DD4/033-0664-IK/07/1156 - Opodatkowanie emerytury otrzymywanej ze Szwecji.

Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1590), udzielając interpretacji w zakresie postanowień konwencji dnia 19 listopada 2004 r. zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2006 Nr 26 poz. 193),

Minister Finansów uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku w sprawie dotyczącej opodatkowania otrzymywanej ze Szwecji emerytury.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Pani XX obecnie na stałe mieszka w Polsce, na podstawie karty pobytu obywatela Unii Europejskiej. Podatniczka otrzymuje ze Szwecji emeryturę przyznaną przez szwedzką Kasę Ubezpieczeń (Zakład Ubezpieczenia Społecznego Försäkringskassan). Emerytura ta pomniejszana jest w Szwecji o zaliczkę na specjalny podatek dochodowy, w wysokości 25 %.

Zdaniem Podatniczki, otrzymywana ze Szwecji w ramach ustawodawstwa szwedzkiego dotyczącego ubezpieczeń społecznych emerytura, nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, zważono, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Powołany przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy).

Zgodnie z art. 18 ust. 1 konwencji, emerytury i inne podobne świadczenia otrzymywane w ramach ustawodawstwa dotyczącego ubezpieczeń społecznych oraz renty powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w pierwszym wymienionym Państwie.

Powyższe oznacza, że emerytura otrzymywana ze Szwecji w ramach ustawodawstwa dotyczącego ubezpieczeń społecznych, osobie mającej stałe miejsce zamieszkania w Polsce, podlega opodatkowaniu w obu tych państwach.

W przypadku tym, zastosowanie ma przepis art. 22 ust. 1 lit a konwencji, określający metodę eliminującą podwójne opodatkowanie dochodu podatnika (metoda wyłączenia z progresją). Jak stanowi wymieniony przepis, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który stosownie do postanowień niniejszej Konwencji podlega opodatkowaniu w Szwecji, to Polska, z uwzględnieniem postanowień punktu (b), wyłączy taki dochód od opodatkowania. Polska, przy obliczaniu podatku należnego od pozostałego dochodu tej osoby, może zastosować stawkę podatku, jaka byłaby właściwa, gdyby wyłączony dochód nie był wyłączony.

Zasadzie tej odpowiada art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, stwierdzić należy że, otrzymywana przez Podatniczkę emerytura ze Szwecji, podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 18 ust. 1 umowy, tj. zarówno w Szwecji, jak i w Polsce.

Ponadto, wyjaśnić należy, że przy opodatkowaniu emerytury ze Szwecji zastosowanie ma metoda wyłączenia z progresją. Jeśli więc Podatniczka nie osiąga w Polsce innych dochodów, opodatkowanych na zasadach ogólnych, nie musi się rozliczać ze szwedzkiej emerytury przed polskim urzędem skarbowym.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla podatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.