DD4/PB6/033-0478-mk/JG/06/789 - Przeniesienie miejsca zamieszkania do Zjednoczonego Królestwa a podleganie podatkowaniu w Polsce

Pytanie podatnika

Czy w związku z przeniesieniem miejsca zamieszkania do Zjednoczonego Królestwa Podatnik podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu?

Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie postanowień umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20),

Minister Finansów uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku w sprawie przeniesienia miejsca zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Zjednoczonego Królestwa.

Uzasadnienie

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 10.09.2005 r. Pani X wyjechała do Zjednoczonego Królestwa, gdzie w dniu 14.11.2005 r. podjęła pracę na rzecz brytyjskiego pracodawcy. Podatniczka oświadczyła, iż dnia 01.12.2005 r. podjęła decyzję o przeniesieniu centrum interesów życiowych do Zjednoczonego Królestwa i zamieszkania w tym państwie na stałe, w związku z czym o tym fakcie poinformowała właściwy urząd skarbowy w Polsce aktualizując dane identyfikacyjne poprzez złożenie formularza NIP-3. Pani X mieszka w Zjednoczonym Królestwie w wynajętym mieszkaniu, pracuje i od uzyskanych dochodów odprowadza należny podatek dochodowy w tym państwie. Podatniczka informuje, iż nie planuje powrotu do Polski i zamierza odwiedzać Polskę w przyszłości sporadycznie, nie dłużej niż kilka dni w roku. Podatniczka jest osobą stanu wolnego i w Polsce nie pozostawiła męża ani dzieci. W okresie od dnia 01.01.2005 r. do dnia wyjazdu do Zjednoczonego Królestwa, Podatniczka uzyskiwała w Polsce dochód z tytułu zasiłku chorobowego oraz zasiłku dla bezrobotnych. Ponadto, Podatniczka jest właścicielką spółdzielczego mieszkania własnościowego położnego na terytorium Polski.

Zdaniem Podatniczki, w związku z zamieszkaniem na terytorium Zjednoczonego Królestwa, gdzie od dnia 01.12.2005 r. znajduje się ośrodek jej interesów życiowych, podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zdaniem Podatniczki oznacza to, iż jej dochody uzyskane od tego dnia z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Zjednoczonego Królestwa nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. Jednocześnie na Podatniczce spoczywa obowiązek opodatkowania w Polsce wszystkich dochodów uzyskanych w kraju i za granicą w okresie kiedy podlegała nieograniczonemu obowiązkowi w Polsce, czyli do dnia 01.12.2005 r. Ponadto, w opinii Podatniczki podleganie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce oznacza również, iż w przypadku wynajęcia w przyszłości położonego w Polsce mieszkania, dochód w ten sposób uzyskany będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa, zważono co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tzw. ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 4a ustawy, art. 3 ust. 1 i ust. 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza - z uwzględnieniem postanowień ustępów 2 i 3 tego artykułu - każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona; określenie to nie obejmuje osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych.

Z powyższego wynika, iż definicja "miejsca zamieszkania" odnosi się bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw będących Stronami umowy i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego pojęcie "miejsca zamieszkania" nie zostało zdefiniowane. Definicja miejsca zamieszkania znajduje się w art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa w danej miejscowości. Zamiar stałego pobytu w określonej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli danej osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, Minister Finansów uważa, iż od dnia zamieszkania z zamiarem stałego pobytu na terytorium Zjednoczonego Królestwa (01.12.2005 r.) Pani X podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w tym państwie. W Zjednoczonym Królestwie Podatniczka mieszka do chwili obecnej i wykonuje pracę na rzecz brytyjskiego pracodawcy. Podatniczka jest osobą stanu wolnego i planuje swoją przyszłość związać z tym państwem. Pani X nie zamierza powrócić do Polski. Z powyższych względów należy uznać, iż pobyt Podatniczki na terytorium Zjednoczonego Królestwa nosi znamiona stałości, gdyż z dniem wyjazdu przeniosła ośrodek interesów życiowych do tego państwa.

W związku z powyższym, od dnia 01.12.2005 r. Podatniczka podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Podatniczka podlega w Polsce opodatkowaniu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 4a ustawy, przepis ten stosuje się z uwzględnieniem zawartych przez Polskę umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W świetle powyższych przepisów należy uznać, iż dochód uzyskany przez Podatniczkę po dniu 01.12.2005 r. z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Zjednoczonego Królestwa nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Jednocześnie, na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w polsko-brytyjskiej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania, opodatkowaniu w Polsce podlegać będą dochody uzyskane przez Podatniczkę ze źródeł położonych na terytorium Polski, w tym dochód z tytułu wynajmu nieruchomości w Polsce.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla podatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.