DD9/033/534/BRT/2014/RD-81859

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 17 marca 2008 r. Nr ITPB1/415-797/07/PS, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji do źródła przychodów wynagrodzenia z tytułu udostępniania innym podmiotom powierzchni na stronie internetowej zarządzanej przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej oraz sposobu obliczania zaliczek na podatek dochodowy, jest nieprawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając na podstawie § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 17 marca 2008 r., w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania przychodów osiąganych z tytułu udostępniania podmiotom zagranicznym miejsca na reklamy na własnych witrynach internetowych. Interpretacja wydana została na wniosek Pana R. J. z dnia 12 grudnia 2007 r.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca od 2005 r. zajmuje się hobbystycznie utrzymywaniem tematycznych witryn internetowych o tematyce: darmowe programy, strona o komunikatorze "..." oraz o starych grach. Od drugiej połowy 2005 r. udostępnia Pan miejsce na reklamy, na prowadzonych przez Pana witrynach, firmom "..." oraz "...". Czynności te realizowane są w oparciu o wewnętrzne regulaminy tych firm określające zasady współpracy (regulaminy zostały dołączone do wniosku):

Z tytułu udostępniania miejsca na reklamy, na witrynach internetowych, otrzymuje Pan od wymienionych wyżej firm wynagrodzenie przewidziane w regulaminach. W 2006 r. suma otrzymanych kwot wyniosła 8 247 zł 11 gr (w przeliczeniu na złote). Kwoty te uzyskuje Pan przy okazji prowadzenia wspomnianych witryn, bez potrzeby wykonywania dodatkowych czynności służących celom zarobkowym. Jest Pan studentem studiów dziennych. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej osobiście ani w formie spółki osobowej. Nie jest Pan podatnikiem podatku VAT z jakiegokolwiek tytułu.

W związku z powyższym zadano pytania:

1. Czy otrzymywane przez Pana kwoty są zaliczane do przychodów z "osobiście wykonywanej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 13 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych".

2. Czy powinien Pan w 2006 r. składać deklaracje miesięczne i odprowadzać zaliczki miesięczne na podstawie art. 44 ust. 1a i ust. 3a ustawy.

Jak wskazał organ upoważniony "Interpretacja niniejsza dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Wniosek Pana w części dotyczącej podatku od towarów i usług stanowi przedmiot odrębnej interpretacji.".

Zdaniem Wnioskodawcy, utrzymywane przez Niego tematyczne witryny internetowe powstały w celach hobbystycznych, niezarobkowych. Osiągane, dzięki nim przychody są efektem udostępniania przez "..." i/lub "..." miejsc na reklamę podmiotom trzecim. Z udostępnianiem witryn nie jest związana żadna istotna działalność z Jego strony. Praktyka taka jest powszechnie wykorzystywana w Internecie przez podmioty niekomercyjne, uczestniczące w programach organizowanych przez firmy korzystające z sieci w celach gospodarczych. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że przychody jakie otrzymuje od "..." i "..." są zaliczane do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 ust. 8. Nie można ich zaliczyć do pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, ponieważ nie są one wynikiem działalności zarobkowej prowadzonej w sposób zorganizowany i ciągły.

Wnioskodawca uważa, że osiągając od podmiotów zagranicznych wyżej omówione przychody z osobiście wykonywanej działalności ma obowiązek samodzielnie obliczać i wpłacać zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z art. 44 ust. 1a i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca stwierdza, że od początku 2007 r. nie ma obowiązku składania deklaracji miesięcznych. Całość dochodu osiągniętego w roku podatkowym powinien wykazać w zeznaniu rocznym PIT-36.

Wydając w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną z dnia 17 marca 2008 r. Nr ITPB1/415-797/07/PS, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe stwierdzając m.in., że " (...) wykonywanie przez Wnioskodawcę usług na rzecz podmiotów zagranicznych, polegających na udostępnianiu im miejsca na reklamy na własnych witrynach internetowych, nie nosi znamion działalności gospodarczej, a przychody uzyskane z tytułu wykonywania tych usług stanowią w myśl art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z działalności wykonywanej osobiście, tj. ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2. (...)."

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wydana przez organ upoważniony nie jest prawidłowa.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zawiera w art. 10 ust. 1 katalog źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu według zasad określonych dla danego źródła przychodów.

Jednym ze źródeł przychodów określonym w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Do tego źródła przychodów zaliczane są zatem przychody uzyskiwane poza działalnością gospodarczą przez osoby fizyczne na podstawie umów nazwanych: najmu oraz dzierżawy, ale również umów nienazwanych, które mają podobny charakter do najmu lub dzierżawy.

Problematyka, na gruncie przepisów wyżej wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpowiedniego kwalifikowania przychodów z tytułu udostępniania za wynagrodzeniem powierzchni na stronie internetowej, zarządzanej przez osobę fizyczną, m.in. w celach reklamowych do właściwego źródła, była przedmiotem orzecznictwa sądów administracyjnych.

Orzecznictwo sądów administracyjnych ukształtowało jednolitą linię rozstrzygnięć w tym zakresie (wyrok NSA z dnia 9 marca 2012 r. sygn. akt II FSK 1548/10, utrzymujący w mocy wyrok WSA w Krakowie z dnia 5 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Kr 60/10; wyrok NSA z dnia 19 czerwca 2012 r. sygn. akt II FSK 2485/10, utrzymujący w mocy wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 lipca 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 25/10; wyrok NSA z dnia 27 lutego 2013 r. sygn. akt II FSK 1305/11, utrzymujący w mocy wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 stycznia 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 1448/10).

Sądy administracyjne we wskazanych wyrokach uznały, że wynagrodzenie otrzymywane przez osobę fizyczną zarządzającą stroną internetową należy zakwalifikować do źródła przychodów - najem, dzierżawa lub inne umowy o podobnym charakterze (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Sądy wskazały, że umowa, na podstawie której jeden podmiot udostępnia innemu podmiotowi możliwość wyświetlania na stronie internetowej określonych treści (najczęściej reklamowych), jest umową nienazwaną o charakterze podobnym do najmu lub dzierżawy. Wprawdzie przedmiotem takiej umowy nie jest ani najem rzeczy, ani dzierżawa rzeczy lub prawa, jednakże następuje oddanie do używania bytu wirtualnego, jakim jest część powierzchni strony internetowej.

Mając na uwadze powyższe, Minister Finansów wydał interpretację ogólną z dnia 5 września 2014 r. Nr DD2/033/55/KBF/14/RD-75000, w której stwierdził m.in., że (...) osoba fizyczna udostępniająca na stronie internetowej miejsce w celu zamieszczenia treści o charakterze m.in. reklamowym za wynagrodzeniem uzyskuje przychód z tytułu umowy o podobnym charakterze do umowy najmu lub dzierżawy. Przychody z tego tytułu należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy PIT, pod warunkiem, że nie są uzyskiwane w ramach działalności gospodarczej. Dochody z tego źródła przychodów podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, według progresywnej skali podatkowej, określonej w art. 27 ust. 1 ustawy PIT. (...).

Odnosząc się zatem do opisanego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego należy stwierdzić, że wynagrodzenie z tytułu wykonywania przez Wnioskodawcę usług na rzecz podmiotów zagranicznych, o ile nie są świadczone w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, polegających na udostępnianiu miejsca na reklamy na własnych witrynach internetowych, kwalifikowane jest do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, stosownie do art. 44 ust. 1 pkt 2 ustawy, Wnioskodawca jest obowiązany bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3. W terminach płatności zaliczek, od dnia 1 stycznia 2007 r., nie istnieje obowiązek składania do urzędu skarbowego deklaracji (art. 44 ust. 6 ustawy). Powołane więc przez Wnioskodawcę przepisy art. 44 ust. 1a i ust. 3a ustawy, nie mają zastosowania. Po zakończeniu roku podatkowego dochody z tego tytułu podatnik jest obowiązany rozliczyć, wraz z innymi dochodami opodatkowanymi wg skali podatkowej, w zeznaniu rocznym PIT-36 na zasadach określonych w art. 45 ustawy.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zaistniałego stanu faktycznego, potwierdzone przez organ upoważniony, jest nieprawidłowe.

W konsekwencji należało, z urzędu, dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działającego w imieniu Ministra Finansów, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

Zmieniona interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.