DD3/033/27/IMD/11/PK-219/RD-98508/13

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Minister Finansów w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 25 czerwca 2010 r. Nr ITPB2/415-315/10/IB, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 25 marca 2010 r. o udzielenie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu członków Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia, jest nieprawidłowe.

Dnia 25 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu członków Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca będący wojewódzką jednostką organizacyjną samorządu województwa, prowadzoną w formie jednostki budżetowej wykonuje zadania określone w art. 8 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 z późn. zm.). Na podstawie art. 108 ust. 1 pkt 38 w związku z art. 23 ust. 7 ww. ustawy, wojewódzkie urzędy pracy organizują szkolenia dla członków Wojewódzkich Rad Zatrudnienia, które obejmują tematy związane z realizacją przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Wnioskodawca zamierza organizować szkolenia dla członków Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia. Przeprowadzane będą przez profesjonalne firmy szkoleniowe oraz finansowane ze środków Funduszu Pracy. Na łączny koszt szkolenia składają się również koszty wyżywienia, a ponadto w przypadku szkoleń zamiejscowych koszt zakwaterowania i dojazdu członka rady z i do miejsca szkolenia. Członkowie Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia nie otrzymują wynagrodzenia za posiedzenie rady - pracodawca jest zobowiązany zwolnić pracownika od świadczenia pracy w celu wzięcia udziału w posiedzeniach rady zatrudnienia, za ten czas pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia ustalonego według zasad obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy u macierzystego pracodawcy. Członkowie Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia nie mają statusu pracownika Wnioskodawcy.

Organizację oraz tryb działania rad zatrudnienia określa rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 6 października 2004 r. w sprawie rad zatrudnienia (Dz. U. Nr 224, poz. 2281). Wnioskodawca pełni funkcję płatnika składek podatku dochodowego od osób fizycznych dla pracowników urzędu oraz pozostających z urzędem w stosunkach cywilnoprawnych.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytania:

1. Czy łączny koszt szkolenia (wraz z kosztem zakwaterowania, wyżywienia i dojazdu) finansowany w całości ze środków Funduszu Pracy dla członka Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych... W przypadku odpowiedzi twierdzącej - kto jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych - Wnioskodawca, czy członek Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia.

2. Jaka powinna być forma powiadomienia członka Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia o osiągniętym przychodzie.

Zdaniem Wnioskodawcy koszt szkolenia nie stanowi dla członka Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 25 czerwca 2010 r. wydał interpretację indywidualną, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, i stwierdził, iż członkowie Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia uzyskują nieodpłatne świadczenie w postaci możliwości uczestnictwa w szkoleniach przy jednoczesnym nie ponoszeniu wydatków z tego tytułu. W konsekwencji też, powstaje u nich przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawca jest obowiązany pobierać zaliczki na podatek z uwzględnieniem dyspozycji art. 41 ust. 7 ustawy, oraz w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym sporządzić informację o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11.

Po przeanalizowaniu akt sprawy oraz obowiązujących przepisów prawa Minister Finansów stwierdza, co następuje.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2010 r., zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast stosownie do postanowień art. 13 ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się między innymi przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9 (pkt 6 powołanego artykułu).

Należy zatem uznać, iż świadczenia otrzymywane przez członków wojewódzkich rad zatrudnienia stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2013 r. poz. 674, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2010 r., zwanej dalej "ustawą o promocji", wojewódzkie rady zatrudnienia są organami opiniodawczo-doradczymi marszałka województwa w sprawach polityki rynku pracy.

Natomiast na podstawie art. 23 ust. 2 ustawy o promocji, w skład wojewódzkiej rady zatrudnienia wchodzą osoby powoływane przez marszałka województwa spośród działających na terenie województwa:

Ponadto w art. 23 w ust. 7 ustawy o promocji, ustawodawca zawarł upoważnienie ustawowe dla ministra właściwego do spraw pracy do określenia, w drodze rozporządzenia, organizacji oraz trybu działania rad zatrudnienia, a także warunków, na jakich mogą uczestniczyć w posiedzeniach rad zatrudnienia przedstawiciele organów, organizacji i instytucji niereprezentowanych w radach, oraz trybu finansowania kosztów szkoleń członków rad, mając na względzie zapewnienie efektywnego dialogu społecznego.

Z kolei z postanowień rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 6 października 2004 r. w sprawie rad zatrudnienia (Dz. U. Nr 224, poz. 2281) - stanowiącego realizację powołanego powyżej upoważnienia ustawowego - wynika, iż rada zatrudnienia może ustalić, w formie uchwały, roczny plan potrzeb szkoleniowych jej członków lub podjąć uchwałę o potrzebie zorganizowania dla zainteresowanych członków szkolenia na określony temat, związany z realizacją przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (§ 8 rozporządzenia).

Ustawa o promocji pojęcie "szkolenia" dla potrzeb tej ustawy zdefiniowała jako pozaszkolne zajęcia mające na celu uzyskanie, uzupełnienie lub doskonalenie umiejętności i kwalifikacji zawodowych lub ogólnych, potrzebnych do wykonywania pracy, w tym umiejętności poszukiwania zatrudnienia (art. 2 ust. 1 pkt 37 ww. ustawy).

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz wartość świadczeń rzeczowych, z tytułu szkoleń i przygotowania zawodowego dorosłych otrzymanych na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Istotne dla kwestii będącej przedmiotem interpretacji, jest fakt, iż Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej stoi na stanowisku, iż szkolenia członków rad zatrudnienia, o których mowa w powołanym rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy mieszczą się w zakresie definicji pojęcia szkolenia zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 37 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Biorąc pod uwagę powyższe wartość nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz wartość świadczeń rzeczowych, z tytułu szkoleń otrzymanych na podstawie uchwały rady zatrudnienia przyjętej stosownie do postanowień ww. rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy stanowi przychód, o którym mowa w art. 13 pkt 6 ustawy korzystający jednak ze zwolnienia na podstawie 21 ust. 1 pkt 118 lit. b ustawy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 25 marca 2010 r. należy uznać za nieprawidłowe.

Z tych względów należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 25 czerwca 2010 r. Nr ITPB2/415-315/10/IB, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, zwana dalej "ustawą"). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.