższym Wnioskodawca wniósł o wydanie indywidualnej interpretacji czy dodatkowe świadczenia medyczne w części finansowanej przez pracodawcę nie podlegają uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników.

W piśmie z dnia 14 listopada 2017 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Zakładu do uzupełnienia braków wniosku przedsiębiorca wskazał, że pracodawca gwarantuje pracownikom spółki uprawnienie do zakupu świadczeń po cenach niższych niż detaliczne poprzez wprowadzenie zapisu w regulaminie wynagradzania pracowników "Pracodawca zapewnia pracownikom spółki dodatkowe świadczenia medyczne indywidualne lub rodzinne, obejmujące prawo do korzystania 2 usług medycznych innych niż z zakresu medycyny pracy, świadczonych przez podmiot zewnętrzny, na zasadach określonych w umowie pomiędzy pracodawcą, a tym podmiotem. Pracownik jest uprawniony do skorzystania z jednego z zaproponowanych świadczeń pod warunkiem ponoszenia części kosztów korzystania z tych usług w wysokości (...) zł (słownie (...) złotych groszy), w pozostałej części koszty korzystania przez pracownika z usługi finansuje pracodawca."

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej uznać należy za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż w oparciu o pytanie sformułowane przez przedsiębiorcę, Zakład wydając niniejszą interpretację odnosi się wyłącznie do wątpliwości związanych z rozumieniem przepisu § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1949), który umożliwia wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzyści materialnych zagwarantowanych pracownikowi i współfinansowanych przez pracodawcę.

Podkreślenia wymaga jednak fakt, iż zgodnie ze wskazaniami judykatury wydając interpretację organ nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz jedynie przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej, której zakres przedmiotowy jest zakreślony stanem faktycznym lub zdarzeniem przyszłym przedstawionym przez pytającego we wniosku. Pełną wiedzę o stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym organ czerpie wyłącznie z wniosku uprawnionego podmiotu nie posiadając kompetencji do jego weryfikowania w oparciu o posiadane informacje czy gromadzony materiał dowodowy. W toku tego postępowania organ nie pełni roli kontrolnej, nie dokonuje oceny zachowania lub zaniechania przedsiębiorcy pod kątem jego prawidłowości. Celem interpretacji jest umożliwienie przedsiębiorcy uzyskania informacji w przedmiocie obowiązków wiążących się z opłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne i uchronienie w ten sposób takiego przedsiębiorcy przed ryzykiem błędnego zastosowania przez niego danego przepisu.

Jednoznacznie ujęty zakres przedmiotowy wniosków o wydanie pisemnej interpretacji uniemożliwia Zakładowi dokonanie kwalifikacji prawnej określonego świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy, a także interpretacji treści przepisów prawa wewnętrznego obowiązujących u przedsiębiorcy. Dlatego też, Zakład poprzestaje na oświadczeniu przedsiębiorcy odnośnie tego, iż świadczenia, o których stanowi wniosek będą stanowiły przychód pracownika ze stosunku pracy, a także iż uprawnienie pracownika do zakupu danego świadczenia po cenie niższej niż detaliczna będzie wynikała z regulaminu wynagradzania, traktując takie oświadczenia jako element opisu stanu zdarzenia przyszłego wniosku.

Artykuł 10 ust. 1 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej, lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne, lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie, zaś w ust. 2, że wniosek o wydanie interpretacji może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

Natomiast w myśl art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne osób będących m.in. pracownikami (art. 6 ust. 1 wskazanej ustawy) stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem:

2a przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za*godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 wyżej cytowanego rozporządzenia, z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych, niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.

Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie te przychody, które:

Jeżeli korzyści te uzyskiwane są przez pracownika w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, a pracownicy ponoszą za nie częściową odpłatność i stosowny zapis o takim uprawnieniu znajduje się w regulaminie wynagradzania obowiązującym u pracodawcy, to korzystają one z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie powołanego wyżej przepisu. Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

Zatem, w sytuacji, gdy wartość dodatkowych świadczeń medycznych tzw. pakiet medyczny, o których mowa we wniosku w części finansowana przez pracodawcę będzie stanowić przychód pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, oraz, że zapis o ww. korzyściach zostanie umieszczony w stosownym regulaminie wynagradzania, a pracownicy będą ponosili częściową odpłatność za te usługi, stanowisko wnioskodawcy, iż świadczenie, o którym stanowi wniosek w części finansowane przez pracodawcę pracownikom należy wyłączyć z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne uznać należy za prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust, 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.