DD9/033/36/BRT/SKT/2010/PK-1301

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 1 grudnia 2009 r., Nr IPPB4/415-597/09-2/JS wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2009 r., uzupełnionym pismem z dnia 4 listopada 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego przychodu z tytułu odpłatnego zbycia w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności udziału w nieruchomości w związku z nabyciem tego udziału w spadku, jest nieprawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając na podstawie § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 1 grudnia 2009 r., w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu dochodów uzyskanych w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności. Interpretacja wydana została na wniosek Pana Krzysztofa P. z dnia 8 września 2009 r., uzupełniony pismem z dnia 4 listopada 2009 r.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, że

w 2006 r. nastąpiło nabycie nieruchomości przez Wnioskodawcę i Jego siostrę w drodze spadku po zmarłym ojcu. Obydwoje uzyskali po #189; części nieruchomości. W 2009 r. został sporządzony akt notarialny - umowa o dział spadku i zniesienie współwłasności nieruchomości. Zgodnie z tym aktem Wnioskodawca zbył udział #189; części nieruchomości swojej siostrze, która spłaciła Go z Jego udziału. Według aktu notarialnego siostra Wnioskodawcy stała się właścicielem całej nieruchomości, a Wnioskodawca poprzez zbycie swojego udziału w postaci #189; części uzyskał spłatę. Wnioskodawca pismem z dnia 4 listopada 2009 r. uzupełnił stan faktyczny przedstawiony we wniosku poprzez wyjaśnienie, iż data śmierci spadkodawcy to 31 sierpnia 2006 r.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy zniesienie współwłasności, któremu towarzyszyła spłata, zwalnia Wnioskodawcę od zapłaty Urzędowi Skarbowemu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d, jeżeli siostra w 2009 r. spłaciła Wnioskodawcy Jego udział w nieruchomości, którą nabył w 2006 r., to nie powinien płacić podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wydając w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną z dnia 1 grudnia 2009 r., Nr IPPB4/415-597/09-2/JS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe stwierdzając m.in., że (...) przychód uzyskany (...) będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r." (...).

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wydana przez organ upoważniony nie jest prawidłowa.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), źródłem przychodu jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości, a także spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), w całości, jeżeli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny. Na mocy art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.), zwolnienie to znajduje zastosowanie do przychodu (dochodu) ze sprzedaży nieruchomości i niektórych praw majątkowych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r.

Powołany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d ustawy stanowi, że zwolnieniem od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych objęte zostały wyłącznie przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych nabytych w drodze spadku lub darowizny.

Brzmienie tego przepisu jednoznacznie wskazuje, że odpłatne zbycie w innej formie niż sprzedaż nie daje podstaw do zastosowania przedmiotowego zwolnienia. Przepis ten nie posługuje się bowiem pojęciem odpłatne zbycie, które ma charakter znaczenia szerszy niż sprzedaż. Użycie pojęcia "sprzedaż" wyklucza możliwość objęcia tym zwolnieniem również przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia w innej formie niż sprzedaż.

Wnioskodawca w przedmiotowej sprawie #189; część udziału w nieruchomości, nabytej po zmarłym ojcu w 2006 r., przeniósł na rzecz siostry w zamian za spłatę na podstawie umowy o dział spadku i zniesienie współwłasności nieruchomości, a nie umową sprzedaży.

W świetle powyższego uzyskany z tej transakcji przychód nie korzysta ze zwolnienia od opodatkowania o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przepisie tym bowiem Ustawodawca jednoznacznie wskazał, że wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są wyłącznie przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) wyżej powołanej ustawy. Stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych np. wyrok WSA w Szczecinie z dnia 25 września 2013 r. sygn. akt I SA/Sz 581/13, wyrok NSA z dnia 8 maja 2013 r. sygn. akt II FSK 1905/11.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdza się, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zaistniałego stanu faktycznego, potwierdzone przez organ upoważniony, jest nieprawidłowe.

W konsekwencji należało, z urzędu, dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, działającego w imieniu Ministra Finansów, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

Zmieniona interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.