DD6-033-302/KCP/2012/RD-113099

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm., dalej: Ordynacja podatkowa) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, interpretację indywidualną z dnia 7 stycznia 2010 r. znak: IPPB5/423-641/09-4/JC - wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w ten sposób, iż stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku z organizacją spotkań z kontrahentami zarówno w siedzibie Spółki, jak i poza nią - jest prawidłowe.

We wniosku z dnia 12 października 2009 r. (data wpływu 15 października 2009 r.) o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego Wnioskodawca wyjaśnił, że jest komplementariuszem spółki T. (dalej: Spółka), która w ramach prowadzonej działalności gospodarczej organizuje spotkania z kontrahentami. W ich trakcie przedstawiana jest aktualna oferta, warunki sprzedaży, negocjowane są warunki umów zawieranych z kontrahentami itp. Spotkania odbywają się zarówno w siedzibie Spółki, jak i poza nią - w restauracji, w kawiarni itp. na terytorium kraju. Niezależnie od tego, gdzie dane spotkanie biznesowe się odbywa, jego głównym celem jest omówienie spraw biznesowych. Spółka ponosi koszt spotkań z kontrahentami, które dokumentuje rachunkami lub fakturami wystawionymi na Spółkę.

Jeśli spotkania odbywają się w siedzibie Spółki, Spółka w czasie spotkań zapewnia herbatę, kawę, cukier, śmietankę do kawy, drobne słodycze, czasami drobny poczęstunek (kanapki).

Poczęstunek klientów zarówno w siedzibie firmy, jak i poza nią, jest zachowaniem zwyczajowym i nie ma charakteru okazałości ani wytworności.

Spółka zadała pytanie, czy wydatki ponoszone w związku z organizacją spotkań z kontrahentami, w tym wydatki na nabycie drobnego poczęstunku, napojów, na zapłatę rachunków za posiłki w restauracji podczas spotkań z kontrahentami stanowią koszt uzyskania przychodów.

Spółka uważa, że wydatki takie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej u.p.d.o.p.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągniecia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wydatki na reprezentację, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia reprezentacja, podobnie jak i inne ustawy podatkowe. Reprezentacja zgodnie z definicją słownikową ("Uniwersalny Słownik Języka Polskiego" pod redakcją prof. Stanisława Dubisza, Wydawnictwo PWN, Warszawa 2007 r.), oznacza okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną.

Spółka uważa, że ponoszone przez nią wydatki nie mają charakteru reprezentacyjnego. Zaproponowanie kontrahentom kawy lub herbaty, poczęstowanie drobnymi słodyczami czy zaproszenie na obiad (np. w restauracji) nie świadczy o wytworności i okazałości. Spotkania takie nie mają na celu zaimponowania kontrahentowi wystawnością, czy wytwornością mają natomiast charakter działań bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, mających na celu osiągnięcie przychodów.

W dniu 7 stycznia 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając z upoważnienia Ministra Finansów na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) wydał indywidualną interpretację Nr IPPB5/423-641/09-4/JC, w której uznał, że stanowisko Spółki w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków:

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważa, co następuje.

Mając na uwadze art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów stanowiska Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie przedstawionego w interpretacji indywidualnej z dnia 7 stycznia 2010 r. znak: IPPB5/423-641/09-4/JC nie można uznać za prawidłowe w części dotyczącej zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup usług gastronomicznych związanych z poczęstunkiem kontrahenta poza siedzibą firmy (w restauracji).

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Za wydatki wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań.

Dla kwalifikacji danych wydatków jako wydatków na reprezentację wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, świadczenia usług gastronomicznych. Nie bierze się także pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Nie ma bowiem możliwości skonstruowania miernika dla określenia poziomu wystawności, wytworności, okazałości czy przepychu jednakowego dla wszystkich podmiotów gospodarczych.

Wydatki na zakup artykułów spożywczych w szczególności kawy, herbaty, napojów bezalkoholowych, słodyczy, itp. na poczęstunki dla kontrahentów w siedzibie Spółki oraz wydatki na zakup usług gastronomicznych podczas spotkań z kontrahentami poza siedzibą Spółki, o ile nie służą budowaniu korzystnego jej wizerunku stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Podobne stanowisko w zakresie wydatków ponoszonych na poczęstunki podawane podczas spotkań z kontrahentami w siedzibie firmy, jak i poza nią wynika z interpretacji ogólnej z dnia 25 listopada 2013 r. znak: DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521, wydanej przez Ministra Finansów na podstawie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej.

W konsekwencji za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wydatki na zakup artykułów spożywczych w szczególności kawy, herbaty, napojów bezalkoholowych, słodyczy, itp. na poczęstunki dla kontrahentów w siedzibie Spółki oraz wydatki na zakup usług gastronomicznych podczas spotkań z kontrahentami poza siedzibą Spółki, których celem jest omówienie różnego rodzaju spraw biznesowych związanych z działalnością Spółki dotyczącą współpracy z danym kontrahentem (przedstawienie aktualnej oferty, warunków sprzedaży, negocjowanie warunków umów) stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi: Dz. U. z 2012 r. poz. 270.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).