DD6/8213/221a/KWW/08/PK-601

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Minister Finansów zmienia z urzędu interpretację indywidualną wydaną w dniu 28 listopada 2007 r., Nr IP-PB3/423-136/07-2/AG przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, uznającą za nieprawidłowe stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia od podatku dochodów uzyskanych przez Spółdzielnię Mieszkaniową - stwierdzając, iż jest ona nieprawidłowa.

We wniosku z dnia 30 sierpnia 2007 r. o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, Spółdzielnia Mieszkaniowa zadała pytanie, czy dochody uzyskane z tytułu zwrotów kosztów sądowych i komorniczych wnoszonych przez mieszkańców lokali mieszkalnych są dochodami uzyskanymi z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i po przeznaczeniu ich na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, zwolnione są z podatku dochodowego od osób prawnych.

Zdaniem Spółdzielni dochody te stanowią dochody uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (u.p.d.o.p.). W przypadku zatem przeznaczenia ich na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, dochody te zwolnione będą od podatku dochodowego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając z upoważnienia Ministra Finansów (na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego; Dz. U. Nr 112, poz. 770), wydał w dniu 28 listopada 2007 r. interpretację indywidualną (Nr IP-PB3/423-136/07-2/AG), w której stanowisko Spółdzielni uznał za nieprawidłowe.

W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dochody uzyskane z tytułu zwrotów kosztów sądowych i komorniczych wnoszonych przez mieszkańców lokali mieszkalnych nie kwalifikują się do uznania ich za dochody osiągnięte z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a tym samym nie mogą być objęte zwolnieniem od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p. Zdaniem Dyrektora Izby jedynie dochody pochodzące z czynszów (opłat) od zasobów mieszkaniowych spełniają to kryterium.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważa, co następuje.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie jest nieprawidłowe. Prezentowany jest w nim bowiem pogląd, że jedynie czynsze i opłaty od lokali mieszkalnych, pomieszczeń, urządzeń wchodzących w skład zasobów mieszkaniowych stanowią przychody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Zdaniem Dyrektora Izby dochody uzyskane z tytułu zwrotów kosztów sądowych i komorniczych wnoszonych przez mieszkańców lokali mieszkalnych są zatem dochodami uzyskanymi z pozostałej działalności gospodarczej, która nie podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi (art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p.).

Przez "zasoby mieszkaniowe", o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p., rozumie się nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdującego się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie. Do zasobów tych należą zatem, oprócz lokali mieszkalnych, także tego rodzaju pomieszczenia, jak np. garaże, strychy, klatki schodowe, pomieszczenia administracji osiedlowej oraz osiedlowe warsztaty konserwacyjno-remontowe.

Związane z tego rodzaju lokalami, pomieszczeniami, urządzeniami, przychody oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Przychodami tymi są zatem nie tylko czynsze (opłaty), ale także inne przychody związane z tymi zasobami.

Stanowisko takie prezentowane jest także w interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 5 marca 2008 r., Nr DD6/8213/11/KWW/07/MB7/82, zawierającej wyjaśnienia dotyczące art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p.

Źródłem powstania zarówno czynszów (opłat) od lokali mieszkalnych, jak i zwrotów kosztów sądowych i komorniczych związanych z windykacją należności od lokatorów, są posiadane przez Spółdzielnię Mieszkaniową zasoby mieszkaniowe. Działania Spółdzielni mające na celu wyegzekwowanie należnych jej opłat (czynszów) od lokatorów, są działaniami związanymi z prawidłowym gospodarowaniem tych zasobów.

Właściwy jest więc pogląd Spółdzielni, że wyżej wymienione dochody są dochodami osiąganymi z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Niewłaściwe jest zatem stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, nieuznające dochodu osiągniętego przez Spółdzielnię Mieszkaniową z tytułu zwrotów kosztów sądowych i komorniczych wnoszonych przez mieszkańców lokali mieszkalnych, za dochód uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Osiągnięty dochód z powyższego tytułu, jako uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych (art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p.).

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienionej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).