DD6/8213-354/MZG/08/PK-1173 - CIT w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na opracowanie wniosku o dotację ze środków unijnych.

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 6, poz. 60 z późn. zm.) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, interpretację indywidualną wydaną w dniu 14 grudnia 2007 r., nr IP-PB3-423-235/07-2/GJ, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w ten sposób, że uznaje, iż stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na opracowanie wniosku o dotację ze środków unijnych - jest prawidłowe.

Wniosek z dnia 10 września 2007 r. o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego odnośnie podatku dochodowego od osób prawnych dotyczył możliwości uznania za koszt podatkowy wydatków poniesionych na opracowanie wniosku o dotację ze środków pochodzących z funduszu unijnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia poniosła koszt na opracowanie wniosku o dotację SPO na zakup środków trwałych w kwocie 5.000 zł Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa zatwierdziła dofinansowanie projektu w 50%. Zwrot nastąpił na konto Spółdzielni w kwocie 2.500 zł.

Zdaniem wnioskodawcy, kosztu opracowania wniosku nie można powiązać bezpośrednio z przychodami, jest to koszt pośredni, mający na celu zabezpieczenie źródła przychodu (art. 15 ust. 1 ustawy) tak aby to źródło przyniosło przychody w przyszłości. Kwota 2.500 zł winna być dla Spółdzielni kosztem, ponieważ została poniesiona w celu zabezpieczenia osiągnięcia przychodu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 14 grudnia 2007 r. interpretację indywidualną (nr IP-PB3-423-235/07-2/GJ), w której stanowisko Spółki uznał za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, iż stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Z powyższego przepisu wynika, że nie wszystkie wydatki poniesione przez podatnika są kosztami uzyskania przychodów, a pomiędzy poniesieniem kosztu i uzyskaniem przychodu powinien zachodzić przynajmniej potencjalny związek. Przy czym chodzi tu o związek tego rodzaju, że poniesienie kosztu ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Jak to wskazał Dyrektor Izby Skarbowej, jako koszty uzyskania przychodów mogą być rozpatrywane zarówno koszty bezpośrednio jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami. Te pierwsze dają się powiązać z konkretnie określonym przychodem, jaki osiągnął podatnik, natomiast te drugie wiążą się z całokształtem działalności prowadzonej przez podatnika i ogólnie określonymi przychodami osiąganymi z tytułu prowadzenia tej działalności.

Niezależnie od powyższych, wynikających z art. 15 i 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych regulacji dotyczących kosztów uzyskania przychodów, należy również mieć na uwadze uregulowanie zawarte w art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy, zgodnie z którym przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

* pkt 1 - przychodów ze źródeł przychodów, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,

* pkt 3 - kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1.

Jest to generalna zasada, która wyłącza pewne wydatki, chociaż mieszczą się one w ogólnej formule kosztów wynikającej z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dyrektor Izby Skarbowej ocenił, iż w sprawie wydatki poczynione na opracowanie wniosku o dotację na zakup środków trwałych powinny być rozpatrywane jako koszt uzyskania przychodu w postaci dotacji. Organ podatkowy uznał, że opracowanie wniosku o przyznanie dotacji stanowiło niezbędny warunek formalny uzyskania dotacji, w momencie jej faktycznego otrzymania, koszty związane ze sporządzeniem tych dokumentów należy traktować jako koszty bezpośrednio związane ze "źródłem wolnym". Zgodnie bowiem z treścią art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy dotacje, subwencje, dopłaty otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych są przychodem zwolnionym od podatku dochodowego.

Skutkiem zwolnienia od podatku "źródła dochodu" tj. dotacji, jest brak możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na uzyskanie dochodów z tego źródła na podstawie ww. art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważa, co następuje.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów, stanowiska Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 grudnia 2007 r. (nr IP-PB3-423-235/07-2/GJ) nie można uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.; dalej: u.p.d.o.p.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Warunkiem koniecznym pozwalającym zakwalifikować dany wydatek do kosztów podatkowych jest istnienie związku pomiędzy wydatkiem a prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Należy również podkreślić, że wszystkie poniesione wydatki powinny być rzeczywiście poniesione przez podatnika oraz zostać właściwie udokumentowane.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dokonują jednocześnie podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty pośrednie (koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami).

Jako koszty pośrednie przyjmowane są przede wszystkim koszty ogólne funkcjonowania podatnika, których ponoszenie jest związane z prowadzeniem działalności. Koszty sporządzenia wniosku o dotację ze środków unijnych nie powinny być uznawane za koszty bezpośrednie, dotyczące przychodów w postaci dotacji. Koszty z takiego tytułu mogą być natomiast uznane właśnie jako koszty pośrednie związane z ogólnym funkcjonowaniem podatnika, prawidłowym prowadzeniem przez niego działalności.

Tym samym koszty poniesione przez Spółdzielnię na przygotowanie wniosku o dotacji ze środków unijnych, mogą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Jednocześnie uznanie przedmiotowych wydatków za koszty pośrednie oznaczać będzie, iż podlegają one potrąceniu w dacie poniesienia.

W związku z powyższym postanowiono jak w osnowie.

Zmiana Interpretacji Indywidualnej dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa stosownie do zapisu art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 tej ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).