DG/415-IX/35-6a/05 - Wynagrodzenie za pracę małżonka nie stanowi kosztu uzyskania przychodu

Pytanie podatnika

Dotyczy możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów wynagrodzenia za pracę współmałżonka.

Postanowienie

Na podstawie: art. 14a § 1, art. 14a § 3 oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy stwierdza, że stanowisko Pani zawarte we wniosku z dnia 11 lutego 2005 r. (wpływ do urzędu 14.02.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wynagrodzenia za pracę współmałżonka, zatrudnionego na podstawie umowy o pracę, w sytuacji, gdy pomiędzy małżonkami istnieje rozdzielność majątkowa

jest nieprawidłowe

Uzasadnienie

W dniu 14 lutego 2005 r. złożyła Pani w tut. Urzędzie wniosek o udzielenie przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż prowadzi Pani działalność gospodarczą. Jako właścicielka firmy, z dniem 22 kwietnia 2004 r. zatrudniła Pani, na podstawie umowy o pracę, swojego męża. Między małżonkami od dnia 25 sierpnia 2003 r. istnieje rozdzielność majątkowa.

Pytanie nr 1 zawarte w przedmiotowym piśmie dotyczy możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów wynagrodzenia za pracę współmałżonka.

Pani zdaniem, ww. wydatki mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, gdyż małżonkowie nie posiadają wspólności majątkowej.

W zakresie wykładni i stosowania przepisów prawa podatkowego obowiązuje powszechnie przyjmowana zasada autonomiczności prawa podatkowego, oznaczająca, że obowiązki i uprawnienia podatkowe są regulowane w zasadzie wyłącznie przepisami prawa podatkowego, z wyłączeniem przepisów innych gałęzi prawa np. prawa cywilnego, czy prawa pracy.

Stąd też przyjęcie poglądu o dopuszczalności zawierania umów o pracę przez przedsiębiorcę ze współmałżonkiem, nie może przesądzać kwestii zaliczania wypłaconych małżonkowi wynagrodzeń do kosztów uzyskania przychodów, która to kwestia mająca podstawowe znaczenie dla wymiaru podatku dochodowego jest uregulowana przepisami prawa podatkowego.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników.

W świetle powyższego przepisu, niezależnie od tego, w jakiej formie świadczona jest praca małżonka podatnika (czy to bezumownie, czy na podstawie umowy o pracę, czy też umowę zlecenia lub umowę o dzieło) jest wartość nie stanowi kosztu uzyskania przychodów.

Przepis ten nie wprowadza warunku istnienia bądź nie istnienia wspólności majątkowej. Istotna jest jedynie przesłanka trwania związku małżeńskiego.

Należy zatem uznać, że w rozumieniu cyt. wyżej przepisu art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynagrodzenie za pracę małżonka zatrudnionego przez Panią na podstawie umowy o pracę - nie stanowi kosztów uzyskania przychodów ze źródła przychodów - działalność gospodarcza, bez względu na tytuł prawny stanowiący podstawę wypłaconego wynagrodzenia oraz małżeński ustrój majątkowy (rozdzielność majątkowa).

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja jest wiążąca dla właściwych organów podatkowych oraz kontroli skarbowej w odniesieniu do pytania nr 1 zawartego we wniosku, przytoczonego stanu faktycznego oraz stanu prawnego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejsza interpretacja wiąże wskazane powyżej organy do czasu jej zmiany lub uchylenia, jak również zmiany stanu prawnego stanowiącego podstawę jej wydania.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia.