DI/100000/43/1210/2018 - Nieuwzględnienie w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości noclegów udostępnianych przez pracodawcę pracownikom nieodpłatnie w okresie oddelegowania do pracy poza stałe miejsce jej wykonywania

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162), w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 423 z późn. zm.), oraz w zw. z wyrokiem Sądu Okręgowego w z 30 sierpnia 2019 r., sygn. akt i wyrokiem Sądu Apelacyjnego w. z 13 września 2021 r., sygn. akt Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą złożonego dnia 31 października 2018 r. w przedmiocie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości noclegów udostępnianych przez pracodawcę pracownikom nieodpłatnie w okresie oddelegowania do pracy poza stałe miejsce jej wykonywania.

Dnia 31 października 2018 n do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek złożony przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ustaw Prawo przedsiębiorców. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 listopada 2018 r., doręczonym w dniu 3 grudnia 2018 r.

Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wykonywaniu usług budowlanych na terenie Polski oraz za granicą - Niemcy. Zatrudnieni pracownicy świadczą pracę na inwestycjach w ramach oddelegowania, a nie podróży służbowych, dlatego firma nie wypłaca diet ani innych należności z tym związanych. Z umów o pracę wynika możliwość czasowego oddelegowania pracowników do pracy, a krajem oddelegowania są Niemcy. Ponadto w Regulaminie Pracy jest zapis, że w czasie oddelegowania, w celu zapewnienia pracownikom możliwości wypełnienia obowiązków służbowych i zwiększenia efektywności pracy pracodawca udostępnia pracownikom miejsca noclegowe w miejscu oddelegowania na koszt pracodawcy.

Wnioskodawca zaznacza, że umowy najmu obejmują przewidywalny okres-trwania inwestycji i są zawierane na stałą liczbę miejsc. W zależności od potrzeb na bieżąco dokonuje się korekty osób oddelegowanych, zdarza się, że nie wszystkie zarezerwowane miejsca są wykorzystane. Dzieje się tak również w przypadku szybszego zakończenia prac. Firma ponosi koszty najmu zgodnie z rezerwacją, również w okresach, kiedy miejsca są niewykorzystane.

Wobec powyższego Wnioskodawca kieruje pytanie czy wartość noclegów udostępnionych pracownikom nieodpłatnie w okresie oddelegowania do pracy poza stale miejsce jej wykonywania uwzględnia się w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Zdaniem Wnioskodawcy wartości noclegów udostępnionych nieodpłatnie pracownikom w okresie oddelegowania do pracy poza stałe miejsce jej wykonywania nie uwzględnia się w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ponieważ nie stanowią one przychodu z tytułu stosunku pracy. Potwierdza to wyrok Trybunału Konstytucyjnego (z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13) z którego wynika, że za przychód pracownika z innych nieodpłatnych świadczeń mogą być uznane świadczenia, które spełniają łącznie 3 warunki: - zostały spełnione za zgodą pracownika, - zostały spełnione w jego interesie, a nie w interesie pracodawcy, - po trzecie - korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnie pracownikowi.

W sytuacji kiedy zakwaterowanie pracownika odbywa się z uwagi na konieczność wykonywania pracy poza granicami kraju, nie możemy mówić o spełnianiu świadczenia w interesie pracownika. Takie wydatki są ponoszone wyłącznie dla celów prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej i samemu pracownikowi nie przynoszą żadnej korzyści, nie występuje wówczas przychód z nieodpłatnych świadczeń.

Potwierdzają tę tezę inne wyroki:

- NSA z 23 lutego 2017 r., sygn. akt II FSK 233/15

- NSA z 10 marca 2016 r., sygn. akt II SA/WQ 3984/14

- NSA z 9 sierpnia 2016 r., sygn. akt II FSK 1970/14

oraz interpretacja indywidualna ZUS wydana 6 lipca 2015 r. - oddział w Lublinie (WPI/200000/43/753/2015).

Uzupełniając opis stanu faktycznego wniosku pismem z dnia 27 listopada 2018 r., doręczonym w dniu 3 grudnia 2018 r. Wnioskodawca wskazał, że wartość świadczenia tj. noclegów udostępnionych pracownikom w okresie oddelegowania do pracy poza stałe miejsce jej wykonywania nie stanowi przychodu pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy w rozumieniu art. 12 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: DZ. U. z 2018 r., poz. 1S09 z późn. zm.}.

Zakład decyzją nr S29 z dnia 18 grudnia 2018 r., znak: DI/100000/43/1210/2018 w sprawie z wniosku przedsiębiorcy z dnia 31 października 2018 r. odmówił wydania interpretacji indywidualnej z uwagi na okoliczności podane w uzasadnieniu.

W następstwie wydanej decyzji przedsiębiorca wniósł odwołanie pismem z dnia 25 stycznia 2019 r., doręczonym w dniu 31 stycznia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 30 sierpnia 2019 r. wydanym w sprawie o sygn. akt. zmienił zaskarżoną decyzję

Zakładu z dnia 18 grudnia 2018 r. znak DI/100000/43/1210/2018 i zobowiązał Zakład do wydania interpretacji w przedmiotowej sprawie.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł apelację od ww. wyroku Sądu Okręgowego natomiast Sąd Apelacyjny w Wydział Pracy I Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 13 września 2021 r. w sprawie o sygn. akt: oddalił apelację.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku działając w wykonaniu wyroku Sądu Okręgowego w z 30 sierpnia 2019 r., sygn. akt. zważył co następuje:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej lub składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna).

Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczeni^ »społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek. Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 34 ust. 3 ustawy - Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca we wniosku o wydanie interpretacji przedstawia zaistniały stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe oraz własne stanowisko w sprawie. Z przepisu tego wynika wymóg kompleksowości opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego dokonanego przez wnioskodawcę - Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie może bowiem w trybie wydawania interpretacji indywidualnej prowadzić postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy wszczętej wniesieniem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zakreślają jedynie ramy zaprezentowanego opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Jednoznaczny sposób ujęcia w art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych przez ustawodawcę zakresu przedmiotowego wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej, uniemożliwia Zakładowi wydanie interpretacji w sprawach dotyczących m.in. rozstrzygnięcia czy dany składnik wynagrodzenia stanowi przychód ze stosunku pracy. Jak stanowi art. 34 ust. 17 ustawy - Prawo przedsiębiorców, zasady i tryb udzielania Interpretacji przepisów prawa podatkowego reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540). Dlatego też, Zakład wydając interpretację w danej sprawie poprzestaje na oświadczeniu wnioskodawcy, iż świadczenia, o których stanowi wniosek stanowią bądź nie stanowią przychódu. pracownika ze stosunku pracy, traktując takie oświadczenie jako element opisu stanu faktycznego.

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców w przedmiocie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na Ubezpieczenia społeczne wartości noclegów udostępnianych przez pracodawcę pracownikom nieodpłatnie w okresie oddelegowania do pracy poza stałe miejsce jej wykonywania, uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 18 ust, 1 w zw. z art. 20 ust, 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w par 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1949), jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Wnioskodawca wskazał, że wartość świadczenia tj. noclegów udostępnionych pracownikom nieodpłatnie w okresie oddelegowania do pracy poza stałe miejsce jej wykonywania nie stanowi przychodu pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym nie stanowi również podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

W tym miejscu należy podkreślić, iż wydając interpretację indywidualną Zakład przyjmuje więc jako prawdziwe złożone przez wnioskodawcę oświadczenia, zwracając jednocześnie uwagę na fakt, iż wiążący charakter niniejszej decyzji ograniczony został jedynie do stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Ryzyko podania nieprawdziwych informacji w opisie stanu faktycznego bądź też poczynienie przez terenowe jednostki organizacyjne Zakładu (np. w toku czynności kontrolnych) ustaleń odmiennych od tych zaprezentowanych przez wnioskodawcę, obciąża jedynie przedsiębiorcę, a wydana interpretacja nie wywołuje skutków prawnych.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy opisu stanu faktycznego przedstawianego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2013 r. - Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest więżąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 34 ust-S ustawy z dnia 6 marca 2013 r. - Prawo przedsiębiorców, odwołanie do Wydziału Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...) Odwołanie wnosicie na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzje lub do protokołu sporządzonego przez te jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.