DI/100000/43/1080/2018 - Preferencyjna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646 z późn. zm.), w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1778 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stanowisko przedstawione we wniosku Pani (...) prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą (...) złożonym w dniu 21 września 2018 r. uznaje za:

- prawidłowe w części dotyczącej nie podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym przez okres 6 miesięcy od dnia podjęcia działalności gospodarczej,

- prawidłowe w części dotyczącej prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej kwoty, nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Dnia 21 września 2018 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku wpłynął wniosek z dnia 21 września 2018 r., złożony przez Panią (...) prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą (...) o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 października 2018 r. doręczonym dnia 16 października 2018 r. oraz poprzez uiszczenie dodatkowej opłaty w dniu 15 października 2018 r.

Wnioskodawczym wnosi o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 34 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców dotyczącej dopuszczalności stosowania art. 18 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców oraz art. 18a ust. 2 pkt 2 w związku z art. 18a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez określenie czy art. 18 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców ma zastosowanie oraz czy art. 18a ust. 1, określający podstawę wymiaru składek ma zastosowanie do ustalenia podstawy opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej pod nazwą (...) począwszy od 17 września 2018 r.

Wnioskodawczyni wskazuje, że w okresie od stycznia 2015 r. do końca grudnia 2017 r. odbywała aplikację przy (...) Izbie Adwokackiej. Po ukończeniu aplikacji, zgodnie z treścią art. 79 ust. 1 pkt 1 -4 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2018 r. poz. 1184) wnioskodawczyni do dnia wpisania na listę adwokatów nadal posiadała uprawnienia aplikanta adwokackiego.

W dniu 1 kwietnia 2018 r. na podstawie umowy o pracę wnioskodawczyni rozpoczęła pracę na stanowisku prawnika w (...) w (...) za wynagrodzeniem. Do zakresu obowiązków wnioskodawczym należało w szczególności: sporządzanie projektów pism procesowych, umów, kontakt telefoniczny z sądami ł urzędami oraz z klientami kancelarii. W (...) przyjęto model ścisłego nadzoru nad aplikantami. Aplikanci wykonują daną czynność każdorazowo po otrzymaniu szczegółowych wytycznych od radcy prawnego. Czynności wykonywane przez wnioskodawczynię podlegały nadzorowi radcy prawnego (...).

Wnioskodawczyni nie była uprawniona by samodzielnie rozstrzygać dany problem. Nie decydowała samodzielnie gdzie, o której godzinie przyjdzie do pracy i o której ją skończy. Wnioskodawczyni nie była uprawniona do podpisywania sporządzonych projektów pism procesowych oraz nie była uprawniona do ustalania tzw. strategii procesowej. Czynności te miały w głównej mierze charakter czynności biurowych. Projekty sporządzanych pism były zmieniane, akceptowane i podpisywane przez radcę prawnego Nie obejmowały samodzielnego prowadzenia spraw klientów w całości. Wnioskodawczyni Jako aplikant miała ograniczony kontakt z klientami, który polegał na odebraniu dokumentów lub wyjaśnień.

Wszystkie działania wnioskodawczyni wykonywane były na zlecenie radcy prawnego i wymagały każdorazowej akceptacji radcy prawnego W okresie zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, wnioskodawczyni oczekiwała na wyniki egzaminu adwokackiego i posiadała wyłącznie status aplikanta adwokackiego.

W dniu 15 czerwca 2018 r. wnioskodawczyni i radca prawny rozwiązały umowę o pracę na mocy porozumienia stron.

Uchwałą Okręgowej Rady Adwokackiej (...) z dnia 18 czerwca 2018 r. wnioskodawczyni wpisana została na listę adwokatów Izby Adwokackiej. Z dniem 17 września 2018 r. rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej pod nazwą (...)

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wnioskodawczyni planuje świadczyć usługi prawne między innymi na rzecz (...)

Zakres usług obejmowałby w szczególności prowadzenie spraw sądowych i pozasądowych w zakresie każdorazowo ustalonym przez strony. W zakres usług wchodziłoby między innymi reprezentowanie klientów na rozprawach, sporządzanie i podpisywanie pism procesowych, opinii prawnych oraz bieżąca obsługa klientów. W ramach świadczonych usług wnioskodawczym samodzielnie będzie kontaktować się z klientami oraz ustalać taktykę prowadzenia spraw Czynności podejmowane przez wnioskodawczynię nie będą poddawane kontroli takiej jak praca na stanowisku prawnika.

W ocenie wnioskodawczyni podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe adwokata wykonującego działalność gospodarczą na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 maja 1982 r. prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2018 r. poz. 11840) w okresie pierwszych 24 miesięcy od dnia rozpoczęcia wykonywania tej działalności może stanowić zadeklarowana kwota, nie niższa niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia z art. 18a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz zastosowanie ma art. 18 ust. 1 ustawy - Prawo przedsiębiorców, także wówczas gdy działalność tę wykonuje między innymi na rzecz byłego pracodawcy, u którego był zatrudniony jako prawnik nieposiadając uprawnień adwokata.

Wnioskodawczyni zauważa, że jej stanowisko zgodne jest ze stanowiskiem sądu najwyższego wyrażonym w uchwale Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych I Spraw Publicznych z dnia 10 kwietnia 2013 r. w sprawie o sygn. akt II UZP 2/13. Sąd Najwyższy wskazał, iż zaczynający praktykę adwokat i radca prawny przez 2 lata mają prawo opłacać niższą składkę do zus nawet jeżeli wykonują działalność na rzecz byłego pracodawcy, u którego był zatrudniony jako aplikant; wyroku z dnia 12 lutego 2013 r.- II UK 184/12. w myśl którego wykonywanie przez radcę prawnego prowadzącego kancelarię radcowską w ramach nowo otwartej działalności gospodarczej obsługi prawnej byłego pracodawcy, u którego poprzednio pracował on jako aplikant bez wpisu na listę radców prawnych, nie jest wykonywaniem czynności wchodzących w zakres działalności gospodarczej w rozumieniu art. 18a ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w zw. z art. 8 ust. 6 pkt 1 tej ustawy, co uprawnia takiego radcę prawnego do skorzystania z preferencyjnej stawki podstawy składek na ubezpieczenie społeczne.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, wnioskodawczyni podkreśla, że jako zatrudniona na stanowisku prawnika w Kancelarii Radcy Prawnego także posiadała wyłącznie status i uprawnienia aplikanta adwokackiego. W okresie zatrudnienia w wnioskodawczyni nie posiadała statusu adwokata, co miało bezpośredni wpływ na zakres zadań i obowiązków powierzonych jej przez byłego pracodawcę.

Sąd Najwyższy, zdaniem wnioskodawczyni, słusznie zwrócił uwagę na fakt, iż zakres uprawnień aplikanta adwokackiego określony został w art. 77 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze w ten sposób, iż po odbyciu określonego czasu aplikacji adwokackiej może on zastępować adwokata przed niektórymi sądami. Aplikacja adwokacka ma zaś na celu przygotowanie aplikanta do wykonywania zawodu adwokata. W myśl art. 1 ust. 3 tej ustawy adwokat w wykonywaniu swojego zawodu jest niezależny i podlega wyłącznie ustawom. W związku z potrzebą zagwarantowania niezależności adwokata, w art. 4b ust. 1 pkt 1 został wprowadzony zakaz pozostawania adwokata w stosunku pracy.

Tymczasem ralio legls art. 18 a ust. 2 pkt 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych było przeciwdziałanie wymuszonemu samozatrudnieniu w miejsce umowy o pracę. Zawód adwokata polega na świadczeniu pomocy prawnej, w szczególności udzielaniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych, występowaniu przed sądami i urzędami. Czynności, które wnioskodawczyni wykonywała na rzecz (...) jako prawnik nie pokrywają się z czynnościami wykonywanymi przez nią jako adwokat w ramach usług prawnych. Pomiędzy statusem, obowiązkami i uprawnieniami aplikanta adwokackiego a adwokata zachodzą zasadnicze różnice, które pozwalają na przyjęcie, iż czynności wykonywane na rzecz byłego pracodawcy nie wchodzą w zakres czynności, które będą wykonywane przez wnioskodawczynię w ramach planowanej działalności gospodarczej.

Zdaniem wnioskodawczyπi, mając na uwadze powyższe, a także fakt, iż wnioskodawczynię obejmuje zakaz pozostawania w stosunku pracy zgodnie z ustawą - Prawo o adwokaturze, uznać należy, ii w niniejszym stanie faktycznym nie zachodzi przesłanka wyłączająca prawo do zastosowania obniżonej stawki oraz tzw. "ulgi na start"

Uzupełniając wniosek pismem z dnia 15 października 2018 r. doręczonym dnia 16 października 2018 r. wnioskodawczym oświadczyła, że w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej nie prowadziła działalności pozarolniczej.

Zgodnie z brzmieniem art. 8 ust. 6 pkt 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych za osobę prowadząca pozarolniczą działalność uważa się:

osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców lub innych przepisów szczególnych, z wyjątkiem ust. 6a;

- twórcę i artystę;

- osobę prowadzącą działalność w zakresie wolnego zawodu:

- w rozumieniu przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne,

- z której przychody są przychodami z działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych;

- wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz wspólników spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej;

- osobę prowadzącą publiczną lub niepubliczną szkołę, inną formę wychowania przedszkolnego, placówkę lub Ich zespół, na podstawie przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 59 1949).

Wnioskodawczyπi rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej z dniem 17 września 2018 r., a w okresie 60 miesięcy przed tym dniem nie prowadziła działalności pozarolniczej.

Wnioskodawczyπi wskazała również, że jako przedsiębiorca będzie współpracowała ze swym poprzednim pracodawcą - w (na rzecz którego wykonywała pracę w bieżącym roku kalendarzowym) i w ramach tej współpracy nie będzie wykonywała tych czynności, które wykonywała będąc u niego zatrudniona.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie interpretacji Indywidualnej uznać należy za prawidłowe w części dotyczącej nie podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym przez okres 6 miesięcy od dnia podjęcia działalności gospodarczej, - prawidłowe w części dotyczącej prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej kwoty, nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej,

Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym, ustalania prawidłowej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne oraz opłacania składek na te ubezpieczenia regulują przepisy ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5, art. 12 ust. 1 w zw. z art. 13 ust. 4 powołanej ustawy, osoby prowadzące pozarolniczą działalność podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie art. 36aa oraz przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, Natomiast, zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, osoby prowadzące pozarolniczą działalność podlegają ubezpieczeniu chorobowemu dobrowolnie, na swój wniosek.

W myśl art. 18 ustawy - Prawo przedsiębiorców przedsiębiorca będący osobą fizyczną, który podejmuje działalność gospodarczą po raz pierwszy albo podejmuje ją ponownie po upływie co najmniej 60 miesięcy od dnia jej ostatniego zawieszenia lub zakończenia i ma wykonuje jej na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej, me podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym przez okres 6 miesięcy od dnia podjęcia działalności gospodarczej. Z powyższego wynika, ze, w sytuacji, gdy osoba rozpoczynająca wykonywanie działalności gospodarczej podejmuje ją po raz pierwszy lub podejmuje ją ponownie, ale od zakończenia poprzedniej działalności lub od dnia jej ostatniego zawieszenia upłynął okres co najmniej 60 miesięcy, a w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie wykonuje na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywała w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej przez okres 6 miesięcy od dnia podjęcia tej działalności, nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, o których stanowi powyżej powołany art. 6 ust. 1 pkt 5 i powiązany z nim art. 12 ust. 1.

Oznacza to, że osoba prowadząca działalność gospodarczą spełniająca ww. warunki nie jest osobą prowadzącą pozarolniczą działalność w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w konsekwencji nie podlega ubezpieczeniom społecznym w okresie 6 miesięcy stosowania tzw. ulgi na start.

Jednocześnie, jak stanowi art. 18 ust. 8 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek, ogłoszonego w trybie art. 19 ust. 10 na dany rok kalendarzowy. Składka w nowej wysokości obowiązuje od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku.

Natomiast w odniesieniu do osób rozpoczynających prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej prawodawca na mocy art. 18a ust. 1 tej ustawy przyznał uprawnienie polegające na możliwości opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe przez okres pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej od podstawy wymiaru składek stanowiącej zadeklarowaną kwotę nie niższą jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę Przepis ten bowiem stanowi, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 8 ust. 6 pkt 1, w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej stanowi zadeklarowana kwota, nic niższa jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Możliwość ta jednak, jak stanowi art. 18 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie ma zastosowania w odniesieniu do osób które:

- prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły pozarolniczą działalność;

- wykonują działalność gospodarczą na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywały w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej.

Prawo do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru składek, w wysokości o której mowo w art. 18a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, będzie każdorazowo zależało od spełnienia przez obu ww. przesłanek.

Zgodnie z pierwszą z przesłanek, prawo do opłacania składek od podstawy nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia nic posiadają osoby, które już prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły działalność pozarolniczą w rozumieniu wskazanej ustawy czyli: pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub Innych przepisów szczególnych; działalność twórczą lub artystyczną, działalność gospodarczą w zakresie wolnego zawodu w rozumieniu przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne bądź z której przychody są przychodami z działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych; pozostawanie wspólnikiem jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej lub prowadzenie publicznej lub niepublicznej szkoły, innej formy wychowania przedszkolnego, placówki lub ich zespołu, na podstawie przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 59 i 949).

Z powyższego jednoznacznie wynika, że wyłącznie fakt nie prowadzenia działalności pozarolniczej w żadnej z określonych w art. 8 ust. 6 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych form, w okresie ostatnich 60 miesięcy przed dniem rozpoczęcia prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej wskazanej w art. 8 ust. 6 pkt 1 tejże ustawy, umożliwia przedsiębiorcy skorzystanie z prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne na zasadach określonych w art. 18a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z drugą z przesłanek zawartą w art. 18a ust. 2 pkt 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, aby osoba rozpoczynająca prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej miała prawo do opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od podstawy wymiaru składek nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia, niezbędne jest aby nie wykonywała na rzecz byłego pracodawcy w ramach działalności gospodarczej czynności tożsamych do uprzednio (w bieżącym lub poprzednim roku kalendarzowym) wykonywanych w ramach stosunku pracy. Powyższe oznacza, iż zakres czynności świadczonych na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy na rzecz którego wykonywana jest działalność nie może choćby częściowo pokrywać się z zakresem obowiązków wykonywanych w ramach stosunku pracy. Przez zwrot czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności' należy rozumieć czynności powierzone, przez pracodawcę i wykonywane przez pracownika w ramach stosunku pracy.

Należy podkreślić, że wystarczy aby zakres wykonywanej przez dana osobę działalności gospodarczej na rzecz byłego pracodawcy choćby w części pokrywał się z czynnościami wykonywanymi w ramach łączącego ją uprzednio z tym pracodawcą stosunku pracy, żeby osoba rozpoczynająca prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej nie miała prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru składek nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia. Dopiero, gdy usługi czynności wykonywane w ramach prowadzonej działalności mają zupełnie inny charakter, niż zakres czynności świadczonych w okresie zatrudnienia na podstawie umowy o pracę osoba prowadząca działalność może skorzystać z preferencyjnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaznacza, że zgodnie z art. 18aa ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych przedsiębiorca będący osobą fizyczną może zrezygnować z uprawnienia, o którym mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, przez zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych na zasadach określonych w art. 18a ust. 1 i art. 36. W takim przypadku okres 24 miesięcy kalendarzowych liczy się od dnia objęcia ubezpieczeniami, a przepis art. 13 pkt 4 stosuje się (ust. 1). W przypadku wskazanym w ust. 1 objęcie ubezpieczeniami następuje od dnia wskazanego we wniosku o objęcie tymi ubezpieczeniami, nie wcześniej Jednak niż od dnia, w którym wniosek został zgłoszony (ust. 2). Przepis art. 18a ust. 1 stosuje się również do przedsiębiorców będących osobami fizycznymi, którzy kontynuują działalność gospodarczą po upływie okresu, o którym mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców. W takim przypadku okres 24 miesięcy kalendarzowych liczy się od dnia objęcia ubezpieczeniami na zasadach określonych w art. 18a ust. 1 i art. 36 (ust. 3).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych podkreśla jednocześnie, że w trybie wydawania decyzji z wniosku o wydanie Interpretacji indywidualnej organ rentowy nie posiada kompetencji do rozstrzygania czy czynności wchodzące w zakres wykonywanej przez wnioskodawczynię działalności gospodarczej nie są tożsame z czynnościami, jakie ww. wykonywała na rzecz byłego pracodawcy w ramach stosunku pracy. Zgodnie z uzupełnieniem dokonanym przez wnioskodawczynię pismem z dnia 15 października 2018 r. doręczonym dnia 16 października 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznaje zawarte w nim oświadczenie za element stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i nie dokonuje Jego oceny. W przypadku, gdy przedstawione przez wnioskodawczynię w treści wniosku okoliczności nie są prawdziwe, wydana Interpretacja me wywołuje skutków prawnych. Mając na u wad 2 e powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcą i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, odwołanie do Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.