DI/100000/43/1218/2016 - Możliwość wyłączenia wartości pakietów grupowego ubezpieczenia na życie, pakietów medycznych oraz pakietów sportowych w części finansowanych przez pracodawcę swoim pracownikom z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2016 r., 1829) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 963, z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku przedsiębiorcy (...) z dnia 4 listopada 2016 r., doręczonym w dniu 10 listopada 2016 r. (uzupełnionym pismem z dnia 30 listopada 2016 r., doręczonym w dniu 7 grudnia 2016 r.) dotyczącym wyłączenia wartości pakietów grupowego ubezpieczenia na życie, pakietów medycznych oraz pakietów sportowych w części finansowanych przez pracodawcę swoim pracownikom z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Dnia 10 listopada 2016 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku doręczono wniosek z dnia 4 listopada 2016 r. przedsiębiorcy (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 listopada 2016 r., doręczonym w dniu 7 grudnia 2016 r.

Wnioskodawca wskazuje na wstępie, iż zatrudnia powyżej 20 pracowników. W uchwalonym regulaminie wynagradzania ustanowiono: "Pracownikom przysługuje dopłata do grupowego ubezpieczenia na życie, pakietów medycznych, pakietów sportowych itp. Składka każdorazowo jest finansowana zarówno przez Pracownika jak i przez Pracodawcę, tj. Pracodawca opłaca (...) zł miesięcznie, a różnicę pokrywa Pracownik, Dopłata przysługuje również w okresie choroby i innej usprawiedliwionej nieobecności Pracownika".

Spółka stoi na stanowisku, że część składki finansowana ze środków obrotowych pracodawcy wyłączona jest z podstawy wymiaru składek jako korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług na podstawie § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

W zakresie własnego stanowiska w sprawie, spółka powtarza ponownie, iż stoi na stanowisku, że część składki finansowana ze środków obrotowych pracodawcy wyłączona jest z podstawy wymiaru składek jako korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług na podstawie § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

W związku z istotnymi brakami opisu stanu faktycznego, Zakład Ubezpieczeń Społecznych wezwał wnioskodawcę pismem z dnia 22 listopada 2016 r. do jednoznacznego wskazania czy wartość przysporzenia z tytułu dopłaty do grupowego ubezpieczenia na życie, pakietów medycznych, pakietów sportowych itp., o których mowa we wniosku, stanowi przychód pracownika zatrudnionego w ramach stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.).

Ponadto, zwracając uwagę na użycie przez wnioskodawcę w regulaminie wynagradzania określenia "i tym podobne", kreującego otwarty katalog świadczeń, jakie płatnik może udostępnić swoim pracownikom w cenach niższych niż detaliczne, Zakład Ubezpieczeń Społecznych wezwał do jednoznacznego wskazania jako element opisu stanu faktycznego, jakie konkretnie świadczenia (poza pakietami grupowego ubezpieczenia na życie, pakietami medycznymi oraz pakietami sportowymi) wnioskodawca planuje jeszcze współfinansować swoim pracownikom, a co za tym idzie - wyłączyć na podstawie tego zapisu regulaminowego z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Odpowiadając na powyższe wezwanie, w piśmie z dnia 30 listopada 2016 r. wnioskodawca wskazał, że wartość przysporzenia z tytułu dopłaty do grupowego ubezpieczenia na życie, pakietów medycznych i pakietów sportowych, o których mowa we wniosku z dnia 4 listopada 2016 r. o wydanie interpretacji indywidualnej stanowi przychód pracownika zatrudnionego w ramach stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto wnioskodawca poinformował, że w najbliższym czasie nie planuje rozszerzenia katalogu świadczeń współfinansowanych przez pracowników.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje.

Stanowisko przedsiębiorcy zawarte we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji, w zakresie przedstawionego stanu faktycznego, uznać należy za prawidłowe.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Doprecyzowanie zakresu przedmiotowego spraw, w których przedsiębiorca może żądać od Zakładu wydania pisemnej interpretacji nastąpiło w art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. Zgodnie z tym przepisem Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 2236 z późn. zm.) podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

W myśl zaś § 2 ust. 1 pkt 26 wyżej wymienionego rozporządzenia, podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością.

Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska elekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

Podsumowując, jeżeli świadczenie na rzecz pracowników wynikające z Regulaminu Wynagradzania przybiera postać zakupu po cenach niższych niż detaliczne pakietów grupowego ubezpieczenia na życie, pakietów medycznych oraz pakietów sportowych i stanowi przychód pracownika zatrudnionego w ramach stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, to zostanie ono wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie powołanego wyżej przepisu rozporządzenia.

W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od wyżej wymienionej wartości.

Zakład wskazuje, że niniejsza interpretacja nie odnosi się do wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wartości dopłaty do grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie, pakietów medycznych oraz pakietów sportowych przysługujących zgodnie z uchwalonym w spółce regulaminem wynagradzania w okresie choroby i innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Wydziału Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.