DD7/033-182/ML/06/234 - Zakwalifikowanie opłat za dzierżawę do należności licencyjnych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 listopada 2006 r. Ministerstwo Finansów DD7/033-182/ML/06/234 Zakwalifikowanie opłat za dzierżawę do należności licencyjnych.

Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie art. 12 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) zwanej dalej umową polsko-niemiecką,

Minister Finansów uznaje za prawidłowe stanowisko Spółki dotyczące zakwalifikowania opłat za dzierżawę maszyn klejących do należności licencyjnych.

UZASADNIENIE

Dnia 29 maja 2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek Spółki z o.o. o wydanie pisemnej interpretacji w indywidualnej sprawie w zakresie postanowień art. 12 umowy polsko-niemieckiej.

Zgodnie z art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, organem właściwym w sprawie wydawania pisemnych interpretacji w indywidualnych sprawach, w których nie toczy się i nie toczyło postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym, wyłącznie w zakresie postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz innych ratyfikowanych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej jest Minister Finansów.

W związku z tym, stosownie do art. 170 Ordynacji podatkowej, Naczelnik Urzędu Skarbowego przekazał Ministrowi Finansów wniosek Spółki do załatwienia zgodnie z właściwością.

Jak wynika ze stanu faktycznego, który został przedstawiony we wniosku z dnia 24 maja 2006 r., Spółka zawarła umowę dzierżawy maszyn klejących z firmą zarejestrowaną dla celów podatkowych w Niemczech.

Spółka zwróciła się z zapytaniem, czy płacąc za dzierżawę maszyny powinna pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat w związku z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami), zwanej dalej u.p.d.o.p. Jeżeli na Spółce ciąży taki obowiązek, to w jakiej wysokości powinna pobierać zryczałtowany podatek nie posiadając certyfikatu rezydencji podatkowej firmy z Niemiec, a w jakiej wysokości po uzyskaniu tego certyfikatu?

W piśmie z dnia 6 czerwca 2006 r. Spółka uzupełniła swoje stanowisko w sprawie o następujące informacje. Zdaniem Spółki przepis art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. reguluje opodatkowanie przychodów z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego. Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 2 u.p.d.o.p. przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska.

Zatem, zdaniem Spółki, należy odnieść się do art. 12 umowy polsko-niemieckiej, zawierającego uregulowania dotyczące opodatkowania należności licencyjnych, w tym z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, należy stwierdzić, co następuje.

Stosownie do przepisów art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. podatek dochodowy z tytułu uzyskanych w Polsce przez podatników nieposiadających na terenie Polski siedziby lub zarządu przychodów za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego wynosi 20% przychodów.

Jak słusznie zauważyła Spółka, art. 21 ust. 2 u.p.d.o.p. stanowi, iż przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.

Stosownie zatem do art. 12 ust. 1 umowy polsko-niemieckiej należności licencyjne, powstające w Polsce i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Niemczech, mogą być opodatkowane w Niemczech. Przy czym określenie "mogą być opodatkowane" oznacza w rozpatrywanej sprawie prawo Polski do opodatkowania takich dochodów, nie zaś prawo podatnika do "wyboru" miejsca opodatkowania jego dochodów.

Ponadto, w art. 12 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej, strony umowy polsko-niemieckiej ustaliły, iż w państwie źródła, czyli w państwie, w którym należności licencyjne są wypłacane, stawka podatku nie może przekroczyć 5% kwoty brutto należności licencyjnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 umowy polsko-niemieckiej określenie "należności licencyjne" oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Postanowienie to stosuje się odpowiednio do wszelkiego rodzaju wypłat za użytkowanie lub prawo do użytkowania nazwy, zdjęcia lub innych podobnych praw osobistych oraz do wypłat otrzymywanych jako wynagrodzenie za nagranie przez radio lub telewizję występów sportowców lub artystów.

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej przy stosowaniu umowy przez Polskę, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie, które nie zostało w niej zdefiniowane, będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się w danym czasie zgodnie z polskim prawem w zakresie podatków, do których ma zastosowanie umowa polsko-niemiecka, przy czym znaczenie wynikające ze stosowanego polskiego ustawodawstwa podatkowego będzie miało pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne.

Polskie przepisy podatkowe nie definiują pojęcia urządzenia przemysłowego, handlowego czy naukowego. Jedynie w art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. stwierdza się, iż przez urządzenie przemysłowe należy rozumieć także środki transportu.

Wobec braku definicji ustawowych, polskie prawo podatkowe korzysta w tym zakresie z definicji słownikowej pojęcia urządzenie, z której wynika, iż urządzenie jest rodzajem mechanizmu lub zespołem elementów, przyrządów, służącym do wykonywania określonych czynności, ułatwiającym pracę; urządzenie przeładunkowe, transportowe (Słownik języka polskiego; PWN Warszawa 1996 r., tom III). Natomiast, przemysłowy oznacza dotyczący przemysłu, związany z przemysłem, stosowany w przemyśle (Mały słownik języka polskiego; PWN Warszawa 1995 r.).

Odnosząc się zatem do wskazanych definicji, należy uznać iż, maszyna klejąca jest zespołem elementów i służy do wykonania określonych czynności, a mianowicie klejenia, co ułatwia wykonywane przez Spółkę prace, a także jest stosowana w przemyśle.

Ponieważ maszyna klejąca spełnia warunki uznania jej za urządzenie przemysłowe, należności płacone podmiotom zagranicznym za użytkowanie tej maszyny będą stanowiły należności licencyjne zgodnie z definicją należności licencyjnych zawartą w art. 12 ust. 3 umowy polsko-niemieckiej.

Stosując następnie postanowienia art. 12 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej, należy stwierdzić, iż należności wypłacane przez Spółkę kontrahentowi niemieckiemu, tytułem użytkowania maszyn klejących, podlegają opodatkowaniu w Polsce według zryczałtowanej stawki podatkowej w wysokości 5% kwoty brutto należności licencyjnych.

Zastosowanie stawki 5%, wynikającej z umowy polsko-niemieckiej, jest możliwe wyłącznie w sytuacji udokumentowania miejsca siedziby odbiorcy należności aktualnym certyfikatem rezydencji, stosownie do postanowień art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przeciwnej sytuacji, wobec braku certyfikatu rezydencji, wypłacający należności licencyjne, czyli w przedstawionej sprawie Spółka, nie będzie mogła zastosować przywilejów umowy polsko-niemieckiej. W takiej sytuacji wypłacone należności licencyjne należy obciążyć stawką 20%, wynikającą z art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla strony, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl