DD4-033-0695/IDy/07/MB7-7537 - Obowiązek podatkowy w Polsce osoby posiadającej miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Hiszpanii.

Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), udzielając interpretacji w zakresie postanowień umowy z dnia 15 listopada 1979 r. zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1982 r., Nr 17, poz. 127),

Minister Finansów uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku w części dotyczącej obowiązku podatkowego w Polsce osoby posiadającej miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Hiszpanii oraz za nieprawidłowe w części dotyczącej zasad opodatkowania dochodu uzyskiwanego przez powyższą osobę z tytułu sprawowania funkcji członka zarządu w spółce z siedzibą w Polsce.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Podatnik jest obywatelem Hiszpanii. Na terytorium Hiszpanii Podatnik posiada rodzinę, stałe miejsce zamieszkania oraz jest akcjonariuszem firmy z siedzibą na terytorium Hiszpanii.

Ponadto Podatnik posiada stałe zatrudnienie w hiszpańskiej firmie, która to jest większościowym udziałowcem w spółce posiadającej siedzibę w Polsce.

Statut polskiej spółki uprawnia hiszpańskiego wspólnika do jednostronnego desygnowania jednej osoby do jej zarządu, jako przedstawiciela hiszpańskiej spółki.

Firma hiszpańska zatrudniająca Podatnika, oddelegowała go, jako swojego przedstawiciela do udziału w zarządzie polskiej spółki.

Po pewnym czasie Zgromadzenie Wspólników polskiej spółki powołało Podatnika na prezesa zarządu tej spółki.

Przez cały okres sprawowania funkcji członka (prezesa) zarządu polskiej spółki Podatnik otrzymuje wynagrodzenie jedynie w Hiszpanii, jako oddelegowany pracownik firmy macierzystej.

Na terytorium Polski Podatnik nie uzyskuje żadnych dochodów.

Od uzyskiwanego przez Podatnika wynagrodzenia podatek pobierany jest w Hiszpanii.

W związku z pełnieniem funkcji prezesa zarządu polskiej spółki może się okazać, że Podatnik w 2008 r. będzie przebywał w Polsce powyżej 183 dni.

Podatnik zapytuje, czy w związku z przebywaniem na terytorium Polski w 2008 r. powyżej 183 dni będzie podlegał w Polsce ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Zdaniem Podatnik w Polsce będzie on posiadał ograniczony obowiązek podatkowy, a dochody wypłacane z Hiszpanii z tytułu udziału w zarządzie polskiej spółki będą opodatkowane w Hiszpanii, a zwolnione w Polsce.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, zważono co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 2a ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy tez zgodnie z art. 4a ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 polsko-hiszpańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryteria o podobnym charakterze, wyłączając jednakże osoby, które podlegają obowiązkowi podatkowemu w tym Państwie tylko w zakresie dochodu ze źródeł znajdujących się w tym Państwie lub położonego tam majątku.

Z powyższego wynika, iż definicja "miejsca zamieszkania" odnosi się bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw będących Stronami umowy i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Artykuł 3 ust. 1a ustawy stanowi, iż za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Podatnik przebywając na terytorium Polski powyżej 183 dni w 2008 r. spełni określony w art. 3 ust. 1a pkt 2) ustawy warunek, pozwalające uznać, iż będzie posiadał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski.

Stosownie do oświadczenia Podatnika, zgodnie z hiszpańskim ustawodawstwem, traktowany jest on jako osoba posiadająca miejsce zamieszkania na terytorium Hiszpanii.

Postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w przypadku kiedy podatnik może zostać uznany za posiadającego miejsce zamieszkania jednocześnie w dwóch państwach, obligują do zbadania reguł kolizyjnych określonych w art. 4 ust. 2 umowy, w celu ustalenia jednego państwa rezydencji podatnika.

Stosownie do art. 4 ust. 2 polsko-hiszpańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wtedy taki wypadek jest rozstrzygany zgodnie z następującymi zasadami:

Stosownie do art. 4 ust. 2 lit. a umowy, dokonując analizy stopnia powiązań osobistych i gospodarczych Podatnika należy uznać, iż ściślejsze związki gospodarcze i osobiste łączą Podatnika z Hiszpanią. Oznacza, to iż Podatnik pomimo przekroczenia 183 dni pobytu na terytorium Polski, będzie podlegał w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zasady opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez osobę posiadającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Hiszpanii z tytułu uczestniczenia w zarządzie polskiej spółki regulują postanowienia art. 16 polsko-hiszpańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 16 umowy wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z tytułu członkostwa w radzie nadzorczej albo radzie zarządzającej spółki mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Zatem dochód uzyskiwany przez Podatnika z tytułu pełnienia funkcji członka (prezesa) zarządu polskiej spółki podlega opodatkowaniu zarówno w Hiszpanii, jak i w Polsce. W celu wyeliminowania podwójnego opodatkowania należy zastosować przewidzianą w art. 23 ust. 2 lit. a) umowy metodę unikania podwójnego opodatkowania (metoda wyłączenia z progresja).

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla płatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.