DD6-033-265/SOH/PK-1610(1)/2012

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, interpretację indywidualną z dnia 24 lutego 2010 r. znak: IBPBI/2/423-1465/09/PC - wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w ten sposób, iż stwierdza, że stanowisko SP. z o.o. z siedzibą w J. (dalej: Spółka), przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z poczęstunkiem kontrahentów zarówno w siedzibie Spółki jak i poza nią - jest prawidłowe.

We wniosku z dnia 23 listopada 2009 r. o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego Spółka wyjaśniła, że zajmuje się produkcją i sprzedażą urządzeń do aromatyzacji kompozycji zapachowych oraz usługą aromatyzacji, zarówno na rynku krajowym jak i unijnym. W związku z tym organizuje okazjonalne spotkania z kontrahentami krajowymi jak i zagranicznymi. Podczas tych spotkań omawiane są różnego rodzaju sprawy związane z zawieraniem umów i wieloetapowych kontraktów. Przykładowo Spółka ustala warunki sprzedaży towarów, przedstawia aktualną ofertę handlową, negocjuje postanowienia umów zawieranych z kontrahentami, itp.

Jeśli spotkania odbywają się w biurze Spółki, Spółka w czasie spotkań zapewnia herbatę, kawę, cukier, śmietankę do kawy, drobne słodycze, czasami drobny poczęstunek, zwłaszcza, jeśli spotkanie się przedłuża. Występują także przypadki gdy kierownictwo i pracownicy działu sprzedaży, wyjeżdżają na spotkania z kontrahentami lub przedstawicielem kontrahenta w miejsce poza biurem Spółki, np. w restauracji, celem uzgodnienia szczegółów kontraktów, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb odnośnie urządzeń do aromatyzacji.

W takim wypadku Spółka ponosi koszt posiłku (np. lunchu, obiadu, czy kolacji).

Spółka zazwyczaj umawia się w restauracji i zamawia posiłki z menu. Spotkanie takie nie ma charakteru wytwornej i okazałej kolacji (obiadu lub lunchu), czy specjalnie zorganizowanej imprezy. Podczas spotkania omawia się bieżące sprawy biznesowe.

Poczęstunek klientów zarówno w siedzibie firmy jak i poza, jest zachowaniem zwyczajowym i nie ma charakteru okazałości ani wytworności. Wszystkie wydatki dotyczące spotkań z kontrahentami są dokumentowane rachunkami lub fakturami VAT wystawionymi na Spółkę.

Spółka zadała pytanie

Czy wydatki ponoszone w związku z organizacją spotkań z kontrahentami, w tym wydatki na nabycie drobnego poczęstunku, napojów, na zapłatę rachunków za posiłki w restauracji podczas spotkań z kontrahentami stanowią koszt uzyskania przychodów.

Spółka uważa, że wydatki takie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 815) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągniecia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wydatki na reprezentację, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia reprezentacja, podobnie jak i inne ustawy podatkowe. Reprezentacja zgodnie z definicją słownikową ("Słownik języka polskiego" pod redakcją M. Szymczaka, Wydawnictwo PWN, Warszawa 1992 r.),oznacza okazałość, wystawność, wytworność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną.

Spółka uważa, że ponoszone przez nią wydatki nie mają charakteru reprezentacyjnego. Zaproponowanie kontrahentom kawy lub herbaty, poczęstowanie drobnymi słodyczami, czy też zaproszenie na obiad w restauracji nie jest działaniem o charakterze nadzwyczajnym. Jest to praktyka powszechnie spotykana. Spotkania takie nie mają na celu zaimponowanie kontrahentowi wystawnością, czy wytwornością, gdyż trudno zaimponować kontrahentowi wystawnością czy zasobnością płacąc za kawę i ciastko, czy "zwykły' obiad. Ponieważ w trakcie spotkań omawiane są sprawy biznesowe, związane z działalnością Spółki i omawianiem szczegółów kontraktów, zwyczajowo strona zapraszająca ponosi koszt takiego spotkania.

Na poparcie prawidłowości swojego stanowiska Spółka powołała poniżej wyszczególnione interpretacje indywidualne:

które zawierają podobne jak przedstawiła Spółka stanowisko w zakresie wydatków na poczęstunki dla kontrahentów.

W dniu 24 lutego 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wydał indywidualną interpretację Nr IBPBI/2/423-295/10/PC, w której uznał, że stanowisko Spółki w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków:

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważa, co następuje.

Mając na uwadze art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość, interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów prawidłowe jest stanowisko Spółki zawarte we wniosku z dnia 23 listopada 2009 r. o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków na poczęstunki dla kontrahentów zarówno w siedzibie Spółki jak i pozna nią.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: - Dz. U. z 2014 r. poz. 815) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Za wydatki wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań.

Dla kwalifikacji danych wydatków jako wydatków na reprezentację wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, świadczenia usług gastronomicznych etc, tj. Nie bierze się także pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Nie ma bowiem możliwości skonstruowania miernika dla określenia poziomu wystawności, wytworności, okazałości czy przepychu jednakowego dla wszystkich podmiotów gospodarczych.

Wydatki na zakup artykułów spożywczych w szczególności kawy, herbaty, napojów bezalkoholowych, słodyczy, itp. na poczęstunki dla kontrahentów w siedzibie Spółki oraz wydatki na zakup usług gastronomicznych podczas spotkań z kontrahentami poza siedzibą Spółki, o ile nie służą reprezentacji (budowaniu wizerunku Spółki) stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podobne stanowisko w zakresie wydatków ponoszonych na poczęstunki podawane podczas spotkań z kontrahentami w siedzibie firmy jak i poza nią wynika z interpretacji ogólnej z dnia 25 listopada 2013 r. znak: DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521, wydanej przez Ministra Finansów na podstawie art. 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienionej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi: Dz. U. z 2012 r. poz. 270.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).