DD3.8222.2.397.2015.MCA

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 23 kwietnia 2014 r. Nr ITPB1/415-56a/14/WM wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko... (Wnioskodawca) przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2014 r. (data wpływu 21 stycznia 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 12 marca 2014 r. i 16 kwietnia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia imiennej informacji PIT-8C z tytułu wypłaty żołnierzom rezerwy rekompensaty za utracone wynagrodzenia, jest prawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2014 r. Wnioskodawca złożył wniosek o dokonanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełnionym pismami z dnia 12marca 2014 r. i 16 kwietnia 2014 r., Wnioskodawca przedstawił następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2012 r. poz. 461) żołnierzom rezerwy za okres odbytych ćwiczeń wojskowych, z wyjątkiem ćwiczeń trwających do 24 godzin, odbywanych w czasie lub dniu wolnym od pracy, przysługuje świadczenie pieniężne rekompensujące utracone wynagrodzenie ze stosunku pracy, wynagrodzenie ze stosunku służbowego lub utracony dochód z prowadzonej działalności gospodarczej, które mógłby uzyskać w okresie odbywania ćwiczeń wojskowych (art. 119a ustawy). Wysokość świadczenia i szczegółowe zasady jego obliczania reguluje Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 lutego 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania i wypłacania świadczenia pieniężnego żołnierzom rezerwy odbywającym ćwiczenia wojskowe (Dz. U. z 2000 r. Nr 13, poz. 155).

Zgodnie z ustawą o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej świadczenia pieniężne wskazane w art. 119a ustawy, przyznaje i wypłaca wójt, burmistrz lub prezydent miasta na udokumentowany wniosek uprawnionego.

Prezydent Miasta udzielił Dyrektorowi Wnioskodawcy upoważnienia do załatwiania w imieniu Prezydenta Miasta spraw, w tym do wydawania decyzji w zakresie zadań związanych z przyznawaniem świadczeń rekompensujących żołnierzom oraz członkom ich rodzin. W przedmiotowych sprawach wydawana jest decyzja administracyjna z upoważnienia Prezydenta Miasta rozstrzygająca o uprawnieniach żołnierza do świadczeń pieniężnych, o których mowa w art. 119a ww. ustawy.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał pytanie oznaczone numerem 1:

Czy świadczenie pieniężne rekompensujące utracone wynagrodzenie ze stosunku pracy, wynagrodzenie ze stosunku służbowego lub utracony dochód z prowadzonej działalności gospodarczej, wypłacone żołnierzowi rezerwy za okres odbytych ćwiczeń wojskowych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i skutkuje obowiązkiem wystawienia przez Wnioskodawcę świadczeń rocznej informacji PIT-8C.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 26 listopada 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia osób, które otrzymały świadczenia z tytułu odbywania lub pełnienia:

Świadczenie rekompensujące utracone wynagrodzenie ze stosunku pracy, stosunku służbowego, albo utracony dochód z działalności gospodarczej, jest przyznawane żołnierzom rezerwy za okres odbytych ćwiczeń wojskowych. Żołnierzem rezerwy jest osoba, która złożyła przysięgę wojskową i została przeniesiona do rezerwy po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej, w tym z zawodowej służby wojskowej lub ze służby kandydackiej, jeżeli w dalszym ciągu podlega obowiązkowi służby wojskowej (art. 99 ust. 1 ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej).

Z powyższego wynika, że żołnierz rezerwy, odbywający ćwiczenia wojskowe nie jest żołnierzem zawodowym, zatem świadczenia rekompensujące utracone wynagrodzenie za okres ćwiczeń wojskowych są objęte zwolnieniem podatkowym wskazanym w art. 21 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wystawienia informacji rocznej PIT 8C.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, uznał za nieprawidłowe.

Na tle przedstawionego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Minister Finansów stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą PIT", opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Artykuł 21 ust. 1 ustawy PIT, wśród dochodów zwolnionych od opodatkowania, wymienia w pkt 15 przyznane na podstawie odrębnych przepisów świadczenia osób otrzymane z tytułu odbywania lub pełnienia:

W myśl art. 119a ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2012 r. poz. 461, z późn. zm.), żołnierzowi rezerwy, który odbył ćwiczenia wojskowe, z wyjątkiem ćwiczeń trwających do dwudziestu czterech godzin odbywanych w czasie lub dniu wolnym od pracy, przysługuje świadczenie pieniężne rekompensujące utracone wynagrodzenie ze stosunku pracy lub stosunku służbowego albo dochód z prowadzonej działalności gospodarczej, które mógłby uzyskać w okresie odbywania ćwiczeń wojskowych.

Świadczenie pieniężne za każdy dzień ćwiczeń wojskowych stanowi kwota 1/30 miesięcznego wynagrodzenia lub dochodu, o których mowa w ust. 1, pomnożona przez liczbę dni odbytych ćwiczeń wojskowych, z tym, że kwota dziennego świadczenia pieniężnego nie może być wyższa od 1/30 dwuipółkrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, którego wysokość ogłasza Prezes Głównego Urzędu Statystycznego.

Świadczenie pieniężne nie przysługuje żołnierzowi rezerwy powołanemu na ćwiczenia wojskowe, jeżeli otrzymał od pracodawcy wynagrodzenie za okres odbywania ćwiczeń wojskowych.

Świadczenie pieniężne ustala i wypłaca wójt lub burmistrz (prezydent miasta) na udokumentowany wniosek uprawnionego żołnierza rezerwy, złożony nie później niż w ciągu trzech miesięcy od zakończenia ćwiczeń wojskowych. Świadczenie pieniężne wypłaca się w kwocie pomniejszonej o uposażenie, jakie żołnierz rezerwy otrzymał z tytułu odbytych ćwiczeń wojskowych.

Wydatki z tytułu wypłaty świadczeń pieniężnych pokrywane są z budżetu Ministerstwa Obrony Narodowej.

Szczegółowy sposób ustalania i wypłacania świadczenia pieniężnego, zwrotu wydatków z tego tytułu organom samorządu terytorialnego oraz tryb postępowania i właściwość organów w tych sprawach został określony w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 1 lutego 2000 r. (Dz. U. Nr 13, poz. 155).

Zgodnie z § 4 ww. rozporządzenia, świadczenie rekompensujące, o którym mowa w art. 119a ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej wypłaca się żołnierzowi za okres odbytych ćwiczeń wojskowych. Okres odbytych ćwiczeń wojskowych przez żołnierza ustala dowódca jednostki wojskowej, a następnie stwierdza to w rozkazie jednostki wojskowej oraz w zaświadczeniu o odbyciu przez żołnierza ćwiczeń wojskowych.

Przyznane na podstawie wyżej przytoczonych regulacji świadczenie pieniężne rekompensujące żołnierzowi rezerwy utracone wynagrodzenie ze stosunku pracy lub stosunku służbowego albo dochód z prowadzonej działalności gospodarczej, które mógłby uzyskać w okresie odbywania ćwiczeń wojskowych, mieści się w zakresie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 15 ustawy PIT. Tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Dochodu zwolnionego od podatku nie wykazuje się w informacji, o której mowa w art. 42a ustawy PIT.

Odnosząc powyższe unormowania do informacji zawartych we wniosku należy zauważyć, iż Wnioskodawca jest upoważniony do wydaniem w imieniu Prezydenta Miasta decyzji rozstrzygających w sprawach dotyczących uprawnień do świadczeń pieniężnych, o których mowa w art. 119a ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej. W przypadku decyzji pozytywnej, Wnioskodawca dokonuje wypłaty tych świadczeń żołnierzowi rezerwy.

Stwierdzić zatem należy, iż wypłacone przez Wnioskodawcę świadczenie rekompensujące, o którym mowa w art. 119a o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 15 ustawy PIT. Konsekwencją powyższego jest brak obowiązku wystawienia przez Wnioskodawcę imiennej informacji o wysokości dokonanej wypłaty, o której mowa w art. 42a ustawy PIT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy - zgodnie z którym świadczenia rekompensujące utracone wynagrodzenie za okres ćwiczeń wojskowych są objęte zwolnieniem podatkowym wskazanym w art. 21 ust. 1 pkt 15 ustawy PIT, i w związku z tym na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wystawiania informacji rocznej PIT-8C - należy uznać za prawidłowe. Z tych też względów należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 23 kwietnia 2014 r. Nr ITPB1/415-56a/14/WM wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm., zwanej dalej "ustawą"). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.