DD5/8211/12/ZSD/08/PK-468 - Ustalenie przychodów i kosztów ich uzyskania w związku z dokonaniem konwersji wierzytelności na udziały w spółce kapitałowej.

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) Minister Finansów zmienia z urzędu interpretację indywidualną wydaną w dniu 5 grudnia 2007 r., Nr IBPB 3/423-88/07/BG, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w ten sposób, że stwierdza, iż stanowisko Sp. z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego w indywidualnej sprawie z zakresu podatku dochodowego od osób prawnych, dotyczącej ustalenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów w związku z dokonaniem konwersji wierzytelności na udziały w spółce kapitałowej - jest prawidłowe.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku A. Sp. z o.o. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) z dnia 24 sierpnia 2007 r. wynika, że Spółka zamierza dokonać w przyszłości konwersji części wierzytelności, które posiada wobec innej spółki (dalej: Spółka A) na kapitał w tej spółce, poprzez podwyższenie wartości udziałów posiadanych w Spółce A. Zgodnie z opisem przedstawionym we wniosku proces konwersji ma przebiegać w następujący sposób:

Wątpliwości Spółki dotyczyły ustalenia, czy planowana operacja skutkuje ustaleniem przychodu, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; dalej: u.p.d.o.p.) oraz kosztów uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. ij u.p.d.o.p.

Zdaniem Spółki w efekcie zrealizowania opisanej przez nią planowanej transakcji dojdzie do objęcia podwyższonych udziałów w Spółce A w zamian za wkład pieniężny, przy czym zapłata za udziały nastąpi w drodze potrącenia z wzajemną, wymagalną wierzytelności którą Wnioskodawca posiada wobec Spółki A. W konsekwencji nie można uznać, zdaniem Spółki, iż dojdzie do objęcia udziałów w zamian za wkład niepieniężny i powstania u Wnioskodawcy przychodu, a zatem art. 12 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.p. oraz art. 15 ust. ij u.p.d.o.p. nie znajdą w przedstawionej sytuacji zastosowania.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając z upoważnienia Ministra Finansów (na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego; Dz. U. Nr 112, poz. 770), wydał w dniu 5 grudnia 2007 r. interpretację indywidualną (Nr IBPB 3/423-88/07/BG), w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu wydanej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, iż w przypadku wniesienia do spółki kapitałowej wkładu niepieniężnego w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, po stronie udziałowca powstaje przychód do opodatkowania. Jeżeli zatem Spółka wniosła wierzytelność w zamian za udziały, zobowiązana jest do ustalenia z tego tytułu przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.p.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważa, co następuje.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może z urzędu zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, wyrażone w interpretacji z dnia 5 grudnia 2007 r., należy uznać za nieprawidłowe.

W przedstawionym przez Wnioskodawcę opisie stanu faktycznego podkreślono, iż zapłata za objęcie podwyższonych udziałów w Spółce A dokonana zostanie w formie umownego potrącenia wzajemnych wierzytelności obydwu podmiotów, zgodnie z art. 498 Kodeksu cywilnego. Należy jednakże zauważyć, iż art. 498 Kodeksu cywilnego odnosi się jedynie do możliwości dokonania potrącenia jednostronnego, w formie złożenia przez stronę stosownego oświadczenia woli. Nie reguluje on tym samym instytucji potrącenia umownego, dokonywanego na zasadzie swobody zawierania umów.

Z drugiej strony, w świetle stanowiska Wnioskodawcy, planowana operacja konwersji wierzytelności przebiegnie w zgodzie z treścią art. 14 § 4 Kodeksu spółek handlowych.

Przepis ten odwołuje się do możliwości dokonania, wyłącznie w drodze umownej, potrącenia przez wspólnika swojej wierzytelności wobec spółki kapitałowej z wierzytelnością spółki z tytułu należnej wpłaty na poczet udziałów.

W świetle art. 12 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.p. do przychodów zalicza się nominalną wartość udziałów w spółce kapitałowej objętych w zamian za wkład niepieniężny, w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. A contrario objęcie udziałów w spółce kapitałowej w zamian za wkład w postaci pieniężnej nie powoduje powstania przychodu u podmiotu wnoszącego wkład.

Spółka, przedstawiając w opisie stanu faktycznego treść planowanej operacji konwersji wierzytelności na udziały stwierdziła, że objęcie podwyższonych udziałów nastąpi, w świetle uchwały walnego zgromadzenia Spółki A, w formie pieniężnej. Należy przy tym zaznaczyć, iż zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 14 grudnia 2004 r. (sygn. akt FSK 2066/04, publ. LEX 157992) o tym, czy konwersja wierzytelności przysługującej wspólnikowi wobec spółki na udziały przybierze postać wkładu pieniężnego lub niepieniężnego decyduje treść uchwały zgromadzenia wspólników spółki.

Wydając zmianę interpretacji podatkowej Minister Finansów przyjął zatem, iż objęcie przez Wnioskodawcę podwyższonych udziałów w Spółce A nastąpi w formie pieniężnej, a zapłata za to objęcie nastąpi w formie potrącenia wzajemnych wierzytelności, dokonanego na podstawie umowy zawartej pomiędzy oboma podmiotami. Na skutek planowanego objęcia podwyższonych udziałów w Spółce A Wnioskodawca z jednej strony zobowiązany będzie do dokonania wpłaty na poczet obejmowanych udziałów, z drugiej zaś strony dysponował będzie - z innego tytułu - wierzytelnością wobec Spółki A, w której podwyższone udziały obejmie. Należy jednocześnie podkreślić, iż art. 14 4 Kodeksu spółek handlowych expressis verbis dopuszcza możliwość umownego potrącenia wierzytelności wspólnika wobec spółki z wierzytelnością z tytułu należnej wpłaty na poczet udziałów.

Jeżeli więc dojdzie do wzajemnego, umownego potrącenia wierzytelności Spółki obejmującej udziały wobec spółki, w której są one obejmowane, z wierzytelnością z tytułu należnej wpłaty na poczet podwyższonych udziałów, to czynności tej należy przypisać charakter wykonania zobowiązania Wnioskodawcy wobec Spółki A, tożsamego z dokonaniem pieniężnej zapłaty za udziały. Wobec tego objęcie podwyższonych udziałów w Spółce A, w zamian za wkład pieniężny, nie wywoła dla Spółki skutku w postaci powstania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.p. W związku z tym art. 15 ust. ij u.p.d.o.p., regulujący kwestię kosztów uzyskania przychodów w przypadku objęcia udziałów w spółce w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część nie znajdzie w omawianej sytuacji zastosowania.

Zmiana interpretacji indywidualnej dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienionej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-0 13 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).