DD5/8211/60/SRG/10/PK-1488
Pismo z dnia 12 października 2011 r. Ministerstwo Finansów DD5/8211/60/SRG/10/PK-1488
ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ
Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.; dalej: Ordynacja podatkowa) Minister Finansów zmienia z urzędu interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 30 września 2009 r. nr IPPB3/423-463/09-2/AG, w ten sposób, iż stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2009 r. (data wpływu: 6 lipca 2009 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków w podatku dochodowym od osób prawnych korzystania przez Spółkę z nieodpłatnego poręczenia udzielonego przez inny podmiot, uznaje za nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Spółki z dnia 1 lipca 2009 r. (data wpływu: 6 lipca 2009 r.) wynika, iż Spółka jest jednostką dominującą w grupie kapitałowej, która zamierza rozszerzyć i wzmocnić swoją pozycję poprzez następujące przyszłe zdarzenia wymagające interpretacji:
Spółka planuje uruchomienie długoterminowego kredytu bankowego na rozwój sieci sprzedaży produktów. Zabezpieczeniem spłaty kredytu udzielonego przez Bank jest solidarne poręczenie lub gwarancja spółek zależnych wchodzących w skład grupy, w których Spółka posiada ponad 50% udziałów. Za otrzymane poręczenia lub gwarancje nie przewiduje się wypłaty wynagrodzeń.
Spółka planuje zawrzeć umowy z dostawcami na dostawy surowców i usług przeznaczonych do produkcji. Zabezpieczeniem płatności za dostawy jest solidarne poręczenie jednej lub kilku spółek zależnych wchodzących w skład grupy kapitałowej. Za otrzymane poręczenia nie przewiduje się wypłaty wynagrodzeń.
Spółka planuje zawrzeć wieloletnie umowy z firmą leasingową (leasingodawcą) na leasing nieruchomości oraz maszyn i urządzeń służących do produkcji i dystrybucji produktów. Zabezpieczeniem płatności leasingowych jest solidarne poręczenie jednej lub kilku spółek zależnych wchodzących w skład grupy kapitałowej. Za otrzymane poręczenia nie przewiduje się wypłaty wynagrodzeń.
Spółka planuje uruchomienie kredytu inwestycyjnego na nabycie nieruchomości. Zabezpieczeniem spłaty kredytu jest przystąpienie do długu wobec Banku udzielającego kredytu jednej ze spółek zależnych i wystawienie przez nią poręczenia wekslowego. Za otrzymane poręczenie wekslowe i przystąpienie do długu nie przewiduje się wypłaty wynagrodzeń.
Spółki zależne wchodzące w skład grupy kapitałowej, udzielające Spółce poręczeń, gwarancji lub przystępujące do długu nie są podmiotami, których przedmiot działalności (PKD) obejmuje odpłatne świadczenie usług finansowych, w szczególności poręczeń, gwarancji lub przystąpienia do długu.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy udzielone poręczenia i gwarancje oraz przystąpienie do długu są nieodpłatnym świadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Stanowisko Spółki:
Zdaniem Spółki udzielone przez podmioty powiązane kapitałowo poręczenia i gwarancje oraz przystąpienie do długu z tytułu zaciągniętego kredytu nie są nieodpłatnym świadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych z późn. zm..
Przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te zdarzenia gospodarcze i prawne w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osoby, mający konkretny wymiar finansowy (patrz: wyrok NSA z dnia 20 września 2005 FSK 2206/04).
W przypadku poręczenia lub gwarancji jak również w przypadku przystąpienia do długu taka sytuacja nie następuje.
Spółka podnosi, iż jej stanowisko jest zgodne z linią orzecznictwa sądowego w sporach między organami podatkowymi i podatnikami. Sądy powołują się na orzeczenie NSA z 10 maja 2006 r. (II FSK 313/06), zgodnie z którym nieodpłatnym świadczeniem jest świadczenie, którego następstwem jest uzyskanie korzyści przez jeden podmiot kosztem drugiego, a w sprawach objętych niniejszym zapytaniem Spółka nie uzyska żadnych konkretnych finansowych korzyści kosztem podmiotów udzielających poręczenia, gwarancji względnie przystępujących solidarnie ze Spółką do długu z tytułu zaciągniętego kredytu.
Ponadto Spółka stwierdza, że jej stanowisko jest zgodne z interpretacjami Ministra Finansów, w tym z interpretacją indywidualną z dnia 4 maja 2009 r. (DD5/8211/ZDA/PK-786).
Mając na uwadze powyższe Minister Finansów zważył, co następuje.
Na podstawie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może z urzędu zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.
W ocenie Ministra Finansów stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2009 r. (data wpływu: 6 lipca 2009 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej - jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000, Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) (dalej: ustawa o u.p.d.o.p.) przychodem jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.
Pomimo, iż ustawa o u.p.d.o.p. nie definiuje pojęcia nieodpłatnego świadczenia to zgodnie z uchwałą NSA z dnia 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 pojęcie to ma "szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy". Podobne stanowisko przedstawione zostało w uchwale z dnia 16 października 2006 r. sygn. akt II FPS 1/06 Naczelny Sąd Administracyjny w składzie powiększonym.
W obu ww. uchwałach NSA wskazano, iż nieodpłatność powinna być rozumiana jako "niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy".
Również zgodnie z najnowszą linią orzeczniczą NSA po stronie podmiotu otrzymującego gwarancję/poręczenie powstaje przysporzenie, a zatem nieodpłatne udzielenie gwarancji lub poręczenia prowadzi do powstania nieodpłatnego świadczenia (wyroki: z dnia 12.12.2008 sygn. akt II FSK 1361/07; z dnia 09.12.2009 sygn. akt II FSK 1156/08 oraz z dnia 26.01.2010 sygn. akt II FSK 1417/08). We wspomnianych wyrokach NSA nie odwoływał się do profesjonalnego prowadzenia działalności przez podmiot udzielający poręczenia/gwarancji, co oznacza, iż fakt ten nie wpływa na możliwość zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. W przypadku, gdy poręczenie/gwarancja jest udzielana pomiędzy podmiotami powiązanymi może być także zastosowany art. 11 u.p.d.o.p.
Mając powyższe na uwadze, w szczególności orzecznictwo NSA w zakresie traktowania udzielania nieodpłatnych gwarancji i poręczeń na potrzeby podatku dochodowego od osób prawnych, należy stwierdzić, iż ww. świadczenia udzielane pomiędzy podmiotami powiązanymi stanowią przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
W konsekwencji stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego we wniosku zdarzenia należy uznać za nieprawidłowe.
ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienionej interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).