DD3/033/83/CRS/14/RD-4473/14

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), Minister Finansów w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 22 września 2009 r. Nr ITPB2/415-574a/09/IB, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Starostwa... w... (Wnioskodawca) przedstawione we wniosku złożonym w dniu 1 lipca 2009 r., uzupełnionym w dniu 3 września 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania przez Wnioskodawcę świadczeń na rzecz radnych, jest nieprawidłowe.

Dnia 22 września 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając - na podstawie § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja wydana została na wniosek złożony w dniu 1 lipca 2009 r., uzupełniony w dniu 3 września 2009 r.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny: Wnioskodawca jako jednostka organizacyjna powiatu realizująca wydatki związane z wykonywaniem funkcji radnych ponosi koszty wypłaty diet, zapłaty za szkolenia radnych oraz koszty używania telefonów komórkowych przekazanych radnym w celu wypełniania mandatów - w kwotach określonych umowami zawartymi z radnymi. Z tytułu wypłaty diet radni otrzymują PIT-R. Wojewoda rozstrzygnięciami nadzorczymi stwierdził wygaśnięcie mandatów dwóch radnych, którzy wraz z upływem trzymiesięcznego okresu po rozpoczęciu kadencji (27 lutego 2007 r.) z mocy prawa utracili mandaty w wyniku ich wygaśnięcia. Ww. radni w tym okresie pobierali diety. Starostwo jako płatnik podatku nie posiadało wiedzy o fakcie prowadzenia działalności gospodarczej przez wskazanych radnych i za 2007 r. oraz 2008 r. wydało deklaracje PIT-R, w których wykazało wypłacone diety.

Budżet powiatu nie przewiduje wydatków związanych z opłaceniem podatku wynikającego ze świadczeń na rzecz radnych, a Starostwo nie mieści się w tym przypadku w określeniu "płatnika" zawartym w art. 31 i 35 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przesłanym uzupełnieniu wniosku wskazano, iż w związku z rozstrzygnięciem nadzorczym wojewody radni nie zostali zobowiązani do zwrotu diet. Podstawą wypłaty diet radnym powiatu jest uchwała Rady Powiatu, która do dnia dzisiejszego jest aktem obowiązującym i dotychczas niezmienionym.

Radni objęci rozstrzygnięciami nadzorczymi wojewody wykonują swoje czynności związane z pełnieniem czynności społecznych i obywatelskich nieprzerwanie od dnia wyborów.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytania:

1. Czy świadczenia w postaci szkoleń, udostępniania (przekazania do używania) telefonów komórkowych należy wykazać w deklaracji PIT-8C przekazywanej radnym, którzy dokonują rozliczenia i odprowadzenia należności podatkowych w ramach rocznego rozliczenia podatkowego składanych na drukach PIT-36 (PIT-37), czy też ująć te świadczenia w deklaracji PIT-R.

2. Czy Starostwo powinno dokonać korekt deklaracji PIT-R za 2007 r. i 2008 r. wydanych radnym, których mandaty wygasły i sporządzić deklaracje PIT-11. Kto powinien rozliczyć podatek należny za te lata.

Przedmiotem interpretacji z dnia 22 września 2009 r. Nr ITPB2/415-574a/09/IB jest odpowiedź na pytanie pierwsze. Wniosek w zakresie pytania drugiego został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy z racji pełnienia obowiązków społecznych korzystanie przez radnego ze szkoleń i telefonów służbowych zawarte jest w wypełnianiu obowiązków społecznych i korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kwot określonych prawem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał, iż stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, stwierdzam, co następuje.

Stosownie do postanowień art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 595, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o samorządzie", organami powiatu są:

Rada powiatu jest organem stanowiącym i kontrolnym w gminie (art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie). Radni wybierani są w wyborach bezpośrednich. Zasady i tryb przeprowadzania wyborów do rady powiatu określa odrębna ustawa (art. 9 ust. 3 ustawy o samorządzie).

Radny obowiązany jest kierować się dobrem wspólnoty samorządowej powiatu. Radny otrzymuje stałą więź z mieszkańcami oraz ich organizacjami, a w szczególności przyjmuje zgłaszane przez mieszkańców powiatu postulaty i przedstawia je organom powiatu do rozpatrzenia, nie jest jednak związany instrukcjami wyborców. Radny obowiązany jest brać udział w pracach organów powiatu oraz powiatowych jednostek organizacyjnych, do których został wybrany lub desygnowany. W związku z wykonywaniem mandatu radny korzysta z ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych. Na zasadach ustalonych przez radę powiatu, radnemu przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych. Rada powiatu przy ustalaniu wysokości diet radnych bierze pod uwagę funkcje pełnione przez radnego. Dieta nie przysługuje radnemu pełniącemu odpłatnie funkcję członka zarządu w powiecie, w którym uzyskał mandat (art. 21 ust. 1-4a ustawy o samorządzie).

Przechodząc na grunt przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", należy zauważyć, iż na podstawie art. 13 pkt 5 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Ustawa nie definiuje pojęcia "wykonywania obowiązków społecznych lub obywatelskich". Kwestia ta była jednak przedmiotem rozważań Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z dnia 25 listopada 1997 r. (sygn. akt U. 6/97) stwierdził, iż "o pełnieniu obowiązku obywatelskiego możemy mówić wtedy, gdy dana osoba uczestniczy w zawiadywaniu sprawami państwowymi jako obywatel, zgodnie z zasadami demokratyzmu instytucji publicznych. Z pełnieniem obowiązków społecznych natomiast, mamy do czynienia wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracy instytucji (w szczególności instytucji samorządu terytorialnego) jako reprezentant pewnej społeczności, biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie." Z tych względów za wykonywanie obowiązków społecznych lub obywatelskich należy rozumieć przede wszystkim wykonywanie obowiązków związanych z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej, zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej. Będą to również obowiązki związane z wykonywaniem określonych funkcji w ramach organizacji o charakterze społecznym (organizacje pozarządowe).

W świetle powyższego, pomimo braku ustawowej definicji pojęcia obowiązków społecznych lub obywatelskich, to niewątpliwie sprawowanie funkcji radnego, który jako reprezentant lokalnej społeczności działa na jej rzecz, mieści się w tym terminie.

Bezspornym jest, że dla prawidłowego funkcjonowania organu powiatu jakim jest rada powiatu, członkom tej rady (radnym) powinny być stworzone odpowiednie warunki, pozwalające na efektywne sprawowanie ich funkcji. Stąd też, szkolenie radnego w zakresie funkcjonowania organu powiatu, jego zadań i kompetencji należy zaliczyć do instrumentów niezbędnych w realizowaniu codziennych obowiązków radnego, jako członka tego organu jednostki samorządu terytorialnego. Podobny pogląd wyraził Naczelny Sąd Administracyjny, który w wyroku z dnia 21 września 2011 r., sygn. akt II FSK 535/11 dotyczącym świadczeń otrzymywanych od gminy przez radnych (w tym kosztów szkoleń radnych, sfinansowania im dostępu do Internetu, kosztów używania telefonów służbowych, zakupu gazet, wizytówek itp.) stwierdził, iż "poza powyższymi wywodami Naczelny Sąd Administracyjny zwraca uwagę, że ocena czy świadczenie jednostki samorządu terytorialnego na rzecz radnego należy zakwalifikować jako podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym przychód wymaga oceny konkretnego stanu faktycznego w odniesieniu do konkretnego wydatku. Istotna jest tu okoliczność czy poniesione przez taką jednostkę wydatki są wydatkami związanymi z funkcjonowaniem jej organów. Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) przewiduje w art. 226 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 2 prognozowanie obok dochodów bieżących także wydatki bieżące budżetu jednostki samorządu terytorialnego, w tym właśnie wydatki związane z funkcjonowaniem jej organów. Wydatki związane z funkcjonowaniem organów jednostki samorządu terytorialnego są kosztem tej jednostki finansowanym z jej budżetu.

Uprawnione byłoby zatem w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie rozpoznającym sprawę stwierdzenie, że wydatki związane z funkcjonowaniem organu gminy jakim jest rada gminy (art. 11 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym), w skład której wchodzą radni (art. 17 tej ustawy), nie mogą stanowić nieodpłatnego świadczenia dla podmiotów wchodzących w skład tego organu."

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca ponosi koszty szkoleń dla radnych oraz koszty używania telefonów komórkowych przekazanych radnym w celu wypełniania mandatów.

Stąd też, finansowanie radnym przedmiotowych świadczeń, nie generuje po ich stronie przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do tego rodzaju świadczeń nie mają bowiem zastosowania przepisy ustawy PIT, zarówno w zakresie źródeł przychodów, ustalania wartości przychodu, jak i zwolnień przedmiotowych, w tym wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy PIT. Konsekwencją powyższego jest brak obowiązku Wnioskodawcy do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek od udzielonych świadczeń.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 1 lipca 2009 r., uzupełnionym w dniu 3 września 2009 r., należy uznać za nieprawidłowe.

Z tych względów należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 22 września 2009 r. Nr ITPB2/415-574a/09/IB, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm., zwanej dalej "ustawą"). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.