DD6/033-101-2/MZG/09/PK-579 - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki, zwróconych pracownikom wydatków dotyczących opłat za przejazd autostradą oraz opłat parkingowych poniesionych przez pracowników podczas podróży służbowej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 kwietnia 2010 r. Ministerstwo Finansów DD6/033-101-2/MZG/09/PK-579 Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki, zwróconych pracownikom wydatków dotyczących opłat za przejazd autostradą oraz opłat parkingowych poniesionych przez pracowników podczas podróży służbowej.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 6, poz. 60 z późn. zm.) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, interpretację indywidualną wydaną w dniu 2 grudnia 2008 r., nr IBPB3/423-877/08/BG, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w ten sposób, że uznaje, iż stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, w sprawie dotyczącej możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów zwróconych pracownikom wydatków dotyczących opłat za przejazd autostradą oraz opłat parkingowych poniesionych przez pracowników podczas podróży służbowej, jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Wniosek Spółki z dnia 2 października 2008 r. o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego odnośnie podatku dochodowego od osób prawnych dotyczył możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zwróconych pracownikom wydatków dotyczących opłat za przejazd autostradą oraz opłat parkingowych poniesionych przez pracowników podczas podróży służbowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Pracownicy spółki w ramach wykonywania powierzonych im obowiązków służbowych odbywają podróże służbowe (delegacje) na terenie kraju, wykorzystując przy tym - za zgodą pracodawcy - do tego celu swe prywatne samochody osobowe. Pracownicy ponoszą w związku z używaniem swych samochodów prywatnych w podróżach służbowych szereg kosztów, jak: koszty zakupu paliwa, koszty opłat za przejazdy autostradami, czy koszty opłat parkingowych. Do chwili obecnej spółka ponosiła wydatki na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby Spółki w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) - w wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu (zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 30 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Spółka nie zwracała pracownikom poniesionych przez nich kosztów z tytułu opłat za przejazd autostradą, czy opłat parkingowych. Obecnie spółka zamierza zwracać pracownikom również i te poniesione przez nich wydatki w podróży służbowej, wydając w tym celu stosowne zarządzenie, które określi zasady zwrotu tego rodzaju kosztów.

Zdaniem spółki, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodu są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, za wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy, w którego katalogu znajduje się ograniczenie dot. wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby podatnika (spółki), jeśli przekraczają one kwotę ustaloną przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu (...) określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra - art. 16 ust. 1 pkt 30.

Powyższe ograniczenie znajduje zastosowanie jedynie do kosztów związanych z samą jazdą, tj. kosztem zużycia paliwa, kosztem zużycia samochodu. Nie odnosi się natomiast do innych kosztów poniesionych w czasie delegacji, w tym kosztów za przejazd autostradą, czy kosztów opłat parkingowych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 2 grudnia 2008 r. interpretację indywidualną (nr IBPB3/423-877/08/BG), w której stanowisko Spółki uznał za prawidłowe.

W uzasadnieniu Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Przy czym kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem Spółki, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przyniosło (przynosiło) przychody także w przyszłości.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

W myśl przepisu art. 16 ust. 1 pkt 30 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby podatnika w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) - w wysokości przekraczającej kwotę ustaloną przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Sposób prowadzenia ewidencji - w przypadku wykorzystywania samochodów osobowych nienależących do składników majątku podatnika - został szczegółowo określony w art. 16 ust. 5 tej ustawy.

W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 30 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odnosi się wyłącznie do wysokości zwrotu kosztów przejazdu i nie ma zastosowania do innych udokumentowanych wydatków, związanych z podróżą służbową. Zatem zwrócone pracownikom udokumentowane wydatki poniesione w czasie podróży służbowej tj. opłaty za przejazd autostradą i parkowanie z uwagi na fakt, że nie są limitowane, stanowią dla spółki koszt uzyskania przychodów.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów, stanowiska Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 grudnia 2008 r., nr IBPB3/423-877/08/BG, nie można uznać za prawidłowe.

Jak wynika z art. 16 ust. 1 pkt 30 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby podatnika w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) w wysokości przekraczającej kwotę ustaloną przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Przy czym przebieg pojazdu powinien być udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca, a w razie braku tej ewidencji, wydatki z tytułu używania samochodu nie stanowią kosztów podatkowych (art. 16 ust. 5 ww. ustawy).

W ocenie Ministra Finansów pojęcie "koszty z tytułu używania samochodów", o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 30 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obejmuje wszelkie wydatki związane z używaniem samochodu prywatnego przez pracowników na potrzeby podatnika w celu odbycia podróży służbowej. Będą to zatem zarówno tzw. wydatki eksploatacyjne odnoszące się do samochodu, jak również inne koszty używania samochodu ponoszone w trakcie odbywania podróży służbowej, np. opłaty za parkowanie, czy przejazd autostradą. Koszty takie także są kosztami z tytułu używania samochodu prywatnego do celów służbowych. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie także w wyroku WSA w Warszawie z dnia 5 lutego 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 1502/09.

Limitem określonym w art. 16 ust. 1 pkt 30 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych objęte są zatem wszelkie wydatki dotyczące używania samochodu prywatnego do celów prowadzonej przez podatnika działalności. Tym samym kosztami uzyskania przychodów będą wydatki ponoszone na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby podatnika w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) - w wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 5 ww. ustawy.

W związku z powyższym postanowiono jak w osnowie.

Zmiana interpretacji indywidualnej dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienionej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa stosownie do zapisu art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 tej ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl