DD9/033/128/KCT/2011/PK-1328

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 4 marca 2009 r. Nr IPPB4/415-192/08-4/JS wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2008 r. uzupełnionym pismem z dnia 17 lutego 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, po spełnieniu ustawowych warunków, w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, jest prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając na podstawie § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 4 marca 2009 r., w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego. Interpretacja wydana została na ww. wniosek z dnia 24 listopada 2008 r. uzupełniony pismem z dnia 17 lutego 2009 r.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, że w dniu 30 lipca 2008 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem wykupiła mieszkanie z bonifikatą za kwotę 25.641,87 zł, w którym mieszkała z mężem i córką. Wnioskodawczyni mieszkała w przedmiotowym mieszkaniu około 10 lat na meldunek tymczasowy, a mąż około 12 lat na stały. Wnioskodawczyni wraz z mężem wykupiła mieszkanie, aby sprzedać je i kupić większe, gdyż 30,18 m² to jeden pokój z kuchnią. Dla małżeństwa z 3,5 letnim dzieckiem to mało komfortowa sytuacja. W dniu 22 października 2008 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem sprzedała przedmiotowe mieszkanie za kwotę 310.000 zł W dniu 23 października 2008 r. kupiła wraz z mężem mieszkanie za kwotę 465.000 zł, spełniając w ten sposób warunek przeznaczenia uzyskanej kwoty ze sprzedaży mieszkania na zakup następnego w 100%, tzn. 310.000 zł + 155.000 zł przyznanego kredytu. Wnioskodawczyni sprzedała mieszkanie, w którym mieszkała około 10 lat, ale na meldunek tymczasowy. Otrzymała informację, że Ona lub mąż (ponieważ mają wspólnotę majątkową) muszą być zameldowani na pobyt stały minimum 12 miesięcy, aby byli zwolnieni z zapłacenia podatku dochodowego od sprzedaży. Mąż Wnioskodawczyni był zameldowany od wielu lat na stałe w przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawczyni wskazuje, iż jest wraz z mężem zwolniona z podatku, gdyż jest to jedno mieszkanie, jeden podatek. Nikt wcześniej nie poinformował Wnioskodawczyni, iż mimo że sprzedała mieszkanie wspólnie z mężem, mając wspólnotę majątkową, rozliczani z tego będą oddzielnie i Wnioskodawczyni musi zapłacić podatek, ponieważ nie była zameldowana na stałe. Wnioskodawczyni była przekonana, że środki ze sprzedaży mieszkania musi w ciągu dwóch lat przeznaczyć na kolejne mieszkanie. Tak też Wnioskodawczyni uczyniła, kupując wraz z mężem mieszkanie dzień po sprzedaży poprzedniego. Wnioskodawczyni nie wzbogaciła się kupując drugie mieszkanie, ponieważ jeszcze dołożyła 155.000 zł z przyznanego kredytu, który przez kilkadziesiąt lat wraz z mężem musi spłacać. Miesięczny dochód Wnioskodawczyni to 1200 zł brutto. Wnioskodawczyni wie, że nieznajomość przepisów nie zwalnia jej z przestrzegania ich, ale zmieniają się one dość często i ciężko za nimi nadążyć. Wnioskodawczyni nadmienia, iż gdyby wiedziała o wymogu 12 miesięcy meldunku na stałe (dla każdego z osobna), to na pewno spełniłaby ten warunek. Wnioskodawczyni nie wymeldowała się od mamy, ponieważ jest ona chorą osobą po wylewie, na rencie i nie chciała jej zostawiać, robiąc tym wielką przykrość. Wnioskodawczyni dowiedziała się o konieczności zapłaty podatku przy akcie za sprzedaż mieszkania. Jest to dla niej ogromny wydatek, ze wstępnych wyliczeń wynika, iż jest to kwota około 26.000 zł. Wnioskodawczyni wskazuje, że nie jest spekulantem, który okazjonalnie wykupuje mieszkanie i z olbrzymim zyskiem je sprzedaje. Wnioskodawczyni wykupiła mieszkanie, żeby je sprzedać i kupić większe, by zapewnić dziecku normalne warunki mieszkaniowe. Pensja Wnioskodawczyni jest na tyle mała, że nie jest w stanie zapłacić podatku.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni zadała następujące pytanie: Czy Wnioskodawczyni może być zwolniona lub czy będzie zwolniona z zapłaty podatku dochodowego ze względu na Jej sytuację, argumenty i fakt, iż w przedmiotowym mieszkaniu była zameldowana przez około 10 lat na pobyt tymczasowy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w Jej przypadku przepis ten nie jest zasadny ponieważ: w mieszkaniu zameldowana była na pobyt czasowy około 10 lat; razem z mężem Wnioskodawczyni ma wspólnotę majątkową i paradoksalnie mąż jest zwolniony z zapłacenia podatku a Wnioskodawczyni nie; Wnioskodawczyni nie jest spekulantką, ponieważ w przypadku wykupu mieszkania z bonifikatą zobowiązana była do wniesienia 100% kwoty ze sprzedaży mieszkania na poczet zakupu następnego. Z uwagi na te przepisy Wnioskodawczyni nie odniosła żadnej korzyści finansowej ze sprzedaży nieruchomości, gdyż całą kwotę wniosła jako wkład własny na zakup nieruchomości, w której mieszka - sprzedając i kupując nieruchomość z dnia na dzień - mimo, iż miała na to ustawowe 12 miesięcy. Dodatkowo w celu poprawy warunków lokalowych zmuszona była wziąć 155.000 zł kredytu, które będzie spłacała przez kilkadziesiąt lat. Z uwagi na wyżej wymienione fakty Wnioskodawczyni uważa, że takie sytuacje powinny być rozpatrywane indywidualnie i stanowić wyjątek, co w przekonaniu Wnioskodawczyni powinno wiązać się z odstąpieniem Urzędu Skarbowego od pobrania podatku dochodowego lub zminimalizowania go.

Wydając w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną z dnia 4 marca 2009 r. Nr IPPB4/415-192/08-4/JS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał stanowisko Wnioskodawczyni za nieprawidłowe, wskazując m.in. że Aby skorzystać z ulgi, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy, zameldowany na pobyt stały ma być w zbywanym lokalu "podatnik", czyli bezwzględnie każdy z małżonków. Zameldowanie tylko jednego z nich nie umożliwia drugiemu w żaden sposób skorzystania z ulgi.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588, z późn. zm.) od dnia 1 stycznia 2007 r. zostały zmienione zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) od dnia 1 stycznia 2007 r.

W myśl art. 30e ust. 1, ust. 2 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2007 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Podatek obliczony od dochodu z odpłatnego zbycia wskazanych nieruchomości i praw płatny jest w terminie złożenia zeznania rocznego za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r.), wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

* jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Stosownie natomiast do treści art. 21 ust. 21 ustawy (w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r.), zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie do przychodów podatnika, który, w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

W odniesieniu do podatników, którzy uzyskali tego rodzaju przychody w 2007 r. Minister Finansów w drodze rozporządzenia z dnia 2 kwietnia 2008 r. (Dz. U. Nr 59, poz. 361) przedłużył do dnia 30 kwietnia 2008 r. termin do złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków uprawniających do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy. Natomiast podatnicy którzy uzyskali tego rodzaju przychody w 2008 r. mają obowiązek złożyć stosowne oświadczenie w terminie do dnia 30 kwietnia 2009 r. Natomiast jeżeli sprzedaż nieruchomości lub prawa majątkowego dokonana została po dniu 31 grudnia 2008 r. wówczas oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy podatnicy składają w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw majątkowych, o czym stanowi art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.).

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Podkreślić należy, że problematyka dotycząca zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym przychodu z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego (lokalu mieszkalnego) uzyskanego przez oboje małżonków, w sytuacji gdy tylko jeden z nich był zameldowany na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy, znalazła odzwierciedlenie w orzecznictwie sądów administracyjnych.

Orzecznictwo, w szczególności Naczelnego Sądu Administracyjnego, ukształtowało w tym zakresie jednolitą linię rozstrzygnięć wskazując, że zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Zwolnieniem objęty jest przychód z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego (lokalu mieszkalnego) w przypadku spełnienia warunków zwolnienia przez co najmniej jednego z małżonków (np.: wyrok z dnia 17 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 102/10, wyrok z dnia 30 sierpnia 2011 r. sygn. akt II FSK 503/10).

Minister Finansów, uwzględniając orzecznictwo sądów administracyjnych, wydał w dniu 7 października 2011 r. interpretację ogólną Nr DD2/033/66/KOI/2011/DD-433, stwierdzając, że "ulga meldunkowa" ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, nawet wówczas, gdy warunek zameldowania spełnia tylko jeden z małżonków. Minister Finansów podkreślił, że wystarczającym dla skorzystania z "ulgi meldunkowej" przez oboje małżonków, jest złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia, przez małżonka spełniającego te warunki.

Odnosząc się zatem do przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanowiska w sprawie oceny prawnej opisanego zaistniałego stanu faktycznego należy stwierdzić, że mąż Wnioskodawczyni był zameldowany w zbywanym lokalu na pobyt stały przez okres około 12 lat. Jeżeli jednocześnie w ustawowym terminie zostało złożone we właściwym urzędzie skarbowym stosowne oświadczenie, w tym przypadku w terminie do dnia 30 kwietnia 2009 r., oznacza to, że zostały spełnione przesłanki warunkujące prawo do skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Minister Finansów, jeżeli stwierdzi nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, stosownie do art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej dokonuje, z urzędu, jej zmiany, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów administracyjnych.

W konsekwencji należało, z urzędu, dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, działającego w imieniu Ministra Finansów, gdyż uznanie, że Aby skorzystać z ulgi, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy, zameldowany na pobyt stały ma być w zbywanym lokalu "podatnik", czyli bezwzględnie każdy z małżonków. Zameldowanie tylko jednego z nich nie umożliwia drugiemu w żaden sposób skorzystania z ulgi, jest nieprawidłowe.

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.