DD4-033-0710/ZKK/07/1237 - Ustalenie obowiązku podatkowego w Polsce w związku z uzyskiwanymi dochodami na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), udzielając interpretacji w zakresie postanowień umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178),

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, Podatnik jest obywatelem polskim. Z dniem 15 lipca 2007 r. zamierza rozwiązać umowę o pracę ze spółką polską z siedzibą w N. i wyjechać do Stanów Zjednoczonych Ameryki. W państwie tym będzie wykonywał pracę na podstawie umowy o pracę zawartej z amerykańską spółką. Okres obowiązywania tej umowy będzie trwał do dnia 7 maja 2010 r.

Podatnik jest kawalerem, nie ma dzieci. W Polsce posiada mieszkanie, w którym po jego wyjeździe zamieszkiwać będą dziadkowie. Ponadto Podatnik informuje, iż realizuje budowę mieszkania w celach inwestycyjnych z zamiarem wynajęcia. Oba mieszkania będą zatem niedostępne dla Podatnika podczas okresu świadczenia pracy dla amerykańskiej spółki na terytorium Stanów Zjednoczonych.

Od dnia 15 lipca 2007 r., a także w latach następnych Podatnik nie będzie przebywał w Polsce, z wyjątkiem krótkotrwałych podróży służbowych lub turystycznych.

Podatnik uważa, iż od dnia 15 lipca 2007 r. ośrodek jego interesów gospodarczych znajduje się w Stanach Zjednoczonych Ameryki, gdzie wykonuje pracę na podstawie zawartej umowy o pracę. Jednocześnie w Polsce nie jest zatrudniony ani nie wykonuje żadnych usług na rzecz polskich podmiotów. Ośrodek interesów osobistych Podatnika od tego dnia również znajduje się poza Polską, na co wskazuje fakt, iż nie łączy go z Polską nic poza inwestycją w nieruchomość.

Podatnik stawia pytanie, czy zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), będzie podlegał ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w 2007 r. oraz w kolejnych latach, w których będzie przebywał na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Zdaniem Podatnika, od dnia 15 lipca 2007 r. oraz w kolejnych latach, w których będzie przebywał i pracował w Stanach Zjednoczonych Ameryki, powinien zostać uznany za osobę nieposiadającą miejsca zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski. W konsekwencji, osiągnięty przez niego przychód z pracy wykonywanej poza terytorium Polski w tym okresie nie będzie podlegał opodatkowaniu polskim podatkiem dochodowym.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny, zważono, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast art. 3 ust. 2a tej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a powołanej wyżej ustawy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 7 i 8 umowy między Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie unikania podwójnego opodatkowania,

Definicja ta odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Jak stanowi art. 3 ust. 1a ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Postanowienia art. 4 ww. umowy mają natomiast zastosowanie w sytuacji, gdy w myśl postanowień art. 3 ust. 1 pkt 7 i 8, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, tzn. gdy zachodzi kolizja ustawodawstw wewnętrznych obu państw w kwestii dotyczącej ustalenia miejsca zamieszkania.

Zgodnie z art. 4 ww. umowy, jeżeli w znaczeniu art. 3 ust. 1 pkt 7 i 8 niniejszej Umowy osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obydwu Umawiających się Państwach, to:

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, Minister Finansów stwierdza, iż Podatnik w 2007 r. spełnia przesłanki pozwalające uznać go za osobę posiadającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych zarówno w Polsce jak i w Stanach Zjednoczonych Ameryki. W konsekwencji jego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych należy ustalić zgodnie z regułami kolizyjnymi zawartymi w art. 4 lit. a) umowy. Po dokonaniu analizy stopnia powiązań osobistych i gospodarczych Podatnika, stwierdza się, iż od dnia wyjazdu do Stanów Zjednoczonych Ameryki Podatnik nie będzie posiadał miejsca zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski.

Oznacza to, iż w okresie pobytu w Stanach Zjednoczonych Ameryki, o ile nie ulegnie zmianie stan faktyczny, Podatnik będzie podlegał w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlegał opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawców i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla podatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.