DD4-033-0337/IDy/07/7575 - Opodatkowanie dochodu uzyskanego przez osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Kanady, Stanów Zjednoczonych oraz Szwajcarii z tytułu pełnienia funkcji prezesa/członka zarządu w spółce mającej siedzibę w Polsce.
Pismo z dnia 13 sierpnia 2007 r. Ministerstwo Finansów DD4-033-0337/IDy/07/7575 Opodatkowanie dochodu uzyskanego przez osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Kanady, Stanów Zjednoczonych oraz Szwajcarii z tytułu pełnienia funkcji prezesa/członka zarządu w spółce mającej siedzibę w Polsce.
POSTANOWIENIE
Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 19 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1590), udzielając interpretacji w zakresie postanowień umowy z dnia 4 maja 1987 r. zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1990 r. Nr 38, poz. 216), umowy z dnia 8 października 1974 r. zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178) oraz konwencji z dnia 2 września 1991 r. zawartej między Rzeczpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r., Nr 22, poz. 92),
Minister Finansów uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku w sprawie dotyczącej zasad opodatkowania dochodu uzyskanego przez osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Kanady, Stanów Zjednoczonych oraz Szwajcarii z tytułu pełnienia funkcji prezesa/członka zarządu w spółce mającej siedzibę w Polsce.
UZASADNIENIE
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w Spółce na podstawie powołania pełnią funkcję prezesa/członka zarządu cudzoziemcy:
obywatel Słowacji mieszkający w Szwajcarii,
obywatel Szwajcarii mieszkający w Szwajcarii,
obywatel Stanów Zjednoczonych mieszkający w Stanach Zjednoczonych,
obywatel Zjednoczonego Królestwa mieszkający w Kanadzie.
Wymienione wyżej osoby otrzymują wynagrodzenie za pełnienie funkcji prezesa/członka zarządu na podstawie uchwały rady nadzorczej Spółki. Osoby te przyjeżdżają okresowo do Polski w celu wykonywania obowiązków wynikających z pełnionych funkcji. Ze względu na charakter wykonywanych obowiązków wymienione osoby mogą przebywać na terytorium Polski w 2007 r. łącznie przez okres przekraczający 183 dni. Podczas pobytu w Polsce osoby te zatrzymują się w hotelu, nie posiadają w Polsce stałego zakwaterowania ani zameldowania. Rodziny tych osób pozostają na stałe w kraju miejsca zamieszkania. Wymienione osoby posiadają certyfikaty rezydencji państw, w których posiadają stałe miejsce zamieszkania.
Jedynie obywatel Zjednoczonego Królestwa czeka nadal na kanadyjski certyfikat rezydencji, jednakże osoba ta nie posiada na terytorium Polski żadnej nieruchomości, w trakcie pobytu w Polsce przebywa w hotelu. Jednocześnie osoba ta zamieszkuje wraz rodziną we własnej nieruchomości położonej na terytorium Kanady.
Spółka zapytuje, czy w oparciu o umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte przez Polskę z Kanadą, Stanami Zjednoczonymi i Szwajcarią, wymienione osoby można uznać, jako podlegające ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.
Zdaniem Spółki, wyżej wymienione osoby podlegają w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, zważono co następuje.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Stosownie do art. 3 ust. 2a ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Przepisy te zgodnie z art. 4a ustawy stosuje się z uwzględnieniem postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Zgodnie z art. 4 ust. 1 polsko-kanadyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryteria o podobnym charakterze.
Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. umowy, jeżeli osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony według następujących zasad:
osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);
jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym zazwyczaj przebywa;
jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj z żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;
jeżeli miejsca zamieszkania tej osoby nie można ustalić zgodnie z postanowieniami litery c), właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną tę sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.
Na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 7) polsko-amerykańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski" oznacza:
polską spółkę i
jakąkolwiek osobę (oprócz spółki lub innej jednostki organizacyjnej, traktowanej zgodnie z polskim prawem jako spółka) mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski dla celów jej opodatkowania, lecz w przypadku udziałowca spółki prawa cywilnego lub zarządcy majątku tylko w takim zakresie, w jakim dochód uzyskany przez taką osobę z tego tytułu podlega podatkowi polskiemu jako dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce.
Według art. 3 ust. 1 pkt 8) ww. umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych" oznacza:
spółkę Stanów Zjednoczonych i
jakąkolwiek osobę (oprócz spółki lub innej jednostki organizacyjnej, traktowanej zgodnie z prawem Stanów Zjednoczonych jako spółka) mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych dla celów jej opodatkowania, lecz w przypadku udziałowca spółki prawa cywilnego lub zarządcy majątku tylko w takim zakresie, w jakim dochód uzyskany przez taką osobę z tego tytułu podlega podatkowi Stanów Zjednoczonych jako dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Stanach Zjednoczonych.
Jak stanowi art. 4 polsko-amerykańskiej umowy osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obydwu Umawiających się Państwach, to:
będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ona stale zamieszkuje. Jeżeli ona stale zamieszkuje w obydwu Umawiających się Państwach lub nie zamieszkuje w żadnym z Umawiających się Państw, to będzie uważana za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium tego Umawiającego się Państwa, z którym jej związki osobiste i majątkowe są ściślejsze (ośrodek powiązań osobistych),
jeżeli nie można ustalić, w którym z Umawiających się Państw znajduje się ośrodek jej powiązań osobistych, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania na terytorium tego Umawiającego się Państwa, w którym ona zazwyczaj przebywa,
jeżeli ona zazwyczaj przebywa w obydwu Umawiających się Państwach lub nie przebywa w żadnym z Umawiających się Państw, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania na terytorium tego Umawiającego się Państwa, którego jest obywatelem.
Według art. 4 ust. 1 polsko-szwajcarskiej konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze.
Zgodnie z art. 4 ust. 2 polsko-szwajcarskiej konwencji jeżeli osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Państwach, to jej status będzie określony według następujących zasad:
osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);
jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym zwykle przebywa;
jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;
jeżeli jest ona obywatelem obu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.
Rozstrzygające znaczenie ma zatem ustalenie miejsca zamieszkania Podatników. Jak stanowi art. 3 ust. 1a obecnie obowiązującej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Postanowienia art. 4 ust. 2 polsko-kanadyjskiej umowy i polsko-szwajcarskiej umowy oraz art. 4 polsko-amerykańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania mają zastosowanie w sytuacji, gdy w myśl postanowień ust. 1 polsko-kanadyjskiej umowy i polsko-szwajcarskiej konwencji oraz art. 3 ust. 1 pkt 7) i 8) polsko-amerykańskiej umowy, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, tzn. gdy zachodzi kolizja ustawodawstw wewnętrznych obu państw w kwestii dotyczącej ustalenia miejsca zamieszkania.
Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, Minister Finansów stwierdza, iż:
obywatel Słowacji posiadający miejsce zamieszkania w Szwajcarii,
obywatel Szwajcarii posiadający miejsce zamieszkania w Szwajcarii,
obywatel Stanów Zjednoczonych posiadający miejsce zamieszkania w Stanach Zjednoczonych,
obywatel Zjednoczonego Królestwa posiadający miejsce zamieszkania w Kanadzie,
w 2007 r. po przekroczeniu 183 dni pobytu na terytorium Polski, będą spełniali przesłanki pozwalające uznać ich za osoby posiadające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych zarówno w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Szwajcarii, jak i Polsce. Z uwagi na fakt, że Podatnicy pełnią funkcję prezesa/członka zarządu w spółce posiadającej siedzibę w Polsce, w związku z czym często przebywają w Polsce, jednakże odpowiednio natomiast w Kanadzie, Zjednoczonych i Szwajcarii przebywają ich rodziny, a ponadto w wymienionych państwach Podatnicy posiadają również majątek i są uznani są za rezydentów podatkowych tych państw, w tym stanie sprawy, miejsca zamieszkania dla celów podatkowych Podatników należy ustalić zgodnie z regułami kolizyjnymi zawartymi w art. 4 ust. 2 lit. a) polsko-kanadyjskiej umowy i polsko-szwajcarskiej konwencji oraz art. 4 lit. a) polsko-amerykańskiej umowy.
Po dokonaniu analizy stopnia powiązań osobistych i gospodarczych Podatników, Podatnicy nie posiadają w Polsce miejsca zamieszkania dla celów podatkowych.
Oznacza to, iż podlegają oni w Polsce opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak w sentencji.
Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego w dacie wydania interpretacji.
Odpowiedź nie jest wiążąca dla Strony jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.