DD3/033/60/ILG/12/PK-961 - Możliwość powstania przychodu w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z wykupieniem przez spółkę polisy ubezpieczeniowej na rzecz członków organów statutowych spółki oraz pracowników pełniących funkcje zarządcze.

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 30 września 2010 r. Nr ILPB1/415-776/10-2/TW, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania polisy OC dla członków zarządu i pracowników pełniących funkcje zarządcze lub nadzorcze, jest prawidłowe.

W dniu 30 września 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - działając na podstawie § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - wydał w imieniu Ministra Finansów interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja wydana została na ww. wniosek złożony w dniu 5 lipca 2010 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w kwietniu 2010 r. podpisał Umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków władz spółek (dalej "Umowa"). Umowa obejmuje ubezpieczenie szkód powstałych w następstwie roszczeń z tytułu odpowiedzialności członków organów Spółki oraz niektórych jej pracowników. Umowa obejmuje nie tylko Spółkę ale również spółki zależne. W przedmiocie ubezpieczenia mieszczą się sądowe jak i pozasądowe koszty obrony w związku z roszczeniem, koszty obrony w postępowaniu urzędowym oraz koszty zaspokojenia uzasadnionych roszczeń.

Przez roszczenie Umowa nakazuje rozumieć pisemne żądania wypłaty odszkodowania na mocy przepisów o odpowiedzialności ustawowej wniesione przeciwko ubezpieczonemu z tytułu szkody majątkowej powstałej w wyniku jego nieprawidłowego działania.

Umowa swoim zakresem obejmuje wszystkich byłych, obecnych i przyszłych:

* Członków Zarządu oraz Rady Nadzorczej, Dyrektorów Zarządzających oraz wszystkich innych porównywalnych organów wykonawczych, doradczych lub nadzorczych określonych w statucie Spółki,

* Osobiście odpowiedzialnych wspólników, osoby powołane do prowadzenia spraw Spółki,

* Menadżerów tymczasowych, jeżeli zostali powołani na stanowisko Dyrektorów lub Członków Zarządu,

* Pełnomocników o ogólnym zakresie umocowania, prokurentów, osób pełniących funkcje nadzorcze oraz osób upoważnionych do składania podpisów w imieniu Spółki,

* Zastępców wyżej wymienionych osób w zakresie działań wynikających z zastępowania tych osób,

* Pracowników,

- jeżeli i tak długo jak są odpowiedzialni jak zarządzający przedsiębiorstwem, jego funkcją lub jednostką organizacyjną (menedżerowie),

- jeżeli jako faktyczni lub nieoficjalni dyrektorzy lub członkowie zarządu wykonują zadania Dyrektorów lub Członków Zarządu,

- o tyle i w takim zakresie, w jakim wniesione zostaną przeciwko nim roszczenia lub wszczęte zostaną postępowania urzędowe obok wyżej wymienionych osób.

Ochroną ubezpieczeniową objęci są również członkowie organów spółek zależnych sprawujący mandaty w organach zarządzających lub nadzorczych lub pełniących funkcje prokurentów.

Umowa przewiduje płatność przez Spółkę stałej, zryczałtowanej składki uiszczanej w dwóch umówionych z góry przez strony ratach. Umowa jest bezimienna tj. nie zawiera imiennego katalogu osób, które objęte są ochroną ubezpieczeniową. W związku z powyższym oraz mając na uwadze fakt, że Umowa obejmuje byłą, obecną oraz przyszłą kadrę zarządzającą i pracowników Spółki oraz spółek zależnych uznać należy, że wartość składki została uniezależniona od ilości osób faktycznie objętych ochroną ubezpieczeniową. Poszczególne osoby objęte ochroną nie dokonują zwrotu na rzecz Spółki wydatków z tytułu opłaconej składki.

Ustalona w Umowie suma gwarancyjna nie jest również w żaden sposób uzależniona od ilości oraz rodzaju stanowisk poszczególnych osób objętych ochroną ubezpieczeniową, co powoduje, że jej wysokość nie zmienia się w przypadku ilościowej i jakościowej zmiany w składzie organów Spółki.

Gdy dochodzi do zmiany osoby objętej ochroną ubezpieczeniową jej następca zostaje objęty ochroną od chwili objęcia danej funkcji. Może się zdarzyć, że do takich zmian dojdzie wielokrotnie w trakcie trwania Umowy. W związku z powyższym, na moment płatności składki, nie można precyzyjnie wskazać jaka część składki przypada na konkretną osobę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy składka opłaconego przez Wnioskodawcę z tytułu bezimiennego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej członków organów Spółki i innych osób objętych ubezpieczeniem stanowi dla tych osób przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dalej "podatek PIT") na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej "Ustawa PIT"). Jeżeli tak, to w jakiej wysokości Spółka powinna przypisać go osobom objętym ochroną ubezpieczeniową, w związku z wypełnieniem przez nią obowiązków płatnika podatku PIT lub obowiązków informacyjnych z tytułu tego podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy po stronie osób objętych ochroną ubezpieczeniową koszt opłacanej przez Spółkę składki z tytułu ubezpieczenia nie stanowi przychodu do opodatkowania podatkiem PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż umowa jest umową bezimienną tj. nie zawiera imiennego katalogu osób objętych ochroną ubezpieczeniową, nie jest możliwe zidentyfikowanie dokładnie na moment płatności składki osób pełniących funkcje, które kwalifikowałyby się do objęcia ubezpieczeniem, a co za tym idzie, nie jest również możliwe przypisanie poszczególnym osobom konkretnej dokładnie ustalonej kwoty składki, która byłaby ich przychodem w danym roku podatkowym.

Ustawodawca definiuje ogólne pojęcie przychodu w przepisach art. 11 ustawy PIT, która to definicja ma charakter generalny. Jak stanowi przepis art. 11 ust. 1 ustawy PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartość pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Obok pieniędzy i wartości pieniężnych, ustawodawca za przychody uważa zatem również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć, co do zasady, te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy.

Ustawodawca w odmienny sposób określił sposób obliczania wartości dla różnych kategorii świadczeń (tekst jedn.: gdy przedmiotem jest świadczenie wchodzące w zakres działalności gospodarczej świadczącego, gdy świadczenia zostały zakupione, gdy przedmiotem świadczenia jest udostępnienie lokalu oraz pozostałe przypadki). Zatem dla potrzeb wykazania, iż dane świadczenie jest przychodem konieczne jest jego przyporządkowanie do jednej z kategorii świadczeń wymienionych w tym przepisie, aby móc zastosować właściwą metodę obliczenia jego wartości. Co do zasady wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych, jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi niewchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia (pracodawcy), ustala się według cen zakupu.

Co do zasady, Wnioskodawca który pełni wobec osób objętych ochroną ubezpieczeniową rolę płatnika lub wypełnia określone obowiązki informacyjne w podatku PIT powinien ustalić, czy w związku z podpisaniem Umowy i zapłatą składki ubezpieczeniowej po stronie osób objętych ochroną ubezpieczeniową powstaje przychód do opodatkowania. W szczególności, to Wnioskodawca byłaby zobowiązany do ustalenia po stronie osób objętych ochroną ubezpieczeniową wartości faktycznie otrzymanych przychodów stosując de facto ceny zakupu usług. Co ważne jednak przychód ten musiałby być jednak zidentyfikowany danymi określonej osoby, gdyż ustawa PIT reguluje opodatkowanie podatkiem PIT konkretnej osoby.

Jako, że ustawodawca nie przewidział możliwości ustalania wartości ww. świadczeń w inny sposób niż określony w przepisach ustawy PIT, nie jest więc możliwe, zdaniem Wnioskodawcy, obliczenie wartości zakupionej usługi ubezpieczeniowej zgodnie z metodą określoną przepisami tej ustawy. W konsekwencji uznać należy, że Wnioskodawca nie jest w stanie przypisać dokładnej wartości przychodu podlegającego opodatkowaniu po stronie osób objętych ochroną ubezpieczeniową. W szczególności wskazać należy, że sposób podzielenia składki w równych częściach na każdą z osób, która na moment płatności składki objęta jest ochroną ubezpieczeniową, byłby uśredniony, a nie przypisany w sposób dokładny do funkcji osoby, czasu pełnienia przez nią danej funkcji a więc de facto okresu objęcia ochroną ubezpieczeniową. Powyżej wskazany sposób przeczyłby zatem, zasadzie opodatkowania przychodów otrzymanych lub postawionych do dyspozycji określonego podatnika.

Ponadto, w przypadku decyzji podejmowanych przez takie organy jak Zarząd Spółki, który jest w omawianym przypadku organem kolegialnym nie jest możliwa jednoznaczna ocena kto, w jakim stopniu jest odpowiedzialny za konsekwencje danych "decyzji" które objęte są ubezpieczeniem.

W związku z tym, nie można przypisać skutków tego typu decyzji konkretnej osobie. Podobna sytuacja występuje w przypadku Rady Nadzorczej, która również zazwyczaj działa kolegialnie. W takim przypadku równy podział matematyczny składki nie odzwierciedlałby rzeczywistej wysokości składki, która powinna być alokowana do danej osoby.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że w zaistniałym stanie faktycznym doszło do zawarcia tzw. umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (dalej k.c.). Zgodnie z art. 808 k.c. w przypadku umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek ubezpieczony może nie być imiennie wskazany w umowie. Ponadto, do płacenia składek zobowiązany jest wyłącznie ubezpieczający, natomiast ubezpieczonemu przysługuje prawo do żądania świadczenia ubezpieczeniowego wprost od ubezpieczyciela. Zatem, jeśli ubezpieczony nie jest zobowiązany do płacenia składek to tym samym nie stanowią one dla niego przychodu. Ponadto w art. 822 § 1 k.c. zawarta jest definicja ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zgodnie, z którą ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Taki charakter umowy ubezpieczenia wskazywałaby, jednocześnie na fakt, że umowa jest zawierana w interesie samego Wnioskodawcy, który poszukuje ochrony ubezpieczeniowej dla osób działających w jej imieniu. Wobec powyższego, w takim przypadku trudno byłoby szukać jakiegokolwiek przysporzenia po stronie osób objętych ochroną ubezpieczeniową.

Podsumowując, jako że osoby zajmujące poszczególne stanowiska w Spółce pełnią różne funkcje i w zależności od tego, jakie to stanowisko, odpowiedzialność spoczywająca na tych osobach jest odmienna, nie jest możliwe obliczanie przychodu do opodatkowania w sposób matematyczny tj. podzielenie łącznej kwoty składki na wszystkie osoby obejmujące stanowiska kwalifikujące się do ubezpieczenia.

Poza tym, w zasadzie niemożliwym jest ustalenie ile osób w chwili płacenia składki podlegać będzie ochronie ubezpieczeniowej, gdyż polisa obejmuje zarówno byłych, obecnych, jak i przyszłych członków organów i niektórych pracowników, podlegających rotacji w Spółce.

W ocenie Wnioskodawcy, jedynie umowa ubezpieczeniowa konkretnej osoby z imienia i nazwiska oraz sprawowanej funkcji po jej stronie, jako osoby uposażonej składką ubezpieczeniową, rodziłaby obowiązek opodatkowania przyporządkowanej składki jako przychodu. Składka ubezpieczeniowa mogłaby stanowić przychód podatkowy tylko wtedy, gdy jest przypisana konkretnej osobie z imienia i nazwiska, a taki przypadek w analizowanym stanie faktycznym nie wystąpił.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje poparcie w licznym orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo w wyroku z dnia 24 marca 2010 r. WSA we Wrocławiu (sygn. I SA/Wr 17/10) stwierdził, że "Jeżeli bowiem przychód powstaje w chwili zapłaty składki, to jak przyporządkować przychód pracownikom czy członkom organów Spółki (Spółki zależnej), którzy przestali pracować, czy pełnić funkcje np. po zapłacie składki, a przed rozpoczęciem ochrony ubezpieczeniowej, albo w trakcie trwania okresu ubezpieczenia lub pracownikom (członkom organów), którzy podjęli zatrudnienie (zostali powołani) w trakcie trwania okresu ubezpieczenia. Nie do zaakceptowania jest metoda wskazana przez Organ bowiem przyjmuje ona hipotetyczne założenie, że konkretne osoby zatrudnione w Spółce (członkowie organów) w dniu zapłaty składki ubezpieczeniowej będą tam pracowały przez cały okres ochrony ubezpieczeniowej".

Analogiczne stanowiska prezentują także sądy w innych wyrokach: z dnia 9 lutego 2010 r. WSA w Łodzi (sygn. I SA/Łd 1129/09), z dnia 13 października 2009 r. WSA we Wrocławiu (sygn. I SA/Wr 1254/09), z dnia 30 października 2009 r. WSA w Warszawie (sygn. III SA/Wa 804/09), z dnia 26 lutego 2009 r. WSA w Warszawie (sygn. III SA/Wa 2019/08).

Również organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych potwierdzają stanowisko przyjęte przez Wnioskodawcę. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 21 sierpnia 2009 r. (sygn. ILPB1/415-638/09-2/AMN), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 21 kwietnia 2010 r. (sygn. IBPBII/1/415-70/10/ASz), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 22 marca 2010 r. (sygn. ITPB2/415-1059/09/ENB), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 5 lutego 2010 r. (sygn. IPPB4/415-796/09-2/JS), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 25 stycznia 2010 r. (sygn. IPPB4/415-743/09-2/SP), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 2 listopada 2009 r. (sygn. IPPB4/415-542/09-4/MP), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 24 lutego 2009 r. (sygn. IPPB2/415-1583/08-4/AS), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 19 lutego 2010 r. (sygn. ITPB2/415-939/09/PS), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 8 stycznia 2010 r. (sygn. IBPBII/1/415-798/09/BD).

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie konkretnej kwoty składki przyporządkowanej do danej osoby objętej ochroną ubezpieczeniową w związku z zawartą umową, to siłą rzeczy nie można uznać, że po stronie tej osoby powstało nieodpłatne świadczenie podlegające opodatkowaniu podatkiem PIT.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów, w interpretacji indywidualnej z dnia 30 września 2010 r. Nr ILPB1/415-776/10-2/TW uznał, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe. Powyższe stanowisko Dyrektor Izby Skarbowej podjął w oparciu o przytoczone brzmienie art. 9 ust. 1, art. 11, art. 12, art. 13 pkt 7, art. 31, art. 32, art. 38 oraz art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W interpretacji wskazano między innymi, iż w pojęciu przychodu mieści się każda realna korzyść, jaką uzyskał podatnik. Do tych korzyści zaliczyć należy również kwoty składek OC pokrywanych przez Wnioskodawcę członkom organów oraz innym osobom objętych ubezpieczeniem. Wobec braku przepisów zwalniających je z opodatkowania stanowią one, co do zasady, przychód podlegający opodatkowaniu.

Świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika należą do nieodpłatnych świadczeń. Dla celów podatkowych pojęcie "nieodpłatnego świadczenia" ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony, ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie kosztem majątku innego podmiotu, mające konkretny wymiar finansowy.

Ponadto sposób ustalania płatności, tj. bezimienna forma ubezpieczenia (gdzie ubezpieczonymi są byli, obecni i przyszli członkowie zarządu, rady nadzorczej), nie może stanowić przeszkody w określeniu wysokości przychodu przypadającego na konkretną osobę.

Z uwagi na to, że ilość pracowników objętych świadczeniem, okres, w czasie którego sprawowali funkcję oraz ich dane osobowe są Wnioskodawcy wiadome, nie ma jakichkolwiek trudności z ustaleniem wartości świadczenia przypadającego na konkretną osobę. Zatem uwzględniając wysokość zapłaconych składek na ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej OC oraz ilość ubezpieczonych osób, można ustalić wysokość przychodu uzyskanego przez daną osobę.

Nadmienić należy, iż kwota składki rozkłada się solidarnie na wszystkich członków organów Spółki i innych osób objętych przedmiotowym ubezpieczeniem. Składka w częściach odpowiadających poszczególnym osobom stanowi dla nich przychód ze stosunku pracy lub z działalności wykonywanej osobiście.

Skoro są to nieodpłatne świadczenia ponoszone przez Wnioskodawcę za osoby, z którymi łączą je różne stosunki prawne to przychód u tych osób powstanie w momencie poniesienia tych świadczeń przez Wnioskodawcę, a więc w momencie zapłaty składki ubezpieczeniowej.

Konsekwencją zaliczenia składek na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej członków organów Spółki oraz innych osób do przychodów jest stosowanie wobec tej należności zasad poboru zaliczek na podatek dochodowy określony w art. 31, 32, 38 i 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, opłacona przez Wnioskodawcę składka z tytułu bezimiennego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej członków organów Spółki oraz innych osób objętych ubezpieczeniem stanowi dla tych osób przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wysokość uzyskanego przez poszczególne osoby przychodu z tytułu ww. ubezpieczenia Wnioskodawca winny określić uwzględniając wysokość zapłaconych składek na ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej oraz ilość ubezpieczonych osób w danym okresie ubezpieczenia, wypełniając tym samym obowiązki płatnika.

Na tle przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego Minister Finansów stwierdza, co następuje.

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest zgodne z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2010 r., zwanej dalej "ustawą".

Artykuł 11 ust. 1 ustawy stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W przypadku, gdy przedmiotem świadczeń nieodpłatnych są usługi zakupione, ich wartość pieniężną, w myśl art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy, ustala się według cen zakupu.

Z brzmienia powyższych przepisów wynika, iż opodatkowaniu może podlegać tylko przychód ze świadczeń nieodpłatnych faktycznie otrzymanych. Ustalenie przychodu z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia wymaga wskazania osoby będącej beneficjentem świadczenia.

Natomiast z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zawarta przez Wnioskodawcę obejmuje ubezpieczeniem wszystkich byłych, obecnych i przyszłych:

* członków zarządu oraz rady nadzorczej, dyrektorów zarządzających oraz wszystkich innych porównywalnych organów wykonawczych, doradczych lub nadzorczych określonych w statucie Spółki,

* osobiście odpowiedzialnych wspólników, osoby powołane do prowadzenia spraw Spółki,

* menedżerów tymczasowych, jeżeli zostali powołani na stanowisko dyrektorów lub członków zarządu,

* pełnomocników o ogólnym zakresie umocowania, prokurentów, osób pełniących funkcje nadzorcze oraz osób upoważnionych do składania podpisów w imieniu Spółki,

* zastępców wyżej wymienionych osób w zakresie działań wynikających z zastępowania tych osób,

* pracowników oraz

* członków organów spółek zależnych sprawujących mandaty w organach zarządzających lub nadzorczych lub pełniących funkcje prokurentów.

Zatem w rozpatrywanej sprawie krąg osób objętych ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej na dzień zapłaty składki ubezpieczeniowej nie tworzy zbioru zamkniętego, jest nieograniczony. W tej sytuacji, ustalenie przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w postaci opłaconej przez Wnioskodawcę składki ubezpieczeniowej, nie jest możliwe. W konsekwencji, przychód z tego tytułu, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u osób ubezpieczonych nie wystąpi.

W związku z uznaniem stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 września 2010 r. Nr ILPB1/415-776/10-2/TW.

Zmieniona interpretacja indywidualna dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę w dniu wydania interpretacji indywidualnej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, zwanej dalej "ustawą"). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.