DD4/PB6/033-0285-mk/JG/06/SM6-1866 - Sposób opodatkowania dochodów w Polsce w związku z przeniesieniem ośrodka interesów życiowych do Zjednoczonego Królestwa

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 4 sierpnia 2006 r. Ministerstwo Finansów DD4/PB6/033-0285-mk/JG/06/SM6-1866 Sposób opodatkowania dochodów w Polsce w związku z przeniesieniem ośrodka interesów życiowych do Zjednoczonego Królestwa

Pytanie podatnika

W jaki sposób należy opodatkować dochody w Polsce w związku z przeniesieniem ośrodka interesów życiowych do Zjednoczonego Królestwa?

Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie postanowień umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20),

Minister Finansów uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku w sprawie przeniesienia miejsca zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Zjednoczonego Królestwa.

Uzasadnienie

W dniu 09.02.2006 r. wpłynął do Ministra Finansów wniosek Pani X z dnia 03.02.2006 r. o wydanie pisemnej interpretacji w indywidualnej sprawie w zakresie postanowień umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Pani X posiadała miejsce zamieszkania na terytorium Polski. W lipcu 2005 r. wyjechała do Zjednoczonego Królestwa, gdzie podjęła stałą, legalną pracę. W Polsce Podatniczka prowadziła działalność gospodarczą, której prowadzenie w związku z wyjazdem do Zjednoczonego Królestwa przerwała. Pani X wyjechała do Zjednoczonego Królestwa wraz z mężem i córką, która kontynuuje naukę w angielskiej szkole podstawowej. W związku z wyjazdem, Podatniczka sprzedała w Polsce dom. W Zjednoczonym Królestwie Podatniczka mieszka wraz z rodziną w wynajętym domu, przy czym zamiesza w najbliższym czasie kupić własną nieruchomość. Podatniczka oświadcza, iż zamierza pozostać w Zjednoczonym Królestwie na stałe.

Zdaniem Pani X w przedstawionym stanie faktycznym należy uznać, iż jej miejsce zamieszkania oraz centrum interesów życiowych zostało przeniesione do Zjednoczonego Królestwa.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa, zważono co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tzw. ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 4a ustawy, art. 3 ust. 1 i ust. 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza - z uwzględnieniem postanowień ustępów 2 i 3 tego artykułu - każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona; określenie to nie obejmuje osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych.

Z powyższego wynika, iż definicja "miejsca zamieszkania" odnosi się bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw będących Stronami umowy i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego pojęcie "miejsca zamieszkania" nie zostało zdefiniowane. Definicja miejsca zamieszkania znajduje się w art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa w danej miejscowości. Zamiar stałego pobytu w określonej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli danej osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, Minister Finansów uważa, iż od dnia wyjazdu z Polski (lipiec 2005 r.) Pani X posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Zjednoczonego Królestwa. W tym państwie Podatniczka mieszka do chwili obecnej i jest zatrudniona na stałe. W Zjednoczonym Królestwie przebywa również rodzina Podatniczki. Zamiarem Pani X jest pozostanie w Zjednoczonym Królestwie na stałe, w związku z czym podjęła decyzję o kupnie domu. Jednocześnie z Polską nie łączą Podatniczki związki osobiste lub gospodarcze, gdyż przerwała prowadzenie działalności gospodarczej oraz sprzedała położony w Polsce dom. Z powyższych względów należy uznać, iż pobyt Podatniczki na terytorium Zjednoczonego Królestwa nosi znamiona stałości, gdyż z dniem wyjazdu przeniosła ośrodek interesów życiowych do tego państwa.

W związku z powyższym, od dnia wyjazdu z Polski (lipiec 2005 r.) Podatniczka podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Podatniczka podlega w Polsce opodatkowaniu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 4a ustawy, przepis ten stosuje się z uwzględnieniem zawartych przez Polskę umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W świetle powyższych przepisów należy uznać, iż dochód uzyskany przez Podatniczkę po dniu wyjazdu z Polski z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Zjednoczonego Królestwa nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Jednocześnie, do dnia wyjazdu z Polski Pani X podlegała nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, czyli zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy podlegała opodatkowaniu od całości uzyskanych dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Oznacza to, iż na Podatniczce spoczywa obowiązek złożenia w Polsce rocznego zeznania podatkowego od dochodów uzyskanych na terytorium Polski oraz za granicą do dnia wyjazdu z Polski (lipiec 2005 r.)

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla podatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl