DD4-033-0283/IDy/07/MB7-3080 - Zasady opodatkowania dochodu polskich rezydentów oddelegowanych do pracy na terytorium Ukrainy.

Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.) w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), udzielając interpretacji w zakresie postanowień konwencji z dnia 12 stycznia 1993 r. zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1994 r. Nr 63, poz. 269),

Minister Finansów uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku, w sprawie zasad opodatkowania dochodu polskich rezydentów oddelegowanych do pracy na terytorium Ukrainy.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, Spółka w ramach Grupy świadczy na rzecz pozostałych spółek z Grupy usługi doradcze w zakresie działalności gospodarczej i zarządzania. Podstawą świadczenia tych usług jest umowa zawarta ze spółkami operacyjnymi Grupy, mającymi swoje siedziby w różnych krajach.

W związku z powyższym Spółka oddelegowuje swoich pracowników do pracy na Ukrainie, w celu świadczenia usług doradczych o charakterze długoterminowym na rzecz jednej ze spółek Grupy, posiadającej siedzibę na terytorium Ukrainy. Oddelegowanie odbywa się na podstawie porozumienia zawieranego przez Spółkę z pracownikami (w wypadku aktualnych pracowników) lub umów o pracę w celu oddelegowania (w przypadku osób nowozatrudnionych). Polska Spółka, jako pracodawca, jest podmiotem wypłacającym wynagrodzenie.

Okresy oddelegowania wahają się od kilku miesięcy do 2 lat, przy czym długość pobytu pracownika na Ukrainie, z uwagi na charakter powierzonych mu zadań, przekracza liczbę 183 dni w danym roku kalendarzowym. Umowy o pracę określają wprost długość okresu oddelegowania pracownika do pracy na Ukrainie, który może ulec przedłużeniu, bądź też zawierają wzajemne zobowiązania stron do nie rozwiązywania umowy o pracę przed upływem 183 dni pobytu pracownika na Ukrainie.

Począwszy od 1 stycznia 2007 r. pracownicy oddelegowani do pracy do jednej ze spółek z Grupy posiadającej siedzibę na Ukrainie odprowadzają podatek dochodowy od osób fizycznych na Ukrainie.

Spółka zapytuje, czy posiadając dowód na to, że czas pobytu oddelegowanych do pracy na Ukrainie pracowników przekroczy w danym roku kalendarzowym 183 dni, jest obowiązana pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłacanych tym osobom wynagrodzeń z tytułu świadczonej tam pracy, a tym samym czy w ww. sytuacji dochód ww. pracowników podlega w Polsce opodatkowaniu.

Zdaniem Spółki - dochód pracowników oddelegowanych do pracy na terytorium Ukrainy podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 polsko-ukraińskiej konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania, w Polsce i na Ukrainie. Jednakże w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania należy zastosować przewidzianą w konwencji metodę unikania podwójnego opodatkowania, metodę wyłączenia. Oznacza, to iż ww. dochód oddelegowanych do pracy na Ukrainie pracowników Spółki nie podlega w Polsce opodatkowaniu.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa, zważono co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 4a ustawy powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska.

Stosownie do art. 15 ust. 1 konwencji z dnia 12 stycznia 1993 r. zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1994 r. Nr 63, poz. 269)" uposażenia i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie

Jednakże, zgodnie z art. 15 ust. 2 konwencji wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy, wynagrodzenie pracowników mających miejsce zamieszkania w Polsce podlega opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że praca wykonywana jest na terytorium Ukrainy. W takim przypadku dochód ten może być opodatkowany zarówno na Ukrainie, jak i w państwie rezydencji, czyli w Polsce.

Natomiast, art. 15 ust. 2 konwencji określa wyjątek od powyższej zasady, zgodnie z którym wynagrodzenia pracowników podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Polsce, o ile łącznie zostaną spełnione określone w tym artykule warunki. Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, iż wynagrodzenie pracowników podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 konwencji, czyli w państwie, w którym praca jest wykonywana oraz w państwie miejsca zamieszkania podatnika.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż już warunek pierwszy art. 15 ust. 2 konwencji nie jest spełniony, gdyż pracownicy Spółki oddelegowani są do Ukrainy na okres dłuższy niż 183 dni. Zatem dalsze dowodzenie, czy pozostałe warunki ustępu 2 są spełnione nie jest zasadne. Oznacza to, że dochód oddelegowanych pracowników do pracy na Ukrainie podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 konwencji, w Polsce i na Ukrainie.

Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w Polsce należy zastosować określoną w konwencji metodę unikania podwójnego opodatkowania określoną w art. 24 ust. 2 lit. a) konwencji (metoda wyłączenia z progresją).

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, Minister Finansów stwierdza jak w sentencji.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla płatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.