DD3/033/84/KDJ/12/PK-1509 - PIT w zakresie zaliczenia do przychodów kosztów nieodpłatnych szkoleń oraz określenia w związku z powyższym obowiązków płatnika.

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 7 lipca 2011 r. Nr ILPB1/415-575/11-2/TW wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 8 kwietnia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do przychodów kosztów nieodpłatnych szkoleń oraz określenia w związku z powyższym obowiązków płatnika, jest nieprawidłowe.

Dnia 7 lipca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając - na podstawie § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja wydana została na ww. wniosek złożony w dniu 8 kwietnia 2011 r., w którym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Artykuł 8 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 20 kwietna 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001) nakłada na wojewódzkie urzędy pracy będące jednostkami organizacyjnymi samorządu województwa, obowiązek organizowania, prowadzenia i finansowania szkoleń pracowników wojewódzkich i powiatowych urzędów pracy. Realizując ten obowiązek wojewódzki urząd pracy organizuje szkolenia finansowane ze środków Funduszu Pracy dla dyrektorów powiatowych urzędów pracy i pracowników powiatowych urzędów pracy zajmujących się pośrednictwem pracy i doradztwem zawodowym. Tematyka szkoleń obejmuje zarówno problemy związane z realizacją przepisów ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, jak również kwestie związane z zarządzaniem, zamówieniami publicznymi czy naukę języka migowego. Szkolenia przeprowadzane będą przez profesjonale firmy szkoleniowe. Na całkowity koszt szkolenia składają się koszty wynajmu sali, wynagrodzenie trenera, wyżywienia i zakwaterowania uczestników. Firma prowadząca szkolenie wystawi fakturę VAT, której odbiorcą i płatnikiem jest wojewódzki urząd pracy. Możliwość opłacania przez wojewódzki urząd pracy kosztów szkoleń pracowników publicznych służb zatrudnienia ze środków Funduszu Pracy przewiduje art. 108 ust. 1 pkt 38 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie.

Czy koszty nieodpłatnego szkolenia stanowią przychód jego uczestnika i czy w związku z tym należny naliczać i odprowadzać z tego tytułu zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych... W jaki sposób i kiedy należy pobrać od uczestnika szkolenia należną zaliczkę na podatek.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy nakłada na wojewódzkie urzędy pracy obowiązek organizowania i finansowania szkoleń dla pracowników wojewódzkich i powiatowych urzędów pracy. Minister Finansów w piśmie z dnia 13 stycznia 2011 r. (sygn. DD3/063/28/IMD/10/BMI9-14090) wskazał, iż świadczenia przyznane w celu uzyskania uzupełnienia lub doskonalenia umiejętności i kwalifikacji zawodowych lub ogólnych, potrzebnych do wykonywania pracy, w tym umiejętności poszukiwania zatrudnienia podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przewiduje on zwolnienie od podatku dochodowego wartości nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz wartości świadczeń rzeczowych z tytułu szkoleń i przygotowania zawodowego dorosłych otrzymanych na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Tematyka szkoleń, które zamierza organizować wojewódzki urząd pracy dla pracowników powiatowych urzędów pracy spełnia ten wymóg - umożliwia podwyższenie kwalifikacji zawodowych niezbędnych w codziennej pracy pracowników powiatowego urzędu pracy. W ocenie Wnioskodawcy, koszty ponoszone przez wojewódzki urząd pracy na przeprowadzenie przedmiotowych szkoleń nie stanowią przychodu dla ich uczestników i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 7 lipca 2011 r. Nr ILPB1/415-575/11-2/TW uznał, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe. Powyższe stanowisko Dyrektor Izby Skarbowej podjął w oparciu o przytoczone brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) w związku z art. 2 ust. 1 pkt 37, art. 8 ust. 1 pkt 14, art. 108 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 z późn. zm.).

Na tle przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego Minister Finansów stwierdza, co następuje.

Jak wskazano we wniosku, na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 z późn. zm.) organizowanie, prowadzenie i finansowanie szkoleń pracowników wojewódzkich i powiatowych urzędów pracy należy do zadań samorządu województwa w zakresie polityki rynku pracy.

Wnioskodawca organizuje szkolenia, finansowane ze środków Funduszu Pracy, dla dyrektorów i pracowników powiatowych urzędów pracy, zajmujących się pośrednictwem pracy i doradztwem zawodowym.

Na koszt szkoleń składają się koszty wynajmu sali, wynagrodzenie trenera, wyżywienie i zakwaterowanie uczestników. Wnioskodawca sfinansuje koszty szkolenia dyrektorów i pracowników powiatowych urzędów pracy ze środków Funduszu Pracy, na podstawie art. 108 ust. 1 pkt 38 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. W ocenie Wnioskodawcy, szkolenia, których tematyka obejmuje problemy związane z realizacją przepisów ustawy o promocji zatrudnienia oraz kwestie związane z zarządzaniem, zamówieniami publicznymi czy naukę języka migowego, mają pomagać dyrektorom i pracownikom powiatowych urzędów pracy (PUP) w prawidłowym wykonywaniu bieżącej pracy.

Przechodząc na grunt przepisów podatkowych należy zauważyć, iż na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie natomiast do postanowień art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 5, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z kolei, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy określa zadania państwa w zakresie promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej. A zatem adresatem postanowień tej ustawy są przede wszystkim osoby bezrobotne i poszukujące pracy. Stąd też, definicja szkolenia, określona w art. 2 ust. 1 pkt 37 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, zgodnie z którą pojęcie szkolenia oznacza pozaszkolne zajęcia mające na celu uzyskanie, uzupełnienie lub doskonalenie umiejętności i kwalifikacji zawodowych lub ogólnych, potrzebnych do wykonywania pracy, w tym umiejętności poszukiwania zatrudnienia, obejmuje wyłącznie szkolenia osób bezrobotnych lub poszukujących pracy. W konsekwencji, nie można uznać za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy, który uznał, iż tematyka szkoleń, które zamierza zorganizować dla pracowników PUP spełnia warunki do zastosowania zwolnienia ich wartości od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b ustawy. Stosownie do postanowień tego przepisu, wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz wartość świadczeń rzeczowych, z tytułu szkoleń i przygotowania zawodowego dorosłych, otrzymanych na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Biorąc zatem pod uwagę, iż definicja "szkolenia" z ustawy o promocji zatrudnienia dotyczy szkoleń organizowanych dla osób bezrobotnych lub poszukujących pracy, nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, popartym przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, iż udział w szkoleniu pracowników powiatowych urzędów pracy będzie dla nich równoznaczny z uzyskaniem przychodu, do którego, zastosowanie będzie miało zwolnienie od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b ustawy.

Niezależnie od powyższego należy zauważyć, iż ustawodawca na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy zwolnił z opodatkowania wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego.

Powyższy przepis zwalnia od podatku wartość świadczeń przyznanych pracownikowi, zgodnie z odrębnymi przepisami, na podnoszenie kwalifikacji zawodowych.

W przedmiotowym przypadku, odrębnymi przepisami są zarówno regulacje ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, przewidujące m.in. organizowanie i finansowanie szkoleń pracowników publicznych służb zatrudnienia, jak i przepisy ustawy - Kodeks pracy (Rozdział III Kwalifikacje zawodowe pracowników w Dziale IV Obowiązki pracodawcy i pracownika).

Stosownie do postanowień art. 103¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą.

Udział pracowników w szkoleniach organizowanych z inicjatywy pracodawcy wypełnia przesłanki definicji podnoszenia kwalifikacji zawodowych, określonej w przepisach prawa pracy. A zatem uczestniczenie przez pracowników PUP z inicjatywy pracodawcy (PUP) w szkoleniach organizowanych przez Wnioskodawcę, mieści się w dyspozycji tej regulacji.

W konsekwencji, wartość świadczeń nieodpłatnych przyznanych przez pracodawcę w związku z udziałem pracowników powiatowych urzędów pracy w szkoleniach, korzystać będzie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy.

Skoro do przyznanych przez pracodawcę świadczeń na podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracowników ustawodawca przewidział zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy, to nie mogą one równocześnie korzystać z innego zwolnienia przedmiotowego, w tym przywołanego przez Wnioskodawcę - art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b ustawy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 8 kwietnia 2011 r. należy uznać za nieprawidłowe.

Z tych względów należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 7 lipca 2011 r. Nr ILPB1/415-575/11-2/TW, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Zmiana Interpretacji Indywidualnej dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej z dnia 7 lipca 2011 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270., zwanej dalej "ustawą"). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.