DD3/033/79/OBQ/13/RD-23383/RD-54137/13

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 25 listopada 2011 r. Nr ILPB1/415-1055/11-2/AMN, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 31 sierpnia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnień przedmiotowych, jest nieprawidłowe.

Dnia 25 listopada 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając - na podstawie § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja wydana została na ww. wniosek złożony w dniu 31 sierpnia 2011 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest zatrudniony w firmie X Sp. z o.o. (dalej jako: "Spółka"), która prowadzi działalność gospodarczą. Spółka jest beneficjentem VII Programu Ramowego, w ramach którego bierze udział w projektach o charakterze badawczo-rozwojowym, dofinansowanych ze środków tego programu. Projekty te wdrażane są przez konsorcja firm i instytucji, w których to konsorcjach Spółka jest jednym z członków.

W związku z powyższym, Wnioskodawca jest odpowiedzialny za prace o charakterze badawczo-rozwojowym przewidziane do realizacji przez Spółkę w umowach o dofinansowanie danego projektu ze środków VII Programu Ramowego, zawartych z Komisją Europejską. Należy podkreślić, iż Wnioskodawca jest w bezpośredni sposób zaangażowany w realizację celów danego projektu, gdyż wykonuje przewidziane w nim prace o charakterze merytorycznym.

Wnioskodawca jest zatrudniony na umowę o pracę w Spółce, na stanowisku merytorycznym. Wynagrodzenie Wnioskodawcy za pracę wykonywaną w celu realizacji danego projektu jest w określonej części finansowane ze środków Unii Europejskiej przewidzianych w budżecie VII Programu Ramowego. Środki przekazane przez Komisję Europejską są dystrybuowane wśród beneficjentów określonych w umowach o dofinansowanie (w tym Spółki) za pośrednictwem upoważnionego w tym zakresie koordynatora konsorcjum. Środki te są przeznaczone na niezbędne materiały do wykonania projektów, jak i na wynagrodzenia osób nad nimi pracujących.

Spółka, jako płatnik, uzyskała indywidualne interpretacje prawa podatkowego (interpretacja z dnia 25 listopada 2009 r. oraz interpretacja z dnia 21 stycznia 2011 r.) potwierdzające możliwość zastosowania zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej jako: "PIT") w odniesieniu do ww. projektów realizowanych w ramach VII Programu Ramowego, przy identycznym stanie faktycznym.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał pytanie.

W związku z powyższym stanem faktycznym, Wnioskodawca, jako podatnik, wnosi o potwierdzenie, iż dochody otrzymywane przez Niego jako osobę zaangażowaną bezpośrednio w merytoryczną realizację celów projektów dofinansowanych w ramach VII Programu Ramowego, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o PIT zwolnione są z podatku PIT w części finansowanej z bezzwrotnych środków pomocowych VII Programu Ramowego, a tym samym, że Spółka zwolniona jest - w odniesieniu do części wynagrodzeń finansowanych z bezzwrotnej pomocy VII Programu Ramowego - z określonego w art. 31 ustawy o PIT obowiązku przekazywania zaliczek na Jego podatek dochodowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 31 ustawy o PIT, Spółka jako płatnik PIT jest zobligowana do poboru i przekazywania zaliczek na poczet PIT do urzędu skarbowego, o ile dany dochód Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu PIT. Z uwagi na fakt, iż w ocenie Wnioskodawcy, przedmiotowe dochody są zwolnione z PIT, to tym samym Spółka nie ma obowiązku poboru i przekazywania na rzecz urzędu skarbowego zaliczek na PIT w odniesieniu do odpowiedniej części dochodów Wnioskodawcy finansowanej ze środków VII Programu Ramowego.

Powyższe wynika z faktu, iż zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o PIT "Wolne od podatku dochodowego są (...) dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

W świetle powyższego przepisu, wolne od PIT są dochody otrzymane przez podatnika (Wnioskodawcę), gdy spełnione są łącznie dwa podstawowe warunki, tj.:

Ustawodawca zdefiniował zatem podatnika (Wnioskodawcę) korzystającego ze zwolnienia, określił źródła pochodzenia środków pomocowych, jak i wskazał na ich bezzwrotny charakter. Powyższe przesłanki (tekst jedn.: a i b) muszą być spełnione łącznie, aby podatnik (Wnioskodawca) uzyskał prawo do zwolnienia z PIT.

Z cytowanego powyżej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy o PIT wynika wprost, iż dochody podatnika (Wnioskodawcy) pochodzące z bezzwrotnych środków programów ramowych badań Unii Europejskiej korzystać mogą ze zwolnienia z PIT. Ustawa o PIT wskazuje zatem jednoznacznie, iż dochody Wnioskodawcy finansowane z unijnych programów ramowych, w tym zatem także i z VII Programu Ramowego, wolne są od opodatkowania PIT. Tym samym Spółka, jako płatnik, w świetle art. 31 ustawy o PIT, jest zwolniona z obowiązku poboru zaliczek na PIT i ich przekazania do urzędu skarbowego w odniesieniu do tych dochodów.

W świetle powyższego, przy spełnieniu warunków określonych w ustawie o PIT, wynagrodzenie Wnioskodawcy w części finansowanej z budżetu VII Programu Ramowego będzie korzystało ze zwolnienia z PIT. Nie ma przy tym znaczenia fakt, iż środki pochodzące z budżetu VII Programu Ramowego, przekazywane są Spółce przez koordynatora konsorcjum. Taki system dystrybucji środków ma bowiem charakter wyłącznie organizacyjny, a koordynator konsorcjum, którego Spółka jest członkiem, operuje jedynie jako pośrednik pomiędzy Spółką a Komisją Europejską. W ocenie Wnioskodawcy, istotny jest bowiem fakt, iż w umowie o dofinansowanie Spółka została określona jako beneficjent programu, a sposób dystrybucji środków VII Programu Ramowego nie ma żadnego wpływu na charakter tej pomocy oraz źródło jej pochodzenia.

Z przedstawionego powyżej stanu faktycznego wynika, iż w przypadku Wnioskodawcy spełniony jest także drugi warunek wymieniony w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b ustawy o PIT, jaki jest konieczny do uznania dochodów Wnioskodawcy za zwolnione z PIT. Dotyczy on wymogu bezpośredniej realizacji celu programu, co oznacza, iż tylko podatnik spełniający ten warunek będzie korzystał ze zwolnienia. Analogicznie, zwolnienie nie przysługuje tym podatnikom, którzy cel ten realizują jedynie pośrednio, a więc np. podwykonawcom wykonującym wyłącznie prace zlecone im przez podatnika.

Jak zaznaczono w stanie faktycznym, Wnioskodawca wykonuje merytoryczne prace o charakterze badawczo-rozwojowym przewidziane w przedmiotowym projekcie, które są niezbędne do osiągnięcia jego zaplanowanych rezultatów. W tej sytuacji należy jednoznacznie stwierdzić, iż realizuje on bezpośrednio cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy. W przypadku Wnioskodawcy nie ma zastosowania zastrzeżenie ustawodawcy, wskazane w rozważanym przepisie ustawy o PIT, stanowiące, iż: "zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem".

W opinii Wnioskodawcy, powyższy przepis nie oznacza, iż tylko bezpośredni beneficjent bezzwrotnej pomocy (tekst jedn.: w tym przypadku osoba prawna), otrzymujący ją na podstawie podpisanych umów o dofinansowanie (czyli także i Spółka), jest podatnikiem "bezpośrednio realizującym cel programu". Nie można bowiem uznać, iż Wnioskodawca merytoryczny Spółki zatrudniony w niej w oparciu o umowę o pracę wykonuje zadania "zlecone" mu przez Spółkę, a więc, że realizuje cel programu jedynie pośrednio. Nie istnieje bowiem sytuacja, w której sama Spółka mogłaby realizować te cele bez udziału zatrudnionych przez nią pracowników merytorycznych wykonujących prace badawcze w ramach projektów dofinansowanych ze środków VII Programu Ramowego.

Wnioskodawca wskazał, iż jego stanowisko potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z dnia 14 stycznia 2009 r. (sygn. II FSK 1457/07). W orzeczeniu tym Naczelny Sąd Administracyjny dokonał wykładni językowej słowa "zlecać", które zostało użyte przez ustawodawcę w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b ustawy o PIT. Zgodnie z orzeczeniem sądu, wyżej cytowany przepis nie dotyczy pracowników podmiotu "bezpośrednio realizującego cel programu", zatrudnionych przez ten podmiot w oparciu o umowę o pracę. Tym samym NSA stwierdził, iż w zastrzeżeniu ustawodawcy określonym w powyższym przepisie ustawy o PIT chodzi o umowę zlecenia, umowę o świadczenie usług, ewentualnie umowę o dzieło, umowę o roboty budowlane, a nie umowę o pracę. Taką wykładnię powołanego przepisu wspiera także wykładnia funkcjonalna i celowościowa. Otóż gdyby ustawodawca chciał, by zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.f. nie odnosiło się do pracowników podatnika bezpośrednio realizującego cel programu, to przepis ten otrzymałby również inne brzmienie, a mianowicie także, że "zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, będących pracownikami oraz podmiotów, którym podatnik ten zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem".

Zgodnie zatem z zacytowaną wykładnią NSA, intencją ustawodawcy było umożliwienie osobom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę skorzystania z przedmiotowego zwolnienia.

Taka interpretacja przedmiotowego przepisu znajduje swoje uzasadnienie w istocie funkcjonowania podmiotów prawnych, które nie działają samodzielnie, ale zawsze prace ich są wykonywane poprzez pracowników. Argument ten podjął także Naczelny Sąd Administracyjny we wskazanym powyżej orzeczeniu, w którym uznał, iż "przyjmowanie poglądu, że podatnik (...) sam niejako realizuje bezpośrednio cel programu nie jest do pogodzenia z istotą działalności gospodarczej rozumianej szeroko. Firma musi przecież wykonywać te zadania posługując się choćby tylko i wyłącznie, ale zawsze zatrudnionymi pracownikami".

Podobne rozumienie analizowanego przepisu potwierdzone zostało również przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w orzeczeniu z dnia 13 czerwca 2007 r. (sygn. I SA/Kr 1555/06), w którym sąd orzekł: "Odnosząc się jeszcze do kwestii adresata zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy stwierdzić, że ustawa nie uzależnia zastosowania przedmiotowego zwolnienia od tego, czy podatnik otrzymuje bezpośrednio środki w ramach bezzwrotnej pomocy. Wymaga natomiast, by podatnik bezpośrednio realizował cel programu. Oczywiście w przedmiotowej sprawie ze zwolnienia korzystają konkretne osoby fizyczne powiązane umowami ze spółką wchodzącą w skład Konsorcjum, która jako osoba prawna z natury rzeczy nie może być bezpośrednim realizatorem celu, który realizują zaangażowane przez nią osoby".

Z powyższego wynika, iż o ile Spółka może być odbiorcą bezzwrotnej pomocy, o tyle nie może ona, nie angażując swoich pracowników - naukowców, wykonywać projektów o charakterze badawczo-rozwojowym. Należy zatem stwierdzić, iż pracownicy ci "bezpośrednio realizują cel programu". Warto przytoczyć również wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (sygn. III SA/Wa 2150/07), zgodnie z którym: "Zawsze (...) podatnikiem bezpośrednio realizującym cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy jest naukowiec, szczególnie jak (...) środki finansowe Programów Ramowych są przekazywane instytucji naukowej, a nie osobom fizycznym, tym samym środki finansowe przeznaczone na badania prowadzone przez naukowca przekazywane są mu poprzez instytucję badawczą".

Wnioskodawca podkreśla także, że Minister Finansów potwierdził prawidłowość stanowiska, zgodnie z którym wynagrodzenia pracowników realizujących bezpośrednio cele projektów dofinansowanych w ramach VII Programu Ramowego, finansowane ze środków tego projektu, korzystają ze zwolnienia z PIT, w powołanych w stanie faktycznym indywidualnych interpretacjach wydanych Spółce, tj. płatnikowi podatku. W uzasadnieniu interpretacji z dnia 25 listopada 2009 r. Minister Finansów stwierdził, że wynagrodzenia finansowane ze środków VII Programu Ramowego (w części finansowanej ze środków unijnych)"które dotyczyły bezpośredniej realizacji celu programu pomocowego poprzez wykonywanie przez pracowników prac merytorycznych ujętych w stosownych dokumentach programowych korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych".

W związku z powyższym, w świetle przytoczonej wyżej analizy przepisów ustawy o PIT oraz linii orzeczniczej WSA i NSA, zdaniem Wnioskodawcy, dochody osiągane przez niego z tytułu realizacji prac badawczo-rozwojowych w ramach projektów dofinansowanych z VII Programu Ramowego, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o PIT zwolnione są z opodatkowania PIT w części pokrytej z bezzwrotnych środków tego programu. Tym samym Spółka, jako płatnik, zgodnie z art. 31 ustawy o PIT, nie jest zobowiązana do pobierania zaliczek na podatek dochodowy od Wnioskodawcy w odniesieniu do tej części jego przychodów, które są finansowane ze środków VII Programu Ramowego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając w imieniu Ministra Finansów, w interpretacji indywidualnej z dnia 25 listopada 2011 r. Nr ILPB1/415-1055/11-2/AMN uznał, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe. W związku z tym, na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego Minister Finansów stwierdza, co następuje.

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest niezgodne z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania interpretacji indywidualnej, zwanej dalej "ustawą".

Stosownie do dyspozycji art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami (...), są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku (art. 9 ust. 1 ustawy).

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

Zastosowanie zwolnienia jest możliwe po spełnieniu łącznie wymienionych w powyższej regulacji przesłanek, co oznacza, iż dochód uzyskany przez podatnika musi pochodzić od podmiotów wymienionych w lit. a przepisu ze środków bezzwrotnej pomocy albo podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy, przyznanych jednostronnie przez te podmioty, bądź na podstawie umowy, ale zawartej z wymienionymi w tym przepisie podmiotami polskimi. Przy czym zwolnienia nie stosuje się do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie można podzielić opinii Wnioskodawcy o spełnieniu wszystkich przesłanek określonych w art. 21 w ust. 1 w pkt 46 ustawy. O ile bowiem spełniona została przesłanka określona w lit. a cytowanego wyżej przepisu, tj. źródła pochodzenia otrzymanych środków, o tyle nie można podzielić poglądu Wnioskodawcy o spełnieniu przesłanki określonej w lit. b tego przepisu, zwłaszcza biorąc pod uwagę ugruntowane obecnie orzecznictwo sądów administracyjnych w tym zakresie. W wyrokach tych podnosi się argument, który Minister Finansów podziela, że treść użytego w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b ustawy, wyrazu "bezpośrednio" należy odczytywać w związku z dalszą częścią tego przepisu, z której wynika, iż bezpośrednio nie realizują programu pomocowego podwykonawcy, oraz z treścią lit. a tego unormowania, która wskazuje na podmioty uprawnione do przekazywania środków. Podkreśla się również, iż "nie do przyjęcia jest taka wykładnia omawianego przepisu, iż do zakresu podmiotów objętych zwolnieniem podatkowym - zaliczają się również osoby będące pracownikami czy wykonawcami dzieła dla bezpośredniego wykonawcy zadań, dla realizacji których objęte zwolnieniem środki zostały przyznane, o ile zatrudnione są przy wykonywaniu prac związanych z realizacją tych zadań" (prawomocny wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 22 czerwca 2009 r. sygn. akt I SA/Bd 230/09). Ten sposób rozumienia warunku "bezpośredniości" widoczny jest m.in. w orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego, przykładowo w wyrokach: z dnia 15 kwietnia 2009 r. sygn. akt II FSK 58/08, z dnia 17 listopada 2010 r. sygn. akt II FSK 1265/09, z dnia 13 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 48/10, z dnia 20 stycznia 2012 r. sygn. akt II FSK 1425/10, z dnia 19 czerwca 2012 r. sygn. akt II FSK 2487/10. Dodatkowo, w wyroku z dnia 13 czerwca 2012 r. sygn. akt II FSK 2460/10 Sąd wskazał, iż "za zasadnością dokonanej wykładni art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b u.p.d.o.f. przemawiają nie tylko dyrektywy wykładni językowej, ale także dyrektywy wykładni historycznej, systemowej i celowościowej. Analiza dokonywanych zmian legislacyjnych tego przepisu wskazuje bowiem, że od początku intencją ustawodawcy było objęcie tym zwolnieniem wyłącznie podatników bezpośrednio realizujących cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy. Dopiero odmienna od oczekiwań ustawodawcy praktyka doprowadziła do dodania zdania drugiego, w brzmieniu aktualnie obowiązującym, w którym ustawodawca wprost stwierdził, że zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu - zleca, bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem. Ponadto przyjęcie założenia przeciwnego powodowałoby, że te same środki byłyby dwukrotnie zwolnione z opodatkowania - zarówno u beneficjenta pomocy, jak i u zatrudnionych przez niego osób. Celem zaś ustawodawcy było zwolnienie z opodatkowania tylko jednego podmiotu, bezpośrednio realizującego cel programów pomocowych, a nie kolejnych podmiotów pośrednio realizujących czynności zlecone przez beneficjenta.".

W tej sytuacji, za ugruntowaną należy uznać linię orzeczniczą dotyczącą interpretacji przepisu art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy, zgodnie z którą dochód pracownika (zleceniobiorcy) uzyskany w związku z wykonywaniem czynności na zlecenie pracodawcy (zleceniodawcy) będącego beneficjentem środków pochodzących ze źródeł wymienionych w lit. a przepisu, nie korzystają ze zwolnienia od podatku, bowiem nie została spełniona przesłanka określona w lit. b tej regulacji.

Z tych względów to Spółce, w której Wnioskodawca jest zatrudniony na umowę o pracę, a nie Wnioskodawcy przydzielono środki finansowe na wykonanie działań w ramach projektu. A zatem to Spółka bezpośrednio realizuje ten projekt. Wnioskodawca wprawdzie wykonuje czynności związane z programem pomocowym, jednakże robi to na zlecenie i dla podmiotu bezpośrednio realizującego cel tego programu i przy wykorzystaniu środków od niego otrzymanych (a nie przekazanych przez podmiot upoważniony). Innymi słowy, wprawdzie Wnioskodawca realizuje cel programu, jednak nie realizuje programu bezpośrednio, ale pośrednio poprzez wykonanie zadania powierzonego przez pracodawcę, czyli Spółkę. Analiza przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi do wniosku, iż podatnikiem realizującym bezpośrednio cel programu może być jedynie podmiot, któremu powierzono w sensie ekonomicznym i technicznym realizację konkretnego projektu i który ponosi pełną odpowiedzialność za prawidłowe jego wykonanie, a tym podmiotem nie jest Wnioskodawca, a Spółka.

W konsekwencji, dochód Wnioskodawcy z tytułu wykonywania czynności przy realizacji danego projektu w ramach 7 Programu Ramowego Badań Unii Europejskiej nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy.

Natomiast na Spółce jako płatniku ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanego wynagrodzenia ze stosunku pracy stosownie do art. 32 ustawy.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 31 sierpnia 2011 r. należy uznać za nieprawidłowe.

Z tych względów należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 25 listopada 2011 r. Nr ILPB1/415-1055/11-2/AMN, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, zwanej dalej "ustawą"). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.