DD3.8222.2.357.2015.CRS - PIT w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zobowiązań uregulowanych w drodze wzajemnego potrącenia (kompensaty lub nettingu).

Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 16 września 2011 r. Nr ITPB2/415-619/11/MM, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Sp. z o.o. (Wnioskodawca) przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2011 r., uzupełnionym w dniu 2 sierpnia 2011 r. oraz w dniu 9 września 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie udziału w imprezie okolicznościowej, jest prawidłowe.

W dniu 26 maja 2011 r. Wnioskodawca złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w jego indywidualnej sprawie.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełnionym w dniu w dniu 2 sierpnia 2011 r. oraz w dniu 9 września 2011 r., Wnioskodawca przedstawił następujący opis zdarzenia przyszłego.

W roku 2012 Wnioskodawca będzie obchodzić jubileusz 20-lecia działalności. W związku z tym zamierza zorganizować uroczyste sympozjum połączone z wręczaniem drobnych upominków, nagród rzeczowych pracownikom Wnioskodawcy oraz zaproszonym gościom o wartości około 150 zł. Wieczorem natomiast planowany jest bal dla pracowników wraz z osobami towarzyszącymi oraz zaproszonych gości spoza Wnioskodawcy wraz z osobami towarzyszącymi.

Z okazji jubileuszu Wnioskodawca planuje przygotowanie filmu i prezentacji multimedialnej na płytach DVD na temat osiągnięć Wnioskodawcy na przestrzeni 20-lecia działalności w zakresie gospodarki wodno-ściekowej. Płyty z filmem będą rozdane uczestnikom sympozjum oraz pozostałym pracownikom bądź byłym pracownikom, którzy nie wezmą udziału w tych uroczystościach. Wszystkie wydatki związane z jubileuszem będą zaliczone do kosztów pośrednich działalności eksploatacyjnej Wnioskodawcy - nie będą pokrywane z innych źródeł a więc funduszu socjalnego bądź z podziału zysku.

Wnioskodawca przewiduje, że w ramach kosztów związanych z organizacją jubileuszu zostaną poniesione wydatki dotyczące:

Przekazane upominki, nagrody rzeczowe, filmy nie stanowią prezentów o małej wartości, w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, na co wskazuje wartość tych prezentów. Wszystkie materiały przekazane w związku z jubileuszem pracownikom i gościom będą miały charakter promocyjny i reklamowy Wnioskodawcy, natomiast uczestnictwo w balu będzie miało charakter świadczenia nieodpłatnego i nieekwiwalentnego w ramach integracji załogi oraz społeczności lokalnej i branżowej (zaproszonych gości).

Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów (upominków, nagród rzeczowych, filmu, DVD, kwiatów), gdyż wydatki te będą poniesione w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością opodatkowaną.

Organizacja jubileuszu ma:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy koszty związane z organizacją jubileuszu można zaliczyć do kosztów "uzyskania dochodu" z wyjątkiem wydatków na alkohol serwowany podczas spotkania wieczornego.

2. Czy w związku z udziałem pracowników, gości i osób im towarzyszących w spotkaniu integracyjnym powstanie u tych uczestników przychód opodatkowany z tytułu otrzymanego nieodpłatnego świadczenia, następstwem czego powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek:

3. Czy od przekazanych upominków, nagród rzeczowych, filmu na płytach DVD należy naliczyć i odprowadzić podatek VAT.

4. Czy wartość przekazanych płyt DVD z filmem na cele edukacyjne do szkół, społeczeństwu miasta, urzędom należy zakwalifikować do:

W interpretacji indywidualnej z dnia 16 września 2011 r. Nr ITPB2/415-619/11/MM dokonano oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2. W pozostałym zakresie wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy - w zakresie pytania drugiego - wydatki poniesione na ww. jubileusz nie będą nieodpłatnym świadczeniem na rzecz pracowników oraz zaproszonych gości podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego za nieprawidłowe.

Na tle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdzam, co następuje.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych reguluje ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwana dalej "ustawą PIT".

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody (w tym ze stosunku pracy), z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy PIT, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Przepisy ustawy PIT nie zawierają definicji nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 oraz art. 20 ust. 1 ustawy PIT. Rozumienie tego pojęcia zostało jednak wypracowane w judykaturze.

W uchwałach z dnia 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz z dnia 16 października 2006 r. sygn. akt FPS 1/06 Naczelny Sąd Administracyjny ustalił znaczenie tego terminu w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że na gruncie tej ustawy, termin "nieodpłatne świadczenie" ma "szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy". W uchwale z dnia 24 maja 2010 r. sygn. akt II FPS 1/10, NSA potwierdził powyższe stanowisko uznając, że ma ono również zastosowanie do podatku dochodowego od osób fizycznych, w stosunku do sytuacji wynikających z art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 i 3 ustawy PIT.

Kwestia rozumienia pojęcia "innych nieodpłatnych świadczeń" - w kontekście świadczeń pracowniczych - była również przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13, stwierdził, że zdaniem Trybunału, przeprowadzona powyżej analiza pozwala na określenie cech istotnych kategorii "innych nieodpłatnych świadczeń" jako przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. Należy przyjąć, że za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

* po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

* po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

* po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

W ocenie Trybunału Konstytucyjnego, obiektywne kryterium - wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) - nie jest natomiast spełnione, gdy pracodawca proponuje pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych czy szkoleniowych, choćby organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe). W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu (konferencji, szkoleniu) dobrowolnie, po jego stronie nie pojawia się korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku.

W świetle powyższego - mimo bardzo szerokiego ujęcia w art. 12 ust. 1 ustawy PIT przychodów ze stosunku pracy - nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych. Dotyczy to w szczególności świadczeń, których nie można uznać za przychód w rozumieniu ustawy PIT, np. z tytułu zaoferowania pracownikowi przez pracodawcę udziału w spotkaniu integracyjnym (w tym o charakterze sportowo-rekreacyjnym) lub wzięcie w nim udziału.

Odnosząc powyższe do informacji przedstawionych we wniosku oraz wobec jednoznacznego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego wyrażonego w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r. uznać należy, że udział pracowników i zaproszonych gości wraz z osobami towarzyszącymi w sympozjum oraz balu zorganizowanym z okazji jubileuszu Wnioskodawcy nie będzie generować po ich stronie przychodu w rozumieniu ustawy PIT.

Z tych względów, za prawidłowe uznaje się stanowisko Wnioskodawcy o braku przysporzenia majątkowego kreującego dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 16 września 2011 r. Nr ITPB2/415-619/11/MM.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.