DD6/033/11/MNX/12/RD-65415/14

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm., dalej: Ordynacja podatkowa) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, interpretację indywidualną wydaną w dniu 22 kwietnia 2010 r. Nr IPPB5/423-49/10-9/AS przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w ten sposób, iż stwierdza, że stanowisko S.A., przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, z zakresu podatku dochodowego od osób prawnych, dotyczące zasadności i sposobu dokonania korekty kosztów sfinansowanych z dotacji, zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów, po otrzymaniu dotacji - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 stycznia 2010 r. S.A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasadności i sposobu dokonania korekty kosztów sfinansowanych z dotacji, zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów, po otrzymaniu dotacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka pozyskała środki z Funduszy Europejskich w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki na program rozwoju sieci sprzedaży Spółki. Wartość wkładu własnego Wnioskodawcy wyniósł 189.395,13 zł., natomiast dofinansowanie z EFS 695.628,87 zł.

Zgodnie z przyjętą koncepcją projekt ten był realizowany przez konsorcjum. W skład tego konsorcjum weszła Spółka, która jest jego liderem, spółka zależna (czyli agent posiadający sieć sprzedaży) i firma doradczo-szkoleniowa.

Umowa o dofinansowanie projektu została zawarta pomiędzy Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości (dalej: PARP) a liderem konsorcjum, czyli Spółką. Po podpisaniu umowy, PARP miał przekazać środki pieniężne na realizację projektu liderowi. Następnie lider konsorcjum, tj. Spółka, miała rozdysponować te środki - w transzach - do poszczególnych członków konsorcjum, czyli do spółki zależnej i firm współpracujących w ramach projektu.

Wnioskodawca doprecyzował w odpowiedzi na wezwanie, że umowa zawarta pomiędzy PARP a liderem będzie regulowała wszystkie, również finansowe zasady realizacji projektu obowiązujące wszystkich członków konsorcjum.

Szkolenia zostaną zrealizowane dla pracowników zatrudnianych przez Agentów, tj. podmioty współpracujące z Wnioskodawcą na zasadach umowy agencyjnej i tworzące jej sieć sprzedaży. Projekt zakłada przeszkolenie w ciągu roku 120 osób w ramach 74 dni szkoleniowych. Beneficjenci zostali tak dobrani, aby najefektywniej wzmocnić pozycję konkurencyjną i finansową sieci Plus. Będą to więc zarówno pracownicy, kierownicy jak i Koordynatorzy i Dyrektorzy zatrudnieni przez Agentów. Osoby objęte projektem to osoby, u których zdiagnozowano największe braki w zakresie kompetencji.

Spółka poniosła już wydatki na przygotowanie oraz złożenie wniosku aplikacyjnego o dotację, które Spółka zleciła wyspecjalizowanej firmie doradczej (w tym wynagrodzenie firmy doradczej), ponadto wydatki na przeprowadzenie pogłębionej analizy potrzeb szkoleniowych (element wymagany przez PARP), poniesie także wydatki w ramach wkładu własnego oraz poniesie wydatki na rozliczenie dotacji uzyskanej ze środków funduszy. Wyżej wymienione wydatki sfinansowane zostaną w całości ze środków własnych Spółki. Oprócz wyżej wymienionych wydatków, spółka poniosła koszty w ramach projektu, które pokrywane miały być z dotacji przyznanej Spółce.

Dodatkowo Wnioskodawca doprecyzował opisany we wniosku stan faktyczny poprzez wskazanie nazwy projektu, która brzmi: "Szkolenia na Plus".

Zgodnie z treścią zawartej umowy Instytucja Wdrażająca (Instytucja Pośrednicząca II stopnia) przyznała Beneficjentowi wsparcie na realizację projektu w łącznej kwocie nie przekraczającej 695.628,87 PLN, w tym:

* w formie płatności ze środków europejskich w kwocie: 591.284,53 PLN,

* w formie dotacji celowej z budżetu krajowego w kwocie 104.344,34 PLN;

Wkład własny Spółki wynosi 189.395,13 zł, w tym wkład prywatny Partnera 26.515,32 zł oraz wkład prywatny beneficjenta pomocy w kwocie 162.395,13 zł (czyli uczestników szkoleń).

Wnioskodawca wskazał, że pierwsze środki wpłynęły na konto Spółki dnia 8 marca 2010 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy dotacja stanowi przychód wolny od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

2. Czy środki pieniężne otrzymane przez lidera konsorcjum na realizację projektu, następnie przekazywane przez lidera konsorcjum członkom konsorcjum, będą przez cały czas miały charakter środków publicznych, tj. również u członków konsorcjum będą podlegały zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych.

3. Czy w przypadku, kiedy członek konsorcjum zwróci na rachunek bankowy lidera konsorcjum niewykorzystane środki, które następnie lider konsorcjum ponownie rozdysponuje pomiędzy pozostałych członków konsorcjum, wystąpi konieczność opodatkowania tych środków u lidera, czy członków konsorcjum.

4. Czy tzw. wydatki kwalifikowane tj. sfinansowane ze środków pochodzących z dotacji, Spółka powinna ująć jako koszty niestanowiące podatkowych kosztów uzyskania przychodu.

5. Czy wydatki bezpośrednio związane z uzyskaną dotacją, jak również wydatki poniesione przez Spółkę na przygotowanie oraz złożenie wniosku aplikacyjnego o dotację (w tym wynagrodzenie firmy doradczej), ponadto wydatki na przeprowadzenie pogłębionej analizy potrzeb szkoleniowych (element wymagany przez PARP), wydatki na rozliczenie dotacji uzyskanej ze środków funduszy oraz wydatki poniesione w ramach tzw. wkładu własnego, stanowią koszty kosztów uzyskania przychodu.

6. Czy korekty kosztów sfinansowanych z dotacji zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów dokonuje się jednorazowo w miesiącu otrzymania dotacji, czy może należy dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów od pierwszego miesiąca dokonywania księgowania kosztów do miesiąca w którym dotację otrzymano. Czy należy dokonać korekty deklaracji CIT-8 za rok 2009, jeśli wydatki były poniesione w 2009 r., a wpływ dotacji będzie miał miejsce w 2010 r.

Przedmiot interpretacji indywidualnej IPPB5/423-49/10-9/AS stanowi odpowiedź na pytanie Nr 6 dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasadności i sposobu dokonania korekty kosztów sfinansowanych z dotacji, zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów, po otrzymaniu dotacji.

Wniosek odnośnie pytań Nr 1, 2, 3, 4 i 5, dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych został rozstrzygnięty w odrębnych interpretacjach.

Zdaniem Wnioskodawcy, do czasu otrzymania dotacji Spółka ma prawo zaliczać przejściowo do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione w ramach projektu, a w miesiącu otrzymania dotacji, w związku z brzmieniem art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy, dokonać ich wyksięgowania z kosztów działalności gospodarczej i zaliczyć do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Dopiero bowiem z chwilą wpływu dotacji na rachunek bankowy, Spółka uzyska informację, iż poniesione wcześniej koszty podlegają zwrotowi. Korekty kosztów sfinansowanych z dotacji zaliczonych pierwotnie do kosztów uzyskania przychodów, dokonuje się jednorazowo w miesiącu otrzymania dotacji. Zatem Spółka nie ma obowiązku korygowania deklaracji CIT-8 za okres sprzed daty otrzymania dofinansowania.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając z upoważnienia Ministra Finansów (na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego; (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), wydał w dniu 22 kwietnia 2010 r. interpretację indywidualną (Nr IPPB5/423-49/10-9/AS), w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za prawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów stanowiska wyrażonego we wniosku Spółki z dnia 11 stycznia 2010 r. i potwierdzonego w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 22 kwietnia 2010 r., przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (Nr IPPB5/423-49/10-9/AS), nie można uznać za prawidłowe.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, dalej: u.p.d.o.p.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Zaznaczyć przy tym należy, że zawarte w powołanym przepisie sformułowanie "bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów)" dotyczy także wydatków, które zostały najpierw przez podatnika poniesione, a dopiero później zrefundowane.

Biorąc pod uwagę powyższe, poniesione przez Spółkę wydatki w części, w której zostały sfinansowane z otrzymanych na realizację projektu środków, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów już w momencie ich ponoszenia, stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 58 u.p.d.o.p.

Jak wskazał bowiem Wnioskodawca w uzasadnieniu swojego stanowiska, jest on świadomy, że wydatki zalicza do kosztów uzyskania przychodów "przejściowo" do czasu otrzymania zwrotu w postaci refundacji.

Konsekwencją nieprawidłowego zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest obowiązek korekty kosztów uzyskania przychodów, w odniesieniu do okresu rozliczeniowego, w którym nieprawidłowo wydatki te uwzględniono w kosztach wykazując je w zawyżonej wysokości.

Należy zauważyć, iż omawiany przepis art. 16 ust. 1 pkt 58 u.p.d.o.p., nie odnosi się do następstwa czasowego, lecz wskazuje na związek poniesionego wydatku z otrzymanym dofinansowaniem. "Bezpośrednio sfinansowane" oznacza, że chodzi o takie wydatki, które objęte są, jak w rozpatrywanej sprawie, dofinansowaniem wynikającym z konkretnej umowy. Nie chodzi zatem o związek w czasie wydatku i dofinansowania, lecz o związek tematyczny - wydatek zostanie pokryty dofinansowaniem, a więc nie stanowi wydatku o charakterze kosztu podatkowego. Nie ma znaczenia, kiedy wydatek zostanie poniesiony - czy w roku podatkowym, w którym zostanie wypłacone dofinansowanie, czy wydatek zostanie poniesiony wcześniej. W żadnym z tych przypadków podatnik nie może poniesionego wydatku zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Podatnik zobowiązany jest zatem dokonać korekty kosztów w tych miesiącach (okresach), w których wykazał je w wysokości zawyżonej (podobnie wyrok NSA z dnia 16 maja 2012 r., sygn. akt II FSK 2005/10).

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym korekty kosztów sfinansowanych z dotacji zaliczonych pierwotnie do kosztów uzyskania przychodów, dokonuje się jednorazowo w miesiącu otrzymania dotacji, należy uznać za nieprawidłowe.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).