Definiowanie transformatorowych stacji kontenerowych jako budowli.

Prezydent Miasta Poznania na podstawie art. 14j § 1 i 3 w zw. z art. 14b, art. 14c i art. 14k ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) w odpowiedzi na wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia (...) w sprawie opodatkowania podatkiem od nieruchomości kontenerowych stacji transformatorowych.

W dniu (...) wpłynął wniosek spółki (...) o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie następującego pytania:

"Czy kontenerowa stacja transformatorowa w świetle ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 849 z późn. zm.) spełnia definicję budynku i powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jako budynek od swojej powierzchni użytkowej?"

Przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest w posiadaniu nieruchomości, które podlegają opodatkowaniu, w świetle ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, podatkiem od nieruchomości jak grunty, budynki lub budowle. Do składników majątkowych Wnioskodawcy należy między innymi kontenerowa stacja transformatorowa, która zgodnie z projektem budowlano - wykonawczym, będącym dokumentacją techniczną posiada fundamenty, ściany oraz dach. Stan ten został potwierdzony na rysunkach technicznych, wchodzących w skład dokumentacji technicznej.

Przedstawiono następujące stanowisko Wnioskodawcy;

Zdaniem Wnioskodawcy kontenerowa stacja transformatorowa stanowi budynek w rozumieniu przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w związku z czym powinien być opodatkowany podatkiem od nieruchomości jako budynek.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. aby dany obiekt mógł zostać zakwalifikowany jako budynek, musi on łącznie spełniać następujące kryteria:

* winien stanowić trwale związany z gruntem obiekt budowlany,

* winien być wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych,

* winien posiadać fundamenty,

* winien posiadać dach.

Jako budowlę, zgodnie z art. 1(a) ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. dany obiekt można zakwalifikować wówczas, gdy wszystkie powyższe warunki nie zostaną spełnione łącznie. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, obiekt budowlany, przy literalnym rozumieniu definicji budynku oraz budowli, który posiada wszystkie wymagane cechy kwalifikujące go do kategorii podatkowej budynków, powinien podlegać takiemu też opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jako budynek; od powierzchni użytkowej.

Wnioskodawca podpiera swoje stanowisko na dokładnym opisie nieruchomości kontenerowa stacja transformatorowa, wymieniając kolejno wymagania określone w art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l., a mianowicie:

Trwały związek z gruntem

W ocenie Wnioskodawcy, kontenerowa stacja transformatorowa, poprzez charakterystykę swojej konstrukcji, bez wątpliwości, jest trwale związana z gruntem. Na poparcie swojej tezy, Wnioskodawca przywołuje wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 lipca 201 Or. o sygnaturze akt II OSK 1233/09, w którym Sąd orzekł, że obiekt budowlany trwale związany z gruntem musi co do zasady posiadać prefabrykowany lub murowany fundament albo odpowiednio przygotowane podłoże wymagające wykonania stosownych robót ziemnych. Należy przez to rozumieć mocne połączenie w takim stopniu, że odłączenie spowodowałoby zasadniczą zmianę w sensie technicznym uniemożliwiającą np. ponowne posadowienie danego obiektu w innym miejscu bez konieczności ponownego przygotowania podłoża. Wnioskodawca również przytacza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 grudnia 2009 r. o sygnaturze akt II OSK 1958/08, w którym Sąd zauważa, że żaden z przepisów Prawa budowlanego nie uzależnia kwalifikacji obiektu od metody, techniki i technologii jego wykonania (...). O tym, czy obiekt jest trwale związany z gruntem, czy też nie, nie świadczy sposób, w jaki zagłębiono go w gruncie ani technika, w jakiej to wykonano, ale masa całkowita obiektu i jego rozmiary, które wymagają trwałego związania z gruntem ze względów bezpieczeństwa.

Przegrody budowlane

Wnioskodawca powołuje się na dokumentację techniczną, zgodnie z którą zastosowano rozwiązania konstrukcyjne, gdzie ściany niewątpliwie stanowią przegrody budowlane, które wydzielają ją z przestrzeni. Podnosząc przy tym, że na tej podstawie możliwym staje się ustalenie prawidłowej podstawy opodatkowania kontenerowej stacji transformatorowej podatkiem od nieruchomości jaką jest budynek, to znaczy od powierzchni użytkowej zmierzonej zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 5 u.p.o.l powierzchni mierzonej po wewnętrznej długości ścian na wszystkich kondygnacjach, z wyjątkiem powierzchni klatek schodowych oraz szybów dźwigowych. Na potwierdzenie swojej tezy Wnioskodawca przywołuje wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 kwietnia 2011 r. o sygnaturze akt II FSK 2014/09, w którym Sąd podkreślił, że cechą różnicującą budynki od budowli lub obiektów małej architektury jest m.in. wydzielenie pewnej przestrzeni przez przegrody budowlane. Funkcjonalnie za takie przegrody należy uznać ściany danego obiektu budowlanego.

Fundamenty

Wnioskodawca, zauważa, że zgodnie z dokumentacją techniczną przedmiotowego obiektu jednoznacznie wskazuje na istnienie fundamentów należących do kontenerowej stacji transformatorowej. Na potwierdzenie swojego stanowiska, Wnioskodawca przywołuje wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 sierpnia 2009 r. o sygnaturze akt III SA/Wa 114/09, w którym Sąd zauważa, że stwierdzenie w praktyce czy dany obiekt posiada fundamenty może okazać się problematyczne i w razie wątpliwości Organ podatkowy może oprzeć się na dokumentacji budowlanej, którą Wnioskodawca dysponuje.

Dach

Ponieważ pojęcie dachu nie zostało zdefiniowane ustawowo, Wnioskodawca oparł swoją tezę o empiryczne przekonanie, że kontenerowa stacja transformatorowa posiada dach oraz o orzecznictwo sądów administracyjnych, jak na przykład wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 10 listopada 2010 r. o sygnaturze akt I SA/Gl 758/10, gdzie Sąd stwierdził, że dach to nakrycie budynku, wierzchnia część osłoniętego wnętrza, część budynku ograniczająca go od góry, niezależnie od konstrukcji czy użytych do jego wybudowania materiałów. Budynek posiada dach do momentu jego usunięcia, demontażu, rozbiórki.

Podsumowując swój wniosek, Wnioskodawca podkreśla swoje stanowisko, że kontenerowa stacja transformatorowa posiada wszystkie cechy pozwalające uznać ją za budynek w rozumieniu u.p.o.l., a tym samym, że powinna ona podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jak budynek, czyli od swojej powierzchni użytkowej, według stawki maksymalnej, to znaczy dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Stanowisko organu podatkowego:

Na wstępie przypomnieć należy, że w myśl art. 14b § 1 i art. 14j ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm. - dalej "Ordynacja podatkowa") minister właściwy do spraw finansów publicznych oraz w zakresie swojej właściwości wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. Zgodnie z art. 14b § 2 i § 3 Ordynacji podatkowej składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna winna zawierać ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny; można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie (art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej). W razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy interpretacja indywidualna zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym (art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej).

W orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowany jest pogląd, że organ wydając interpretację dokonuje jedynie oceny prawnej stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, bez możliwości jego modyfikowania, czy też prowadzenia postępowania dowodowego w trybie przepisów działu IV Ordynacji podatkowej. Wobec tego interpretacja może dotyczyć wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, gdyż organ nie prowadzi żadnego postępowania dowodowego, nie ocenia też wiarygodności danych przedstawionych we wniosku. Obowiązkiem wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) ustawodawca obciążył wnioskodawcę, co oznacza, iż to wnioskodawca wskazuje elementy stanu faktycznego, jakie należy uwzględnić przy wydawaniu interpretacji.

Organ podatkowy uznaje stanowisko prawne Wnioskodawcy jako niezasadne z poniżej wskazanych względów.

W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 z późn. zm.) w art. 1a ust. 1 pkt 1 i 2 zawarta została definicja budynku i budowli. Zgodnie z ww. przepisami budynek to obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Natomiast budowla to obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Należy podkreślić, że choć ustawodawca odsyła do przepisów prawa budowlanego to odesłanie to ma ograniczony charakter, bowiem dotyczy pojęć obiektu budowlanego i urządzenia budowlanego. W związku z tym dokonując kwalifikacji przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości w pierwszej kolejności musimy opierać się na ustawie o podatkach i opłatach lokalnych, a pomocniczo na ustawie prawa budowlanego.

Dokonując analizy definicji budowli zawartej w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych należy stwierdzić, że można podzielić je na dwie kategorie: obiekty budowlane (w rozumieniu prawa budowlanego) oraz urządzenia budowlane (również w rozumieniu prawa budowlanego). Budowla dla celów podatku od nieruchomości to m.in. obiekt budowlany w rozumieniu prawa budowlanego niebędący budynkiem ani obiektem małej architektury.

W świetle zapisu art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Dodać należy, że powyższa definicja zawiera niezamknięty wykaz przykładowych budowli jednak wśród nich wymienione zostały instalacje przemysłowe i urządzenia techniczne. Urządzenia budowlane, zgodnie z art. 3 pkt 9, to z kolei urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, należy podkreślić, że okoliczność, iż w obiekcie budowlanym stacji tranformatorowej znalazły się wszystkie elementy statuujące definicje budynku, o którym mowa w art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, nie oznacza, że obiekt ten jest budynkiem w rozumieniu wskazanej regulacji prawnej. Ustawodawca wprowadzając legalną definicje budynku, nie zawarł określenia, że nie może on być budowlą. Takie wykluczenie jednak pojawiło się w stosunku do budynku w definicji budowli. Dlatego też w sytuacji, kiedy ustawodawca wymienia budynek jako jeden z rodzajów obiektu budowlanego, a do budowli zalicza każdy obiekt budowlany, to należy uznać, że gdy dany budynek faktycznie wykracza poza jego ustawowo określone elementy, wówczas przestaje być budynkiem w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Budynek taki staje obiektem budowlanym ze wszystkimi cechami budowli, przy czym należy mieć na względzie jego wszystkie elementy funkcjonalne tj. przeznaczenie, wyposażenie oraz sposób i możliwość wykorzystania obiektu. Z przedstawionego przez spółkę stanu faktycznego wynika, że opisany budynek nie może pełnić innej funkcji, aniżeli funkcji stacji transformatorowej. Dodatkowo należy wskazać, iż zgodnie z doktryną w przypadku kiedy obudowa stacji jest integralną częścią budowlano-techniczną stacji transformatorowej, w której mieszczą się urządzenia techniczne wchodzące w skład sieci elektroenergetycznej, a ta uznawana jest za budowlę w rozumieniu prawa podatkowego, to wnioskować należy, iż obudowa nie może być inaczej traktowana niż budowla. Wyjęcie bowiem z obudowy stacji transformatorowej urządzeń nie spowoduje automatycznie tego, że stanie się ona budynkiem. W związku z tym kontenerowe stacje transformatorowe należy traktować jako budowle.

Za uznaniem stacji transformatorowej za budowlę opowiedział się także Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 2 lutego 2010 r. (sygn. akt. II FSK 1025/08), który podkreślił, że "sieci techniczne w tym sieci służące do przesyłania energii elektrycznej stanowią budowle. W skład tak rozumianej budowli wchodzą urządzenia zapewniające stabilizację i przesyłanie energii w postaci stacji transformatorowych".

Natomiast w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 lutego 2010 r. (sygn. akt. II FSK 1623/08) stwierdzono, że "jeżeli dany budynek wykracza poza jego ustawowo określone elementy, bo wypełniono go urządzeniami energetycznymi, kubaturowo zajmującymi jego przestrzeń w znacznym stopniu, to wówczas przestaje być budynkiem w rozumieniu art.1aust.1pkt1 u.p.o.l. Budynek taki staje się obiektem budowlanym funkcjonalnie tworzącym całość gospodarczą, ze wszystkimi cechami budowli."

Wprawdzie od 28 czerwca 2015 r. obowiązuje nowa definicja obiektu budowlanego wskazana w art. 3 pkt 1 Prawo budowlane, jednakże zdaniem organu podatkowego zmiana tej definicji nie wpływa na sposób kwalifikacji stacji transformatorowych w zakresie podatku od nieruchomości. Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy "zasadniczym celem uchwalonej nowelizacji u.p.b. było uproszczenie i skrócenie procedury budowlanej, a nie zmiana zakresu opodatkowania podatkiem od nieruchomości".

Biorąc pod uwagę powyższe, organ podatkowy - pomimo zmiany definicji obiektu budowlanego - podziela poglądy wyrażone w dotychczasowym orzecznictwie sądów administracyjnych, zgodnie z którym kontenerowe stacje transformatorowe wraz z obudową w postaci obiektu budowlanego z przegrodami, fundamentami i dachem należy traktować jako funkcjonalną całość.

W orzecznictwie sądów administracyjnych spotykany jest również pogląd, stwierdzający, że kontenery nie są w ogóle trwale związane z gruntem. W tym miejscu należy powołać wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 25 listopada 2011 r. (sygn. akt. I SA/Lu 388/11), w którym stwierdzono, iż "nie można przyjąć, że przez sam fakt posadowienia kontenera technicznego na fundamencie staje się on tym samym budynkiem. Kontener przymocowany do fundamentu jest bowiem związany tylko z nim, natomiast nie jest trwale związany z gruntem. Okoliczność ta wyklucza uznanie go za budynek, przez który należy rozumieć obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Status kontenera jako budowli w rozumieniu art.1aust.1pkt2 u.p.o.l. oraz obiektu budowlanego składającego się z części budowlanych i niebudowlanych (instalacje i urządzenia techniczne), nakazuje opodatkowanie go jako jednej budowli wraz z urządzeniami w nim się znajdującymi, gdyż składają się one na jeden obiekt budowlany i stanowią z nim całość techniczno-użytkową".

Biorąc pod uwagę powyżej przytoczone orzecznictwo sądów administracyjnych, stanowisko spółki, iż kontenerowa stacja transformatorowa spełnia definicję budynku i powinna podlegać opodatkowaniu jako budynek od swojej powierzchni użytkowej jest nieprawidłowe.

Zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.

Niniejsza interpretacja, po usunięciu danych identyfikujących wnioskodawcę oraz inne podmioty wskazane w treści interpretacji, zostanie niezwłocznie zamieszczona w Biuletynie Informacji Publicznej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądy Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.}. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Prezydenta Miasta Poznania na adres: Urząd Miasta Poznaniu Wydział Finansowy 60-823 Poznań, ul. Słowackiego 22.